Το Μιντζι «αναγεννηθηκε» στους Προσκυνητες
Ένα έθιμο από τα παλιά αναβίωσε το προηγούμενο Σάββατο στο χωριό των Προσκυνητών, το Μιντζί ή αλλιώς Νυχτέρι. Πρόκειται για ένα έθιμο το οποίο κάποτε εντασσόταν στην καθημερινότητα των ανθρώπων που κατοικούσαν σε χωριά όλης της ανατολικής και βόρειας Θράκης και μεταφέρθηκε στους Προσκυνητές γύρω στο 1930-35. «Δεν ήταν απλά ένα έθιμο, ήταν μια καθημερινή συνήθεια, ανάλογα με τις εκάστοτε αγροτικές ασχολίες και γινόταν στο πλαίσιο της αλληλοβοήθειας αλλά και της επικοινωνίας μέσα στο χωρίο, τόσο το χειμώνα όσο και το καλοκαίρι», ανέφερε η γραμματέας του Πολιτιστικού Λαογραφικού Συλλόγου Γυναικών Προσκυνητών κ. Σουλτάνα Βαβαλιαγκάκη. Η εκδήλωση ήταν ενταγμένη σε ένα πρόγραμμα leader, στο οποίο συμμετείχε το χωριό με σκοπό την απόκτηση νέων παραδοσιακών φορεσιών. Έτσι, η αναβίωση του εθίμου εντάχθηκε στο πρόγραμμα αυτό με σκοπό την παρουσίαση των νέων στολών.
Το έθιμο τότε…
Το έθιμο του Μιντζί, σύμφωνα με την κ. Βαβαλιαγκάκη, αφορούσε στις εργασίες που είχαν να κάνουν μέσα στο χρόνο οι χωριανοί, τις οποίες προσπαθούσαν να συνδυάσουν με την αλληλοβοήθεια και την ψυχαγωγία. Οι γυναίκες του χωριού συγκεντρώνονταν έκαναν τις εργασίες τους, έλεγαν τα νέα του χωριού, έτρωγαν, έπιναν και συχνά χόρευαν. «Για το φθινόπωρο, όταν τελείωναν οι βασικές δουλειές του καλοκαιριού, οι γυναίκες μαζεύονταν σε κάποια πλατεία ή ανοιχτωσιά, άναβαν φωτιά και καθισμένες γύρω από αυτή, έγνεφαν ή έπλεκαν, έλεγαν τα νέα του χωριού και μετά άρχιζαν συνήθως να τραγουδούν, πρώτα τραγούδια καθιστικά και μετά τραγούδια για χορό. Στη συνέχεια έρχονταν και οι άντρες για να δουν τη σύζυγό τους ή την τυχόν αγαπημένη τους, οι νεότεροι», εξήγησε η γραμματέας του συλλόγου για να προσθέσει ότι πολλές φορές μαζεύονταν εκ περιτροπής σε σπίτια για να βοηθά ο ένας τον άλλο στις δουλειές που έπρεπε να γίνουν. Ανάλογες εργασίες γινόταν και πριν το καλοκαίρι, ενώ σε όλες αυτές τις συγκεντρώσεις προσφερόταν από τις γυναίκες και φαγητό και ποτό. Το μεταγενέστερο νυχτέρι, κατά την κ. Βαβαλιαγκάκη, γινόταν όταν δεν υπήρχαν εργασίες και ήταν απλά επισκέψεις σε συγγενικά ή φιλικά σπίτια χωρίς να υπάρχει κάποια εργασία να πραγματοποιηθεί.
Η αναβίωση σήμερα…
Το προηγούμενο Σάββατο, λοιπόν, ηλικιωμένες γυναίκες του χωριού, οι οποίες γνώριζαν και τα τραγούδια που τραγουδούσαν τότε, ντύθηκαν με τις παραδοσιακές φορεσιές και αναβίωσαν το έθιμο. Ετοιμάστηκε μια γωνιά με παραδοσιακά υφαντά και κοζάδες από βαμβάκι και καλαμπόκι, έγιναν και πάλι οι δουλειές του παρελθόντος, είπαν –υποτίθεται- τα νέα του χωριού και στο τέλος οι γυναίκες τραγούδησαν. Αμέσως μετά τα τρία χορευτικά τμήματα του συλλόγου –παιδικό, εφηβικό και παραστάσεων- παρουσίασαν τις φορεσιές και τους χορούς που έχουν διδαχθεί στα δύο χρόνια λειτουργίας τους, ενώ παράλληλα οι γυναίκες του συλλόγου προσέφεραν ποικιλία φαγητών τα οποία είχαν ετοιμάσει. «Ο κόσμος πέρασε καλά, οι μικρότεροι έμαθαν πράγματα και οι μεγαλύτεροι θυμήθηκαν», σημείωσε η κ. Βαβαλιαγκάκη.
Την εκδήλωση ευλόγησε ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μαρωνείας και Κομοτηνής Παντελεήμων ενώ χαιρετισμό απεύθυναν , ο αντιδήμαρχος Μαρωνείας- Σαπών κ. Χρήστος Μεραχτσάκης και ο πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Προσκυνητών κ. Πάνος Παρασκελίδης. Τους παρευρισκομένους καλωσόρισε η πρόεδρος του Συλλόγου κ. Νίτσα Καραπούλη, ενώ την περιγραφή του δρωμένου αλλά και λαογραφικά στοιχεία του χωριού παρουσίασε η κ. Βαβαλιαγκάκη.
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
