Νισαφι πια με τη μιζερια!

Έναν κατάλογο στρεβλώσεων   που έχουν εγκαθιδρυθεί στην ελληνική κοινωνία και λειτουργούν εν είδει  καθεστώτος, συνέταξε ο γνωστός δικηγόρος και πρόεδρος του Συλλόγου Εβριτών Ροδόπης Χρήστος Χατζηπέμου σε ένα πυκνό επισημάνσεων των κακοδαιμονιών μας σχόλιο, που έχουμε τη χαρά ασμένως σήμερα  να φιλοξενούμε.  Γιατί μας τα «ψέλνει» όλων, χωρίς να εξαιρεί κανένα σχεδόν επαγγελματικό χώρο και καμία σχεδόν ιδιότητά μας είτε ως εργαζομένων είτε ως γονιών είτε ως παιδαγωγών είτε ως δημοσιογραφούντων. Ένα κείμενο ανοικτό σε περίσκεψη, αυτοκριτική, αναγνώσεις και διάλογο που αφορμάται όμως από μια αισιόδοξη στάση απέναντι στα πράγματα που έφτασαν τη χώρα μας στο χείλος του γκρεμού, στον πάτο αλλιώς της εικόνας.  Αισιόδοξη στάση γιατί οι επισημάνσεις  του στηρίχτηκαν κυρίως στην πίστη  ότι  «όλοι οι σκεπτόμενοι πολίτες της χώρας αυτής μπορούν – ο καθένας κυρίως στον τομέα του – να καταδείξουν τις στρεβλώσεις που επικρατούν αλλά και να προτείνουν λύσεις. Τις πιο απλές… Αυτές που πρέπει να αναζητήσουμε και να εφαρμόσουμε», προκειμένου,  εγκαταλείποντας τη μιζέρια και τη μεμψιμοιρία  « να φτιάξουμε κάποτε κι εμείς ΚΡΑΤΟΣ… Κοιτάζοντας το μέλλον με ένα άλλο τρόπο διαφορετικό, έναν τρόπο συλλογικό». Αρχίζοντας να σκεφτόμαστε  «αντί του GREXIT  ένα νέο GRE-START». Αμποτε!!!Τ.Β.

Νισάφι πια! Βράζοντας στο …ζουμί μας, κλαίγοντας τη μοίρα μας και κατηγορώντας τους άλλους, δεν πρόκειται ποτέ να δούμε «άσπρη μέρα». Ας ανασκουμπωθούμε κι ας βάλουμε τον εαυτό μας να σκεφτεί πώς μπορούμε πρώτοι εμείς να αλλάξουμε, αλλά και πώς μπορούμε άμεσα να αλλάξουμε και τον κόσμο γύρω μας. 

Να αλλάξει το απαράδεκτο καθεστώς της παραχώρησης χρήσης του αιγιαλού σε ετήσια βάση*

Ας πιέσουμε να αλλάξει το απαράδεκτο καθεστώς της παραχώρησης χρήσης του αιγιαλού σε ετήσια βάση, με το Δήμο και τα Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα να στηρίζουν την τουριστική ανάπτυξη στη μίσθωση της φτηνιάρικης πλαστικής καρέκλας και να μοιράζονται τα κέρδη μιας ανόητης πολιτικής. Δεν κοστίζει τίποτε στο ελληνικό δημόσιο να επιτρέψει τη δεκαετή μίσθωση κατόπιν εγκρίσεως προγραμμάτων ανάπτυξης και αξιοποίησης της παραλίας, με τη μέγιστη δυνατή αξιοποίηση του περιβάλλοντα χώρου, την ανάπτυξη θαλασσίων σπορ, την κατασκευή αξιοπρεπών αποδυτηρίων και WC, την οριοθέτηση του πάρκινγκ, την επιμέλεια της καθαριότητας, κλπ. Η τουριστική ανάπτυξη πρέπει να έχει ορίζοντα και δυναμική, με τα χρονοδιαγράμματα των επενδυτικών σχεδίων να ελέγχονται από την τοπική αυτοδιοίκηση. Όλοι αποδέχονται ότι το υπάρχον καθεστώς είναι απαράδεκτο, γιατί να μην αλλάξει λοιπόν προς όφελος της τοπικής οικονομίας; 

