«Η αξιωματικη αντιπολιτευση λεει ο,τι λεει για το μεταναστευτικο, με την υποστηριξη του ΛΑ.Ο.Σ»

Με την ευρωβουλευτίνα του ΠαΣοΚ Μαριλένα Κοππά, ένα από τα περισσότερα άφθαρτα πρόσωπα στο χώρο της πολιτικής στην πατρίδα μας, κι επιπλέον μια από τις εγκυρότερες νέες πολιτικές φωνές, και πανεπιστημιακό συν τοις άλλοις, που πολλοί έγκριτοι δημοσιογράφοι του διπλωματικού ρεπορτάζ θεωρούν υποψήφια για το υπουργείο Εξωτερικών, όταν ο πρωθυπουργός εγκαταλείψει τη θέση του στο ιδιαίτερα σημαντικό αυτό υπουργείο, συνομίλησε στην εκπομπή του με τίτλο «Αιχμή του δόρατος», τηλεφωνικά από την έδρα του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, το Στρασβούργο, ο Δάμων Δαμιανός.
Για τους μετανάστες κυρίως και για το πλαίσιο μεταναστευτικής πολιτικής που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός και συναντά πλείστα όσα εμπόδια από φοβικά κοινωνικά και πολιτικά μορφώματα, που πολύ περισσότερο αντιδρούν για λόγους πολιτικής επιβίωσης, π.χ.
 

• ΛΑ.ΟΣ, για λόγους κυρίως διάκρισης που θα του εξασφαλίσει και την πολιτική επιβίωση, μετά την εκλογή Σαμαρά στη Νέα Δημοκρατία, προτείνοντας δημοψήφισμα,
 

• την ίδια την αξιωματική αντιπολίτευση που φέρεται να σύρεται από τον ίδιο φόβο, τον φόβο της διαρροής οπαδών της προς τον ΛΑ.ΟΣ., αντιδρώντας μέχρι τώρα ασαφώς, ενοχλημένη κυρίως για το μελλοντικό πολιτικό τοπίο που θα διαμορφωθεί και με την ψήφο των μεταναστών,
 

• και, φυσικά, την εκκλησία, και κάποιους λίγους μεν αλλά γνωστούς μητροπολίτες – εκπροσώπους του δόγματος της ελληνικής φυλετικής καθαρότητας.

Μαριλένα Κοππά αυτοπροσώπως όμως…

Τ.Β.

«Χρειάζεται κοινός αγώνας από όλους για να ξαναγυρίσουμε στην Ελλάδα του κύρους»

Δ.Δ.: κ. Κοππά, να σας ρωτήσω κατ’ αρχάς πώς βιώνετε οι έλληνες ευρωβουλευτές στο κέντρο της Ευρώπης, στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο, το κλίμα που υπάρχει εναντίον της Ελλάδας και το οποίο εμείς εισπράττουμε καθημερινά από τις ειδήσεις και τα τηλεοπτικά δίκτυα, και, επίσης, αν δικαιολογείτε αυτήν την απαξιωτική εικόνα για την χώρα μας στην Ευρώπη σήμερα.
Μ.Κ.: Δυστυχώς, η αρνητική εικόνα υπάρχει. Η κυβέρνηση του Π.Α.Σ.Ο.Κ. εισπράττει τα θλιβερά αποτελέσματα της προηγούμενης κυβέρνησης, της Ν.Δ. στην οικονομία, η οποία είναι και το βασικό όπλο για να μπορεί να αναπτυχθεί η χώρα, να μπορεί να δανείζεται και να έχει ρόλο και στην Ευρώπη. Σήμερα, η Ελλάδα δεν έχει καμία αξιοπιστία και δεν χαίρει εμπιστοσύνης, κι αυτή η έλλειψη εμπιστοσύνης στην πολιτική πράξη της Ελλάδος επηρεάζει την κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Χρειάζεται κοινός αγώνας από όλους, για να μπορέσουμε να ξαναγυρίσουμε στην Ελλάδα που παραδώσαμε το 2004, μία Ελλάδα με κύρος που έχαιρε εμπιστοσύνης και ήταν αντικείμενο θαυμασμού από πολλές ευρωπαϊκές χώρες.

