«Ο Μεγαλος μαθητης και ο μικρος δασκαλος» συναντανε  «τον τιγρη, το κορακι και τον θεο»

Γιάννης Αγγελάκας, «Ο Μεγάλος μαθητής και ο μικρός δάσκαλος», «Ο τίγρης το κοράκι κι ο θεός», εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2019, 2023

Ο Γιάννης Αγγελάκας γεννήθηκε το 1959 στη Θεσσαλονίκη. Είναι μουσικός, στιχουργός και τραγουδιστής. Έγινε γνωστός τις δεκαετίες του ’80 και του ’90 με το ροκ συγκρότημα Τρύπες. Μετά τη διάλυση του συγκροτήματος συνέχισε μόνος, ιδρύοντας το 2004 την “Alltogethernow”, μια ανεξάρτητη ─δισκογραφική κυρίως─ εταιρεία, από την οποία κυκλοφορεί μέχρι και σήμερα τους δίσκους του,  συνεργασίες με αγαπημένους του μουσικούς, μουσικές που έγραψε για τον κινηματογράφο, σιντί-βιβλία με τραγούδια, στίχους και άλλα ελεύθερα κείμενα. Εκτός όμως από μουσικός έχει υπάρξει και ηθοποιός, τις τελευταίες δεκαετίες τον έχει τραβήξει περισσότερο η συγγραφή βιβλίων αλλά και ποιημάτων. Εδώ όμως δεν είμαστε για να μιλήσουμε ούτε για τη μουσική του αλλά ούτε και για τον ρόλο του σε ταινίες, αλλά για τα δύο πιο πρόσφατα συγγραφικά του έργα. Το πρώτο εκδόθηκε το 2019 από τις εκδόσεις Καστανιώτη με τον τίτλο «Ο μεγάλος μαθητής και ο μικρός δάσκαλος», και το δεύτερο από τις ομότυπες εκδόσεις το 2023 με τίτλο «Ο τίγρης, το κοράκι και ο θεός».

Βέβαια ο καλλιτέχνης έχει γράψει και πληθώρα άλλων έργων όπως «Σάλια, μισόλογα και τρύπιοι στίχοι», (1995), «Πώς τολμάς και νοσταλγείς, τσόγλανε;», (1999). «Για την καρδιά ενός κτήνους, 1985-2000» (2001), τα οποία διατίθενται από τις εκδόσεις Λιβάνη και πρόκειται για ποιητικές συλλογές αλλά και στίχους διάφορων μουσικών κομματιών. Ωστόσο, το βιβλίο «Η γελαστή ανηφόρα»(2013) εκδόθηκε από τη δισκογραφική του εταιρία (“Alltogethernow”).

«Ο μεγάλος μαθητής και ο μικρός δάσκαλος»

Πρόκειται για ένα ανεξάρτητο, διαλογικό πεζό βιβλίο, που σκοπό έχει να παρακινήσει και να ξυπνήσει τον αναγνώστη. Μέσα από 220 σελίδες και 149 διαλόγους με τον μαθητή του προβάλλει τη σάτιρα που ζούμε στην καθημερινή κοινωνία και αντιπαραβάλλει τον τίτλο του. Με την εικονογράφηση του Γιώργου Κόφτη δίνει μια άλλη οπτική στο ανάγνωσμα, πιο ζωντανή. Αναγνωστικά ανάλαφρο αλλά και βαρύ, εξαρτώμενο πάντα από τη σκοπιά που το αναλαμβάνεται ο αναγνώστης, σε κάποιους μπορεί να φανεί αστείο, σε άλλους σοβαρό αλλά όσοι ξέρουν να εκτιμούν τα βιβλία θα το βρουν στοχαστικό. Με ερωτήσεις και απαντήσεις σχετικά με έννοιες της καθημερινής κοινωνίας που δεν τις έχουμε πολύ σκεφτεί, αλλά και να το κάναμε δεν θα μπορούσαμε να το εκφράσουμε με τον ίδιο τρόπο.

Η ιστορία μιλάει για έναν αθώο μαθητή που συνέχεια έχει απορίες και τις εκφράζει σε έναν ξερόλα δάσκαλο που δεν πρόκειται να του δώσει καμία σαφή απάντηση, έτσι ο μαθητής αναρωτιέται όλο και πιο πολύ γύρω από κάποια θέματα, πολλές φορές δε τον ρόλο του μαθητή τον αναλαμβάνει και ο δάσκαλος βρίσκοντας τον εαυτό του «αδιάβαστο» πάνω σε κάποια γεγονότα. Το μόνο που μπορούμε να δούμε καθαρά μέσα από τις απαντήσεις του δασκάλου είναι η ωμή και σκληρή πραγματικότητα που έχουμε πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μας αλλά ποτέ δεν το εξωτερικεύουμε. Κάθε διάλογος είναι αυτοτελής και έχει τη δική του θεματική και σκοπό.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου

«ΜΜ: Δάσκαλε, μου ζήτησε ο δημιουργός μας να γράψουμε κάτι για το οπισθόφυλλο του βιβλίου. Έτσι γίνεται, λέει, με όλα τα βιβλία, το απαιτούν οι εκδότες.

ΜΔ: Ωραία, εσύ, που έχεις το ψώνιο του συγγραφέα, σκάρωσε κάτι, και το συζητάμε.

