Θερμοτατη η αγκαλια υποδοχης «Της φωνης της Γης των Κικονων» και της συγγραφεα της Αφροδιτη Ευαγγελιδου-Τσετλακα

Το Σάββατο που μας πέρασε στη Λέσχη Κομοτηναίων

Με ομιλήτριες τη Λένα Χατζή, την Κλεοπάτρα Στογιαννίδου και στην ανάγνωση και επιλογή κειμένων την Αρετή Ρασσά

Κατάμεστος ήταν ο χώρος εκδηλώσεων της Λέσχης Κομοτηναίων το Σάββατο 30 Μαρτίου, όπου παρουσιάστηκε το μυθιστόρημα της Αφροδίτης Ευαγγελίδου-Τσέτλακα «Η φωνή της Γης των Κικόνων», που είναι το δεύτερο μυθιστόρημα της διλογίας για τη μεγάλη γη των Κικόνων, τη Θράκη, που είχε σχεδιάσει η συγγραφέας εδώ και χρόνια, από τότε που ως εκπαιδευτικός και ως σύζυγος του αειμνήστου εκδότη της εφημερίδας «Πατρίδα» Κωνσταντίνου Τσέτλακα,  η Κομοτηνή και ο χώρος της Ροδόπης ήταν ο μόνιμος τόπος κατοικίας της. Φιλέρευνη, λάτρης της γραφής και συνειδητός θιασώτης της μοναχικότητας των εργαστηρίων της λογοτεχνίας και της έρευνας της τοπικής ιστορίας, η κ. Αφροδίτη, η κ. Αφρούλα όπως είναι στον τόπο γνωστή, έδινε συνεχώς το παρόν τόσο σε πανελλήνιους διαγωνισμούς λογοτεχνίας, όσο και ήταν, και εξακολουθεί να είναι, μέλος λογοτεχνικών συσσωματώσεων, όπως η Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά που άφησε σπουδαία παρακαταθήκη στη σμίλευση, στη δημιουργία, του χώρου της λογοτεχνίας για παιδιά.          

Για το δεύτερο αυτό μυθιστόρημα –λογοτεχνικός τόπος του οποίου είναι και πάλι η Γη των Κικόνων και εκδόθηκε δέκα έξι χρόνια μετά την έκδοση του πρώτου μυθιστορήματος  «Το αγόρι από τη Γη των Κικόνων» (εκδ. Παρατηρητής της Θράκης, 2006), που έγινε υπό την αιγίδα της Νομαρχίας Ροδόπης, νομάρχου όντος του φιλαναγνώστη και λάτρη της τοπικής ιστορίας Αριστείδη Γιαννακίδη–,  στην παρουσίαση του Σαββάτου, η γενικότερη εντύπωση ήταν ότι σύσσωμη η πόλη άνοιξε μια ζεστή αγκαλιά υποδοχής για τη συγγραφέα-ερευνήτρια της τοπικής ιστορίας και αγαπημένη εκπαιδευτικό, αφού εργάστηκε ως δασκάλα σε πολλά δημοτικά σχολεία της περιοχής, αλλά και την ενεργό πολίτη, αφού υπήρξε μέλος της Εταιρείας Παιδαγωγικών Επιστημών Κομοτηνής, της Φιλοπτώχου Αδελφότητος Κυριών, του ΔΣ της ΧΕΝ και της Ομάδας Βιβλίου της, εργαζόμενη από το δικό της μετερίζι, αυτό της έρευνας και της γραφής, για τον πολιτισμό του τόπου. Εκτός όμως της δικής της παρουσίας, στην εκδήλωση ωσεί παρόντες ήσαν δυο ακόμη αγαπημένοι της συγγραφέα Κομοτηναίοι, ο αείμνηστος σύζυγός της, ο εκδότης Κωνσταντίνος Τσέτλακας και οι φίλοι και αναγνώστες της εφημερίδας «Πατρίδα», κυρίως όμως οι αγαπημένοι φίλοι και φίλες της αείμνηστης ιστορικού Αθανασίας (Σούλης)-Μαρίνας Τσέτλακα, που έζησε, σπούδασε και έδεσε τη ζωή της και τη ζωή της οικογένειάς της με μια λαμπρή, ολιγομελή ομάδα, αδελφικών φίλων που ήταν όλοι παρόντες και παρούσες εκεί, μεταξύ των οποίων η κ. Ειρήνη Σαλαμανίδου και ο σύζυγός της κ. Γιώργος Ζαφειρίδης, η κ. Πέγκυ Νικολαϊδου και ο σύζυγός της κ. Απόστολος Ταρνανάς και τα παιδιά τους, φίλοι πλέον του συζύγου της Σούλης, κ. Στέλιου Πασιάτα και των παιδιών τους, Ασπασίας και Κωνσταντίνου-Άγγελου.    Γιατί επιθυμία της αγγελικής Σούλης, που όλοι τη θυμούνται με πόσο στοργή, φροντίδα, αλλά και εκτίμηση περιέβαλλε τη συγγραφέα μητέρα της στην παρουσίαση του μυθιστορήματός της «Ταξιδιώτες του ονείρου» που έγινε στον ίδιο χώρο, αυτόν της Λέσχης Κομοτηναίων, το 2017, ήταν η έκδοση αυτού του δεύτερου μυθιστορήματος της μητέρας της για τη μεγάλη, ομηρική Γη των Κικόνων. Και η μητέρα της, σε διαρκή συνομιλία μαζί της,  της έκανε τη χάρη, εκδίδοντας, αλλά και αφιερώνοντάς της το μυθιστόρημά της, ως εξής:

Ήταν τότε που «οι Θεοί ευλογούσαν…». Πήρες τα χειρόγραφά μου, Σούλη, και τα διάβασες. Μου είπες: «Μανούλα, να τα εκδώσεις». Και μετά σιωπή… Ήταν τότε που «οι Θεοί σιωπούσαν…». Όμως, η φωνή σου ερχόταν κατά καιρούς και ψιθύριζε: «Μανούλα, να τα εκδώσεις». Ήταν κάτι πολύ δύσκολο. Ένα αλαλούμ στα χειρόγραφα κι εγώ χαμένη στον κόσμο της σιωπής. Όμως, η φωνή σου ήταν επιταγή. Και μένα τα βήματά μου με οδήγησαν σε αγαπημένους από παλιά φίλους. Η Μαντώ, η ηρωίδα μου, πρόσωπο μυθοπλασίας, αλλά και διαχρονικά υπαρκτό. Νέα γυναίκα, γεννημένη από τα σπλάχνα της θρακικής Γης και γαλουχημένη με ένα όραμα: να είναι η Θράκη μας, η Μεγάλη Γη, ευλογημένη!

Η άλλη ουσιώδης πτυχή της παρουσίασης ήταν οι εξονυχιστικές και καίριες αναγνώσεις του μυθιστορήματος από τη φιλόλογο με μεταπτυχιακές σπουδές στην Τοπική Ιστορία κ. Ελένη Χατζή, τη δικηγόρο, δρ. Νομικής και αντιδήμαρχο Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Πολιτικών Ισότητας και Αντιμετώπισης Διακρίσεων και Έμφυλης Βίας κ. Κλεοπάτρα Στογιαννίδου και τη φιλόλογο και θεατρολόγο, κ. Αρετή Ρασσά, που, εκτός της εξαιρετικής επιλογής ανάγνωσης αποσπασμάτων του βιβλίου, ως Υπεύθυνη Εκδηλώσεων Πολιτισμού της Λέσχης, ήταν η άψογη οικοδέσποινα που από την αρχή υποδέχτηκε με εξαιρετική φροντίδα το περί ου ο λόγος  μυθιστόρημα, ενώ συντονίστρια της εκδήλωσης ήταν η γράφουσα, η οποία υπήρξε και επιμελήτρια της διλογίας.