Δ.Δ.: Παρόλα αυτά εικάζεται ότι η εικόνα αυτή η οποία υπάρχει για την Ελλάδα δεν είναι αποτέλεσμα μόνο της τελευταίας πενταετίας, αντίθετα μάλιστα λέγεται ότι υπήρχε διαχρονικά μια επιφύλαξη απέναντι στην Ελλάδα από τους Ευρωπαίους, ασχέτως αν αυτή είχε αυξομειώσεις.
Μ.Κ.: Είναι γεγονός ότι υπήρχε αυτή η δυσπιστία, γιατί η Ελλάδα μπήκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση κυρίως για πολιτικούς λόγους και υπήρχε πάντα μια επιφύλαξη, αν η Ελλάδα θα μπορούσε να ανταπεξέλθει στους όρους της ΟΝΕ. Παρόλα αυτά οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., από την δεκαετία του ’90 μέχρι και το 2004, οικοδόμησαν ένα κύρος ανεπανάληπτο πραγματικά για την χώρα. Η Ελλάδα των Ολυμπιακών Αγώνων, των μεγάλων έργων, η Ελλάδα η οποία κατάφερε να μπει στην ζώνη του euro, ήταν αντικείμενο πραγματικά θαυμασμού από τις Ευρωπαϊκές χώρες, ακριβώς επειδή υπήρχε ένα παρελθόν δυσπιστίας απέναντί της. Όλα αυτά μέσα σε λίγα χρόνια δυστυχώς γκρεμίστηκαν, αλλά εμείς θα δουλέψουμε και θα ξαναχτίσουμε όλο αυτό το οικοδόμημα αξιοπιστίας από την αρχή. Θέλει μεγάλο αγώνα, γιατί είμαστε μια χώρα που δεν ανήκουμε στον πυρήνα των χωρών που οικοδόμησαν την Ευρώπη, αλλά μια χώρα η οποία μπήκε για συγκεκριμένους πολιτικούς λόγους, διανύσαμε έναν πάρα πολύ μακρύ δρόμο και πρέπει τώρα, περισσότερο από ποτέ, να επιβεβαιώσουμε τη θέση μας.

Δ.Δ.: Οι πρώτες 100 μέρες διακυβέρνησης του Π.Α.Σ.Ο.Κ. αποκομίζουν αντιφατικά σχόλια, και ευμενή, αφού υπάρχει μια ανοχή όπως φαίνεται από την πλευρά της κοινής γνώμης, από την άλλη τροφοδοτείται καθημερινά η επικαιρότητα από αντιπαραθέσεις και αρρυθμίες στο εσωτερικό της κυβέρνησης και από μια γενικότερη αίσθηση ότι λείπει το σχέδιο. Θεωρείτε ότι αυτά είναι πρόσκαιρες δυσλειτουργίες οι οποίες θα εκλείψουν στην πορεία;
Μ.Κ.: Έγιναν σημαντικά βήματα και κινήσεις οι οποίες δεν έχουν προηγούμενο. Πρώτα το σχέδιο «Καλλικράτης», η προσπάθεια για να αντιμετωπιστεί με έναν συνολικό τρόπο το ζήτημα των μεταναστών, το επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης που ήταν από τις πρώτες πράξεις της κυβέρνησης σε μια εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία. Από την άλλη βιαζόμαστε, αν και οι συνθήκες είναι πάρα πολύ κακές σε σχέση με το μέγεθος της οικονομικής κρίσης και των προβλημάτων που έχει να αντιμετωπίσει η χώρα. Αυτές οι δυσκολίες συχνά δημιουργούν εσωτερικές αντιπαραθέσεις, οι οποίες οπωσδήποτε θα πρέπει να πάψουν να υπάρχουν άμεσα, γιατί διαφορετικά χάνουμε πολύτιμο χρόνο και δεν υπάρχει περίσσευμα χρόνου για να επιλύσουμε τα μεγάλα προβλήματα. Το στοίχημα είναι μεγάλο, αν αυτό το στοίχημα χαθεί, δεν ξέρω αν η χώρα μας θα έχει δεύτερη ευκαιρία.

• «Το ζήτημα της ιθαγένειας αφορά σε παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα και δεν έχουν καμία άλλη πατρίδα»

