Η υπαρξιακη αναζητηση ενος φοιτητη «Στα χρονια του Κοκκινου Κομη»
Ο Δημήτρης Κανελλόπουλος με το νέο του λογοτεχνικό έργο, ένα σύνολο ιδιότυπων ιστοριών-διηγημάτων, ήρθε για να ξεχωρίσει. Το βιβλίο του με τίτλο «Στα χρόνια του Kόκκινου Kόμη», 202 σελίδων με σκληρό εξώφυλλο, κυκλοφόρησε φέτος από τις εκδόσεις Καστανιώτη, σε επιμέλεια της κ. Στέλλας Τσάμου, και είναι αφιερωμένο στον φίλο και συνοδοιπόρο του συγγραφέα Ovidiu Mureşanu, καθώς και στον Σπύρο Τσακίρογλου, τον Alexandru Vlad και τον Tony Floruţeău. Ο Δημήτρης Κανελλόπουλος καταθέτει μέσα από το βιβλίο του εμπειρίες και μνήμες από έναν, σε επίπεδο προθέσεων τουλάχιστον, κόσμο ισότητας και δικαιοσύνης, για τον οποίο αγωνίστηκαν εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη, και σήμερα δεν υπάρχει πλέον, αφού αυτοδιαψεύστηκε.
Ο «κόσμος» αυτός του συγγραφέα χωρίζεται συγκεκριμένα σε 12 ιστορίες, οι οποίες έχουν ως ακολούθως:
- Η κυρία με τα λουλούδια
- Ο Κόκκινος Αρωματοποιός
- Η καταγωγή ως αμάρτημα
- Πρόγραμμα επιστημονικής τροφοδοσίας
- Φύλακες Συνόρων
- Η Κόκκινη Αλεπού
- Μία ευκαιρία να πλουτίσετε
- Απρόβλεπτες καταστάσεις
- Βαρύ φορτίο
- Η γνωριμία με τον Έντι Βαρχόλα
- Ο Πρίγκιψ Τσόλοντι Μίκλος και ο οικογενειακός θησαυρός
- Ταξίδι στο Πρίζρεν.
Ανακαλύπτοντας την αλήθεια…
Το νέο λογοτεχνικό πόνημα του κ. Κανελλόπουλου ακολουθεί πρωτοπρόσωπη αφήγηση και ξεκινάει από το Φθινόπωρο του 1978, όταν ο συγγραφέας βρέθηκε, ανυποψίαστος, όπως χαρακτηριστικά τονίζει, στη Ρουμανία για σπουδές –η γεωγραφική αυτή τοποθεσία επιδρά και στο λεξιλόγιο των ιστοριών, με τα γλωσσικά δάνεια να βρίθουν και να επεξηγούνται στις «Σημειώσεις» στο τέλος του βιβλίου.
Στην ιστορία αυτή παρουσιάζονται έντονες εικόνες, που με την έντονη εναλλαγή τους δημιουργούν στον ήρωα σύγχυση, αφού αντί να ζει την ελευθερία και την κοινωνική δικαιοσύνη, αντικρίζει το ζόφο του ολοκληρωτισμού. Σιγά σιγά αισθάνθηκε να καταρρέει η πίστη του· οι επίσημες αρχές και ο ιδιόμορφος ηγέτης της χώρας μιλούσαν, παρά το Δελτίο Τροφίμων, για μια «πολύπλευρα» αναπτυγμένη κοινωνία.
Εκτός από τη σκληρή συνειδητοποίηση της νέας πραγματικότητας από τον ήρωα, στο βιβλίο καταγράφεται και το κυνήγι της επιβίωσης μιας παρέας φίλων. Ο κόσμος που περιγράφεται είναι πραγματικός. Η αντίληψη ότι θα δημιουργηθεί μια κοινωνία όπου η ανθρώπινη ευτυχία θα είναι αιώνια –αντίληψη βασισμένη στις θεωρίες των δύο προηγούμενων αιώνων– κατέρρευσε οριστικά, αποδεικνύοντας ότι καμιά βεβαιότητα δεν μπορεί να οδηγήσει με απόλυτο τρόπο στην ευτυχία όλων των ανθρώπων.