Ένα μαζικό και δυνατό ΝΑΙ στο ζεόλιθο

Φτάνει με τα μεγάλα και δίκαια ΟΧΙ στην εκμετάλλευση του χρυσού. Υπάρχει στην Θράκη και ο ζεόλιθος για τον οποίο ποτέ δεν φροντίσαμε να πούμε ένα μαζικό και δυνατό ΝΑΙ. Και δεν αναφέρομαι στο ζεόλιθο του Κίρτζαλι που συσκευάζεται και κυκλοφορεί στην ελληνική αγορά υπό τον ψευδεπίγραφο τίτλο «ζεόλιθος Θράκης» αλλά στα ανεκμετάλλευτα  κοιτάσματα του Βορείου Έβρου, την εκμετάλλευση των οποίων άλλοτε φρενάρουν οι γραφειοκράτες του ΙΓΜΕ κι άλλοτε τα συμφέροντα που εκμεταλλεύονται τα κοιτάσματα των γειτόνων μας.
Πλήθος ακινήτων ανεκμετάλλευτα και το δημόσιο  πληρώνει μισθώματα
Το δημόσιο αρέσκεται να πληρώνει μισθώματα και να αφήνει πλήθος ακινήτων ανεκμετάλλευτα να ρημάζουν και να καταστρέφονται. Κλασικό παράδειγμα το παλιό Δικαστικό Μέγαρο της Κομοτηνής που από το 2002 ερημώνει αναμένοντας το πλήρωμα του χρόνου που θα σκορπίσει και θα διαλυθεί ως ερείπιο στον αύλειο χώρο των Δικαστηρίων. Την ίδια ώρα συναφείς Υπηρεσίες πχ Ελεγκτικό Συνέδριο, Αποκεντρωμένη Διοίκηση, Επιθεώρηση Εργασίας κλπ βρίσκονται εγκατεστημένοι σε μισθωμένους χώρους ιδιωτών. Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το παλιό Νοσοκομείο της Αλεξανδρούπολης το οποίο στέκει ανεκμετάλλευτο από τότε που όλες οι Υπηρεσίες μεταφέρθηκαν στη Χιλή στο νέο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο. Την ίδια στιγμή που δημόσιες και περιφερειακές υπηρεσίες στην Αλεξανδρούπολη στεγάζονται σε μισθωμένα κτήρια (Περιφερειακή Ενότητα Έβρου, Αστυνομία, Αποκεντρωμένη Διοίκηση, Επιθεώρηση Εργασίας κλπ) καταβάλλοντας δεκάδες χιλιάδες ευρώ το χρόνο για μισθώματα, κάποιοι ιδιώτες αυθαίρετα έχουν καταλάβει χώρους στο παλιό Νοσοκομείο για να στεγάσουν πχ το καράτε ή το Σύλλογο Φίλων των Κυνηγών!!. Και προς δόξαν της νεοελληνικής βλακείας για το παλιό νοσοκομείο ερίζουν διάφορες δημόσιες υπηρεσίες, εδώ και χρόνια, σε ποιον δημόσιο φορέα …ανήκει! Την ίδια στιγμή που ο Δήμος Κομοτηνής μισθώνει έναν ολόκληρο όροφο για τη στέγαση της Δ/νσης Πρόνοιας απέναντι από την Δημοτική Αγορά, πάμπολλα κτίριά του σε διάφορα σημεία της πόλης, είτε έχουν παραχωρηθεί δωρεάν, είτε νοικιάζονται αντί πινακίου φακής. Αλλά και περαιτέρω, στην Κομοτηνή το Υπουργείο Γεωργίας έχει μια σειρά από ακίνητα τα οποία παραμένουν ανεκμετάλλευτα επιβεβαιώνοντας ότι η γραφειοκρατία στον τόπο αυτό είναι ανίκητη (Κτηνοτροφικός Σταθμός, ΚΕΓΕ, ΚΕΠΠΥΕΛ κλπ). 

