Συμπερασματικες Αναφορες του Συμποσιου Διαλεκτικου Προβληματισμου με θεμα «Αναπτυξη – Θεσμοι – Συμμαχιες! Οι τρεις πυλωνες της υπερβασης»*

Με ομοτράπεζους και τηλε-συνδαιτυμόνες τους: Αλέκο Παπαδόπουλο, Ανδρέα Ανδριανόπουλο, Χριστόδουλο Γιαλλουρίδη, Κώστα Ζουράρι, Παντελή Σαββίδη, Δημήτρη Κωνσταντακόπουλο**

Οι παρακάτω Συμπερασματικές Αναφορές αποτελούν προϊόν Διαλεκτικών προσεγγίσεων σε όλη τη διάρκεια του Σ.Δ.Π.(πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την τηλεδιάσκεψη).Διευκρινίζεται ότι η διαμορφωθείσα Δεξαμενή Θέσεων δε δεσμεύει το σύνολο των ομοτράπεζων και τηλε-συνδαιτυμόνων ή καθέναν χωριστά.
 
Α) Βαθύτερα αίτια:
• της ανεπάρκειας του Αξιακού συστήματος
• του ελλείμματος εμπιστοσύνης πολίτη-κράτους
• της ανυπαρξίας ανάπτυξης και παραγωγής πλούτου.
 
Βασικό σχήμα στη σχέση Αιτίων-Αποτελεσμάτων είναι ο αυτοτροφοδοτούμενος Φαύλος Κύκλος, όπου τα παραγόμενα φαινόμενα ενισχύουν τα αρχικά τους αίτια, όπως:
1) Έλλειμμα στην πολιτισμική ολοκλήρωση, λόγω της «απόστασης» από το Διαφωτισμό και την ανθρωποκεντρική Σκέψη και Διοίκηση. Αντί του Ορθού Λόγου, υπήρξαν αιώνες Θυμικού και οικογενειοκρατικής Οργάνωσης.
2) Το παραπάνω Έλλειμμα οδηγεί σε Έλλειμμα Αυτογνωσίας Άγνοια-Φόβους-Εσωστρέφεια-Εγωισμούς-Μετάθεση Ευθύνης-Συγκρουσιακές Συμπεριφορές και σύγχυση της Ελπίδας με τις Ψευδαισθήσεις.
3) Η ανάγκη αλληλοϋποστήριξης απέναντι σε άλλες ομάδες, μαζί με την απόπειρα οικειοποίησης και συντήρησης των Εξουσιών, παράγει το Λαϊκισμό και τη Δημαγωγία.
4) Ακολούθως οι Ελίτ (οικονομική, ακαδημαϊκή, θρησκευτική κ.α.)επιβίωναν ικανοποιώντας το Αυτεξούσιό τους.
5) Όλα τα παραπάνω επιτείνονταν από τις αναπόφευκτες ή και απρόσμενες καταρρεύσεις, πολέμους, κακουχίες και προσφυγιά, οδηγώντας αναπότρεπτα στην εξασφάλιση της ανακουφιστικής Αγκαλιάς ενός μεγάλου Αδερφού… κυρίως του Δημόσιου Τομέα.
6) Οι εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες και το στελεχικό δυναμικό δε μπορούσε παρά να είναι διαποτισμένο από την ίδια ψυχοπολιτισμική παθογένεια, συμβάλλοντας έτσι στην αναπαραγωγή των ομαδοποιήσεων και της συντεχνιακής λογικής.
7) Το έλλειμμα εμπιστοσύνης που παράγεται στους «αδικημένους» ωθεί και μεγιστοποιεί τον Ατομισμό και τη μη αποδοτικότητα.
8) Για το σημερινό Έλληνα ίσως είναι βαρύ το φορτίο της διαχρονικής ελληνικής ιδιοπροσωπίας, προκαλώντας δυσαρμονία, αίσθημα αδικίας και ετοιμότητα υπερβολών.
9) Έλλειμμα – Εκφυλισμός της Παιδείας
10) Μιμητισμός
11) Έλλειμμα ευθύνης – προτύπων στην πνευματική και οικονομική ελίτ
12) Υπέρμετρη εξωτερική εξάρτηση
13) Αναφορά ως πιθανού αιτίου μια ενδεχομένως στοχευμένη γεωπολιτική επίθεση.
14) Ανισοκατανομή του παραγωγικού – οικονομικού δυναμικού και παρασιτική-επιδοτούμενη οικονομία.
15) Απροετοιμασία ένταξης στην Ευρωζώνη με εμφανές ένα Χάσμα μισθών και ανταγωνιστικότητας.
16) Μεταφορά τραπεζικών χρεών στους πολίτες
 
