Μυρτισκη – Αβρεν: δευτερη πυλη προς τη Βουλγαρια

Στο τελευταίο νομαρχιακό συμβούλιο, προβάλλοντας αναλυτικό χάρτη του νομού Ροδόπης, ο αντινομάρχης Κώστας Κατσιμίγας παρουσίασε βασικά σημεία του επανακαθορισμού του επαρχιακού δικτύου του νομού.

Μεταξύ άλλων αναφέρθηκε σ’ έναν επαρχιακό δρόμο που φτάνει μέχρι τα βουλγαρικά σύνορα, από τη Μυρτίσκη προς το Αβρέν της Βουλγαρίας, για τον οποίο είχε πει ότι θα είναι η δεύτερη διάβαση προς τη Βουλγαρία μετά τη Νυμφαία. «Την απόφαση που λάβαμε θα τη βρουν μπροστά τους και οι επόμενες γενιές. Τα σύνορα καταρρέουν και κάποια στιγμή η επικοινωνία με τη Βουλγαρία πρέπει να γίνεται χωρίς σύνορα, επομένως πρέπει να είμαστε έτοιμοι να έχουμε δρόμους πέρα από τον βασικό» είχε πει χαρακτηριστικά. Για το χαρακτηρισμό του δρόμου ως επαρχιακού έχει ενημερωθεί σχετικά το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών. Ο κ. Κατσιμίγας τόνισε ότι η νομαρχία είναι έτοιμη να προχωρήσει στην κατασκευή αυτού του δρόμου, με τα σύγχρονα δεδομένα εφόσον το αποφασίσει η κεντρική εξουσία.

Γνωρίζοντας καλά την ορεινή Ροδόπη και τα σύνορα με τη Βουλγαρία, ο κ. Κατσιμίγας μίλησε στον ΠτΘ για την ιστορία του συγκεκριμένου επαρχιακού δρόμου που μετρά πάνω από μισό αιώνα ζωής. «Ο δρόμος κατασκευάστηκε το 1943 από τάγματα εργασίας που είχαν σχηματίσει οι Βούλγαροι από αιχμαλώτους. Είναι ένας δρόμος που έχει εξαιρετική ποιότητα, υπόβαση, τεχνικά έργα και δεν έχει μεγάλες κλίσεις παρά το γεγονός του ότι βρίσκεται στον ορεινό όγκο. Οι κλίσεις δεν υπερβαίνουν το 4% κι αυτό είναι σημαντικό γιατί στις ορεινές διαδρομές οι κλίσεις είναι αυτές που δυσχεραίνουν την κυκλοφορία, ειδικά σε περιόδους που χιονίζει.

Οι κάτοικοι της ορεινής Ροδόπης και οι κυνηγοί που κινούνται στην περιοχή τον γνωρίζουν με το όνομα «βουλγάρικος δρόμος». Ο δρόμος αυτός εισέρχεται στη χώρα μας από την περιοχή της βουλγαρικής κωμόπολης Αβρέν και ο πρώτος κατοικημένος οικισμός που βρίσκει στη χώρα μας είναι η Μυρτίσκη. Συνεχίζει προς Καλύβια, Χαμηλό, Κέχρο και από εκεί στην Κερασιά, μπαίνει στο νομό Έβρου, πηγαίνει στην Λεπτοκαριά και κατεβαίνει στην Αλεξανδρούπολη.

Αυτός ήταν ο δρόμος που είχαν κατασκευάσει οι Βούλγαροι προκειμένου να ενώσουν οδικά το Κίρτζαλι με την Αλεξανδρούπολη μέσω Μόντσιλγκραντ και Κρούμοβγκραντ. Τα βουλγάρικα χωριά που γειτνιάζουν με την ελληνική επικράτεια, όπου οι κάτοικοι είναι της ίδιας προέλευσης με τους κατοίκους της ορεινής Ροδόπης είναι το Τσερνίτσεβο, το Εγκρέκ, η Ντεβεσίλιτσα, το Μεγάλο Ντεβεσίλ και το Μικρό Ντετεβεσίλ, το Τιχομίρ, η Γκουγκούτκα (πάνω από τη Χλόη), χωριά που επισκέφθηκα το 2006 και γειτνιάζουν με χωριά της Οργάνης και του Κέχρου.