Τραγελαφική πολυδιάσπαση αρμοδιοτήτων και υπηρεσιών του Υπουργείου Γεωργίας

Με αφορμή δε όσα αναφέρθηκαν περί του Υπουργείου Γεωργίας η πολυδιάσπαση αρμοδιοτήτων και υπηρεσιών είναι για το νομό Ροδόπης τουλάχιστον τραγελαφική με την συντριπτική πλειοψηφία των υπαλλήλων του να στέκουν άνευ …αντικειμένου σε έρημα γραφεία που δεν πατά ψυχή! Πόσους υπαλλήλους έχει δηλαδή ο πρώην Κτηνοτροφικός Σταθμός Κομοτηνής και ποιο είναι το αντικείμενό τους; Πόσους γεωπόνους έχει η Περιφέρεια και πόσους η Αποκεντρωμένη Διοίκηση για να επιβλέπουν το έργο που παράγουν οι γεωπόνοι της Περιφέρειας; Πόσοι απασχολούνται για τα 200 στρέμματα σποροπαραγωγής στο ΚΕΠΠΥΕΛ της Ροδόπης και στα κτίριά του; Οι απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα μόνο τραγικά γέλια προξενούν σε όσους γνωρίζουν την κατάσταση. Το χειρότερο δε είναι ότι το ίδιο συμβαίνει σε όλη την Ελλάδα όχι μόνο στα αγροτικά ζητήματα αλλά παντού. ΠΑΝΤΟΥ. Η αναδιοργάνωση της Διοίκησης με στόχο την καλύτερη δυνατή παροχή Υπηρεσιών είναι ένας τομέας τον οποίο αρνούνται να αντιμετωπίσουν οι κυβερνώντες στα πλαίσια εξυπηρέτησης μικροπολιτικών συμφερόντων. 

Αξιολόγηση υπαλλήλων με δυο μέτρα και δυο σταθμά;

Υπό διαβούλευση βρίσκεται το νέο νομοσχέδιο αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων που η Κυβέρνηση προώθησε και προωθεί. Πουθενά όμως δεν υπάρχει έστω και μια συνέπεια επί των πολλαπλών αρνητικών κρίσεων για τον κάθε υπάλληλο. Ή δεν υπάρχει κάποια κύρωση σε βάρος αυτού που κρίνεται μονίμως ανεπαρκής ή αντιπαραγωγικός. Στον ιδιωτικό τομέα, θα περάσει από το ταμείο για τη λήψη της αποζημίωσης απόλυσης, στο δημόσιο τομέα απλά δεν θα γίνει προϊστάμενος. Διαφορετικά μέτρα, διαφορετικά σταθμά, στο ίδιο ζύγι, αυτό της αξιολόγησης. 

Τι σημαίνει «επαχθής» μετακίνηση;

Αλλά και η παράταση του ειδικού προγράμματος επανειδίκευσης, κατάρτισης και απόκτησης επαγγελματικής εμπειρίας για 118 πρώην εργαζόμενους της εταιρείας «ΘΡΑΚΗ Α.Ε» που πρόσφατα αποφάσισε η αναπληρώτρια Υπουργός Εργασίας κ. Φωτίου, γιατί δεν περιέλαβε και τους Δήμους Σαπών ή Κομοτηνής ή και Σουφλίου που έχουν ανάγκη προσωπικού παρά περιόρισε την απασχόλησή τους στο Δήμο Αλεξανδρούπολης; Όπως ο αστυνομικός ή ο δάσκαλος που πηγαινοέρχεται από την Αλεξανδρούπολη (όπου και η κατοικία του) στο Σουφλί (όπου κι η εργασία του), γιατί θα ήταν «επαχθής» η μετακίνηση στις Σάπες ή στο Σουφλί των εργαζομένων αυτών; Το ίδιο μοντέλο έχει και η υπερδιογκωμένη από πρώην απολυμένους Περιφερειακή Ενότητα Δράμας σε σχέση με την αντίστοιχη της Καβάλας ή σε σχέση με τους Δήμους της περιοχής. 

Σχολικοί φύλακες ή η φύλαξη στους συλλόγους  γονέων;

Σε άλλα κράτη η φύλαξη κι η καθαριότητα των σχολικών χώρων εναπόκειται στη δράση των συλλόγων γονέων και κηδεμόνων. Μόνο στην Ελλάδα ξανα-προσλάβαμε φύλακες να κλείνουν και να ανοίγουν τα σχολεία τα οποία όταν δεν λειτουργούν εξακολουθούν να είναι αφύλακτα… 

Το παλιό Τελωνείο Νυμφαίας χώρος μήπως υποδοχής αλλοδαπών;

