«Το ελληνικο κοινο ειναι δυσκολο και απαιτητικο»

Ο Γιάννης Ζγούρας είναι διευθυντής ορχήστρας και είναι συντοπίτης μας. Συγκεκριμένα κατάγεται από την Ξυλαγανή. Με πλούσιες σπουδές στην Ελλάδα και στη Βουλγαρία σήμερα εργάζεται σαν διευθυντής των μουσικών συνόλων της ορχήστρας και χορωδίας δωματίου της ΔΕΗ στη Θεσσαλονίκη, καθώς επίσης στον τομέα της προετοιμασίας της Όπερας στο Πανεπιστήμιο της Μακεδονίας όπου είναι και υποψήφιος διδάκτορας.

Με αφορμή την συναυλία μουσικό παραμύθι «Το κάστρο της Κυρά Ρήνης και ο βασιλιάς Ανήλιαγος» που θα παρουσιασθεί το Σάββατο το βράδυ στο θέατρο Μαρώνειας Λατομείο Χελιδονόπετρας όπου και θα διευθύνει την ορχήστρα ο ΠτΘ συνομίλησε μαζί του.

Ας τον ακούσουμε…

ΠτΘ: Σπουδάσατε γεωπονία παρόλα αυτά όμως είστε διευθυντής ορχήστρας. Τι ήταν αυτό που σας τράβηξε;

Γ.Ζ.: Ήταν κάτι που από παλιά το ήθελα. Πάντα είχα όνειρο να γίνω διευθυντής ορχήστρας. Ευτυχώς είχα την ευκαιρία να το εκπληρώσω. Στη Σόφια γνώρισα ένα μεγάλο μαέστρο, τον Ιβάν Μαφίνωφ, που με τράβηξε και με γνώρισε, αλλά και μου έδειξε αυτό τον κόσμο.

ΠτΘ: Γεννηθήκατε στην Ξυλαγανή. Είχατε ερεθίσματα τα οποία και σας ώθησαν σε αυτό το είδος μουσικής;

Γ.Ζ.: Δεν μπορώ να πω ότι αυτό έγινε τυχαία. Ακούγοντας κάποια έργα μεγάλων συνθετών της κλασικής εποχής κυρίως αισθάνθηκα ότι κάτι μου αρέσει, ότι αυτή η μουσική δεν είναι τόσο απόμακρη όσο πιστεύουμε τελικά. Είναι κατ’ αρχήν γραμμένη από απλούς ανθρώπους για τους απλούς ανθρώπους, εκείνης της εποχής βέβαια. Βλέποντας και μελετώντας τα έργα άρχισε να μου αρέσει περισσότερο η κλασική μουσική και με τράβηξε περισσότερο από ό,τι άλλα είδη μουσικής.

ΠτΘ: Ασχολείσθε αποκλειστικά με το κλασικό ρεπερτόριο;

Γ.Ζ.: Η συγκεκριμένη ορχήστρα ασχολείται και με άλλα είδη μουσικής, όπως κινηματογραφική, έντεχνη, παραδοσιακή ελληνική μουσική που είναι γραμμένη για κλασικό σύνολο. Φροντίζουμε, δηλαδή, στις συναυλίες εκτός από κλασικό ρεπερτόριο να έχουμε και μια πιο ελαφρά μουσική που απευθύνεται σε λιγότερο εξειδικευμένο κοινό.

ΠτΘ: Έχετε παίξει και στο εξωτερικό. Το ελληνικό κοινό σε σχέση με του εξωτερικού πώς συμπεριφέρεται ως ακροατής;

Γ.Ζ.: Είναι δύσκολη ερώτηση. Δεν θεωρώ ότι από πλευράς κοινού υπάρχει διαφορά. Είναι το ίδιο αυστηρό και απαιτητικό το ελληνικό κοινό με αυτό του εξωτερικού.

ΠτΘ: Γνωρίζει δηλαδή κλασική μουσική;

Γ.Ζ.: Μπορεί να μην έχει τις γνώσεις που έχει ένας κάτοικος του εξωτερικού έχει όμως αισθητήριο που μπορεί να καταλάβει το καλό και να μπορέσει να απολαύσει μία τέτοια συναυλία.

