Στα μειζονα χρειαζεται πολιτικο θαρρος

Εξακολουθεί να προξενεί εντύπωση η σιωπή της κυβέρνησης για το θέμα της Κύπρου. Έχει υποχρέωση ο πρωθυπουργός να μην κρύβεται και να πει ωμά και ξεκάθαρα την άποψή του. Το ναι ή το όχι. Γιατί αυτή η εμμονή στο υποτιθέμενο δόγμα «η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάδα συμπαρίσταται» μπορεί να είναι καλή για δημόσιες σχέσεις, αλλά είναι κακή για μία κυβέρνηση η οποία δεν πρέπει να περιμένει να μιλήσουν άλλοι γι΄ αυτήν. Αν απλώς συμπαρίσταται η κυβέρνηση τότε γιατί ο Πρωθυπουργός πήγε στη Λουκέρνη; Μπορούσε ανέτως να συμπαρασταθεί και από την Αθήνα. Είναι επομένως ανάγκη η κυβέρνηση να μιλήσει. Γιατί τα πράγματα είναι σοβαρά. Είναι εκείνη που εξ αντικειμένου θα δώσει τον τόνο. Το να υπολογίζει το πολιτικό κόστος και να επιχειρεί να κρυφτεί πίσω από το άτυπο συμβούλιο πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, μάλλον δεν δείχνει πολιτική τόλμη. Γιατί εύλογη η απορία. Η όποια απόφαση ληφθεί στο συμβούλιο αυτό θα ληφθεί δια ανατάσεως της χειρός και κατά πλειοψηφίαν; Και θα δεσμεύει αυτή η απόφαση τη χώρα για πόσα άραγε χρόνια; Όσα και για το θέμα του «μακεδονικού»; Τα πολιτικά κόμματα πρέπει να έχουν άποψη για τα μείζονα θέματα της εξωτερικής πολιτικής. Πρωτίστως μια κυβέρνηση. Εκτός αν ο κύριος Καραμανλής αποφασίσει να μιλήσει μετά το δημοψήφισμα. Είναι και αυτή μια άποψη. Όμως τόσο καιρό τώρα παρακολουθούμε μία άβουλη κυβέρνηση, μία αμήχανη κυβέρνηση η οποία δεν τολμά να πει ξεκάθαρα τι πιστεύει, όχι για να μην επηρεάσει τον κυπριακό λαό, αλλά για να μη υποστεί το όποιο πολιτικό κόστος. Πλην όμως και η αδράνεια φέρνει και αυτή κόστος, κόστος δυσανάλογα μεγαλύτερο από το όποιο κόστος της σαφούς πολιτικής θέσης.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.