Ελένη Χατζή

«Η Αφροδίτη Ευαγγελίδου-Τσέτλακα είναι μία συγγραφέας με ενσυναίσθηση και διορατικότητα»

Εκ των ομιλητριών τον λόγο έλαβε πρώτη η φιλόλογος κ. Ελένη Χατζή,  η οποία εστίασε αναλυτικά στα δυνατά σημεία και τις τεχνικές του μυθιστορήματος, επισημαίνοντας τη δυνατότητα του αναγνώστη να ταυτιστεί και να συναισθανθεί τους ήρωές του:

«Η Αφροδίτη Ε. Τσέτλακα είναι μία συγγραφέας με ενσυναίσθηση και διορατικότητα. Πολύ δυνατός ο συγκινησιακός σπινθήρας, ο οποίος τροφοδοτεί από το κέντρο προς την περιφέρεια χωρίς ποτέ να χάνει το μέτρο. Με την ανεπιτήδευτη λυρικότητα και την πηγαία εικονοπλαστικότητά της πλέκει μια συναρπαστική ιστορία ζωής. Δημιουργεί ένα μυθιστόρημα το οποίο διαβάζεται από πολλές οπτικές γωνίες· ο κάθε αναγνώστης το βλέπει βάσει των δικών του προσωπικών αναγνωστικών εμπειριών… Ηθογραφία και διείσδυση στα μύχια της ανθρώπινης ψυχής… κι εμείς ως μάρτυρες μιας εξομολογητικής αφήγησης και κρυμμένων μυστικών… Αδελφωμένοι άρα μοναδικά πλούσιοι στη Θράκη, τη μεγάλη ανέκαθεν γη». (Δείτε ολόκληρη την εισήγησή της εδώ)

Κλεοπάτρα Στογιαννίδου

«Θεωρώ ότι η συγγραφέας μας παρουσιάζει εν τέλει έναν ύμνο στη Γυναίκα, στις ικανότητες και στον δυναμισμό που κάθε μία από μας κρύβει μέσα της…»

Στη συνέχεια τον λόγο έλαβε  η δικηγόρος, δρ νομικής και αντιδήμαρχος Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Πολιτικών Ισότητας και Αντιμετώπισης Διακρίσεων και Έμφυλης Βίας κ.Κλεοπάτρα Στογιαννίδου, η οποία αναφέρθηκε εκτενώς στην προσωπικότητα της πρωταγωνίστριας του μυθιστορήματος με την οποία και ταυτίστηκε, αξιολογώντας το μυθιστόρημα ως  έναν ύμνο  για τη γυναίκα:

«Εκείνο που οφείλω να καταθέσω, είναι ότι εκπλήσσει η δύναμη, η ευαισθησία, οι αντοχές μιας πολυπράγμονος γυναίκας, στοιχεία που συνυπάρχουν στον χαρακτήρα και τη ζωή της πρωταγωνίστριας, παρά τις φαινομενικές αντιθέσεις. Θεωρώ λοιπόν, χωρίς να γνωρίζω τα κίνητρά της, ότι η συγγραφέας μας παρουσιάζει εν τέλει έναν ύμνο στη Γυναίκα, στις ικανότητες και στον δυναμισμό που κάθε μία από μας κρύβει μέσα της… Στη Γυναίκα που ζει, ερωτεύεται, αναπτύσσεται σε πολλούς χώρους και επίπεδα, βιώνει απορρίψεις, στέκεται όμως πάντα όρθια, ενίοτε καταφεύγοντας σε ανθρώπους-σύμβολα και στις μνήμες της, για να λυτρωθεί και να ισορροπήσει μέσα από τις αντιξοότητες». (Δείτε ολόκληρη την εισήγησή της εδώ)

Αρετή Ρασσά

«Δίνοντας φωνή και διαβάζοντας τη σιωπή»