Ο δρόμος λειτουργούσε μέχρι το τέλος του πολέμου και όταν δημιουργήθηκαν τα γνωστά γεγονότα, η ελληνική διοίκηση στο σημείο των συνόρων τοποθέτησε χώματα, με αποτέλεσμα να μην είναι εφικτό το πέρασμα στη Βουλγαρία με αμαξιτά μέσα.

Εάν σήμερα αποφασίσουμε να στείλουμε μια μπουλντόζα και απομακρύνει τα χώματα σε δυο ώρες μπορούμε να έχουμε οδική σύνδεση με την περιοχή του Αβρέν. Σαφέστατα, αυτού του είδους οι πρωτοβουλίες δεν ανήκουν στη νομαρχιακή αυτοδιοίκηση αλλά στις αρμοδιότητες του ελληνικού κράτους. Χαρακτηρίσαμε, όμως αυτό το δρόμο επαρχιακό, δηλώνοντας ότι η Ν.Α. γνωρίζοντας τις συνθήκες της περιοχής, είναι έτοιμη μετά τις σχετικές αποφάσεις της κεντρικής εξουσίας, να προχωρήσει στην κατασκευή αυτού του δρόμου, σύμφωνα με τις σύγχρονες απαιτήσεις».

Το Τσερνίτσεβο από τη Μυρτίσκη απέχουν μόλις 3 χλμ, ένα δείγμα του πόσο κοντινές είναι οι αποστάσεις.

Πολύ καλή ποιότητα δρόμου

Πρόκειται για ένα δρόμο δευτερεύον, θέλει να τονίσει ο κ. Κατσιμίγας, μια και ο κύριος θα κατασκευαστεί από την Εγνατία Οδό και θα συνδέει απευθείας την Κομοτηνή με το Κίρτζαλι, δυο μεγάλα αστικά κέντρα. Σε κάθε περίπτωση η Βουλγαρία για πολιτικούς και οικονομικούς φορείς είναι η επόμενη πρόκληση.

«Η Βουλγαρία τα επόμενα χρόνια θα είναι πλήρες μέλος της Ε.Ε. και δε θα υπάρχουν διαδικασίες ελέγχου στα σύνορα, επομένως η επικοινωνία θα γίνεται χωρίς σύνορα, γι’ αυτό κι εμείς ως τοπικές αρχές έχουμε την υποχρέωση να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις επικοινωνίας αυτών των ανθρώπων» σημείωσε.

Ο αντινομάρχης μετέφερε τα χαρακτηριστικά του υπάρχοντος δρόμου. Το πλάτος του δρόμου κυμαίνεται από 4 έως 8 μ. και όπως σημείωσε δεν κυκλοφορείτο από βαριά οχήματα για περισσότερο από μισό αιώνα, αλλά έχει αντιμετωπίσει άλλου είδους προβλήματα. «Έχουμε καταπτώσεις και καταπατήσεις. Ειδικά στο κομμάτι από τη Μυρτίσκη μέχρι την Αβρέν Πόρτα ο δρόμος έχει συρρικνωθεί αρκετά, αλλά υπάρχουν αρκετά τεχνικά έργα, όπως μικρές γέφυρες που δε συναντούμε συνήθως στην ορεινή Ροδόπη. Το κομμάτι από τη Μυρτίσκη μέχρι τη Χλόη είναι εντυπωσιακό, ιδίως το υπόστρωμα. Πολλοί νομίζουν ότι η ποιότητα ενός δρόμου είναι ο ασφαλτοτάπητας, που είναι το τριτεύον. Ένας καλός δρόμος στηρίζεται στα τεχνικά έργα που έχει για την παροχέτευση των ομβρίων υδάτων και στην υπόβαση, δηλαδή στα αδρανή υλικά που βρίσκονται κάτω από τον ασφαλτοτάπητα. Ο «βουλγάρικος δρόμος» είναι εξαιρετικής ποιότητας, με συντήρηση των τεχνικών έργων και με βελτίωση της υπόβασης (με διορθώσεις 3 Α) θα έχουμε με χαμηλό κόστος έναν πολύ καλό δρόμο.

