Λαμπρο προδιαγραφεται το μελλον της Ελληνικης ποιησης

Το παρόν, αλλά κυρίως το μέλλον της Ελληνικής Ποίησης, ήταν στο επίκεντρο τη εκδήλωσης «Σύγχρονη Ελληνική Ποίηση στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Κομοτηνής» που έλαβε χώρα το απόγευμα της Πέμπτης 8 Φεβρουαρίου.

Καλεσμένοι της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κομοτηνής και της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ροδόπης ήταν δύο ποιητές με πολύ πλούσιο λογοτεχνικό έργο, παρά το νεαρό της ηλικίας τους, η κ. Ιωάννα Λιούτσια κι ο κ. Κυριάκος Συφιλτζόγλου.

Στο πρώτο μέρος της εκδήλωσης την Ιωάννα Λιούτσιαπαρουσίασε ο κ. Στέφανος Γραβάνης, μέλος ΕΕΠ Νομικής Σχολής ΔΠΘ, και τον Κυριάκο Συφιλτζόγου η κ. Κατερίνα Σχοινά, Υπεύθυνη Σχολικών Δραστηριοτήτων ΔΔΕ Ροδόπης.

Τη συζήτηση στο δεύτερο μέρος συντόνισε ο κ. Κωστής Δανόπουλος, Επίκουρος Καθηγητής ΤΕΦ ΔΠΘ, ενώ αποσπάσματα από το έργο των ποιητών διάβασαν οι ηθοποιοί κ. Άννα Μαχαιροπούλου και κ. Γιώργος Κουκαλιώτης.

Διακριτές ποιητικές φωνές

Όπως τόνισε η κ. Σχοινά, πολλοί από εμάς δεν γνωρίζουμε τη σύγχρονη ποίηση, αλλά αυτό που λέμε Λογοτεχνικό Κανόνα. «Οι νέες φωνές της ποίησης, άνθρωποι 30 ή 40 ετών, όπως οι δύο ποιητές που βρέθηκαν στην Κομοτηνή, έχουν πολύ ενδιαφέρουσα ποιητική φωνή, και είναι τόσο ανόμοιοι μεταξύ τους, που θα μπορούσε κανείς να πει πως αποτελούν ο καθένας μια διαφορετική σχολή», ανέφερε για να συμπληρώσει πως «οι εκπαιδευτικοί, που πάντα ενδιαφέρονται να αφουγκραστούν την φωνή των νέων, είναι ανοιχτοί στο πώς εκφράζεται λογοτεχνικά ένας άνθρωπος σημερινός, που ζει μια εποχή γεμάτη κλυδωνισμούς, βιώνει το τέλος των ιδεολογιών και των οραμάτων, και πώς τα μεταποιεί αυτά και τα μετατρέπει σε λογοτεχνικό λόγο».

Για αυτό σε συνεργασία με την Δημοτική Βιβλιοθήκη Κομοτηνής που αποτελεί πάντα αρωγό σε αυτές τις προσπάθειες τους, κάλεσαν αυτούς τους δύο ποιητές, με πλούσιο λογοτεχνικό έργο, ευρεία μόρφωση, που έχουν αφομοιώσει σε βάθος την ελληνική και την παγκόσμια λογοτεχνία, και αυτό φαίνεται από την ποίησή τους.

«Το σημαντικό με αυτούς είναι ότι έχουν ένα απολύτως διακριτό και μια αναγνωρίσιμη απολύτως ποιητική φωνή» σημείωσε η κ. Σχοινά, και στόχος τους είναι όχι μόνο να τους παρουσιάσουν, αλλά και να συζητήσουν μαζί τους για όλα τα θέματα που προανέφερε, αλλά και για πολλά άλλα, ακόμα και την στάση των σύγχρονων εκδοτών απέναντι στις νέες ποιητικές φωνές.Και αυτό γιατί με μια υπερπαραγωγή ποιητικών συλλογών σήμερα, δημιουργείται η απορία, αν υπάρχει αντιστοιχία με το αναγνωστικό κοινό.

Διέξοδος για την έκφραση η ποίηση

Η παρουσία των δύο νέων ποιητών από άλλα σημεία της Ελλάδας, έγινε όχι μόνο για να υπάρχει μια ζύμωση με άλλες αξιόλογες ποιητικές γραφές, αλλά και για να συζητήσουν και να σκεφτούν τι είδους ποίηση θέλουν, τι είδους ποίηση τους αρέσει, και πού αυτή βαδίζει, τόνισε ο κ. Στέφανος Γραβάνης.

