Σιτζακ Εμιν Κιαμηλ «Ο διορισμος μειονοτικων σε διοικητικες θεσεις του κρατους αλλα και της κυβερνησης εστω και συμβολικα θα ειχε πολυ θετικα αποτελεσματα»

Η πόλη γνωρίζει τον Σιτζάκ Εμίν Κιαμήλ από τους αγώνες του για τη δημιουργία νέου μειονοτικού σχολείου στο Χάρμανλικ, στους οποίους και πρωτοστατεί. Το 2ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ μας τον σύστησε και ως μέλος του κόμματος που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, του ΣΥΡΙΖΑ, στο Συνέδριο του οποίου και τοποθετήθηκε για τα ζητήματα της μειονότητας, προτρέποντας να μην υπάρχει φόβος για δημόσιο διάλογο, «γιατί τα μειονοτικά ζητήματα δεν είναι δυσεπίλυτα», υπενθυμίζοντας συγχρόνως ότι χωρίς κτίρια δεν υπάρχει εκπαίδευση. Και όχι μόνον, αφού εκκινώντας από την παραδοχή ότι ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να εξετάζει τις σχέσεις των πληθυσμιακών ομάδων όχι στο πλαίσιο «κράτους-έθνους» αλλά στο πλαίσιο «κράτους-κοινωνίας», κατέστησε σαφές ότι αυτός οφείλει κυρίως να επιλύσει τα χρονίζοντα μειονοτικά ταυτοτικά προβλήματα, υπενθυμίζοντας ότι θα μπορούσε ο ΣΥΡΙΖΑ να αξιοποιήσει σε κυβερνητικές και διοικητικές θέσεις και στελέχη από τη μειονότητα.

Σιτζάκ Εμίν Κιαμήλ όμως…

«Ως μέλος της μειονότητας της Θράκης, θέλω να αναφερθώ στα μειονοτικά ζητήματα που μας απασχολούν.

Αν λάβουμε υπόψη μας το γεγονός ότι η συνθήκη της Λωζάννης καθορίζει τα σύνορα της Ελλάδας, συμπεριλαμβάνοντας την καθιέρωση της μειονότητας της Θράκης ως (έστω και ένα μικρό ) θεμέλιο λίθο του νομικού καθεστώτος και της διοικητικής οργάνωσης του Ελληνικού κράτους από το 1923 και μετά, με το καθεστώς διαχείρισης βακούφικης περιουσίας και της μειονοτικής εκπαίδευσης, θα ήταν έτσι μεγάλη παράλειψη το να μην υπάρχει καμία αναφορά για τη μειονοτική πολιτική στις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ.

 Ο δημόσιος διάλογος για τα μειονοτικά προβλήματα δεν πρέπει να είναι ταμπού, αφού δεν είναι τόσο δυσεπίλυτα και δύσκολα τα μειονοτικά ζητήματα όπως παρουσιάζονται κατά καιρούς από τους πολιτικούς και τον πολιτικό λόγο γενικά στην χώρα μας. Είναι συγκεκριμένα και γνωστά τα αιτήματα του μειονοτικού πληθυσμού.

Η ανησυχία που εκφράζεται τα τελευταία χρόνια σχετικά με την οικονομική καθυστέρηση της Θράκης, καθώς είναι μια από τις πιο φτωχές περιοχές της Ευρώπης, αλλά και η αδυναμία της πολιτείας να θέσει ενταξιακούς στόχους για τον μειονοτικό πληθυσμό οδήγησε και οδηγεί τη μειονοτική κοινωνία στην αναζήτηση καλύτερης εκπαίδευσης των παιδιών της. 

«Τα υλοποιούμενα εκπαιδευτικά προγράμματα των τελευταίων ετών στη μειονοτική εκπαίδευση φαίνεται ότι είναι στη σωστή κατεύθυνση» 

Τα υλοποιούμενα εκπαιδευτικά προγράμματα των τελευταίων ετών στη μειονοτική εκπαίδευση φαίνεται ότι είναι στη σωστή κατεύθυνση, ωστόσο όσο παραμένει νομικά μετέωρο το θέμα της ίδρυσης μειονοτικών σχολείων και η άρνηση της πολιτείας για ίδρυση δίγλωσσων νηπιαγωγείων, η απροθυμία της διεύθυνσης εκπαίδευσης ΑΜ-Θ σε αίτημα κατοίκων για ανέγερση ενός μειονοτικού δημοτικού σχολείου στην Κομοτηνή και το θέμα της εκπαίδευσης των δασκάλων του τουρκόγλωσσου προγράμματος δεν θα καταφέρουν τα προγράμματα αυτά να αλλάξουν ριζικά το κοινωνικό και εκπαιδευτικό τοπίο διότι απλά για να υπάρξει εκπαίδευση πρέπει να υπάρξουν σχολικά κτίρια.

Η έλλειψη εμπιστοσύνης προς τη διοίκηση από πλευράς μειονότητας δεν επιτρέπει την επιτυχία των αποσπασματικών και ανεφάρμοστων μεταρρυθμίσεων που γίνονται κατά καιρούς. Χρειάζεται επαναθεμελίωση του θεσμικού πλαισίου της μειονοτικής εκπαίδευσης ώστε να επιτραπεί η άσκηση των μειονοτικών εκπαιδευτικών δικαιωμάτων που είναι εν τέλει κριτήριο για την εφαρμογή της ισονομίας – ισοπολιτείας αλλά και θέμα ποιότητας της δημοκρατίας.

