Πολυτιμες αναγνωστικες «διαπιστωσεις» περι αδεσποτων
Πάντα λέμε ότι η δύναμη ενός μέσου είναι οι αναγνώστες του. Αυτό τουλάχιστον ισχύει στην περίπτωση του «ΠτΘ». Με πολύ μεγάλη χαρά λοιπόν παρακολουθήσαμε κατά την διάρκεια των ημερών που πέρασαν έναν διαδικτυακό διάλογο στην ηλεκτρονική σελίδα του «ΠτΘ», αφορμή για τον οποίο στάθηκε το ρεπορτάζ μας με τίτλο «Κάθε ορκωμοσία φοιτητών «κληροδοτεί»… νέα αδέσποτα στην Κομοτηνή» και το οποίο αναφερόταν για ακόμα μια φορά στην αύξηση του αριθμού των αδέσποτων ζώων στην πόλη μας, ως απότοκο – μεταξύ άλλων- σύμφωνα και με τα λεγόμενα των μελών της Φιλοζωικής Κομοτηνής, της εγκατάλειψής των πάλαι ποτέ κατοικίδιων από τη φοιτητιώσα νεολαία της πόλης μας, μετά την ολοκλήρωση των σπουδών.
Ένα ρεπορτάζ που κατέγραψε μία πραγματικότητα που υφίσταται δυστυχώς και έρχεται να προστεθεί στο ήδη μέγιστο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε ως κοινωνία, τόσο ως κάτοικοι μία πόλης με υπεράριθμα αδέσποτα ζώα και ό,τι αυτό συνεπάγεται για την εικόνα της πόλης και εμάς τους κατοίκους της, όσο και για τα ίδια τα ζώα που δυστυχώς βρίσκονται στο έλεος του Θεού, παρά τη μεγάλη προσπάθεια τόσο της Φιλοζωικής όσο και άλλων μεμονωμένων συμπολιτών μας που τα φροντίζουν όπως ο καθένας μπορεί και διατίθεται.
Ο στόχος της δημοσιογραφίας πρώτα απ ‘όλα είναι να αφυπνίζει το δημόσιο αίσθημα και με μεγάλη μας χαρά είδαμε το ρεπορτάζ αυτό να αποτελεί το έναυσμα μίας διαδικτυακής συζήτησης μεταξύ ανθρώπων που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο εμπλέκονται με τα ζώα, συζήτηση κατά την οποία όχι απλά αναδείχθηκαν και άλλα «φαινόμενα» της σημερινής εποχής αλλά κύρια και σημαντικότερα ακούστηκαν προτάσεις για την επίλυση του ζητήματος.
Προτάσεις που αγνοούν πολλοί εξ ημών αλλά και πολλοί εκ των αρμοδίων, όχι μόνο σε τοπικό επίπεδο, και οι οποίες αν και εφόσον συζητηθούν σε σοβαρή βάση μπορεί να επιφέρουν ουσιαστικά αποτελέσματα τόσο για την κοινωνία, τις τοπικές κοινωνίες εν συνόλω που αντιμετωπίζουν παρόμοια πρόβλημα, αλλά κυρίως για τις τετράποδες ψυχές που γίνονται προϊόν εκμετάλλευσης και παραδείγματα του «σύγχρονου πολιτισμού» που μας χαρακτηρίζει.
Η συζήτηση διεξήχθη μεταξύ άλλων μεταξύ της εθελόντριας της Φιλοζωικής Κομοτηνής της κ.Μαρίας Καδρούδη, της κτηνιάτρου κ.Εριφύλης Καστή αλλά και του κ.Θεμιστοκλή Ορκόπουλου, υπεύθυνου του “Doggy Park Sports Center” που λειτουργεί στην Κομοτηνή, ανθρώπους δηλαδή που στην καθημερινότητά τους έρχονται σε επαφή με τα ζώα και γνωρίζουν επομένως εκ των έσω την υφιστάμενη πραγματικότητα.
Από τα ζητήματα που αναδείχθηκαν κατά τη συζήτηση είναι αρχικά η αναποτελεσματική εφαρμογή του τσιπαρίσματος των αδέσποτων ζώων λόγω κυρίως των ελλιπών ελεγκτικών μηχανισμών, όπως επίσης και τα κενά στην ελληνική νομοθεσία τόσο σε ό,τι αφορά την μη πρόβλεψη κυρώσεων σε περιπτώσεις εγκατάλειψης ζώου και όχι μόνο.
