Περι επιδοματος παιδιου και αλλα…
Τη χορήγηση επιδόματος 2.000 ευρώ για κάθε βρέφος που γεννιέται στην Ελλάδα ανακοίνωσε προ ημερών η Υφυπουργός Πρόνοιας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Δόμνα Μιχαηλίδου, από το βήμα της Βουλής.
Μία δήλωση που από στόμα σε στόμα και κυρίως από πληκτρολόγιο σε πληκτρολόγιο μιας και ζούμε στην εποχή των socialmedia στην συνέχεια προκάλεσε αρκετές παρανοήσεις, μίας και όπως έσπευσε να συμπληρώσει σε νέες της δηλώσεις η κ. Μιχαηλίδου, το επίδομα αυτό δεν αφορά μόνο τις γυναίκες που τεκνοποιούν μέχρι τα 30, αλλά το σύνολο των παιδιών, για να συμπληρώσει όμως πως η αναφορά των «30» έχει να κάνει με τις επιπλέον δυνατότητες χορήγησης πρόσθετων κινήτρων «ειδικά για νεαρότερες οικογένειες, αυτές που η γυναίκα τεκνοποιεί μέχρι τα 30 της χρόνια».
Ανεξαρτήτως της όποιας παρανόησης, η εξαγγελία αυτή από πλευράς της κ. Μιχαηλίδου και κατ’ επέκταση της νέας κυβέρνησης, μάλλον προβληματική είναι, γεγονός που καταγράφηκε και από την πληθώρα των αντιδράσεων που εκφράστηκαν και δια επισήμων φορέων.
Οι οποίοι υπογράμμισαν μεταξύ άλλων το προφανές, το ότι δηλαδή η απόφαση ενός ζευγαριού και δη νέου τη σήμερον ημέραν σχετίζεται άμεσα με την οικονομική και εργασιακή του πραγματικότητα, η οποία πολλές φορές —ναι εν έτη 2019— συνεχίζει να μην είναι καν ισότιμη ανάμεσα στα δύο μέλη ενός ζευγαριού και δευτερευόντως την «αναγνώριση» της υποχρέωσης της γυναίκας —γιατί όχι και του άντρα;— στην επίλυση της υπογεννητικότητας ως άλλη μηχανή τεκνοποίησης και δη μηχανής με ηλικιακές διακρίσεις.
Προβληματική και ως προς την απτή πραγματικότητα η οποία μάλλον διαψεύδει παρά επιβεβαιώνει τη διάθεση «προσφοράς» της κυβέρνησης για την ενίσχυση της οικογένειας και την αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας, καθότι οι επίσημες μελέτες και τα στοιχεία, μεταξύ των οποίων και αυτά της ΕΛΣΤΑΤ, αποδεικνύουν περίτρανα πως πλέον η πλειοψηφία των γυναικών στην Ελλάδα, όπως και σε όλη την Ευρώπη, γεννούν το πρώτο τους παιδί σε όλο και μεγαλύτερη ηλικία και συγκεκριμένα για τη χώρα μας κατά μέσο όρο στα 30,4 έτη.
Οι λόγοι; Πολλοί…ξεκινώντας φυσικά από τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες που αναγκάζουν ένα μεγάλο ποσοστό γυναικών που ενδεχομένως δεν θα το επέλεγαν να βγουν στην αγορά εργασίας, αλλά και λοιπών άλλων που έχουν να κάνουν και με το δικαίωμα της επιλογής στην επαγγελματική ή και την ακαδημαϊκή εξέλιξη των γυναικών προ της οικογένειας, της τεκνοποίησης κ.ο.κ. Μια απλή μαθηματική πράξη των χρόνων που απαιτούνται στην υφιστάμενη πραγματικότητα για την εξέλιξη αυτή θα μπορούσε κάλλιστα να αποδείξει το αυταπόδεικτο σε οποιονδήποτε λογικά σκεπτόμενο άνθρωπο άλλωστε.
Άρα λοιπόν μία ορθή πολιτική από πλευράς κυβέρνησης, της οποιαδήποτε κυβέρνησης, στην προκειμένη της ΝΔ θα ήταν μία πολιτική που θα ξεκινούσε με μέτρα εξάλειψης αρχικά των προαναφερθεισών, και κραταιών και σήμερα ανισοτήτων επαγγελματικών, κοινωνικών και ιδιωτικών, μεταξύ των δύο φύλων, την καταπολέμηση της εργασιακής ανασφάλειας για όλους και δη τους νέους, και κυρίως πολιτικές και μέτρα που ενισχύουν το δικαίωμα στο όνειρο και τη δημιουργία, σε ό,τι αυτό συνίσταται για τον κάθε ένα ξεχωριστά.
Κακή πάντως αρχή και δη επιδοματική σε μία κυβέρνηση που προεκλογικά έκανε σημαία της την ανάδειξη αντίστοιχων μέτρων πολιτικής από τους προκατόχους της εν αντιθέσει με το κράτος πρόνοιας που θα έπρεπε να ενισχύεται.
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