Το παλιό Τελωνείο Νυμφαίας το οποίο έχει «αποκλειστεί» από τη νέα είσοδο Ελλάδας – Βουλγαρίας στη Νυμφαία και απέχει διακόσια περίπου μέτρα από τα σύνορα θα μπορούσε να αποτελέσει το χώρο υποδοχής της Περιφέρειά μας για όποιον αλλοδαπό περνά τα σύνορα. Με χώρο πάρκινγκ, τουαλέτες, αυτόματους πωλητές αλλά και ενημερωτικό υλικό στα Βουλγάρικα και στα Ρουμάνικα να πληροφορούν τους επισκέπτες για τις δυνατότητες που έχουν να περάσουν ευχάριστα στην Κομοτηνή, στη Ροδόπη, στη Θράκη.  

Δυο  κτίρια  που έγιναν με το πρόγραμμα leader στο Φανάρι παραμένουν νεκρά κι εγκαταλελειμμένα

Τα δύο από τα κτίρια που με το πρόγραμμα leader έγιναν για να κοσμούν και να ενισχύσουν το Φανάρι παραμένουν νεκρά κι εγκαταλελειμμένα στο έλεος των καιρών. Πρώτο το κτίριο που στέγασε για λίγα χρόνια το Ναυτικό Όμιλο Κομοτηνής, κτίριο που κτίστηκε από το ΝΟΚ και έχει να λειτουργήσει 20 και πλέον έτη. Βρίσκεται στο έμπα του λιμανιού σε δημόσιο ακίνητο που είχε παραχωρηθεί κάποτε στην άλλοτε Νομαρχία. Σήμερα φιλοξενεί ορισμένους καταληψίες ψαράδες. Δεύτερο, το κτίριο του Συλλόγου των Γυναικών στην καρδιά του Φαναρίου που στοίχισε κάποτε άλλα 500.000 €, παραμένει από τότε που κατασκευάστηκε αναξιοποίητο κι ανεκμετάλλευτο. Η τουριστική αξιοποίηση των δύο κτιρίων θα μπορούσε να αλλάξει ακόμη και τον τουριστικό ορίζοντα του Φαναρίου. 

Πράσινο στην πόλη – Αφισοκόλληση σε graffiti;

Το να αποκτήσει περισσότερο πράσινο η Κομοτηνή δεν είναι δύσκολο, ούτε λεφτά χρειάζονται. Μεράκι χρειάζεται για να ομορφύνουμε όλοι μαζί την πόλη μας είτε στις εισόδους της με τις χορταριασμένες νησίδες είτε σε όλο το μήκος των κεντρικών της δρόμων είτε στις διασταυρώσεις της Εγνατίας ή στους παρακείμενους χώρους του περιφερειακού άξονα Καρυδιάς – Στορκ. Μεράκι μόνο.
Σαν το μεράκι που δείχνει ο συμπολίτης μας που ομορφαίνει τους άδειους τοίχους με τις ζωγραφιές του καταβάλλοντας από την τσέπη του ακόμη και τα υλικά που χρησιμοποιεί για να δώσει μια άλλη αισθητική εικόνα στην πόλη. Αλλά το μεράκι του δεν είναι δυνατό να σταματήσει τους «ΗΛΙΘΙΟΥΣ» πχ από το ΚΚΕ, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ή και άλλους βέβηλους της τέχνης να κολλούν τις  αφίσες τους ή να γράφουν τα ανόητα συνθήματά τους πάνω στα έργα του. Χρειάζεται η δική μας στοιχειώδης περιφρούρηση αλλά πρότερον χρειάζεται ΠΑΙΔΕΙΑ. 

Παιδεία-Παραπαιδεία

Μια ΠΑΙΔΕΙΑ που δεν θα μας κάνει να ανησυχούμε εάν αυξήθηκε ο ΦΠΑ στα φροντιστήρια αλλά το πώς θα καταπολεμηθεί η ΠΑΡΑΠΑΙΔΕΙΑ, από εμάς τους ίδιους, με την δική μας μικρή ή μεγάλη συμβολή. Κι ας ξεκινήσουμε με τα ΔΩΡΕΑΝ πανεπιστημιακά συγγράμματα για την εκμάθηση ξένων γλωσσών που μπορούμε να κατεβάσουμε από το διαδίκτυο αντί να τα αγοράσουμε χρυσοπληρώνοντάς τα από τους 10 ξένους οίκους που εμπορεύονται τη γνώση. Θέλω να πιστεύω πως κάποιο φροντιστήριο θα πει όχι στους πλασιέ και θα κάνει την αρχή… 

