Οι σκιες και η ουσια
Με τεχνητή νοημοσύνη
αύριο φεύγουμε γι’ άλλους ουρανούς
Αλέξανδρος Φωσταίνης, Ρήγματα σιωπής
Έχω την αίσθηση ότι όλη η συζήτηση που διεξάγεται αυτό τον καιρό για τα ΜΗ-ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ είναι εν μέρει παραπλανητική, τουλάχιστον ως προς τα προβαλλόμενα ένθεν/κακείθεν επιχειρήματα.
Κατά τη γνώμη μου το ζήτημα έχει συνταγματικές πτυχές αλλά δεν είναι αυτό που κινητοποιεί τα κόμματα της Αριστεράς. Έχει κερδοσκοπικές πλευρές αλλά δεν είναι αυτό που προέχει στην κυβερνητική επιλογή. Έχει ιδεολογικοκοινωνικές συνέπειες αλλά δεν είναι αυτό που τρομάζει τους φοιτητές. Έχει ακαδημαϊκό κι επιστημονικό ενδιαφέρον αλλά δεν είναι αυτό που βάζει σε σκέψεις τους πρυτάνεις και τους καθηγητές.
Πίσω από τις κουρτίνες των μεν και των δε κρύβονται φόβοι, ίσως περισσότεροι κι από τα υποκρυπτόμενα συμφέροντα.
Εξηγούμαι:
- το πανεπιστήμιο της αμφισβήτησης (των πάντων;) δεν είναι πλέον συμβατό με την politically correct παγκοσμιοποίηση των flat ιδεολογιών
- το μαζικό συνολικό πανεπιστήμιο (mass university) έχει φτάσει στα όρια του και πρέπει ν’ αντικατασταθεί από τεμαχισμένα υποσυστήματα πληροφοριών για μερικούς
- το πανεπιστήμιο της γνώσης, ως αυταξίας, δίνει τη θέση του στο ίδρυμα των χρήσιμων επαγγελματικών δεξιοτήτων
- το αυτοδιοικούμενο πανεπιστήμιο οφείλει, για να επιβιώσει, να οργανωθεί με βάση το επιχειρηματικό μοντέλο
- το επιχειρησιακό πανεπιστήμιο των προγραμμάτων αξιολογείται σύμφωνα με το ισοζύγιο «κόστους-οφέλους»
- το αναγνωρισμένο (accredited) πανεπιστήμιο απονέμει πτυχία απαιτητά από την αγορά εργασίας
- το πανεπιστήμιο, ως εκπαιδευτικός χώρος, δεν καλλιεργεί την έννοια της ακαδημαϊκής κοινότητας, αλλά αυτήν της ατομικής καταξίωσης
- το πανεπιστήμιο της κρίσης δεν αναλαμβάνει ρόλους υπέρβασης των δομικών προβλημάτων της ανάπτυξης ή της αντιμετώπισης των ανισοτήτων
- το πανεπιστήμιο δεν αποτελεί πλέον το «καταφύγιο των σοφών» ή το εργαστήριο των καινοτομιών, γιατί τους καλύτερους επιστήμονες- ερευνητές τους «κλέβει» ο ιδιωτικός τομέας
- το πανεπιστήμιο δεν παράγει κάποιο πρότυπο ή ιδεώδες (δημοκρατικό,αγαθότητας ή ηθικής στάσης)
Μ’ αυτά και μ’ αυτά το χουμπολντιανό university του ιδανικού συνδυασμού Παιδείας κι Επιστήμης αντικαθίσταται από ένα Πολυεπιστήμιο (multiversity) επαγγελματικών προσδοκιών, το οποίο με τη σειρά του τρέμει το «ηλεκτρονικό πανεπιστήμιο» (e-versity) της εξ αποστάσεως και on line διδασκαλίας, που κι εκείνο είναι έτοιμο να παραδώσει τα κλειδιά της Αριστείας και των επιστημονικών Τίτλων Ευγενείας στην Τεχνητή Νοημοσύνη (και στα διάφορα Chat GPT).
Τώρα γιατί μέσα σ’αυτή την ατμόσφαιρα τεκτονικών αλλαγών τα κόμματα της Αριστεράς πιστεύουν ότι τα προαύλια των πανεπιστημίων θα παραμείνουν χώροι «ζύμωσης και πολιτικής στρατολόγησης», ενώ τα κόμματα της Δεξιάς ευελπιστούν ότι στα καθαρά κτίρια των ΜΗ-ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ θα γεννηθεί ο Νέος Τεχνοκράτης Άνθρωπος (Πολίτης;), είναι αντικείμενο άλλης ανάλυσης
ΥΓ. Μία λύση θα ήταν τα ΜΗ-ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ να ονομάζονται ΙΔΡΥΜΑΤΑ ΧΡΗΣΤΙΚΩΝ ΤΙΤΛΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ (ΙΧΤΙΣ)
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
