Η σκηνη του Paspartu Live Stage φιλοξενησε τους “Usurum” το βραδυ της Πεμπτης

Μια αξέχαστη εμπειρία χάρισαν οι “Usurum” σε όσους βρέθηκαν στην πρώτη τους επίσκεψη στην Κομοτηνή και στο κατάμεστο Paspartu Live Stage.

Οι “Usurum” ξεκίνησαν από μια παρέα παιδιών στο μουσικό σχολείο Αλίμου, έχουν βγάλει 4 δίσκους με δικά τους τραγούδια και μελοποιήσεις ποιημάτων, ενώ μέσα στον μήνα αναμένεται να κυκλοφορήσει ο νέος τους δίσκος, που πατάει σε πιο ηλεκτρονικά μονοπάτια με τον τίτλο «Μάτια Κάμερες».

Από το ποίημα του Ντίνου Χριστιανόπουλου το «Δάσος» μέχρι το παραδοσιακό της Πάτμου «Δεν ξημερώνεις μαύρη αυγή» και με κομμάτια απ’ την παλαιότερη και επερχόμενη δισκογραφία τους, οι “Usurum” κρατάνε την γνήσια ταυτότητά τους και μένουν πιστοί στις μουσικές τους, προσφέροντας εμφανίσεις με έντονα συναισθήματα στο κοινό.

Η πόλη της Κομοτηνής τους αγκάλιασε θερμότατα και με προσήλωση καθ’ όλη τη διάρκεια του live και το μόνο σίγουρο είναι ότι θα περιμένει να επιστρέψουν με ακόμα περισσότερα όργανα και μένοντας πιστοί στην παράδοση, αλλά και την σύγχρονη ηλεκτρονική μουσική.

Οι Usurum αποτελούνται από τους:

Κοσμά Λαμπίδη – φωνή / νέι

Σταύρο Ρουμελιώτη – κιθάρα / πλήκτρα / φωνή

Γιώργο Σταυρίδη – κρουστά

Νίκο Αντωνόπουλο – κιθάρα / πλήκτρα / φωνή

Ο Παρατηρητής της Θράκης εξασφάλισε πριν την συναυλία μια συνομιλία με τον τραγουδιστή του συγκροτήματος, Κοσμά Λαμπίδη και τον Γιάννη Τζούφα στην εκπομπή «Πρώτη Σκέψη», για την μελοποιημένη ποίηση, τον καινούργιο δίσκο και αυτά που περιμένουμε στο μέλλον.

Ας δούμε τι είπαν!

«Μάτια Κάμερες»

ΠτΘ: Είμαστε εν αναμονή του καινούργιου σας δίσκου. Τι να περιμένουμε από τη νέα σας δουλειά;

Κ.Λ.: Ναι! Σήμερα κάναμε και το mastering, ο δίσκος έχει τελειώσει. Θα λέγεται «Μάτια Κάμερες» και έχουμε φτάσει πια στην τελική ευθεία, έχουν πάρει όλα τον δρόμο τους. Είναι αρκετά διαφορετικός από τους προηγούμενους δίσκους. Έχει μείνει το στοιχείο της πολυφωνίας, αλλά θα έλεγα ότι ίσως είναι λίγο πιο πειραματικός και πιο φασαριόζικος, έχει περισσότερα ηλεκτρονικά στοιχεία.

ΠτΘ: Πριν λίγο καιρό είχαμε ένα πρώτο άκουσμα, την «Τρίλιζα». Θέλεις να μας πεις λίγα λόγια για τους συντελεστές του δίσκου;

Κ.Λ.: Η Σοφία Ιωάννου έχει γράψει τους στίχους στην Τρίλιζα και σε ένα ακόμα κομμάτι που περιλαμβάνεται στον δίσκο. Είναι η πρώτη φορά που δεν μελοποιούμε κάποιο ποίημα παλιότερου ποιητή ή ποιήτριας, ενώ για πρώτη φορά μελοποιούμε σύγχρονη ποίηση και είμαστε πολύ χαρούμενοι, γιατί μας αρέσει πάρα πολύ και ο τρόπος που γράφει η Σοφία. Η Κλεοπάτρα Τσαλή έχει κάνει το εικαστικό σε όλο τον δίσκο, που θα υπάρχει ψηφιακά αλλά και σε βινύλιο και είμαστε επίσης πολύ χαρούμενοι που συνεργαζόμαστε μαζί της. Όσοι είμαστε στη μπάντα έχουμε γράψει όλα τα όργανα και την ηχογράφηση ανέλαβε ο Παντελής Νικηφόρος και παρέα κάναμε την παραγωγή του δίσκου.

ΠτΘ: Στις ζωντανές σας εμφανίσεις λέτε τραγούδια από τον νέο δίσκο και πολλές φορές ζητάτε τη συμβολή του κοινού για την τιτλοφόρηση των κομματιών. Τελικά βρήκατε κάποιον όμορφο τίτλο με αυτόν τον τρόπο;

Κ.Λ.: Βρήκαμε! Ένα -δύο κομμάτια τα βαφτίσαμε έπειτα από προτάσεις που ακούσαμε σε live.