Το πλάτος οδοστρώματος θα είναι της τάξης των 5,5 μ. όταν κατασκευαστεί και θα είναι ένας δρόμος που θα εξυπηρετεί τη σύνδεση της ανατολικής Ροδόπης με τη νότια Βουλγαρία». Ο κ. Κατσιμίγας εξήγησε ότι αν αποφασιστεί παρέμβαση του έργου, θα πρέπει ν’ αντιμετωπιστούν και οι καταπατήσεις που έχουν γίνει. «Το πρώτιστο που λαμβάνεται υπόψη όταν γίνεται ένα έργο οδοποιίας, όταν δεν υπάρχουν ειδικές συνθήκες (αρχαιολογικός χώρος), είναι η ασφαλής κυκλοφορία. Προκειμένου να πετύχουμε το επιθυμούμενο πλάτος δρόμου (5 με 6 μ.) ενδεχομένως να χρειαστεί κάποια χωράφια να τα απαλλοτριώσουμε σε επίπεδο λωρίδων ενός και δυο μέτρων κι αυτό στο κομμάτι ανάμεσα στη Μυρτίσκη με τα σύνορα, που είναι περίπου 5,5 με 6 χλμ. Αυτό το κομμάτι έχει στενέψει είτε από την άγρια χλωρίδα είτε από καταπατήσεις που έγιναν από αγρότες. Εάν υπάρχει η βούληση, ο δρόμος μπορεί με μια σχετική χρηματοδότηση ν’ ανοίξει, μόνο με απόφαση της κεντρικής εξουσίας. Είναι στη δικαιοδοσία της κυβέρνησης για το αν και πότε θα χρηματοδοτήσει αυτό το δρόμο, γιατί ως γνωστόν η ΝΑ δεν έχει δικούς της πόρους και τα έργα που εκτελεί γίνονται με χρηματοδότηση της κεντρικής εξουσίας. Εάν επομένως αποφασιστεί ν’ ανοίξει και δεύτερος μεθοριακός σταθμός στην περιοχή δηλώνουμε ότι είμαστε έτοιμοι να δημιουργήσουμε και δεύτερη πύλη ενδοεπικοινωνίας με τη βουλγαρική ενδοχώρα» εξήγησε ο κ. Κατσιμίγας.

Σχέσεις συγγένειας

Ως προς τη χρησιμότητα του συγκεκριμένου δρόμου, ο αντινομάρχης αναφέρθηκε σε σχέσεις συγγένειας που υπάρχουν ανάμεσα σε κατοίκους χωριών της ορεινής Ροδόπης και της Ν. Βουλγαρίας και μάλιστα συγγένεια πρώτου και δεύτερου βαθμού. Βέβαια, τόνισε ότι το ενδιαφέρον όλων είναι στραμένο στον κύριο άξονα. «Ο κάθετος άξονας είναι μια απόφαση που έχει ληφθεί σε επίπεδο διακυβερνητικό, έχουν οριστεί τα κονδύλια και όπως έχει δεσμευτεί και ο υφυπουργός Εξωτερικών Ε. Στυλιανίδης μέχρι το 2010 θα λειτουργεί ο κάθετος άξονας Κομοτηνής – Κίρτζαλι.

Ο δρόμος που προτείνουμε ως δευτερεύοντα δε μπορεί να καλύψει τις ανάγκες κυκλοφορίας μεγάλων οχημάτων και θα κυκλοφορούν οχήματα και φορτηγά μέχρι κάποιο tonnage, όπως άλλωστε συμβαίνει και σήμερα. Σε καμία περίπτωση δε θα κυκλοφορούν συρόμενες νταλίκες» διασαφήνισε.

Μαρία Αμπατζή

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.