Ξενοφών Α. Μπρουντζάκης, «Δεν υπάρχει καμία αγριότητα στις ιστορίες, μόνο η ανθρώπινη σιωπή»
Ο συγγραφέας Ξενοφών Α. Μπρουντζάκης, σε κριτική του για το νέο λογοτεχνικό έργο του κ. Κανελλόπουλου στην ιστοσελίδα «Το ποντίκι», σημειώνει: «Τρυφερός και ανθρώπινος, λιτός στις περιγραφές του, ο συγγραφέας επικεντρώνεται σε μικρές τραγωδίες, δίχως κανένα ίχνος μελοδραματισμού, παλεύοντας να αποφύγει την ηθικολογία, κρατώντας μιαν απόσταση σαν να μην τον αφορά, επειδή ακριβώς τον αφορά υπαρξιακά… Τα διηγήματα αυτά περιγράφουν μια σειρά ασήμαντων καθημερινών περιστατικών επιβίωσης, κυρίως εξεύρεσης φαγητού – έναν διαρκή αγώνα αξιοπρέπειας απέναντι στην εξιδανικευμένη πραγματικότητα.
Περιγράφουν τη μικροϊστορία των ανθρώπων που βρίσκονται αντιμέτωποι με έναν εφιάλτη, τον οποίο οφείλουν να αποδεχτούν ως χαρά της ζωής. Εξ ου και δεν υπάρχει καμία αγριότητα στις ιστορίες, μόνο η ανθρώπινη σιωπή, η απέραντη απελπισία, το βίωμα του πιο σταλινικού ολοκληρωτισμού που επινοήθηκε πότε. Από αυτήν τη μεριά, θαρρώ ότι ο Κανελλόπουλος έγραψε ένα σπάνιο στο είδος του, βιβλίο, μια καταγγελία δίχως καταγγελία! Περιέγραψε το υπαρξιακό αδιέξοδο που δημιουργεί ο δογματισμός, το σκληρό βασανιστήριο τού να αρνιέται κανείς την ανθρώπινη φύση και τις αδυναμίες της».
Ο «τρομαγμένος» Δημήτρης Κανελλόπουλος
Ο Δημήτρης Κανελλόπουλος γεννήθηκε το 1954 στη Νεμούτα Ηλείας, από όπου εκπατρίστηκε το 1958 μαζί με την οικογένειά του για την Αθήνα. Έχει σπουδάσει Ιστορία και Φιλοσοφία στο Μπάμπες Μπόγιαϊ στη Ρουμανία και Ιστορία και Αρχαιολογία στο ΕΚΠΑ. Εργάστηκε ως φιλόλογος στην ιδιωτική εκπαίδευση και ως υπάλληλος σε εκδοτικούς οίκους. Έχει γράψει τις ποιητικές συλλογές: «Ομίχλη πέτρινη» (εκδ. Ηριδανός, 1986), «Σκυθικές ερημίες» (εκδ. Κολωνός, 1996), «Σιγή Ασυρμάτου» (εκδ. Κολωνός, 2005), «Κλίνη σπόρου, καλή» (εκδ. Οροπέδιο, 2010) και το «Φράγμα της μνήμης» (εκδ. Οροπέδιο, 2017) καθώς και τη συλλογή διηγημάτων «Ο Θάνατος του Αστρίτη και άλλες ιστορίες» (εκδ. Κίχλη, 2018), για την οποία και έλαβε το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος το 2019. Τέλος, από το 2006 εκδίδει το περιοδικό «Οροπέδιο», ενώ ποιήματα και διηγήματά του έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και ξένα περιοδικά.
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
