Το θλιβερο «Ντεζαβου» των γυναικοκτονιων

Της Έκδοσης

Μετρήσαμε μόλις ένα 24ωρο εντός του νέου έτους, και μια εβδομάδα περίπου επιπλέον ώστε οι καθ’ ομολογίαν δράστες να συλληφθούν και να εντοπιστεί η σορός της Γεωργίας, ώστε να λάβει χώρα η πρώτη γυναικοκτονία στην χώρα μας.

Θλιβερή επανάληψη της εκκίνησης του 2023 έναν χρόνο πριν που μεσολάβησαν 22 ολόκληρες ημέρες πριν μια 54χρονη γυναίκα, μητέρα ενός ανήλικου παιδιού, πέσει νεκρή από τα χέρια του ίδιου της του συζύγου στο σπίτι τους, ο οποίος μάλιστα κάλεσε και την αστυνομία, παραδεχόμενος το έγκλημα.

Ακολούθησαν άλλες πέντε γυναικοκτονίες το 2023, στις τρεις εκ των οποίων οι δράστες ήταν επίσης οι σύζυγοι των θυμάτων.

Σαν να βλέπουμε το ίδιο έργο ξανά και ξανά λοιπόν ξεκίνησε το νέο έτος, υπενθυμίζοντάς μας επίσης πως το έτος που αφήσαμε πίσω μας η Ελλάδα κατέκτησε και μια το λιγότερο «δυσάρεστη πρωτιά» αυτήν της χώρας με την υψηλότερη ετήσια αύξηση σε δολοφονίες γυναικών και θηλυκοτήτων, λόγω του φύλου τους, ανάμεσα σε είκοσι χώρες.

Αυτή σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας «Ο ακήρυχτος πόλεμος στις γυναίκες στην Ευρώπη» που υλοποίησε το Μεσογειακό Ινστιτούτο Ερευνητικής Δημοσιογραφίας (MIIR) στην Αθήνα σε συνεργασία με 18 ειδησεογραφικά πρακτορεία του European Data Journalism Network και σύμφωνα με την οποία η χώρα μας παρουσίασε κατά τη διάρκεια της πανδημίας (από το 2020 μέχρι το 2021) αύξηση γυναικοκτονιών κατά 187,5% μέσα σε μόλις έναν χρόνο.  Αύξηση η οποία δε περιορίστηκε όπως πολύ καλά γνωρίζουμε στα χρόνια του κορωνοϊού.

Την ώρα λοιπόν που απλά κάθε χρόνο και κάθε ημέρα την ζούμε ως άλλο «ντεζαβού» η πολιτεία που τίποτα δεν έχει κάνει σε σοβαρό επίπεδο στο κομμάτι της πρόληψης της έμφυλης βίας και της προστασίας των επιζωσών, φροντίζει απλά να κάνει σαφές ότι δεν προτίθεται να αναγνωρίσει νομικά τον όρο γυναικοκτονίες που αποτελεί πάγιο αίτημα της μισής τουλάχιστον ελληνικής κοινωνίας υπό την λογική ότι θα βοηθούσε στην ορατότητα και στην ευαισθητοποίηση ευρύτερων στρωμάτων της κοινωνίας απέναντι σε κάθε μορφή έμφυλης βίας και φυσικά στην πιο ακραία, αυτή της δολοφονίας.

Υπό την λογική, για να θυμηθούμε κάποια από τα γραφόμενα του Πρωθυπουργού στα τέλη του 2022, ο οποίος χρησιμοποίησε μεν τον όρο για να κάνει σαφές ωστόσο πως «χρησιμοποιώ τη λέξη “γυναικοκτονίες” για να προσδιορίσω ακριβέστερα το είδος αυτών των εγκλημάτων -και όχι, προφανώς, για να τις ταξινομήσω νομικά. Γιατί τότε θα διαχώριζα την αξία της ανθρώπινης ζωής με μόνο κριτήριο το φύλο ή την ηλικία, υποτιμώντας άλλες, εξίσου απεχθείς πράξεις».

Μόνο που η ίδια η πραγματικότητα, των δολοφονιών με κριτήριο το φύλο τον διαψεύδει συνεχώς. Και κάθε έναν ή μία που συνεχίζει να μην θέλει να αντιληφθεί πως οι γυναίκες που δολοφονούνται από έναν άντρα του οικογενειακού ή σε κάθε περίπτωση οικείου περιβάλλοντός της, δολοφονούνται αποκλειστικά λόγου του φύλου τους και ό,τι αυτό συνεπάγεται στην περίπτωση παρωχημένων αντιλήψεων όπως αυτή της «ιδιοκτησίας».

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.