Ακολούθως, οι παρευρισκόμενοι είχαν την ευκαιρία να βιώσουν και να φανταστούν τους ήρωες του μυθιστορήματος όπως τους παρουσίασε η φιλόλογος- θεατρολόγος κ. Αρετή Ρασσά, ερανίζοντας αποσπάσματα πάνω στον άξονα φωνή/σιωπή,  καθιστώντας παρούσα με την ανάγνωσή της τη Μαντώ, την πρωταγωνιστική ηρωϊδα και το οικογενειακό της περιβάλλον, με τον κυριαρχικό Μάξιμο, τη σιωπηλή Ερμίνα και την πάσχουσα από Αλτσχάιμερ θεία Ιουλία, αλλά και το κοινωνικό της περιβάλλον με τον άστεγο Πιερ στο Παρίσι, τον μουγκό Θανάση και τον «μπάσταρδο» Δημητράκη στο αγρόκτημα της Στρύμης.  

Αφροδίτη Ευαγγελίδου-Τσέτλακα

«Έγινα, θρακιώτισσα μέσα από τα εκατοντάδες παιδιά του Δημοτικού που εγώ ως δασκάλα τους έσκυψα με αγάπη απάνω τους και σμίλεψα ψυχές»

Η εκδήλωση συνεχίστηκε με τον χαιρετισμό της συγγραφέα, η οποία και αναφέρθηκε αναλυτικά στον αρχαίο λαό των Κικόνων και στις αναφορές του Ομήρου σ’ αυτόν, την αρχική πρόθεση του χρόνου έκδοσης του μυθιστορήματος και στις επακολουθήσασες περιπέτειες της ζωής και της γραφής, τους δρόμους που σημάδεψαν τη γέννησή του.

«Θα μπορούσε ο τίτλος του βιβλίου μου να είναι “Το κορίτσι από τη Γη των Κικόνων” και να αποτελεί διλογία με το “Αγόρι από τη Γη των Κικόνων” που είχε εκδοθεί προ ετών. Αναφορά και των δύο βιβλίων η Ομηρική Γη των Κικόνων, ένα μόνο κομμάτι της Θράκης, της Μεγάλης Γης!!! Από τον Έβρο ως την Βιστωνίδα ευρύτερα, αλλά ειδικότερα στη Μαρώνεια, στον Ίσμαρο, στην Ισμαρίδα λίμνη – γνωστή ως λίμνη Μητρικού ή Ανά Γκιολ – ζούσε ένας αρχέγονος θρακικός λαός, οι Κίκονες, εκεί στο απάνεμο όρμο της Μολυβωτής, το «Κούρσουμλου». Αναφορά των Κικόνων κάνει ο Όμηρος στην “Οδύσσειά” του, σαν πρώτο σταθμό του Οδυσσέα και των συντρόφων του στον γυρισμό για την Ιθάκη.

            Παραθέτω στίχους από την “Οδύσσεια”, καθώς ο Οδυσσέας αφηγείται:

            “Απ’ του Ιλίου τα μέρη, μ’ έριξαν στους Κίκονες οι άνεμοι, στην Ίσμαρο κι εγώ την πάτησα και σκότωσα τους άνδρες κι όσα από το κάστρο τους κουρσέψαμε, γυναίκες, βιο περίσσιο, μοιράδια εγίνανε, να ‘χει φεύγοντας καθένας το δικό του. Και τότε εγώ, μιαν ώρα αρχύτερα να φεύγαμε ζητούσα. Όμως εκείνοι οι τρισανέμελοι δεν θέλαν να μ’ ακούσουν πίνοντας το κρασί αλογάριαστα και πλήθος βόδια σφάζαν. Ωστόσο, οι Κίκονες εφώναζαν τους Κίκονες τους άλλους. Και φτάσαν όσα τ’ ανοιξιάτικα λουλούδια και φύλλα. Κι ως πήραν θέση, ανοίξαν πόλεμο και στο φευγιό μας ρίξαν[…]”.