«Πνευματικά δικαιώματα» με κατοχύρωση και  τρόπο επιβολής  πληρωμής τους  που συχνά καταπατά κάθε έννοια περί δικαίου

Μια αρχή σαν αυτή που χρειαζόμαστε και στα λεγόμενα «πνευματικά δικαιώματα» των οποίων η κατοχύρωση αλλά και ο τρόπος επιβολής της πληρωμής τους συχνά καταπατά κάθε έννοια περί δικαίου, ιδίως όταν το βάρος απόδειξης στις «επαγγελματικές» καταγγελίες της ΑΕΠΙ το έχουν οι επαγγελματίες. Στην περίοδο της κρίσης όλες οι μισθώσεις προσαρμόστηκαν στις ανάγκες της αγοράς, με το Δημόσιο να ηγείται της μείωσης στα ακίνητα ιδιωτών που μισθώνει. Αυτή η μίσθωση 30% θα μπορούσε να ισχύσει και για την «μίσθωση των δικαιωμάτων» της κάθε ΑΕΠΙ αλλά και των συναυτής εταιρειών ΕΡΑΤΩ ΓΚΡΑΜΜΟ κλπ. Θα ανακούφιζε τους καταστηματάρχες. Όπως θα τους ανακούφιζε και από τις διώξεις ή και τον κίνδυνο διώξεων η κατάργηση της παγκόσμιας πατέντας της άδειας χρήσης μουσικών οργάνων, μια άδεια η οποία στη δικαιολογητική βάση της είναι ανόητη. Αν με κάτι θα μπορούσε να επιβαρυνθεί ο κάθε καταστηματάρχης είναι η θέσπιση άδειας καπνίσματος που θα επιτρέπει σε κάποιον ιδιώτη να επιτρέπει και να διαφημίζει ότι επιτρέπει το κάπνισμα στο κατάστημά του. Αφού με διάφορα φαιδρά νομοθετήματα δεν μπόρεσε η πολιτεία να σταματήσει το κάπνισμα τουλάχιστον ας το φορολογήσει δίνοντας τους σχετικούς πόρους στην τοπική αυτοδιοίκηση για την εξυπηρέτηση ειδικών σκοπών (πχ για περιβαλλοντικές δράσεις).
 
Εν αναμονή των προεδρικών διαταγμάτων για την καλλιέργεια της Cannabis Sativa
Κι όσοι έχουν αντιρρήσεις για την καλλιέργεια της Cannabis Sativa, τα προϊόντα της οποίας, κάποτε κάποιες αστείες δικαστικές αποφάσεις απαγόρευσαν στην Ελλάδα, θα πρέπει να μάθουν α) πως αυτή δεν καπνίζεται και β) πως θα μπορούσε να αλλάξει την αγροτική (και όχι μόνο) μορφή της χώρας. Πρόκειται για επιδοτούμενη από την Ευρωπαϊκή Ένωση καλλιέργεια με πάμπολλες δυνατότητες καθώς όπως υποστηρίζεται έχει πάνω από 24.000 χρήσεις. Η συντονισμένη καλλιέργειά της και η καθετοποίηση των παραγομένων από αυτή προϊόντων έχει πάμπολλες προοπτικές. Η καλλιέργειά της επετράπη στη χώρα το Φεβρουάριο του 2014 χωρίς μέχρι σήμερα να εκδοθούν τα προεδρικά διατάγματα και οι υπουργικές αποφάσεις του τρόπου οργάνωσης της καλλιέργειας. Στις ιστοσελίδες των Υπουργείων Γεωργίας των Πολιτειών του Καναδά (πχ Κεμπέκ, Οντάριο κλπ) μπορεί κανείς να αντλήσει χρήσιμα συμπεράσματα τόσο για την καλλιέργεια αυτή, όσοι και για τις εφαρμογές της. 