Μελοποιημένη ποίηση και αστικό περιβάλλον

ΠτΘ: Μελοποιείτε στίχους αγαπημένων ποιητών κρατώντας ακέραιη την ταυτότητα του έργου, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα, ο κόσμος να αναζητά και να ανακαλύπτει έτσι τους ποιητές και το έργο τους. Ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείτε για τη μελοποίηση;

Κ.Λ.: Ένα ποίημα είναι αυτόνομο, είναι μια τέχνη μόνη της. Έχει μέσα μουσική και ρυθμό, εμπεριέχει τα πάντα. Είναι πάρα πολύ εύκολο-πειράζοντάς το – να πάρεις από αυτό και όχι να δώσεις. Σίγουρα το συζητάμε πάρα πολύ και έχουν γίνει πολλές απόπειρες κατά καιρούς τις οποίες έχουμε απορρίψει, γιατί νιώσαμε ότι δεν αναδείξαμε το ποίημα. Πλέον δεν αρκεί να μας αρέσει πάρα πολύ ένα ποίημα. Πρέπει να νιώσουμε ότι μπορούμε κι εμείς να δώσουμε κάτι σ’ αυτό. Οπότε, οι προσπάθειες που έχουν γίνει ήταν πάρα πολύ επιλεκτικές και τις συζητάμε πάρα πολύ, γιατί ταυτόχρονα είναι και κάτι επίφοβο.

ΠτΘ:  Ο αστικός ιστός σας ενδιαφέρει πάρα πολύ και το είδαμε αυτό στον τελευταίο σας δίσκο, το «Ασανσέρ». Έχετε κάποιο άλλο μέρος από το οποίο αντλείτε έμπνευση;

Κ.Λ.: Έχουμε πάρα πολλά μέρη που αγαπάμε και που αγαπάμε τους ανθρώπους τους, που περνάμε καλά, που συνδεόμαστε με κόσμο και μπορούμε να εμπνευστούμε. Η Αθήνα -θέλοντας και μη-  μας έχει επηρεάσει και στη γραφή. Ζούμε εκεί, εγώ προσωπικά δεν έχω φύγει από την Αθήνα, με τα καλά της και τα κακά της. Δεν θα μου έβγαινε και πολύ φυσικά να μιλήσω για ένα περιβάλλον το οποίο δεν έχω βιώσει. Μπορεί να προκύψει, αλλά επειδή τα ερεθίσματα που έχω είναι από την Αθήνα, βγαίνει πολύ φυσικά να εμπεριέχεται και αυτό μέσα.

ΠτΘ: Τον τελευταίο καιρό βιώνουμε μία κοινωνική κρίση -την οποία εσείς στην πρωτεύουσα την βιώνετε πιο έντονα από ό,τι εμείς στις επαρχιακές πόλεις- ενώ ταυτόχρονα έχουμε μία πολύπλευρη άνθιση του πολιτισμού. Όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας επηρεάζουν το έργο σας;

Κ.Λ.: Εγώ νιώθω ότι αυτός ο αναβρασμός υπάρχει τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια. Από τον Γρηγορόπουλο και μετά συνέβησαν πάρα πολλά γεγονότα και τουλάχιστον στην Αθήνα ήταν πάρα πολύ έντονα. Δεν νιώθω, δηλαδή, ότι τώρα συμβαίνει κάτι πολύ πιο έντονο, απλά είναι μία κατάσταση που συνεχίζεται. Είναι ένας συνεχόμενος αναβρασμός από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ενήλικα.

Όσον αφορά την άνθιση της τέχνης, σίγουρα νιώθω ότι τα παιδιά που ασχολούνται έχουν αρχίσει να πειραματίζονται λίγο περισσότερο, να ψάχνουν κάτι δικό τους και αυτό μου αρέσει πολύ σαν ακροατής. Πλέον, χαίρομαι που μπορεί να ακούσω κάτι, το οποίο -ακόμα και να μην συνδεθώ ιδιαίτερα- να μην μου θυμίζει κάτι άλλο. Να είναι μία πρόταση, ένας άνθρωπος να εκθέτει τον εαυτό του. Με χαροποιεί αυτό και θέλω να μπορώ να το κάνω και σαν δημιουργός.

ΠτΘ: Παρατηρείς το ίδιο και σε άλλες μορφές τέχνης;

Κ.Λ.: Σίγουρα βλέπω ότι στον χορό και στο θέατρο υπάρχει αυτή η προσπάθεια των ανθρώπων να βρουν τρόπους να βγάλουν προς τα έξω το υλικό τους παρά όλες αυτές τις δυσκολίες. Αυτό πάντα γεννάει ιδέες και χαίρομαι γι’ αυτό. Δεν χαίρομαι που προέρχεται από αρνητικές καταστάσεις. Θα ήθελα να είναι επιλογή το να συμβεί κάτι τέτοιο.

ΠτΘ: Έχετε σκεφτεί ως “Usurum” να επενδύσετε με τη μουσική σας ή να συνοδεύσετε κάτι αντίστοιχο;

Κ.Λ.: Σαν “Usurum” δεν έχει προκύψει μέχρι στιγμής, αλλά γενικότερα και ο Σταύρος και ο Νίκος έχουν επενδύσει μουσικά κάποια θεατρικά.

ΠτΘ: Είναι η πρώτη επίσκεψη των “Usurum” στην Κομοτηνή;

Κ.Λ.: Ναι! Εγώ προσωπικά, δεν έχω καταφέρει να έρθω ούτε ως επισκέπτης στην Κομοτηνή, οπότε χαίρομαι διπλά. 

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.