ΠτΘ: Η κλασική μουσική περνά κρίση στην Ελλάδα;

Γ.Ζ.: Για να περάσει κάτι κρίση θα πρέπει να υπήρχε εποχή που πήγαινε καλά και κάποια στιγμή να έπεσε. Στην Ελλάδα δυστυχώς ποτέ δεν πήγε καλά. Αυτή τη στιγμή υπάρχει μια άνοδος, η οποία οφείλεται στους καλούς καθηγητές που υπάρχουν οι οποίοι έχουν δημιουργήσει ένα καλό φυτώριο και σε λίγα χρόνια με την ίδρυση ίσως μιας ακαδημίας σοβαρής να φτάσει η Ελλάδα στο επίπεδο του εξωτερικού. Για την ώρα έχουμε πολλή δουλειά ακόμη.

ΠτΘ: Είσθε ένας νέος διευθυντής ορχήστρας. Δίνονται ευκαιρίες για νέους ανθρώπους στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό τα πράγματα είναι ευκολότερα;

Γ.Ζ.: Υπάρχουν δυσκολίες παντού. Και εδώ και στο εξωτερικό το κύκλωμα είναι στενό και είναι ένα θέμα, το οποίο θα μου επιτρέψετε να μην θίξω περισσότερο. Γενικότερα όμως θα έλεγα ότι τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα παντού.

ΠτΘ: Ένας σημαντικός παράγοντας κ. Ζγούρα είναι το θέμα της αγοράς και τι αυτή ζητά και πουλάει στο θέμα της μουσικής. Επηρεάζεται και η κλασική μουσική από αυτούς τους παράγοντες;

Γ.Ζ.: Η κλασική μουσική έχει επηρεαστεί από αυτό. Απόδειξη αυτού του γεγονότος είναι ότι στην Αμερική ένα έργο ή μία σύνθεση κρίνεται από τον αριθμό των εισιτηρίων που κόβει. Αυτό όμως έχει ως αποτέλεσμα οι συνθέτες να γράφουν εύπεπτη μουσική, χωρίς να κάνουν καμία προσπάθεια να δημιουργήσουν κάτι πιο βαθύ και πιο έντεχνο. Κοιτάζουν να γράψουν απλή και ωραία μουσική γιατί αυτό θέλει ο κόσμος. Πολλές δε είναι οι ορχήστρες που εξαρτώνται από αυτό. Η επιβίωση μιας ορχήστρας εξαρτάται από τα εισιτήρια που θα κόψει. Γι’ αυτό και βλέπετε πολλές ορχήστρες να συνεργάζονται με ροκ συγκροτήματα με νέους τραγουδιστές. Αυτό γίνεται για να γίνουν όσο το δυνατόν εμπορικότεροι.

ΠτΘ: Θα κάνατε τέτοιες εκπτώσεις για να γίνετε εμπορικότερος;

Γ.Ζ.: Προσπαθώ να μην κάνω. Ακόμη κι αν, όπως είπα προηγουμένως, χρησιμοποιούμε κάποια κομμάτια πιο ελαφριά, κινηματογραφικής κυρίως μουσικής, προσπαθούμε να το κάνουμε με όσο το δυνατόν πιο έντεχνο τρόπο, ώστε να μη ρίξουμε το επίπεδο της ορχήστρας και το δικό μας.

Η σχέση του με την Ξυλαγανή

ΠτΘ: Πώς αισθάνεσθε που θα παίξετε στη γενέτειρά σας Ξυλαγανή;

Γ.Ζ.: Είμαι αγχωμένος γιατί έχω καιρό να εμφανιστώ εκεί. Περίπου πέντε χρόνια και θα ήθελα να κάνω μια πολύ καλή συνάντηση.