            Αυτοί ήταν οι Κίκονες, λαός ειρηνικός, μα όταν τη γη τους την πατούσαν, την υπερασπίζονταν με σθένος. Μα και αργότερα, όταν πειρατές που όργωναν το θρακικό πέλαγος τη λυμαίνονταν, αυτοί που κατοικούσαν στον όρμο της Μολυβωτής και της γύρω περιοχής έφυγαν και πήγαν στα ενδότερα της θρακικής γης για να γλυτώσουν από αυτούς. Δεν ξέχασαν, όμως, την αρχέγονη κοιτίδα τους. Η ιστορική μνήμη, πέρα από κάθε γραπτή πηγή, μεταβιβαζόταν προφορικά από γενιά σε γενιά για αιώνες ολόκληρους κι ας ζούσαν, ποιος ξέρει από πότε, στο Κόσμιο.

Τα καλοκαίρια κάθε χρόνο, όταν τελείωναν οι δύσκολες δουλειές του θερισμού και του αλωνισμού, ανέβαιναν οι Κοσμιώτες στα κάρα τους και πήγαιναν για λίγες μέρες στον όρμο της Μολυβωτής, στο “Κούρσουμλου”. Είχαν εκεί και το εκκλησάκι τους, τον Αϊ-Νικόλα προστάτη, καταφυγή κι απάγκιο τους. Τις νύχτες δίπλα στο κύμα, ιστορούσαν παλιές ιστορίες και θρύλους για τους Κίκονες, τους προγόνους τους, που η αχλή των αιώνων δεν κατάφερε να τους σβήσει.

Μ’ αυτούς τους θρύλους μεγάλωσε κι η κόρη μου, η Αθανασία-Μαρίνα, ιστορημένους από τον παππού της, τον Ελευθέριο Τσέτλακα, γραμματέα της κοινότητας Κοσμίου, απόγονο των Κικόνων και νοσταλγό της ιστορικής μνήμης. Γι’ αυτό το κορίτσι από τη Γη των Κικόνων έγραψα αυτό το βιβλίο και όχι μόνον, αλλά και για τις γυναίκες της Θράκης γενικότερα.

Το βιβλίο μου ήταν να εκδοθεί το 2020, όταν η Θράκη θα γιόρταζε τα εκατό (100) χρόνια από την ενσωμάτωσή της στον Εθνικό Κορμό, σαν μια ταπεινή προσφορά σ’ αυτήν την τόσο σημαντική στιγμή της μακραίωνης ιστορίας της. Και θα ήταν παρούσα κι εκείνη, η κόρη μου Αθανασία-Μαρίνα Τσέτλακα. Μα μοίρα κακή ΔΕΝ το επέτρεψε! Τώρα εγώ, στο λυκόφως της ζωής μου, κρατώ στα χέρια μου αυτό το βιβλίο, που της το ΑΦΙΕΡΩΝΩ! Σ’ αυτήν την Κικόνισσα, την παθιασμένη θρακιωτοπούλα!

ΔΕΝ είμαι θρακιώτισσα. Από Μακεδονία και Ήπειρο οι καταβολές μου. Έγινα, όμως, θρακιώτισσα μέσα από τα εκατοντάδες παιδιά του Δημοτικού που εγώ ως δασκάλα τους έσκυψα με αγάπη απάνω τους και σμίλεψα ψυχές.Έγινα θρακιώτισσα Κομοτηναία συμμετέχοντας στους γυναικείους συλλόγους της πόλης μας: την Φιλόπτωχο Αδελφότητα Κυρίων και Δεσποινίδων, την ΧΕΝ Κομοτηνής – Χριστιανική Ένωση, της οποίας ψυχή ήταν η αείμνηστη Αδαμαντία Μπλέτσα. Περισσότερο, όμως, συμμετέχοντας στον Σύλλογο Αποφοίτων Γυμνασίου Θηλέων, εκεί όπου οι Κομοτηναίες γυναίκες με τις ποικίλες εκδηλώσεις τους συνέβαλαν στη διατήρηση της πολύτιμης θρακιώτικης πολιτισμικής κληρονομιάς. Ήταν αυτές οι γυναίκες μάνες παιδιών που τα ανέθρεψαν με τα ιδανικά της φυλής μας και την αγάπη για την πόλη τους την Κομοτηνή και για τη Θράκη. ΚΑΙ σ’ αυτές ΑΦΙΕΡΩΝΩ το βιβλίο μου!».

