Η ποσοστωση δεν εχει λυσει το προβλημα της εκπροσωπησης

Ακόμα μια αυτοδιοικητική εκλογική αναμέτρηση, ακόμα μια φορά που θα δούμε αναφορές στην έλλειψη γυναικών στην αυτοδιοίκηση, και το πόσο αρνητικό είναι αυτό για την ισότητα και την εκπροσώπηση των δύο φύλων.

Και ενώ συνήθως αυτά τα ακούμε μετά τις εκλογές, όταν μετράμε τον ισχνό αριθμό γυναικών που έχουν εκλεγεί στα Δημοτικά και τα Περιφερειακά Συμβούλια, φέτος ξεκινήσαμε λίγο νωρίτερα, μετρώντας τις γυναίκες υποψηφίους Δημάρχους, που ανέρχονται σε ποσοστό 13,5% του συνόλου, καλύτερο μεν από το 2019, αλλά όχι πολύ.

Το ποσοστό δεν είναι έκπληξη, για όποιον έχει βρεθεί σε αίθουσα Δημοτικού ή Περιφερειακού Συμβουλίου τα τελευταία χρόνια, μιας και παρά την ποσόστωση υποψηφίων, αρχικά 30 και στη συνέχεια 40%, οι γυναίκες που εκλέχθηκαν, ήταν πολύ λιγότερες σε αριθμό.

Με δεδομένο ότι στην πλειοψηφία τους οι υποψήφιοι Δήμαρχοι, ιδίως αυτοί που κατέρχονται με αξιώσεις, έχουν παρελθόν στην αυτοδιοίκηση ως δημοτικοί σύμβουλοι, είναι αναμενόμενο να μην υπάρχουν πολλές γυναίκες υποψήφιοι Δήμαρχοι: δεν υφίσταται ικανός αριθμός έμπειρων γυναικών αυτοδιοικητικών.

Αυτό το πρόβλημα υποτίθεται πως θα έλυνε η ποσόστωση, βάζοντας περισσότερες γυναίκες στα συμβούλια, κάτι το οποίο όμως, μπορούμε να πούμε στην πράξη, δεν έχει πετύχει μέχρι τώρα.

Και πολύ φοβόμαστε πως ως μέτρο, δεν πρόκειται να φέρει την πολυπόθητη εκπροσώπηση ούτε στο μέλλον, ακόμα και αν φτάσουμε την ποσόστωση στο 50%.

Και αυτό γιατί πρόκειται για ένα πολυπαραγοντικό πρόβλημα, το οποίο επικαλύπτεται από την ποσόστωση, για να μπορούμε να πούμε πως κάναμε και εμείς το καθήκον μας για την ισότητα, αλλά στην πραγματικότητα να μην αλλάξει τίποτα ουσιαστικό.

Άλλωστε το κυνήγι των γυναικών υποψηφίων, στο οποίο επιδίδονται πολλοί συνδυασμοί για να μπορέσουν να μεγιστοποιήσουν τον αριθμό των υποψηφίων στα ψηφοδέλτιά τους, δεν θεωρούμε πως περιποιεί τιμή ούτε στην αυτοδιοικητική διαδικασία, ούτε στους ίδιους τους υποψηφίους.

Αν μετρήσουμε τις εκλεγμένες δημάρχους, θα δούμε πως από τις 15 το 2014, ήταν 18 το 2019, αυξημένες κατά τρεις, και αν συνεχίσουμε με αυτό το ρυθμό, θα έχουμε πετύχει την ισότητα σε περίπου 200 χρόνια.

Επειδή λοιπόν προβλέπουμε πως θα ακούσουμε πολλά μετά τις εκλογές για τον μικρό αριθμό γυναικών, παρόλο που ελπίζουμε πως τουλάχιστον φέτος θα κάνουμε κάποια βήματα μπροστά, ας ελπίσουμε πως η σούπερ λύση που θα βρουν οι ταγοί της χώρας δεν θα είναι η αύξηση της ποσόστωσης, γιατί ειλικρινά, χωρίς καμία άλλη παρέμβαση, θα είναι μια τρύπα στο νερό.

Αυτό που χρειάζεται είναι αλλαγή νοοτροπίας, που ξεκινά από την εκπαίδευση αλλά και το σπίτι, αλλά και μια άλλη προσέγγιση στο θέμα της ισότητας: όχι ως κάτι το οποίο πρέπει να επιβληθεί, αλλά κάτι το οποίο είναι κρίσιμο για την κοινωνία και την πολιτική. Επειδή όμως αυτά είναι δύσκολα ζητήματα, και κυρίως χρειάζονται πολλές θητείες για να γίνουν, να περιμένετε μετά τις εκλογές να υπάρξει πίεση για το 50%.  Γιατί άλλωστε να λύσεις ένα πρόβλημα, που θέλει κόπο, επιμονή και πολιτικό κεφάλαιο, όταν μπορείς να το βάλεις κάτω από το χαλί για να το λύσει ο επόμενος;

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.