Ιδιαίτερα σημαντικό επίσης ζήτημα που αναδείχθηκε είναι αυτό του trafficking κουταβιών, που ναι υφίσταται και στην Κομοτηνή, με παράνομες πωλήσεις κουταβιών- με πλαστά πιστοποιητικά (διαβατήρια, ημερομηνία γέννησης, εμβόλια κτλ), προερχόμενα μάλιστα σε ό,τι αφορά την περιοχή μας από την Βουλγαρία- σε πολλές των περιπτώσεων και από pet shops, επίσης ελλείψει οιουδήποτε ελεγκτικού μηχανισμού.
Ενώ για ακόμα μία φορά αναδείχθηκε και η ελλιπής παιδεία ενός ολόκληρου λαού, του δικού μας, που ακόμα και αν δεν είμαστε, σε προσωπικό επίπεδο, από αυτούς που εγκαταλείπουν ζώα ή από αυτούς που τα κακομεταχειρίζονται, με την αδράνεια ή μάλλον καλύτερα με την μη ουσιαστική παρέμβασή μας, βοηθάμε στην διαιώνιση μιας κατάστασης που κάθε άλλο παρά τιμητική είναι για όλους μας.
Ιδιαίτερα σημαντική και η παρέμβαση άλλης αναγνώστριας η οποία μας έδωσε το παράδειγμα των όσων ακολουθούνται στο εξωτερικό, αποδεικνύοντας και εμπράκτως πως λύσεις υπάρχουν, αν ωστόσο, ένα κράτος που θέλει να λέγεται πολιτισμένο και αν οι διοικούντες αυτού ενδιαφέρονται, μπορούν να τις ακολουθήσουν.
Όπως εξήγησε λοιπόν η αναγνώστρια αυτή, «στην Ευρώπη οι κτηνίατροι είναι υποχρεωμένοι να περιθάλψουν οποιοδήποτε ζωάκι μπει στο ιατρείο. Αφού κάνει τη δουλειά του και αν δεν γνωρίζει τον ιδιοκτήτη και το σκυλί τότε μεταφέρει ηλεκτρονικά το νούμερο από το τσιπάκι στην αρμόδια υπηρεσία και έτσι πολλές φορές βρίσκονται ζώα κλεμμένα ή παρατημένα. Τα πρόστιμα είναι αλμυρά και για τον ιδιοκτήτη που “έχασε” το ζώο και για εκείνον που τάχα το “περιμάζεψε”… Απλώς υπάρχει έλεγχος και εφαρμόζονται οι κυρώσεις».
Πολύτιμη η μαρτυρία της αναγνώστριας, πολύτιμος και ο διάλογος που διεξήχθη μεταξύ των αναγνωστών του «ΠτΘ» για την κατανόηση κυρίως του πιο απλού πράγματος … Λύσεις υπάρχουν η θέληση και η παιδεία μας υπολείπεται… για την πλειονότητα κυρίως των πολιτών αυτού του ευρωπαϊκού κατά τα άλλα κράτους.
Και εκεί που το κεντρικό κράτος αδυνατεί ή αδιαφορεί είναι καθήκον της αυτοδιοίκησης να πράξει αναλόγως. Και ακόμα και στις περιπτώσεις που και αυτοί αδυνατούν, οφείλει η ίδια η κοινωνία να πάρει θέση και να πράξει. Ξεκινώντας από τα απλά… όπως για παράδειγμα την μη αγορά ζώων από τα pet shops που ακολουθούν τις παραπάνω «πρακτικές» και άλλα πόσα «μικρά» και «μεγάλα» που μπορεί ο καθένας από εμάς να πράξουμε.
Ακόμα και από έναν δημόσιο διάλογο για όσους θεωρούν ότι μιλάμε για ουτοπίες προκειμένου να κατατεθούν προτάσεις και λύσεις ή να δούμε στην πράξη πως τελικά δεν μπορούμε να «οργανωθούμε» και να πράξουμε συλλογικά!
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
