Αντώνης Ρουπγίδης, ψυχολόγος «Στην περιοχή μας λείπει ο κρίκος που θα συνδέσει τα σκόρπια δεδομένα και θα τα μετουσιώσει σε τοπική πολιτική στρατηγική» - Παρατηρητής της Θράκης | Παρατηρητής της Θράκης | Νέα από την Θράκη, την Ελλάδα & τον Κόσμο

Πώς αξιολογείτε την οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα της περιοχής μας κατά τη διάρκεια του 2017; Ποια ήταν τα βασικά χαρακτηριστικά της πορείας τους επί τα βελτίω ή επί τα χείρω; Και σε ποιους λόγους οφείλετε κατά την άποψή σας αυτή η πορεία;
Σε τοπικό επίπεδο θα έλεγα πως επικράτησε στασιμότητα, δεδομένης της εμβάθυνσης της οικονομικής κρίσης τα τελευταία χρόνια. Γνωρίζουμε πως η ΠΑΜΘ είναι μια από τις φτωχότερες περιφέρειες της ΕΕ. Επίσης γνωρίζουμε πως στη περιοχή δεν γίνονται ή καλύτερα δεν διεκδικούνται μεγάλες επενδύσεις. Θα προκύψουν προφανώς αρκετές θέσεις εργασίας από τον ΤΑΡ. Αρκεί όμως;
Διαχρονικό πρόβλημα της περιοχής παραμένει η σύνδεση της παραγωγής (πρωτογενής τομέας, μεταποίηση, βιομηχανία, επαγγελματικοί φορείς, τοπική αγορά) με το εργατικό και επιστημονικό δυναμικό της προκειμένου να προκύψει μια ολοκληρωμένη πρόταση αναδιάρθρωσης σε επίπεδο περιφέρειας. Εν ολίγοις δεν γνωρίζουμε το «βιος» μας και πώς να το χρησιμοποιήσουμε αποτελεσματικά. Ακριβώς αυτό το κομμάτι μας λείπει κι όταν διεκδικούμε σαν τοπική κοινωνία.
Εκείνο δε που με λυπεί περισσότερο είναι τα τσιτάτα (ευχολόγια) που εκτοξεύονται συχνά πυκνά χωρίς την κατανάλωση λίγης έστω φαιάς ουσίας- σκέψης από ανθρώπους που θέλουν να παίξουν ρόλο στα κοινά. Πρέπει να καταλάβουμε επιτέλους πως η περιοχή δεν θα πάει μπροστά από τα social media. Λείπει λοιπόν ο κρίκος που θα συνδέσει τα σκόρπια δεδομένα και θα τα μετουσιώσει σε τοπική πολιτική στρατηγική. Αυτή μας η αδυναμία σε συνδυασμό με τις συνθήκες κρίσης που επικαλείται η κυβέρνηση (η κάθε κυβέρνηση) καθιστούν τη συζήτηση περί ανάπτυξης μη ρεαλιστική.
Κοινωνικά; Μετά από 7 χρόνια κρίσης, προπαγάνδας από τα κανάλια, ανεργίας, φτωχοποίησης του πληθυσμού ο κόσμος έχει κλειστεί για τα καλά στο καβούκι του, στη φυλακή του ίσως και το «σώπα μη μιλάς» έγινε στάση ζωής. Έχουμε γίνει συντηρητικοί, η όποια διαμαρτυρία γίνεται γκρίνια και ξέσπασμα όπου βρούμε. Η κατάθλιψη είναι το εθνικό μας σπορ. Κι επειδή δεν μπορούμε να αναμετρηθούμε μαζί της, μας βολεύουν οι «φταίχτες». Κι όταν δεν υπάρχουν, θα πρέπει να τους εφεύρουμε… θα είναι οι νέοι, οι συνταξιούχοι, οι αναρχικοί, οι ομοφυλόφιλοι, οι μετανάστες, ο κατάλογος είναι μεγάλος. Έχουμε γίνει ρατσιστές, δεν έχουμε καθαρό μυαλό. Διαστρεβλώνουμε την ιστορία κατά το δοκούν. Το ίδιο κάνουμε και με τις θρησκείες.
Ευτυχώς μας ενώνουν οι τέχνες και τη χρονιά που πέρασε υπήρξαν αξιόλογες παραγωγές στην περιοχή μας από πολλές ομάδες στη μουσική, στο χορό, στο θέατρο.
Εύχομαι η νέα χρονιά να μας ζωντανέψει, να μας βγάλει στους δρόμους και να μην μας κρατά μπροστά από μια οθόνη. Να εμφυσήσει ενδιαφέρον για τον δίπλα, τον γείτονα, τον συνάδελφο, τον αντίζηλο, να κάνει τα like για τους καρκινοπαθείς δείγματα σάλιου, την αγάπη για τη ζωή αιμοδοσία.

Πώς αξιολογείτε την προσωπική σας πορεία το 2017 και τι αναμένετε από το 2018;
Η προσωπική πορεία για το 2017 ήταν σε φάση επαναδιαπραγμάτευσης και αναπροσαρμογής. Καινούριοι στόχοι και προτεραιότητες, όνειρα που ψάχνουν για πραγμάτωση. Βασική στόχευση για τη νέα χρονιά, να γίνει το επάγγελμα του ψυχολόγου ξανά κομμάτι της καθημερινότητας του πολίτη. Κρίση και πολιτικές επιλογές των τελευταίων χρόνων τείνουν να μας κάνουν υπηρεσία πολυτελείας.

Αναφέρατε το γεγονός/ πρόσωπο εκείνο που ξεχωρίσατε μέσα στο 2017 και εξηγήστε τους λόγους της επιλογής σας.
Πολλά τα γεγονότα και τα πρόσωπα που θα άξιζαν μνείας για τη χρονιά που πέρασε. Διάλεξα να μείνω όμως σε δύο φωτογραφίες ξεχωριστές, που είδαν το φως της δημοσιότητας.

Στην πρώτη εικονίζεται ο Μανώλης Γλέζος με υψωμένη γροθιά να τιμά μέσα στη βροχή τους πεσόντες στο Πολυτεχνείο. Θα έβαζα τη λεζάντα «η ιστορία διδάσκει ιστορία».