Επιστροφη στην γενεθλια γη για τον Ανασταση Βιστωνιτη
Αναστάσης Βιστωνίτης
«Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι εγώ, ένα παιδί από την Κομοτηνή, θα είχα ταξιδέψει σε περισσότερες από 50 χώρες, θα άκουγα την ποίησή μου σε άλλες γλώσσες, και θα είχα γνωρίσει τόσο σημαντικούς ανθρώπους»
Επέστρεψε στην γενέθλια γη ο Αναστάσης Βιστωνίτης, σε μια διαφορετική ανασκόπηση της λογοτεχνίας του, υπό το πρίσμα της Κομοτηνής που έζησε ο ίδιος αλλά και της σημερινής πόλης.
Ο ποιητής και λογοτέχνης βρέθηκε στην Τσανάκλειο με αφορμή την εκδήλωση «”Εξαπατώντας τον χρόνο” με τη λογοτεχνία του Αναστάση Βιστωνίτη», που διοργάνωσαν η Δημοτική Βιβλιοθήκη Κομοτηνής, η ΔΚΕΠΠΑΚ και η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ροδόπης, στο πλαίσιο των Ελευθερίων, σε μια διαφορετική παρουσίαση του έργου του, που έχει περάσει τα σύνορα της Ελλάδας και έχει μεταφραστεί σε τουλάχιστον είκοσι γλώσσες.
Με ένα πλούσιο έργο τόσο στην ποίηση όσο και στην πεζογραφία, η παρουσίασή του χρειάστηκε μια ιδιαίτερη προσέγγιση, όπως και έγινε.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης, αποσπάσματα από το έργο του διάβαζαν οι ηθοποιοί Μαρία Παπαδοπούλου και Φιλοποίμην Ανδρεάδης. Για την ποιητική του πλευρά μίλησε η κ. Τιτίκα Δημητρούλια (Καθηγήτρια Θεωρίας και Πράξης της Μετάφρασης στο Τμήμα Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας ΑΠΘ), ενώ για την πεζογραφία του η κ. Κατερίνα Σχοινά (Φιλόλογος, Υπεύθυνη Σχολικών Δραστηριοτήτων ΔΔΕ Ροδόπης), με τον συγγραφέα να κλείνει και να μιλά για το έργο του και την επιστροφή στην Κομοτηνή.
Επιστροφή σε μια διαφορετική πόλη
Ο κ. Βιστωνίτης έφυγε στα 18 του, το 1970, από την Κομοτηνή, όταν μετακόμισαν οικογενειακώς στη Θεσσαλονίκη, και από τότε ξεκίνησε μια άλλου είδους περιπέτεια, όπως τη χαρακτηρίζει, από την Θεσσαλονίκη στην Αθήνα, από εκεί στις ΗΠΑ, μετά επιστροφή στην Αθήνα αλλά και ουσιαστικά, μέσα από το έργο του, σε όλο τον κόσμο.
Από τότε σπάνια έχει επισκεφτεί ξανά την Κομοτηνή, παρόλο που αυτή, όπως τόνισε, υπάρχει σποραδικά σε διάφορα κείμενά του, όμως η επίσκεψή του αυτή, για την οποία δήλωσε πολύ συγκινημένος, του έδωσε την ευκαιρία να δει πόσα έχουν αλλάξει από τότε, τόσο στην ίδια την πόλη, όσο και στις νοοτροπίες της.
