Μερακλης, οχι συλλεκτης

Περισσότεροι από 200 δίσκοι βινυλλίου, με ιστορικές ηχογραφήσεις από δίσκους 78 στροφών, από το 1912, συνθέτουν την σπάνια συλλογή του συνταξιούχου αγρότη κ. Γιάννη Μαυρουδή από την Μαρώνεια.

Ο κυρ Γιάννης που μετρά περίπου 8 δεκαετίες ζωής, μας υποδέχτηκε με θέρμη στο σπίτι του με τη ανθοστόλιστη αυλή την οποία φροντίζει με μεράκι.

Αχώριστος σύντροφος του κ. Μαυρουδή, από το 1951, ένα παλιό γραμμόφωνο το οποίο διατηρεί μέχρι σήμερα ως κόρη οφθαλμού. «Αν είχε στόμα, θα έλεγε περισσότερα. Το γραμμόφωνο πήγε παντού». Το πήρε μεταχειρισμένο από το θείο του, «ήταν ο μοναδικός που είχε στην Μαρώνεια»θυμάται.

Η μεγάλη αγάπη του για την μουσική «που δεν έλειπε ποτέ από το σπίτι» από τα εφηβικά χρόνια, τον οδήγησε «χωρίς να το καταλάβει» σε μια χρόνια αναζήτηση στους μουσικούς δρόμους του ρεμπέτικου, των αμανέδων, της δημοτικής και της ευρωπαϊκής μουσικής.

Στην ξεχωριστή περιήγησή του στα μονοπάτια του ρεμπέτικου, συνάντησε –μέσα από τους δίσκους τους-μεγάλους δημιουργούς τόσο από την Μικρά Ασία όσο και από τα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας, πριν και μετά το 1922. Κατέγραψε και αρχειοθέτησε τις μελωδικές εκφράσεις, τους στίχους και μουσικές διαχρονικές. Ηχογραφήσεις από το Μεσοπόλεμο, την λεγόμενη σμυρνέϊκη περίοδο και την κλασική περίοδο που χαρακτηρίστηκε από την μουσική παραγωγή μεγάλων συνθετών και δεξιοτεχνών όπως ο Μάρκος Βαμβακάρης, ο Μπαγιαντέρας, ο Μπάτης, ο Γιάννης Παπαϊωάννου,ο Στράτος Παγιουμτζής.

Ο Βασίλης Τσιτσάνης, η Μαρίκα Νίνου, η Ρόζα Εσκενάζυ, ο Αντώνης Νταλγκάς, η «Σαλονικιά» Στέλλα Χασκίλ, μίλησαν με τα τραγούδια τους απευθείας ,στην καρδιά του. Ο Παναγιώτης Τούντας, ο Μιχάλης Γενιτσάρης, ακόμη ο Ρούκουνας , ο Χατζηχρίστος και άλλοι μεγάλοι , είναι ακόμη και σήμερα, μόνιμη συντροφιά στις μοναχικές του ώρες .

Τα μπουζούκια και οι μπαγλαμάδες που διαδέχθηκαν τους ήχους από τις ορχήστρες με ούτια, σαντούρι και βιολιά.. είναι τα βασικά ακούσματα , του κ. Μαυρουδή και της οικογένειας του. Ακούει με πάθος από το παλιό γραμμόφωνο, ένα χασαποσέρβικο, ηχογραφημένο το 1935. «Αυτό είναι το μεράκι μου» σημειώνει.

Αυθεντικά τραγούδια ηχογραφημένα στην Σμύρνη και την Πόλη πριν από το 1922, ρεμπέτικα και δημοτικά της Αμερικής από δίσκους 78 στροφών είναι ίσως από τα παλιότερα κομμάτια, που κρατά στην πλούσια δισκοθήκη του.

Στο άκουσμα των δίσκων αναπολεί «γλέντια στο σπίτι, με παρέες σε κέντρα των Αθηνών” την περίοδο, που υπηρετούσε στον Στρατό. Εκείνη την εποχή συνάντησε το Βασίλη Τσιτσάνη και την Μαρίκα Νίνου. Θυμάται σαν να ήταν χθες το χαιρετισμό του μεγάλου ρεμπέτη.

-Στην υγεία σας, ποιο τραγούδι θέλετε;

-Για μένα όποιο και να παίξεις είναι επιθυμία μου.

Γοητευμένος ο -τότε νεαρός -Γιάννης Μαυρουδής από τις ερμηνείες και την ομορφιά της Μαρίκας Νίνου της εξέφρασε το θαυμασμό του.

Η συλλογή των δίσκων δεν ήταν εύκολη υπόθεση, ωστόσο είχε-και έχει- την αμέριστη συμπαράσταση της κόρης του Βάσως, στην οποία μετέδωσε από νωρίς το μεράκι του για την μουσική. Οι περισσότεροι δίσκοι εντοπίστηκαν από το 1980 κι έπειτα σε δισκοπωλεία της Ξάνθης, της Καβάλας και της Αλεξανδρούπολης.

«Σπανιότατα έβρισκε κομμάτια για να συμπληρώσει τις σειρές» σημειώνει η κ. Βάσω.

Τα πρώτα κομμάτια της ανεκτίμητης συλλογής, αγοράστηκαν μόλις απέκτησε το δικό του γραμμόφωνο, στην συνέχεια επέλεξε ορισμένους 78 στροφών από τους πολλούς που κυκλοφορούσαν.

Συλλέκτες αλλά και «μερακλήδες» όπως ο ίδιος, από όλη τη χώρα, κατά καιρούς ήρθαν σε επαφή μαζί του προκειμένου να του ζητήσουν να αγοράσουν δίσκους της συλλογής του. Αρνείται πεισματικά λέγοντας «εγώ αγοράζω, δεν πουλάω».

Ακόμα αναζητά κομμάτια για να συμπληρώσει το σημαντικό αρχείο του, διαπιστώνοντας- όπως επισημαίνει η κόρη του- την τάση που υπάρχει να αναγνωρίζεται η πολυτιμότητα του παλιού.

Νατάσσα Δοσεμετζή

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.