Η χώρα μας, τόνισε, έχει σημαντική παραγωγή, και υπάρχουν αρκετοί ποιητές, ιδιαίτερα νέοι, που είναι αξιόλογοι και δείχνουν ένα βάθος στην ποίηση. Πλέον δε, με το σημαντικό κόστος που χρειάζεται για την έκδοση μιας ποιητικής συλλογής, βλέπουμε την άνοδο της ποίησης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με ποιητές που θέλουν να εκφραστούν προσωπικά, υπαρξιακά και κοινωνικά.

Η έμπνευση έρχεται από παντού

Η έμπνευση μπορεί να έρθει από παντού, τόνισε ο κ. Συφιλτζόγου, από πράγματα που ούτε καν τα φανταζόμαστε, κάνοντας μια νύξη, ή ακόμα και να σε τραβήξει από τα μαλλιά.«Υπάρχει τόση πραγματικότητα γύρω μας, που δυστυχώς ή ευτυχώς σου δίνει τροφή για ποίηση και όχι μόνο» σημείωσε. Άλλωστε το τελευταίο λογοτεχνικό του πόνημα είναι μια νουβέλα, «Το σπίτι του παιδιού» μέσα από το οποίο μιλά ως παιδί οκτώ χρονών, με την αθωότητα αυτού του παιδιού, για την σχέση με το θάνατο, και την κοινότητα που είχε δημιουργηθεί στο χωριό.

Πιο απαραίτητη από ποτέ η ποίηση

Τέλος η κ. Λιούτσια ανέφερε πως θεωρεί ότι είναι αναγκαίο σε όλες τις εποχές να στραφούμε στην ποίηση ιδιαίτερα περισσότερο σήμερα, που ο κόσμος μας είναι γρήγορος, είναι βίαιος, είναι πολύ πιεστικός από όλα τα πράγματα που συμβαίνουν στην καθημερινότητά μας.

«Αυτές οι σκληρές εικόνες θα μπορούσαν ίσως να ισορροπήσουν με την ποίηση, όχι μόνο γιατί μπορεί να μας δώσει μια διέξοδο, αλλά και γιατί μπορεί και τα πιο δύσκολα προβλήματα να τα δούμε με άλλο τρόπο, και να πάρουμε δύναμη, να παρηγορηθούμε και να αναλάβουμε δράση» ανέφερε.

Πολλοί σημερινοί ποιητές εμπνέονται από την καθημερινότητά τους και τις δυσκολίες της, για να εκφράσουν την στιγμή, όχι όμως σαν κάτι παροντικό που θα ξεχαστεί αύριο, αλλά ένα αποτύπωμα, γιατί η ζωή μπορεί να κάνει κύκλους. Οι δυσκολίες, η καταπίεση  και η βία που υφιστάμεθα μπορεί να αλλάζει πρόσωπο, αλλά το συναίσθημα που νιώθει ο άνθρωπος παραμένει το ίδιο.

Είναι πάντως αισιόδοξη για το μέλλον της ποίησης, μιας και τα τελευταία χρόνια πολλοί ποιητές και ποιήτριες, αλλά και φορείς, βγαίνουν στο δημόσιο χώρο, και οργανώνουν δράσεις όπως αυτή στην Κομοτηνή.

«Χρειάζεται προσπάθεια, χρειάζεται παιδεία, ίσως και από το σχολείο, όπου έχουμε μάθει να μην συμπαθούμε πολύ την ποίηση γιατί δεν ξέρουμε να την διδάσκουμε» ανέφερε, και αυτό είναι το ζήτημα, ότι η ποίηση δεν είναι για να διδαχθεί, αλλά για να την πλησιάζουμε, να την προσεγγίζουμε, να δούμε τι μας γεννάται, χωρίς να αποτελεί αντικείμενο διδακτική ύλης. Παλιότερα άλλωστε, οι άνθρωποι ερχόταν πιο κοντά στην ποίηση μέσα από την μελοποίηση των ποιημάτων, ειδικά στην Ελλάδα.

Τα δεδομένα λένε ότι πολλοί γράφουν, δυστυχώς λίγοι διαβάζουν, ίσως γιατί έχει επικρατήσει το στερεότυπο πως η ποίηση είναι για λίγους, και αυτό είναι το στοίχημα κατά την κ. Λιούτσια, να σπάσει το στερεότυπο ότι η ποίηση είναι για λίγους.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.