Β) Πυλώνες – Οδικός χάρτης εξόδου από το τέλμα
1) Θεσμοί:
Α) Συνταγματική αναθεώρηση με καλλιέργεια πολιτικής κουλτούρας, σεβασμού και εμπιστοσύνης.
Β) Ήθος και λειτουργικότητα με αυτοπεριορισμό και εξυγίανση της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας: θητείες, ασυμβίβαστα, μειώσεις αριθμού βουλευτών.
Γ) Διαφάνεια και λειτουργικότητα στην τοπική αυτοδιοίκηση με σύνδεση κατάρτισης – ανάπτυξης – αξιοποίησης των πλεονεκτημάτων κάθε περιφέρειας.
Δ) Πρωτοβουλίες από τις Ελίτ για προβολή Προτύπων Πολιτισμού, Παιδείας και συνεργατικής Συμπεριφοράς.
2) Ανάπτυξη:
Α) Ενίσχυση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας
Β) Μείωση κανονισμών, νομοθεσίας
Γ) Δραστικές μειώσεις φόρων και δημοσίων δαπανών
Δ) Κατάργηση φορέων, οργανισμών, υπουργειακών μηχανισμών – παραοικονομίας, γραφειοκρατίας
Ε) Όχι αφελληνισμός και μαζική εκποίηση
ΣΤ) Σταθεροποίηση ασφαλιστικού
Ζ) Κινητροδότηση ενάντια στο «δεβαριεσισμό» του δημόσιου τομέα
Η) Υποστήριξη τράπεζας επενδύσεων
Θ) Αυτοφυείς επιχειρήσεις
Ι) Κοινοπραξίες – Συνέργεια παραγωγών
Κ) Ενίσχυση κοινωνικής αλληλεγγύης
 
3) Συμμαχίες
Α) Αφελές το επιχείρημα της υπέρβασης της κρίσης μόνο με το γεωπολιτικό παράγοντα
Β) Ο γεωπολιτικός επαναπροσδιορισμός δεν μπορεί να είναι ριζικός, αλλά στηριγμένος σε συμμαχίες για ήπια ισχύ
Γ) Μόνο μέσα στο υπάρχον πλαίσιο των συμμαχιών και εξαρτήσεων η χρησιμότητα της ευφυούς ένταξης του ρωσικού παράγοντα «στο παιχνίδι».
Δ) Εκφράστηκε και η πεποίθηση ότι οι ηγεσίες δεν τόλμησαν τη ρήξη με τις υπάρχουσες Συμμαχίες.
Ε) Όχι ταύτιση με κάποιον γεωπολιτικό παράγοντα
ΣΤ) Ανάγκη για διατήρηση της ιδιαίτερης σχέσης με την Ευρωπαϊκή – Ατλαντική – Μεσογειακή Γαλλία
Ζ) Εκφράστηκε και η ανάγκη για ετοιμότητα συσπείρωσης του λαϊκού Κινήματος, όπως και για Συμμαχίες με ευρωπαϊκούς λαούς και «φωτεινές» δυνάμεις.
 
Γ) Σχήμα – Φορέας για την υπέρβαση
1) Δραματική η ανάγκη για γενική συνεύρεση – συσπείρωση του πολιτικού δυναμικού της χώρας
2) Ανάγκη για διακυβέρνηση εθνικής σωτηρίας για μεταρρυθμίσεις, ανάπτυξη, ανασυγκρότηση, παιδεία- Αίτημα για επαναδιαπραγμάτευση και, αν δεν είναι εφικτή, μερική ευέλικτη αναπροσαρμογή
3) Σοβαρές επιφυλάξεις για κυβέρνηση τεχνοκρατών, αφού η νομιμοποίηση προέρχεται από τη Βουλή.
4) Αναφορά και του επιχειρήματος ότι η υποστήριξη, τουλάχιστον από τα 23 της σημερινής Βουλής, ενός Σχήματος Τεχνοκρατών και λίγων «σοφών» Πολιτικών, δε θα ανακύκλωνε τις παθογένειες του πολιτικού κατεστημένου και θα επέτρεπε σχετική ευελιξία στις κοινοβουλευτικές ομάδες.
5) Ανάγκη για σύγχρονο πολιτικό προσωπικό, αποφασισμένο για Αυτοπεριορισμό, Αλήθειες και δύναμη Αυτογνωσίας.
6) Μήπως όμως Χώρα και Λαός, δεν μπορεί να βιώσει Αλήθεια και Αυτογνωσία;
Παρά μόνο μετά από μία καθολική Κατάρρευση;
 
*Το Συμπόσιο διαλεκτικού προβληματισμού με θέμα «Ανάπτυξη – Θεσμοί– Συμμαχίες: Οι τρεις πυλώνες της υπέρβασης» έλαβε χώρα στην Κομοτηνή στις 14 Φεβρουαρίου στο ξενοδοχείο «Ορφέας».
 
**Ο Αλέκος Παπαδόπουλος είναι πρώην υπουργός οικονομικών, εσωτερικών και διοίκησης, υγείας πρόνοιας και κοινωνικών ασφαλίσεων. Ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος είναι πρώην υπουργός, ειδήμων πολιτικής επιστήμης, ανάπτυξης και διεθνών σχέσεων. Ο Χριστόδουλος Γιαλλουρίδης είναι καθηγητής διεθνούς πολιτικής, πρόεδρος του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού. Ο Κώστας Ζουράρις είναι πολιτικός επιστήμων, πολιτειολόγος, συγγραφέας και βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Ο Παντελής Σαββίδης είναι δημοσιογράφος, αναλυτής, συγγραφέας και ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος είναι αναλυτής, συντάκτης, συγγραφέας.
 
***Ο Θεοφάνης Κωφίδης είναι κομοτηναίος. Σπούδασε ψυχολογία στη Γερμανία. Τα τελευταία χρόνια ζει στην Κομοτηνή και είναι ο ιδρυτής Ομίλου που διοργανώνει και τα Συμπόσια Διαλεκτικού Προβληματισμού στα οποία συμμετέχουν πολλοί συμπολίτες ακολουθώντας μια συγκεκριμένη στρατηγική συζήτηση προκειμένου να γίνει κατορθωτό και στη χώρα μας ο ένας ν’ ακούει τον άλλο. 

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.