ΜΜ: Εγώ, δάσκαλε, θα έλεγα τα εξής: Κυρίες και κύριοι, ο Μαθητής και ο Δάσκαλος κουβεντ-

ΜΔ: Ο δάσκαλος και ο μαθητής.

ΜΜ: Οκέι…

Ο Δάσκαλος και ο Μαθητής κουβεντιάζουν. Κι όσο κουβεντιάζουν, λύνονται ένας ένας οι γρίφοι, και αποκαλύπτονται μυστήρια του άπειρου σύμπαντος, της αιώνιας δημιουργικής ψυχής και της ανθρώπινης βλακείας. Πρόκειται για ένα φωτεινό ανάγνωσμα. Για ένα βιβλίο που δεν χρειάζεται να ανάβετε λαμπατέρ τα βράδια, όταν το διαβάζετε. Είναι εύχρηστο, οικονομικό, εύληπτο, και έχει και ζωγραφιές για να ξεκουράζεται το μυαλό. Σας αξίζει! Αυτά.

ΜΔ: Καλή κοτσάνα μου ακούγεται, πρότεινέ την κι ό,τι γίνει. Α! Δεν μου ’πες πώς θα λέγεται το βιβλίο.

ΜΜ:Εεε… “Ο Μεγάλος Δάσκαλος και ο Μικρός Μαθητής”.

ΜΔ: Σίγουρα;

ΜΜ: Αλίμονο, δάσκαλε, σου ’χω πει ποτέ ψέματα;»

«Ο Τίγρης, το κοράκι και ο θεός»

Μια ιστορία που βασίζεται σε έναν πεθαμένο ποιητή που βρίσκεται σε ένα κελί στον Παράδεισο. Μέσα από τις λέξεις βλέπουμε την προκαθορισμένη ζωή και τις καταχρήσεις του κάθε συγγραφέα και νοήμονος αντισυμβατικού ανθρώπου, με μόνη ευχαρίστηση ακόμα και εκεί ψηλά το αλκοόλ και το τσιγάρο. Μπορεί ο ήρωάς μας (του οποίου το όνομα αναφέρεται ως ποιητής) να βρίσκεται στον παράδεισο αλλά δεν παύει να είναι φυλακισμένος σε κελί όπου δεν γνωρίζει αν αιωρείται, βρίσκεται πάνω, κάτω ή αν ακόμα πατάει στη γη, χωρίς κάποιο παράθυρο για να βλέπει που κείτεται. Ο ρόλος του θεού είναι ρυθμιστικός, αφού ζητά από τους ποιητές να γράψουν μια  ιστορία, αφού αν τη δημιουργήσει ο ίδιος θα αφανιστεί, και αν συμβεί αυτό τότε μόνο θα υπάρξει ελευθερία. Μέσα από τις σκέψεις του, μας παρουσιάζεται ένας κόσμος φανταστικός μεν αλλά πραγματικός και σκληρός δε. Μιλάει ποιητικά, αλλά μπορείς να καταλάβεις πολλά μέσα από τον λόγο του, δείχνει πτυχές της ζωής των ποιητών ακόμα και μετά θάνατον.

Το βιβλίο κυκλοφόρησε με κείμενα του Γιάννη Αγγελάκα και  εικονογράφηση του εξωφύλλου του Γιώργου Κόφτη. Ακόμη ένα ανάλαφρο ανάγνωσμα, που διαβάζεται παντού και πάντα χωρίς δυσκολία αλλά με σκέψη και περισυλλογή. Η ιστορία είναι φανταστική όπως αναφέραμε και παραπάνω αλλά βασίζεται σε σκέψεις που βασανίζουν τον συγγραφέα. Δεν μπορούμε να ξέρουμε ποιον σκεφτόταν όταν έγραφε το βιβλίο ή αν η ιστορία βασίζεται σε κάποιο υπαρκτό πρόσωπο, το μόνο που μπορούμε να εικάζουμε είναι ότι προκαλεί έκπληξη στον αναγνώστη η πλοκή του, και αν δεν με πιστεύετε δώστε του μια ευκαιρία.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου

«Συγχαρητήρια! Κάνατε μια εύστοχη επιλογή. Κρατάτε στα χέρια σας ένα όμορφο και οικονομικό ανάγνωσμα. Όμορφο γιατί το έγραψα ΕΓΩ και οικονομικό γιατί, χωρίς να το ξέρετε, κρατάτε στα χέρια σας όχι ένα, αλλά δύο βιβλία, το ένα μέσα στο άλλο. Στο ένα θα γνωρίσετε δύο κατά φαντασίαν συγγραφείς, έναν κατά φαντασίαν θεό και κάποιον Κόκκινο. Στο άλλο… Τι να σας πω για το άλλο; Ένα μόνο θα σας πω, ξεκινάει έτσι: “Η γέννηση, καμιά φορά, είναι θλιβερότερη και πιο δύσκολη από τον θάνατο, ειδικά αν γεννιέσαι φτωχός…” Φοβερό, ε! Όπως και να ’χει, στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, το να αγοράζεις δύο βιβλία στην τιμή του ενός δεν είναι λίγο πράμα. Εύχομαι να σας αρέσουν και τα δύο ή, έστω, το ένα, ή και κανένα. Σας χαιρετώ από τον παράδεισο του συγγραφέα. Καλή ανάγνωση!

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.