Το κοινο βιβλιο

Γερμανία και Γαλλία αποφάσισαν να εκδώσουν κοινό βιβλίο ιστορίας το οποίο θα το διδάσκονται οι Γάλλοι και οι Γερμανοί μαθητές. Οι δύο λαοί χωρίστηκαν από δύο παγκοσμίους πολέμους με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Εκατομμύρια νεκροί, χώρες κατεστραμμένες, εκατομμύρια τραυματίες. Ο Ρήνος, ο Έλβας, η γραμμή Μαζινό και εκατοντάδες άλλες περιοχές των δύο χώρων δεν μιλούσαν για την ειρήνη, αλλά για το μίσος που θεριεύει σε συνθήκες πολέμου. Και όμως οι ηγέτες των δύο αυτών χωρών, ο σοσιαλδημοκράτης Σρέντερ και ο δεξιός Σιράκ προχωρούν σε μία κίνηση όχι μόνο εντυπωσιασμού, αλλά ουσιαστικής πολιτικής. Γιατί είναι γνωστό ότι το μάθημα της ιστορίας είναι εκείνο που στηρίζει την κάθε εθνική ιδεολογία. Είναι το μάθημα εκείνο από το οποίο οι μαθητές πληροφορούνται για την χώρα τους αλλά και για τον Άλλο. Που σε κάποια ιστορική στιγμή υπήρξε και εχθρός. Είναι με λίγα λόγια το μάθημα που εν πολλοίς διαμορφώνει συνειδήσεις. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που η κάθε «εθνική ανωτερότητα» βρίσκει αμέσως ή εμμέσως στοργικό καταφύγιο στις σελίδες των σχολικών εγχειριδίων της ιστορίας. Το άμεσο ή το έμμεσο του πράγματος εξαρτάται από την περιρρέουσα πολιτική και κοινωνική ατμόσφαιρα. Έτσι ο Τούρκος διαιωνίζεται ως ο εχθρός, όπως άλλωστε και ο Έλληνας. Είναι καιρός πλέον οι δύο κοινωνίες να σταθούν με μάτι κριτικό και αυτοκριτικό, με ματιά επώδυνη για τα εντός του κείμενα και να προχωρήσουν στην έκδοση ενός κοινού βιβλίου ιστορίας για τους μαθητές. Σκοπός δεν είναι να θάψουμε τα γεγονότα. Να αναδείξουμε αυτά που μας χώρισαν, να εξετάσουμε επίμονα τις αιτίες ώστε αυτά τα γεγονότα της βίας και του ολέθρου να γίνουν η αφορμή για το ποτέ πια. Είναι μία δύσκολη και επίπονη πορεία η προτεινόμενη. Αλλά σαφώς είναι προτιμότερη από την διαιώνιση του μόνιμου άλλου εχθρού. Όταν οι Γερμανοί και οι Γάλλοι προχωρούν σε μία τέτοια κίνηση δεν μπορούν άραγε οι Έλληνες και οι Τούρκοι, δεν μπορούν οι Σέρβοι και οι Κροάτες, ή οι Σέρβοι και οι Αλβανοί; Τι περισσότερο χώρισε όλους αυτούς από ότι χώρισε τους Γερμανούς και τους Γάλλους; Και αν κάποιος πει, μα η Οθωμανική Αυτοκρατορία, τότε ίσως είναι ανάγκη να επανεκτιμήσουμε τα πράγματα. Γιατί δεν υπάρχει τίποτε πιο φρικώδες, πιο ανελέητο, πιο αιμοσταγές, πιο απάνθρωπο από δύο παγκοσμίους πολέμους, μέσα στον ίδιο αιώνα.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.