Η διακήρυξη της ισονομίας – ισοπολιτείας, στις αρχές της δεκαετίας του `90 για τη μειονότητα της Θράκης, έχει βελτιώσει αρκετά τη ζωή των ανθρώπων σε προσωπικό επίπεδο, όμως τα συλλογικά δικαιώματα της μειονότητας όπως μειονοτική εκπαίδευση αυτοπροσδιορισμός διαχείριση βακούφικης περιουσίας κ.α. παραμένουν ως βαρίδι στις σχέσεις μειονότητας – πολιτείας. 

«Εμείς ψηφίσαμε Σύριζα, αλλά μας κυβερνούν οι ΑΝΕΛ» 

Η ανάγκη για περισσότερη δικαιοσύνη και δημοκρατία μαζί με τις οικονομικές ανάγκες και πολιτικές εξελίξεις που έφερε η κρίση, οδήγησε τη μειονότητα στο να στραφεί και να ψηφίσει σχεδόν μαζικά τον Σύριζα με ποσοστά που είναι από τα υψηλότερο πανελλαδικά. Οι ελπίδες για περισσότερη ισονομία και σεβασμό προς τη μειονοτική κοινωνία από πλευράς πολιτείας με τον Σύριζα στην κυβέρνηση έφτασαν στο αποκορύφωμά τους προεκλογικά.

Η συνεργασία μας όμως με τους ΑΝΕΛ και το γεγονός ότι η κυβέρνηση παρέδωσε σε μεγάλο βαθμό τη διοίκηση της Θράκης στο κόμμα αυτό έχει αρνητικά αποτελέσματα και για τον Σύριζα. Ο απλός πολίτης που ψήφισε Σύριζα νιώθει προδομένος. Συνήθως λένε: «Εμείς ψηφίσαμε Σύριζα, αλλά μας κυβερνούν οι ΑΝΕΛ.» 

«Και πρέπει και χρειάζεται να υπάρξει και πολιτική θετικής διάκρισης» 

Η περιοχή της Θράκης δεν είναι ένας γεωγραφικός χώρος υπό ένταξη στον υπόλοιπο ελλαδικό χώρο όπως ισχυρίζονται μερικοί, ούτε η διαφορετική πολιτισμική και εθνοτική ομάδα που ζει σε αυτήν χρειάζεται να ενταχτεί κάπου, διότι απλά η Θράκη είναι Ελλάδα, και η πολιτιστική κληρονομιά της είναι εντόπια και ενταγμένη στην Ελλάδα με την διαφορετικότητά της, που όχι μόνο πρέπει να γίνει αποδεκτή και σεβαστή από την πολιτεία αλλά πρέπει και χρειάζεται να υπάρξει και πολιτική θετικής διάκρισης. 

«Δημόσιος διάλογος με τη μειονότητα χωρίς προκαταλήψεις» 

Η μειονότητα δεν μπορεί εκ φύσεως και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως «ξένο σώμα» , και από οπτική γωνία ενός «κράτους- έθνους». Αντιθέτως, μια αριστερή κυβέρνηση – κόμμα όπως ο Σύριζα πρέπει να αντιμετωπίζει τις μειονοτικές ομάδες με αντίληψη «κράτους – κοινωνίας». Αντί λοιπόν ο Σύριζα ως κόμμα και ως κυβέρνηση να υιοθετεί την τακτική των προηγούμενων ετών, θα ήταν πιο ωφέλιμο για τη μικρή αυτή ομάδα του πληθυσμού και συνολικά της χώρας, το κόμμα να δει από άλλη οπτική γωνία το θέμα της μειονότητας και να ανοίξει δημόσιο διάλογο με αυτήν χωρίς προκαταλήψεις. Ο διορισμός μειονοτικών για παράδειγμα σε διοικητικές θέσεις του κράτους αλλά και της κυβέρνησης έστω και συμβολικά θα είχε πολύ θετικά αποτελέσματα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κόμμα της αριστεράς αλλά και ως κυβέρνηση σεβόμενος την πολιτισμική και εθνοτική ιδιαιτερότητα της Μειονότητας πρέπει να ενθαρρύνει τη διοίκηση του κράτους και την ελληνική δικαιοσύνη ώστε να μεριμνεί για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων που έχουν κατοχυρωθεί με διεθνείς συνθήκες, αποφάσεις του ευρωπαϊκού δικαστηρίου των δικαιωμάτων του ανθρώπου και τις συμβάσεις του ΟΗΕ όσο αφορά στη διεθνώς αναγνωρισμένη μειονότητα της Θράκης.

Είναι γεγονός ότι υπάρχει περισσότερη ανάγκη για κοινωνικό κράτος και δημοκρατία, και ο καλύτερος τρόπος για να καταλάβει κανείς αν ένα κράτος σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη δημοκρατία και τις διεθνείς συνθήκες, φτάνει να δει αν αυτό το κράτος σέβεται τη διαφορετικότητα και το πώς μεταχειρίζεται τις μειονότητες που υπάρχουν σε αυτό.

Τα παραπάνω αν δεν μπορέσει να το υλοποιήσει η Αριστερά που είναι ιστορικό της χρέος με τον Σύριζα στην κυβέρνηση, ποια πολιτική δύναμη άραγε θα μπορέσει;».

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.