«Χαίρομαι πάρα πολύ που μετά από πολλά χρόνια έρχομαι στη γενέθλια πόλη, και αυτό έχει αναπόφευκτα όλες αυτές τις αναμνήσεις και τις συναφείς συγκινήσεις. Μου αρέσει πολύ που βλέπω μια πόλη πεντακάθαρη, συγκριτικά με το τι γίνεται αλλού, αλλά και ανθρώπους καλοφτιαγμένους, καλοντυμένους, αλλά και μια ώσμωση ανάμεσα στο χριστιανικό και το μουσουλμανικό στοιχείο, το οποίο είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον για μένα, γιατί τα πράγματα δεν ήταν έτσι. Οι νεότεροι δεν μπορούν να φανταστούν πως ήταν παλιά, με την ώσμωση αυτή να είναι αδιανόητη κάποια εποχή, και αυτό το θεωρώ πολύ σημαντικό» σημείωσε, μια εξέλιξη που τον χαροποιεί ιδιαίτερα. Πιστεύει δε πως πολύ σημαντικός παράγοντας ήταν το Πανεπιστήμιο, που έδωσε μια άλλη πνοή.
Από την Κομοτηνή στην άκρη του κόσμου
«Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι εγώ, ένα παιδί από την Κομοτηνή, θα είχα ταξιδέψει σε περισσότερες από 50 χώρες, θα άκουγα την ποίησή μου σε άλλες γλώσσες, και θα είχα γνωρίσει τόσο σημαντικούς ανθρώπους» τόνισε, φτάνοντας στην Κίνα να κοιτάζει το φεγγάρι μέσα σε μια παγόδα. Θεωρεί βέβαια πως ίσως είναι και γραμμένο στο ελληνικό DNA, να ταξιδεύουμε, να έχουμε μια οικουμενική ματιά, ανεξαρτήτως συνθηκών που έπρεπε κάποιος να ζήσει, και είναι ένα μικρό θαύμα που εξακολουθούμε να υπάρχουμε μετά από όλες αυτές τις περιπέτειες, τις διώξεις και τις καταστροφές.
Η οικουμενικότητα του έργου του κ. Βιστωνίτη, έχει αναγνωριστεί σε όλη την υφήλιο, όπως φαινόταν και από τη συνέντευξη που «έπαιζε» κατά την εκδήλωση, στην κινέζικη τηλεόραση, σε ένα ντοκιμαντέρ μιάμισης ώρας το οποίο έγινε διαδικτυακά πριν από λίγο καιρό. «Η ποίηση είναι, και πάντα ήταν, οικουμενική, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχει κατά τόπους την ιδιοτυπία της γλώσσας» είπε ο ίδιος.
Ένα ταξίδι στο παρελθόν της πόλης
Όσο για το αν κάποιος μπορεί να ακολουθήσει μια πορεία, αν όχι ίδια, αλλά παρόμοια με τη δική του, ιδιαίτερα από την περιφέρεια, σημείωσε πως αυτό είναι καθαρά θέμα απόφασης του καθενός. «Είναι πάρα πολύ δύσκολο, είναι πιο εύκολο κάποιος να μορφωθεί και να κάνει μια επαγγελματική καριέρα, παρά να βγει στην τέχνη, η οποία απαιτεί τα πάντα, και δεν υπόσχεται τίποτα» τόνισε χαρακτηριστικά.
Μετά την παρουσίαση του έργου του, ο κ. Βιστωνίτης τόνισε πως δεν ξέρει αν είναι ένας άνθρωπος που έρχεται συνεχώς από την Κομοτηνή, όπως ο Τάκης Σινόπουλος έλεγε πως έρχεται συνεχώς από τον Πύργο, τόνισε όμως προς τους νεότερους πως δεν διανοούνται ποια πόλη έζησαν αυτός, και οι αρκετοί συμμαθητές του που βρέθηκαν στην εκδήλωση, όμως μέσα από αυτές τις εμπειρίες, πολλοί από αυτούς έφτιαξαν συνειδήσεις, και όσο και αν πει κανείς ότι αυτά ήταν απεχθή χρόνια και απεχθείς εμπειρίες, αυτές ατσαλώνουν την θέλησή του.
Για αυτό και ταξίδεψε όλους τους παρευρισκόμενους σε εκείνη την εποχή, διαβάζοντας το ποίημά του «Εγνατία 1958».
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