Τη σκυτάλη από τη συγκινημένη ομιλία της συγγραφέα, που αφιέρωσε το βιβλίο της στην κόρη της Αθανασία-Μαρίνα και σ’ όλες τις Θρακιώτισσες που μεγάλωσαν τα παιδιά τους με αγάπη για την Κομοτηνή και τη Θράκη, παρέλαβαν στη συνέχεια ο παριστάμενος δήμαρχος Κομοτηνής κ. Γιάννης Γκαράνης και η μαθήτριά της κ. Σοφία Μενεσελίδου.   

Γιάννης Γκαράνης, Δήμαρχος Κομοτηνής

«Στη Δημοτική Βιβλιοθήκη θα δημιουργηθεί για το αναγνωστικό κοινό  ιδιαίτερος χώρος φιλοξενίας βιβλίων των κομοτηναίων συγγραφέων» 

Χαιρετίζοντας την εκδήλωση ο δήμαρχος κ. Γιάννης Γκαράνης ανακοίνωσε την πρόθεση του Δήμου Κομοτηνής η Δημοτική Βιβλιοθήκη Κομοτηνής να δημιουργήσει έναν ιδιαίτερο χώρο όπου θα θησαυρίζονται και θα διατίθενται στο κοινό τα βιβλία των Κομοτηναίων συγγραφέων, ως ελάχιστη χειρονομία ανταπόδοσης και τιμής στη μεγίστη προσφορά τους στον πολιτισμό και στα γράμματα της Κομοτηνής, μεταξύ των οποίων θα συγκαταλεχθούν και τα βιβλία της Αφροδίτης- Ισμήνης Ευαγγελίδου-Τσέτλακα.

Σοφία Μενεσελίδου

«Η κ. Αφρούλα,  μια εκπαιδευτικός που ξεχείλιζε αγάπη για τους μικρούς της μαθητές»

Ακολούθησε η κ. Σοφία Μενεσελίδου, που εστίασε στη σχέση της με τη συγγραφέα, δασκάλα της στο δημοτικό, αναφέροντας όσα η ίδια διηγήθηκε στη συνέχεια στον προσωπικό της λογαριασμό στο fb.

 «[…] Η πολυβραβευμένη λογοτεχνικά συγγραφέας υπήρξε η δασκάλα μου στη Β΄Δημοτικού. Μια εκπαιδευτικός που ξεχείλιζε αγάπη για τους μικρούς της μαθητές. Η κυρία Αφρούλα –όπως την αποκαλούσαμε– της χαράς και της τρυφερότητας, που εγγράφηκε ανεξίτηλα στην παιδική μου ψυχή με το χαμόγελο και το λαμπερό φως του νοιαξίματός της, με τα οποία αντιμετώπισε μια παροιμιώδη αταξία μου.  Μας είχε βάλει ν’ αποστηθίσουμε ένα ποίημα από το αναγνωστικό μας και να το απαγγείλουμε ένας ένας.Την ώρα που ήρθε η σειρά μου, αποφάσισα να το απαγγείλω κάνοντας γκριμάτσες και γελοιοποιώντας το, προκειμένου να γελάσουν τα παιδιά, τα οποία –όντως– ξεκαρδίζονταν, καθώς εγώ έδινα την παράστασή μου. Με άφησε με υπομονή να τελειώσω κι ύστερα με πλησίασε, μου χάιδεψε το κεφάλι και μου είπε με όλη την αγάπη του κόσμου μαζεμένη στα μάτια της: “Εσύ, παιδάκι μου, είσαι άριστη μαθήτρια και τόσο καλό παιδάκι. Μην το ξανακάνεις, σε παρακαλώ!” Και δεν ξανάκανα αταξία! Όχι γιατί φοβήθηκα, αλλά γιατί με συνέτισε αυτό το απαράμιλλης ομορφιάς βλέμμα της αγάπης! Καθε φορά που φθινοπωριάζει, τα παιδικά μου μάτια ξαναπαγγέλουν στο Αναγνωστικό της ευγνωμοσύνης το “Τσιριτρό” του παιδαγωγικού μεγαλείου της κυρίας Αφρούλας».