Να ανοίξουν όλα τα στεγανά σε όλα τα ελεύθερα επαγγέλματα  χωρίς  μαϊμουνιές και μεσοβέζικες λύσεις

Πολλά θα μπορούσα να πω και για τα του οίκου μου και τις στρεβλώσεις στα επαγγέλματα του δικηγόρου, του συμβολαιογράφου και του δικαστικού επιμελητή. Να ανοίξουν επιτέλους όλα αυτά τα στεγανά σε όλα τα ελεύθερα επαγγέλματα. Όχι με μαϊμουνιές και μεσοβέζικες λύσεις. Δεν μπορεί να έχουμε όλοι μας πληρώσει τέλη καταχώρησης των ακινήτων στο Κτηματολόγιο και οι μεταβιβάσεις των ακινήτων να εξακολουθούν να είναι μια πολυδάπανη διαδικασία στα χέρια των συμβολαιογράφων και μόνο. Δεν μπορεί να μην υπάρχει ηλεκτρονική καταχώρηση πχ των κατασχέσεων αλλά να είναι υποχρεωμένοι οι επιμελητές να επιδίδουν αντίγραφα στο Ειρηνοδικείο, στη Δ.Ο.Υ, στο ΙΚΑ, στο Τελωνείο και όπου αλλού.
Στο εξωτερικό και πάλι – γιατί ΔΕΝ ανακαλύψαμε εμείς την Αμερική – κάθε αλλαγή Δ/νσης δηλώνεται υποχρεωτικά στους Δήμους και η βεβαίωση κατοικίας που αυτοί εκδίδουν δεν αμφισβητείται. Στην Ελλάδα ακόμη ψάχνουμε πού και πώς θα επιδώσουμε αντίγραφα δικογράφων… 

Να μην «ταΐζουμε» συστηματικά την «ανεξαρτησία» του Τύπου

Μπορεί να μην ανακαλύψαμε το ΙΝΤΕΡΝΕΤ πλην όμως εξακολουθούμε να αγνοούμε την ύπαρξή του όταν στις προθέσεις μας είναι να εξυπηρετήσουμε τη λεγόμενη τέταρτη εξουσία. Για να μπορούμε να τα’ χουμε καλά με αυτήν την ιδιότυπη αυτή εξουσία, οφείλουμε να προβαίνουμε σε διάφορες δημοσιεύσεις, έτσι ώστε να «ταΐζουμε» συστηματικά την «ανεξαρτησία» του Τύπου. Έτσι για την πρόσληψη με οκτάμηνη σύμβαση κάποιου εργάτη στην καθαριότητα στο Δημόσιο ή σε κάποιο νπδδ, απαραίτητη είναι η «δημοσίευση» της προκήρυξης, κατά προτίμηση ολοσέλιδα σε δύο και πλέον εφημερίδες. Έτσι όσο είναι το κόστος της οκτάμηνης απασχόλησης άλλο τόσο είναι και το κόστος της δημοσίευσης της προκήρυξης. Και αυτό δεν αφορά μόνο τις προσλήψεις. Αφορά και τις κατασχέσεις, τους δασικούς χαρακτηρισμούς, τις πληρώσεις θέσεων στα Πανεπιστήμια, τις περιβαλλοντικές μελέτες,  κλπ,  κλπ. Πόσο δύσκολο είναι να αλλάξει το καθεστώς αυτό;
Με μια αισιόδοξη ματιά, ευτυχώς, ο παραπάνω κατάλογος είναι ενδεικτικός. Όλοι οι σκεπτόμενοι πολίτες της χώρας αυτής μπορούν – ο καθένας κυρίως στον τομέα του – να καταδείξουν τις στρεβλώσεις που επικρατούν αλλά και να προτείνουν λύσεις. Τις πιο απλές… Αυτές που πρέπει να αναζητήσουμε και να εφαρμόσουμε. Κι άλλα κράτη έχουν αυξημένη φορολογία, κι άλλα κράτη πέρασαν μπόρες, αλλά είναι ΚΡΑΤΗ. Δεν έγιναν κράτη από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά έγιναν. Άμποτε κι εμείς… Ξεφεύγοντας από τη μεμψιμοιρία και κοιτάζοντας το μέλλον με ένα άλλο τρόπο διαφορετικό, έναν τρόπο συλλογικό. Αντί του GREXIT να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε ένα νέο GRE-START.
 
*Στο σχόλιο προστέθηκαν υπότιτλοι χάριν ευκολίας στην ανάγνωση.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.