Προσκληση σε «Συναντηση» απο τον Γιωργο Κιμουλη

Πρόσκληση σε «συνάντηση» που θα λάβει χώρα, την προσεχή Δευτέρα, 13 Φεβρουαρίου στην σκηνή του Πολιτιστικού Κυττάρου ΡΕΞ στην Κομοτηνή απηύθυνε δια μέσου της συχνότητας του «Ράδιο Παρατηρητής 94fm» ο γνωστός ηθοποιός και σκηνοθέτης Γιώργος Κιμούλης.

Ο κ. Κιμούλης υπογράφει και τη σκηνοθεσία της παράστασης «Η συνάντηση» του Αμερικανού συγγραφέα Stephen Belber,  στην οποία επίσης πρωταγωνιστεί, έχοντας στο πλευρό του τους εξαιρετικούς ηθοποιούς Άννα Μονογιού και Στάθη Παναγιωτίδη, με τους οποίους «αφηγούνται» μια ιστορία που πραγματεύεται το ζήτημα της μοναξιάς αλλά και της αξίας τους παρελθόντος.

Όπως εξήγησε ο κ. Κιμούλης η ιστορία ξεκινά με την επίσκεψη ενός ζευγαριού που δέχεται  ο ηλικιωμένος χορογράφος, ο οποίος έχει αποσυρθεί από την ενεργό δράση και ζει μόνος του, με αιτία μια διατριβή που η γυναίκα του ζευγαριού επιθυμεί να κάνει στο πανεπιστήμιο και αφορμή συνέντευξης στον διάσημο χορογράφο. Προϊόντος του χρόνου και της συζήτησης που εξελίσσεται επί σκηνής, η πραγματική αιτία της επίσκεψης αρχίζει να αποκαλύπτεται και αφορά σε ένα καλά κρυμμένο μυστικό του χορογράφου. Ο κ. Κιμούλης αναφέρθηκε σε μια φράση από το έργο «Τρικυμία» του Σαίξπηρ που λέει ότι «το παρελθόν είναι πρόλογος» για να εξηγήσει πως κανείς δεν μπορεί να πετάξει από πάνω του, να σβήσει ή να θάψει το παρελθόν του, το οποίο «έρχεται, μας καθοδηγεί και πολλές φορές οδηγεί το παρόν και το μέλλον μας».

«Η τέχνη δεν καθοδηγεί ούτε ησυχάζει»

Την ίδια στιγμή το έργο μιλάει και για σημεία των δικών μας καιρών, ειδικότερα όπως εξήγησε ο ίδιος «για το πώς ο άνθρωπος έχει μεταλλάξει τη μοναξιά, δηλαδή τον τρόπο που ο κοινωνικός χώρος, ο περιβάλλον χώρος προσπαθεί να μας απομονώσει και πώς την έχει μετατρέψει σε μοναχικότητα, σε δική του δηλαδή επιλογή, όπου αυτό είναι και το πιο επικίνδυνο για τον άνθρωπο».

«Η τέχνη δεν καθοδηγεί, ούτε ησυχάζει» τόνισε ο ίδιος ερωτηθείς σε σχέση με την στόχευση της παράστασης για να τονίσει πως ο ρόλος της τέχνης είναι υπομνηστικός, ήτοι προσπαθεί να θυμίζει στους ανθρώπους αυτά που οι ίδιοι ξεχνούν. Αν η παράσταση αυτή τα καταφέρνει; Ο ίδιος αναφέρθηκε στην πρωτόγνωρη ένταση, και για την πολύχρονη πορεία του στο θέατρο, με την οποία οι θεατές παρακολουθούν τη συγκεκριμένη παράσταση, στην οποία ωστόσο ο συγγραφέας χρησιμοποιεί το «ιδιοφυές» όπως το χαρακτήρισε εργαλείο της κωμωδίας, δίχως να χάνεται καθόλου η σοβαρότητα του θέματος.

«Το ενώπιος ενωπίω δεν θα το μάθει ποτέ ο καλλιτέχνης»

Ερωτηθείς σχετικά με τις αντιδράσεις των θεατών ο κ. Κιμούλης εξήγησε πως οι ηθοποιοί δεν μπορούν να μάθουν πώς ακριβώς μια παράσταση έχει «ακουμπήσει» τον κάθε έναν από αυτούς ξεχωριστά. «Υπάρχει μια ωραία φράση, πάλι σε μετάφραση του Γιώργου Χειμωνά στον Άμλετ του Σαίξπηρ, που λέει ότι η τέχνη δεν μιλάει στους πολλούς, αλλά ούτε και στους λίγους. Μιλάει πάντα στον καθένα χωριστά» ανέφερε τονίζοντας πως «δεν υπάρχει καλλιτέχνης που μπορεί να μάθει πώς έχει ακουμπήσει ένα καλλιτεχνικό του έργο στον κάθε θεατή χωριστά. Άρα το ενώπιος ενωπίω δεν θα το μάθει ποτέ ο καλλιτέχνης, ο οποίος καταλαβαίνει μια συνολική έκφραση του κόσμου και ελπίζει ότι ουσιαστικά αυτό το ποίημα που καταθέτει πάνω στη σκηνή, θα δώσει τη δυνατότητα να φτιάξει ο κάθε θεατής χωριστά ένα δικό του ποίημα στη ζωή».