Δ.Δ.: Ας μιλήσουμε όμως για το θέμα της μετανάστευσης που είναι ανοικτή πληγή για την ελληνική κοινωνία, καθώς οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η κοινή γνώμη είναι διχασμένη στην Ελλάδα για το δικαίωμα απόδοσης ιθαγένειας στα παιδιά των νόμιμων μεταναστών που γεννιούνται στη χώρα μας και το δικαίωμα απόδοσης ψήφου στους νόμιμους μετανάστες που ζουν στη χώρα μας στις δημοτικές εκλογές. Γενικότερα υπάρχει μια συζήτηση, η οποία τροφοδοτείται και από την αντίδραση της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε αυτό το νομοσχέδιο. Εσείς θεωρείτε ότι το νομοσχέδιο αυτό αποτελεί μια τομή σε ό,τι αφορά το μεταναστευτικό ζήτημα στην Ελλάδα ή αντιθέτως, όπως λέει η αντιπολίτευση, συνιστά μια πρόσκαιρη, εν πολλοίς, πελατειακού τύπου διευθέτηση, η οποία δεν λύνει το πρόβλημα αλλά το επιτείνει ώστε να δημιουργήσει κι άλλα ζητήματα σε βάθος χρόνου στην Ελλάδα και τον ελληνισμό;
Μ.Κ.: Η αντιπολίτευση λέει αυτά που λέει, γιατί έχει υποστηρικτή τον ΛΑ.Ο.Σ, αυτό που ο κ. Καρατζαφέρης ονόμασε δεξιά πολυκατοικία, αν κι εμάς δεν μας αφορά αυτή την στιγμή η συζήτηση της Ν.Δ. με την ευρύτερη δεξιά. Με γενναία βήματα ο Γιώργος Παπανδρέου και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. προχωρούν να διευθετήσουν ένα ανοιχτό, μεγάλο ζήτημα για την κοινωνία. Το δίλημμα είναι απλό: θέλουμε μια Ελλάδα χωρισμένη στα δύο ή θέλουμε μια κοινωνία ομοιογενή, με ευημερία, ασφάλεια, ειρήνη; Αυτό είναι το μεγάλο δίλημμα και σε αυτό πρέπει να δοθούν απαντήσεις. Και θα τα αναλύσω ένα – ένα: το ζήτημα της ιθαγένειας έχει σχέση με τη δεύτερη γενιά μεταναστών, και αφορά σε παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα, και δεν έχουν καμία άλλη πατρίδα εκτός από την Ελλάδα. Στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης το ζήτημα αυτό των παιδιών που γεννιούνται και μεγαλώνουν σε μια χώρα έχει νομοθετικά επιλυθεί κι ας ισχυρίζεται ο κ. Σαμαράς άλλα, λέγοντας ότι ο νόμος περί μεταναστών, αν ψηφισθεί, θα λειτουργήσει ως αφορμή για μαζική μονιμοποίηση μεταναστών. Κι όμως το σχέδιο νόμου περί μεταναστών αφορά παιδιά που μεγαλώνουν και σπουδάζουν στην Ελλάδα, μαθαίνουν ελληνικά και δεν έχουν άλλη πατρίδα, είναι παιδιά της Ελλάδας, το μέλλον της χώρας.

 

Ένα άλλο θέμα για το οποίο υπάρχει προβληματισμός σε πάρα πολλές Ευρωπαϊκές χώρες είναι ο εξής: αν ο μόνιμος μετανάστης στην κοινωνία την οποία ζει μπορεί να έχει λόγο στη διακυβέρνηση, δηλαδή αν μπορεί να εκλέγει δημοτικούς «άρχοντες» αλλά και να εκλέγεται ως μέλος του δημοτικού συμβουλίου. Υπήρξε μια πάρα πολύ μεγάλη παραφιλολογία, γιατί ο δήμαρχος, όπως καλά γνωρίζουμε, έχει ιδιότητες οι οποίες απαιτούν την ελληνική ιθαγένεια, άρα οι μετανάστες δεν μπορούν να εκλεγούν στη θέση του δημάρχου, όχι για κάποιο λόγο αλλά γιατί δεν έχουν την ελληνική ιθαγένεια και ούτε μπορούν να είναι και μέλη του δημοτικού συμβουλίου.

Δ.Δ.: Τα παιδιά των μεταναστών που θα την έχουν, θα μπορέσουν να εκλέγονται όμως σε πολιτικές θέσεις στο μέλλον…
Μ.Κ.: Φυσικά! Τα παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα εξισώνονται με όλους του Έλληνες πολίτες, έχουν ακριβώς τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις, και το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι το έχει και ο νόμιμος μετανάστης για μακρό χρονικό διάστημα στη χώρα. Δεν είναι ούτε πιο προχωρημένο, ούτε λιγότερο προχωρημένο από τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, αν και οφείλει να μας εξηγήσει τι εννοεί ακριβέστερα ο κ. Σαμαράς, εισάγοντας στο λόγο του τέτοιου είδους απόπειρες σύγκρισης.

