Αναζητωντας τροπους διαχειρισης του τραυματος

Τις πηγές του τραύματος, ως οδηγό για την αντιμετώπισή του, γνώρισαν όσοι εκπαιδευτικοί βρέθηκαν στο σεμινάριο που πραγματοποιήθηκε  την Τρίτη 12 Μαρτίου στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Κομοτηνής.

Στην εκδήλωση, που διοργάνωσε η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ροδόπης, δια της Συμβούλου Εκπαίδευσης Φιλολόγων Ροδόπης και της Υπεύθυνης Σχολικών Δραστηριοτήτων σε συνεργασία με την Κινητή Μονάδα Ψυχικής Υγείας Έβρου-Ροδόπης της ΕΚΨ Π. Σακελλαρόπουλος, η ψυχολόγος κ. Κασσιανή Μαδεμλή μίλησε με θέμα «Τραυματικά Γεγονότα—Θυμός—Επιθετικότητα».

Η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ροδόπης εδώ και κάποια χρόνια συνεργάζεται γόνιμα με την Εταιρεία Κοινωνικής Ψυχιατρικής Π. Σακελλαρόπουλος είτε σε επίπεδο επιμορφώσεων για τους εκπαιδευτικούς είτε σε επίπεδο παρεμβάσεων για θέματα ψυχικής υγείας των εφήβων σε σχολικές μονάδες. Έτσι, την τρέχουσα σχολική χρονιά πραγματοποιούνται ανάλογες δράσεις στα σχολεία υπό τον γενικό τίτλο «ΖΩΝΤΑΣ ΚΑΙ ΜΑΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΜΑΖΙ. Ευαισθητοποίηση, Πρόληψη Ψυχικών Διαταραχών και Ενδυνάμωση της Ψυχικής Ανθεκτικότητας στις Σχολικές Κοινότητες», εγκεκριμένο από το ΙΕΠ.

Η κυρία Μαδεμλή μίλησε αναλυτικά για το τραύμα, την ερμηνεία, τα είδη του, τα διαφορετικά στάδια της βίωσής του, τις συνέπειες στον ψυχισμό και τη ζωή του ανθρώπου. Ειδικά στην περίπτωση των εφήβων, που ευλόγως ήταν το επίκεντρο της εκδήλωσης αφού η πλειονότητα του κοινού αποτελούταν από εκπαιδευτικούς της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, οι συνέπειες του τραύματος που έχει υποστεί κάποιο παιδί είναι ενδεχομένως ορατές και στην εκπαιδευτική κοινότητα όπου αυτό ανήκει και την επηρεάζουν άμεσα.

Από την πλούσια συζήτηση που ακολούθησε την ομιλία της ψυχολόγου φάνηκε καθαρά πως το τραυματισμένο παιδί μπορεί να αναλαμβάνει τόσο τον ρόλο του θύματος, όσο και αυτόν του θύτη, άλλοτε να είναι αόρατο και μοναχικό, σε κάθε περίπτωση πάντως να προβληματίζει τους δασκάλους τους για το ποια είναι η σωστή αντιμετώπιση στα τραυματικά συναισθήματα που αυτό βιώνει.

 Η συζήτηση έδειξε πόσο μεγάλη είναι η αγωνία των καθηγητών όχι μόνον για τη μαθησιακή διαδικασία αλλά και για την ψυχολογική υποστήριξη των μαθητών τους, όπως και την ομαλή κοινωνικοποίησή τους, ειδικά όταν οι εκπαιδευτικοί δεν έχουν την απαραίτητη βοήθεια (επαρκείς γνώσεις ψυχολογίας, ειδικούς ψυχικής υγείας) σε αυτή την κατεύθυνση.

Τονίστηκε, όμως, από όλους η ανάγκη ύπαρξης πλαισίου και διακριτών ορίων, που ξεκινούν από την πολύ μικρή ηλικία και τίθενται κατ’ αρχάς από τους γονείς. Από εκεί και πέρα η κατανόηση, η ενσυναίσθηση, ο διάλογος, η συνεργασία, ο έπαινος, η ενθάρρυνση, η δημιουργική έκφραση και άλλες παρόμοιες εκπαιδευτικές τεχνικές μπορούν να βοηθήσουν αποτελεσματικά έναν έφηβο που βιώνει τραυματικές καταστάσεις.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.