Τιμησαν τον Αγιο Τρυφωνα οι Ανατολικορωμυλιωτες της περιοχης
Τον Άγιο Τρύφωνα, τον προστάτη των αμπελουργών τίμησαν οι κάτοικοι σε Κομοτηνή, Αίγειρο και Μεσσούνη που έλκουν την καταγωγή τους από την Ανατολική Ρωμυλία.
Η εορτή του Αγίου κατείχε εξέχουσα θέση στη λατρευτική ζωή των χριστιανικών πληθυσμών ιδιαίτερα της Θράκης, καθώς ασχολούνταν συστηματικά με την καλλιέργεια της αμπέλου. Έτσι και οι πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στον τόπο μας, από την Θρακική ενδοχώρα, ιδιαίτερα οι προερχόμενοι από την Ανατολική Ρωμυλία, συνέχισαν την εν λόγω παράδοση.
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ανατολικορωμυλιωτών Κομοτηνής πραγματοποίησε αρτοκλασία τον Ιερό Ναό Αγίου Τρύφωνα Κομοτηνής, όπου τελέστηκε Πανηγυρικός Εσπερινός.
Αρτοκλασία και Αγιασμός στη Μεσσούνη
Στη Μεσσούνη, την Παραμονή του Αγίου Τρύφωνα έγινε εσπερινός και αρτοκλασία στις 16:30μ.μ στο παρεκκλήσι του Αγίου Τρύφωνα που βρίσκεται στην είσοδο του οικισμού ενώ ανήμερα της εορτής έγινε αγιασμός και αρτοκλασία στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδας Μεσσούνης.
Θεματοφύλακας των σιναπλιώτικων παραδόσεων ο Μορφωτικός Πολιτιστικός Σύλλογος Μεσσούνης τίμησε την εορτή, ενώ το παρών μεταξύ άλλων στις θρησκευτικές εκδηλώσεις του οικισμού έδωσαν η πρόεδρος του ΔΗΠΕΘΕ κ. Νατάσα Λυβερίαδου, ο κ. Νικόλαος Σωτηρακόπουλος, ο κ. Αθανάσιος Λάπατας, Πρόεδρο της Καραθεοδωρή και δημοτικός σύμβουλος, η κ. Μαρούλα Σκουλαρίδου Πρόεδρο της τοπικής κοινότητας Αιγείρου καθώς και η κ. Ελένη Κατσικούδη Πρόεδρος του Πολιτιστικού συλλόγου Αιγείρου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Σύλλογος σε ανάρτησή του μεταφέρει μια λαϊκή ιστορία που βασίζεται σε καταγραφές και αποτύπωσε ο φίλος του συλλόγου κ. Πασχάλης Δρικούδης με καταγωγή από τα Κουφάλια. Γράφει λοιπόν ο Σύλλογος στην ανάρτησή του:
«Καθώς λένε, ξύπνησε ένα πρωινό ο Τρύφωνας και αγνοώντας ότι ήταν γιορτή, πήρε το κλαδευτήρι και πήγε να κλαδέψει το αμπέλι του.
Καθώς κλάδευε, άκουσε τη φωνή της Παναγίας να του φωνάζει: «πού είσι, πού είσι Τρύφανε»; «Ιδώ είμι Πανα’ιάμ’ ουπίσ’ απού τ’ αμπέλι», απάντησε εκείνος.
Η Παναγία τον ξαναφώναξε: «πού είσι κι δε φαίνισι ’που μέσα ’που τ’ αμπέλι; Δεν ξέρ’ς πως σήμιρα είνι ’ιουρτή κι δεν κάν(ει) να κλαδεύ’ς»; Εκείνος, καθώς κρατούσε το κλαδευτήρι και γύρισε απότομα προς το μέρος της Παναγίας, έκοψε το πηγούνι του.
Τότε η Παναγία πήρε λίγο σκρούμπου (στάχτη από καμένο μαλλί) από το μαντηλάκι που κρατούσε στα χέρια της και έβαλε επάνω στην πληγή του Τρύφωνα να γιάνει.
Γι’ αυτό και την ημέρα αυτή την γιόρταζαν και δεν πήγαιναν στα χωράφια.
Είναι η μέρα των αμπελουργών, και οι γυναίκες πηγαίνουν το πρωί στην εκκλησία να φέρουν αγιασμό. Οι άνδρες παίρνουν τον αγιασμό, ετοιμάζουν μεζέδες και τσίπουρο, τα παίρνουν μαζί τους και πηγαίνουν στο αμπέλι, κλαδεύουν συμβολικά μερικές βέργες, ρίχνουν στις τέσσερις γωνιές λίγο αγιασμό να είναι ευλογημένη η σοδιά, και φωνάζουν: «πού είσι, πού είσι Τρύφανε, πού είσι κι δε φαίνισι ‘που μέσα ’που τ’ αμπέλι;» Στη συνέχεια μαζεύονται όλοι από τα γύρω αμπέλια και το ρίχνουν στο φαγοπότι και στο γλέντι».
Γλέντι στην Αίγειρο
Αυτό το γλέντι δεν έλειψε και φέτος στην Αίγειρο. Τα βαρέλια με τη φωτιά στήθηκαν από νωρίς για κάρβουνα, οι αμπελουργοί έφεραν τις προσφορές τους σε τσίπουρο και κρασί και η γιορτή ξεκίνησε. Η διασκέδαση συνεχίστηκε μέχρι αργά το βράδυ. Σαφώς και δεν ήταν κάτι πρωτόγνωρο, εφόσον είναι γνωστό ότι οι Αιγειριώτες κάθε χρόνο τιμούσαν τον Άγιο στο χώρο των αμπελιών. Ωστόσο όπως πέρσι έτσι και φέτος το γλέντι στήθηκε στην πλατεία.
Και του χρόνου με υγεία!
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.