ΠτΘ: Οι Ξυλαγανιώτες πρέπει να είναι περήφανοι και για εσάς και για τον κ. Σβυντρίδη. Έχει παράδοση ο τόπος στη μουσική;

Γ.Ζ.: Σίγουρα όσον αφορά στην παραδοσιακή μουσική, η οποία δίνει και τα πρώτα ερεθίσματα και σε ωθεί να σπουδάσεις. Γιατί πρέπει πρώτα να γνωρίσεις κάτι καλά και μετά βλέπεις ότι θέλεις να κάνεις κάτι παραπάνω και να εξελιχθείς. Σίγουρα όμως τα πρώτα ερεθίσματα πολλά παιδιά τα έχουν πάρει στον τόπο αυτό, μέσα από τη Φιλαρμονική, από τα παραδοσιακά συγκροτήματα. Εγώ δεν μεγάλωσα στην Ξυλαγανή, ωστόσο περνούσα αρκετό καιρό εκεί.

ΠτΘ: Σήμερα διατηρείτε σχέσεις με την γενέτειρα;

Γ.Ζ.: Βέβαια. Κατ’ αρχήν οι γονείς μου ζουν στην Ξυλαγανή. Φροντίζω από την άλλη όσο γίνεται περισσότερο να είμαι και εγώ εκεί. Έχω πολλούς παιδικούς φίλους όπως και συγγενείς.

«Το κάστρο της κυρα – Ρήνης και ο βασιλιάς Ανήλιαγος»

ΠτΘ: Ποια είναι η άποψή σας για τη συναυλία Μουσικό Παραμύθι «Το κάστρο της Κυρα – Ρήνης και ο βασιλιάς Ανήλιαγος;

Γ.Ζ.: Η μουσική, όπως ξέρετε, είναι του Δημήτρη Σβυντρίδη. Πρόκειται για έναν τοπικό μύθο του Μεσολογγίου διασκευασμένο από τη συγγραφέα Βησσαρία –Ζορμπά – Ραμμοπούλου που αναφέρεται στην ιστορία ενός κάστρου και στο πώς αυτό κτίσθηκε. Η ιστορία είναι λίγο πολύ γνωστή σε όλους. Η παράσταση θα περιλαμβάνει μουσική αφήγηση και τραγούδι παράλληλα. Είναι ένα έργο αξιόλογο και πιστεύω ότι ο Δημήτρης Σβυντρίδης είναι ένας από τους καλύτερους συνθέτες που αυτή τη στιγμή υπάρχουν στην Ελλάδα.

ΠτΘ: Είναι όμως και ένα έργο απαιτητικό από άποψη ορχήστρας…

Γ.Ζ.: Είναι από τα δύσκολα έργα που υπάρχουν ομολογουμένως.

ΠτΘ: κ. Ζγούρα, να σας ευχαριστήσω και να σας ευχηθώ καλή επιτυχία.

Γ.Ζ.: Κι εγώ σας ευχαριστώ.

Α.Π.

Γιάννης Ζγούρας

Ο Γιάννης Ζγούρας γεννήθηκε στην Ξυλαγανή. Τα πρώτα του βήματα τα έκανε στο Ωδείο της Ξάνθης μαθαίνοντας πιάνο. Τελείωσε τις σπουδές πιάνου με τον κ. Αστρινίδη στη Θεσσαλονίκη. Ακολούθησε σπουδές διευθυντή ορχήστρας στην Ακαδημία της Σόφιας απ’ όπου πήρε και το δίπλωμα μάστερ. Στη συνέχεια, ως τακτικός επισκέπτης μαέστρος, εργάστηκε ως διευθυντής ορχήστρας σε διάφορες ορχήστρες της Βουλγαρίας. Εμφανίσθηκε ως διευθυντής χορωδίας και διευθυντής ορχήστρας και συνοδός πιανίστας σε Αυστρία Τσεχία Κύπρο, Ελλάδα και Βουλγαρία. Αυτή τη στιγμή εργάζεται σαν διευθυντής των μουσικών συνόλων της ορχήστρας και χορωδίας δωματίου της ΔΕΗ στη Θεσσαλονίκη. Εργάζεται στον τομέα της προετοιμασίας της Όπερας στο Πανεπιστήμιο της Μακεδονίας όπου είναι και υποψήφιος διδάκτορας. Τέλος να αναφερθεί ότι είναι πτυχιούχος της Γεωπονικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.