• «Το σχέδιό μας αφορά στους νόμιμους μετανάστες, και σκόπιμα μάλλον συσχετίζεται με τουςπαράνομους»

Δ.Δ.: Δυστυχώς θα παραδεχτείτε κι εσείς ότι οι μετανάστες που μπαίνουν στην Ελλάδα δεν μπαίνουν με την ίδια ευκολία στην Γερμανία κ.τ.λ.. Επιπλέον, είναι και θέμα γεωγραφίας της χώρας, συνόρων με την Ανατολή, ευρείας ακτογραμμής, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να θεωρείται πύλη εισόδου, κι εκεί ίσως να οφείλονται και οι επιφυλάξεις ενός κομματιού της κοινωνίας.
Μ.Κ.: Έχετε δίκιο στο ότι στην Ελλάδα έρχεται δυσανάλογα μεγάλος όγκος μεταναστών, αλλά πρόβλημα υπάρχει με αυτούς που ονομάζονται παράνομοι μετανάστες. Όμως αναφέρομαι καθαρά στους νόμιμους μετανάστες, οι οποίοι ήρθαν με νόμιμες διαδικασίες, έχουν πιστοποιημένα χαρτιά και ζουν νόμιμα και αρμονικά με την ελληνική κοινωνία. Υπάρχει ένα άλλο τεράστιο πρόβλημα με την παράνομη μετανάστευση, αλλά δεν έχει σχέση με αυτό το νομοσχέδιο. Η Ελλάδα φυσικά και πρέπει να ενισχύσει τους μηχανισμούς για να ελέγξει τα σύνορά της και υπάρχουν συγκεκριμένα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε, όπως είναι να ζητήσουμε τη βοήθεια του μηχανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τη στήριξη των χωρών που αποτελούν την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως είναι η Γαλλία, η Ιταλία, κάτι το οποίο η ελληνική κυβέρνηση ήδη έπραξε. Να κινητοποιήσουμε όλους τους μηχανισμούς που μπορούμε και σε εθνικό και σε ευρωπαϊκό επίπεδο ώστε να ελεγχθούν οι μεταναστευτικές ροές και τα ναρκωτικά. Η Ελλάδα δεν μπορεί να σκοτώνει καθημερινά νέους, αλλά αυτό είναι ένα άλλο πρόβλημα.

 

Όμως, είναι απολύτως εκ του πονηρού η σύνδεση αυτών των δύο θεμάτων, η διατήρηση της νόμιμης μετανάστευσης και ο τρόπος που ζουν και εργάζονται αυτοί στην χώρα νόμιμα, με το φαινόμενο της παράνομης μετανάστευσης. Αυτό το κάνουν ακριβώς αυτοί που δεν επιθυμούν την κοινωνική ένταξη, επιθυμούν την περιθωριοποίηση των νόμιμων μεταναστών, οι οποίοι αν θέλετε καλλιεργούν ένα κλίμα απόλυτης εκμετάλλευσης.

• «Μακρύς ο δρόμος για την πολιτική Ένωση των κρατών της Ε.Ε.»

Δ.Δ.: Πώς αισθάνεστε στην Ευρώπη που λειτουργεί τώρα υπό την συνθήκη της Λισσαβόνας;
Κ.Μ.: Η Λισσαβόνα ήταν ένα αναγκαίο βήμα για να μπορέσει να γίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση πιο λειτουργική. Στην προηγούμενη συνθήκη δεν μπορούσε να λειτουργήσει η Ευρώπη των 27, από την άλλη, αυτή η συνθήκη έχει και τα όριά της. Τώρα, απαιτείται κυρίως η βούληση των κρατών για την πολιτική ένωση της Ευρώπης, για την οποία ο δρόμος είναι ακόμη πολύ μακρύς.

«Η ελληνικότητα δεν στηρίζεται στο αίμα»

Για μας, το ΠΑ.ΣΟ.Κ., έλληνας είναι αυτός που συμμετέχει στη δική μας παιδεία, στη δική μας παράδοση. Ο έλληνας για μας δεν είναι κάποιος που γεννιέται με την ελληνικότητα στο αίμα. Η ελληνικότητα είναι μια δυναμική στάση ζωής στην οποία έχουν συμφέρον να μετέχουν οι συμπολίτες μας, οι από πολλά χρόνια στην χώρα. Ο ελληνισμός, στο πέρασμα των αιώνων, απέδειξε την ικανότητά του να επιβιώνει, όχι λόγω της καθαρότητας στο αίμα, αλλά λόγω του δυνατού πολιτισμού, της δυνατής παιδείας. Αυτό το πιστεύουμε ακόμα και πιστεύουμε ότι αυτές είναι αν θέλετε πιο «πατριωτικές» στάσεις απ’ αυτή που πρεσβεύει ο κ. Σαμαράς στην Ν.Δ. και δυστυχώς στόχο έχουν «να αλληθωρίσουν» μπροστά στο πρόβλημα.
 

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.