Ιδιαίτερης αξίας η συμβολική της ευρείας συμμετοχής εκπροσώπων της πολιτικής στην παρουσίαση

Ολοκληρώνοντας το ρεπορτάζ,  θεωρούμε ότι αξίζει να αναφερθεί μια ακόμη σημαντική συμβολική της εκδήλωσης. Η ευρεία συμμετοχή εκπροσώπων της πολιτικής στην παρουσίαση, η οποία, όπως ανέφερε η συντονίστρια, είναι ιδιαίτερης αξίας στις μέρες μας, αφού οφειλή όλων είναι να καταβάλλεται προσπάθεια να διατηρείται ανθηρή η παρουσία του βιβλίου ως κλασικού πολιτισμικού προϊόντος, που χαρίζει γνώση, απόλαυση και ευχαριστεί, με τη υλικότητά του,το σύνολο σχεδόν των αισθήσεων, ούσα και η ίδια έργο τέχνης και τεχνικής.  Επεξηγώντας, σημειώνουμε την παρουσία, όπως ήδη προαναφέρθηκε, του πρώτου πολίτη της Κομοτηνής, του δημάρχου κ. Γιάννη Γκαράνη, της συζύγου του κ. Νόπης Μαρουφίδου, του Αντιδημάρχου Πολιτισμού και Νέας Γενιάς κ. Ιωάννη Κυριαζή, της Φιλολόγου και Επιστημονικής Συμβούλου του Δήμου Κομοτηνής κ. Σοφίας Μενεσελίδου, του επί σειρά ετών πρ. δημοτικού συμβούλου και ενεργού πολίτη κ.Ανέστη Στρατιάδη, του πρώην δημοτικού συμβούλου κ. Γιώργου Ζαφειρίδη, του επιτίμου Προέδρου της Εταιρείας Παιδαγωγικών Επιστημών Κομοτηνής κ. Αλέξανδρου Καζαντζή, της ιστορικού τέχνης και μουσειολόγου κ. Κικής Χριστοδούλου, της συνταξιούχου καρδιολόγου κ. Αλεξάνδρας Παναγιωτίδου, της φιλολόγου κ. Μαρίας Αλεξίου, της κ. Χρύσας Νικολαϊδου, της προπονήτριας του ΓΑΣ Κομοτηνή κ. Δήμητρας Δόλωμα  και των γονιών της, της συγγενούς της συγγραφέα κ. Κικής Σουγλή, της κ. Μελίνας  Τάσσου του οινοποιείου «Κίκονες»,  η οποία είχε στενά συνεργαστεί με την αείμνηστη Σούλη Τσέτλακα για τα κείμενα προβολής του Οινοποιείου αλλά και του φημισμένου διεθνώς  κρασιού με την ομώνυμη ετικέτα, των δημοσιογράφων κ. Ελευθερίας Μούκανου και Σταυρούλας Μάρκου μετά του συζύγου της κ. Κωνσταντίνου Μάρκου, της συγγραφέα Ανδριάνας Δελέγκου μετά του συζύγου της και των παιδιών τους, του  εκπαιδευτικού Παντελή Αμπατζιάνη, του οικονομολόγου Δαμιανού Σταθάκη, της κ. Ελένης Στογιαννίδου, της φαρμακοποιού κ. Ζάνας Καταροπούλου, του πατρός Ιωακείμ Ουρεϊλίδη και πολλών ακόμη συμπολιτών, η πλήρης καταγραφή των οποίων ξεπερνά τα όρια αποτύπωσης ενός ρεπορτάζ.

Καλοτάξιδο κ. Τσέτλακα να είναι το βιβλίο σας όπως και σύνολη η Κομοτηνή σας το ευχήθηκε.

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.