Κωνσταντινος Τριανταφυλλακης: «Καθηκον των απογονων Θρακων προσφυγων να μεταφερουμε τις ιστοριες τους»
Ένα βιβλίο «φόρος τιμής» σε όλους τους Θρακιώτες που εγκατέλειψαν με την βία τις πατρογονικές τους εστίες, δια χειρός του Εβρίτη συγγραφέα κ.Κωνσταντίνου Τριανταφυλλάκη, παρουσιάζεται σήμερα στην Κομοτηνή και συγκεκριμένα στην Λέσχη Κομοτηναίων, σε συνδιοργάνωση του Δημοκρίτειου Βιβλιοχαρτοπωλείου, του Πολιτιστικού Χορευτικού Συλλόγου Θρακών Κομοτηνής και των εκδόσεων IANOS.
Το ιστορικό μυθιστόρημα με τίτλο «Η έξοδος των Θρακών» που αφιερώνεται όπως δήλωσε ο ίδιος ο συγγραφέας μιλώντας το πρωί της Τετάρτης, 6 Δεκεμβρίου, στο «Ράδιο Παρατηρητής 94fm» στην μνήμη των παππούδων του, αλλά και όλων όσων τον Οκτώβριο του 1922, με βίαιο τρόπο και εντός 15 ημερών αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές τους εστίες.
Όπως εξήγησε το βιβλίο στηρίζεται σε ιστορίες με τις οποίες ο ίδιος μεγάλωσε ως παιδί, τόσο από τους δικούς του παππούδες και γιαγιάδες αλλά και από άλλους ανθρώπους με κοινό βίωμα, πόνο και βάσανα, για να υπογραμμίσει πως πρόκειται για «ένα καθυστερημένο χρέος του» γιατί οι ιστορίες αυτές παραμένουν δυστυχώς στην λήθη της ιστορίας. Γιατί; Γιατί όπως επεσήμανε «επιλέξαμε να μην το διδάσκουμε, να μην το μαθαίνουμε, την ώρα που όλοι εμείς, εγγόνια και δισέγγονα πια θρακών προσφύγων, πρέπει να αναλάβουμε το καθήκον να μεταφέρουμε τις ιστορίες τους».
Ερωτηθείς σχετικά με την διαδικασία της συγγραφής ο κ.Τριανταφυλλάκης έκανε λόγο για ένα βιβλίο που «ουσιαστικά έγραφα όλη μου την ζωή», για να εξηγήσει πως επέλεξε το ιστορικό μυθιστόρημα, αρχικά εν είδει υπενθύμισης της ιστορίας, απέναντι στην οποία και στην ακρίβεια των ιστορικών γεγονότων στέκεται με σεβασμό και δευτερευόντως γιατί δεν ήθελε να παραμείνει απλά στην καταγραφή των γεγονότων, αλλά να παρουσιάσει τους καθημερινούς ήρωες της εποχής, τα συναισθήματα, τον τρόπο ζωής, τα ήθη και τα έθιμά τους.
Κι αυτό γιατί η ιστορία όπως τόνισε «δεν ασχολείται συνήθως με τους μικρούς, με τους καθημερινούς ανθρώπους».
«Η ιστορία δεν είναι μια ευθεία γραμμή»
«Εμένα στο βιβλίο αυτό με ενδιαφέρουν περισσότερο οι καθημερινοί άνθρωποι και αυτών τις ιστορίες προσπάθησα να πω» ανέφερε εξηγώντας επίσης πως «δεν λέω μόνο τις ιστορίες των θρακών, των ελλήνων, γιατί αλλιώς το βιβλίο θα ήταν λειψό, αλλά προσπάθησα να μπω και στους ανθρώπους της άλλης πλευράς. Να αφηγηθώ και τις ιστορίες των τούρκων, γιατί στις πόλεις και στα χωριά στην Ανατολική Θράκη μπορεί στα περισσότερα χωριά να ήταν πλειοψηφία οι έλληνες και να ευημερούσαν, αλλά συνυπήρχαν με τούρκους».
Άλλωστε όπως επεσήμανε «η ιστορία δεν είναι μια ευθεία γραμμή. Καλοί και κακοί άνθρωποι υπάρχουν παντού, ανεξαρτήτως θρησκείας, εθνότητας ή άλλων πεποιθήσεων».
Το εξώφυλλο του βιβλίου «κοσμεί» η μοναδική οικογενειακή φωτογραφία των προγόνων του, καθώς σε αυτή απεικονίζονται ο παππούς του, η γιαγιά του και τα έξι τους παιδιά, αποτελώντας για τον ίδιο ένα μοναδικό ιστορικό κειμήλιο.
«Οφείλουμε να μάθουμε την ιστορία μας»
Κλείνοντας κληθείς να περιγράψει το «επιμύθιο» που επιδιώκει ο ίδιος να δώσει, θέλησε να τονίσει την οφειλή όλων μας απέναντι στην γνώση της ιστορίας. «Η ιστορία είναι ξεχασμένη και το επίσημο ελληνικό κράτος επέλεξε να την αφήσει βαθιά στη λήθη της ιστορίας» ανέφερε για να καταλήξει τονίζοντας πως «πρέπει να πούμε τις ιστορίες των παππούδων και των γιαγιάδων και να μάθουμε την αλήθεια γιατί αλήθεια θα μας ελευθερώσει».
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