Ως προς την συνεργασία του με τους κ.κ. Άννα Μονογιού και Στάθη Παναγιωτίδη ο ίδιος στάθηκε στην αφοσίωση αμφότερων στην τέχνη τους. Όπως χαρακτηριστικά είπε «υπάρχει μια φράση μέσα στο έργο που λέει “το σημαντικότερο όλων είναι η αφοσίωση και η αυταπάρνηση”. Έννοιες και αξίες που πλέον ηχούν ανεκδοτολογικά σε πολλούς ανθρώπους δυστυχώς. Στο χώρο της τέχνης αυτές οι δύο έννοιες και οι αξίες, είναι πολύ σημαντικές. Και όταν συναντάς στην εποχή που ζούμε ανθρώπους που είναι αφοσιωμένοι – γιατί σπανίζουν – τότε υποκλίνεσαι. Με αυτή την έννοια εγώ υποκλίνομαι στην Άννα Μονογιού και στον Στάθη Παναγιωτίδη, γιατί είναι αφοσιωμένοι, κατ’ αρχάς, άνθρωποι και ακολούθως αφοσιωμένοι στην τέχνη τους».

Ερωτηθείς τέλος σε σχέση με τα επόμενα σχέδιά του ο ίδιος αναφέρθηκε στην καλοκαιρινή του παράσταση, η οποία και πάλι θα περιοδεύσει σε όλη την Ελλάδα. Για τον ίδιο άλλωστε όπως έκανε σαφές η περιοδεία αυτή αποτελεί έναν τρόπο διατράνωσης της αντίθεσής του στο «ομφαλοκεντρικό» χαρακτήρα της χώρας, όπου όλα συμβαίνουν στην Αθήνα. «Το καταγγέλλουμε, φωνάζουμε γι’ αυτό, δεν φτάνει όμως. Πρέπει και με κάποιες πράξεις μας να δηλώνουμε την αντίθεσή μας» ανέφερε για να τονίσει πως «προσωπικά εγώ όταν πιστεύω ότι ένα καλλιτεχνικό έργο αξίζει τον κόπο, τότε με όλες τις δυσκολίες τις οποίες και προσπαθώντας να ξεπεράσω, το παρουσιάζω σε όλη την περιφέρεια. Αυτό το κάνω τριάντα συναπτά έτη».

«Να αφήσουμε τους νέους ηθοποιούς να αντιδράσουν όπως ξέρουν και κρίνουν οι ίδιοι· δεν χρειάζονται καθοδηγητές, νεοφανείς κήνσορες και προστάτες»

Από την συζήτηση μας με τον έμπειρο ηθοποιό και σκηνοθέτη δεν θα μπορούσε να λείπει το σχόλιο επί της επικαιρότητας του χώρου του πολιτισμού και της τέχνης που αφορά στις αντιδράσεις για το προωθούμενο από πλευράς κυβέρνησης προεδρικό διάταγμα. Ερωτηθείς σχετικά ο κ.Κιμούλης θέλησε να υπογραμμίσει πως «όσα χρόνια θυμάμαι, καμία κυβέρνηση δεν έχει ασχοληθεί σε αυτή τη χώρα σοβαρά με το χώρο του πολιτισμού δυστυχώς».

Ο ίδιος έκανε λόγο για μια «βιαστική κίνηση», διερωτώμενος για το τι κρύβεται πίσω από αυτό, τονίζοντας πως η «άμεση απόσυρσή του είναι μονόδρομος και ουδεμία δικαιολογία περί αποφάσεων, οδηγιών και συστάσεων της Ε.Ε. ευσταθεί».

Από κει και πέρα ωστόσο ο ίδιος αναφέρθηκε «και στις δικές μας» όπως τις χαρακτήρισε ευθύνες για να εξηγήσει πως «ιδίως οι παλαιότεροι στον χώρο του θεάτρου οφείλουμε να παραδεχτούμε και τη δική μας έως τώρα αδιαφορία».

«Πιστεύω λοιπόν ότι πρέπει να αφήσουμε ήσυχους τους νέους ηθοποιούς να αντιδράσουν όπως ξέρουν και κρίνουν εκείνοι» τόνισε για να προσθέσει πως «είναι σίγουρο πως δεν χρειάζονται καθοδηγητές, νεοφανείς κήνσορες και προστάτες». «Όσοι από μας θέλουν να στηρίξουν και είναι απολύτως λογικό έστω κι αν γίνεται αργά, την αντίδραση των νεοτέρων συναδέλφων μας, ας το κάνουν τουλάχιστον διακριτικά, καθήμενοι στα πίσω έδρανα» πρόσθεσε για να τα καταλήξει προτρέποντας άπαντες «να είμαστε παρόντες, παρούσες, δίπλα τους, και όχι μπροστά το­υς. Δυναμική στήριξη, όχι καθοδήγηση».

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.