ΣυΡιζΑ Δαγκωτο!

Ένας άνθρωπος που τον εκτιμώ πάρα πολύ, μ’ έπιασε τις προάλλες και μου είπε: «Εσένα σε συγχωρούμε μόνο και μόνο επειδή έχεις την εξαίρετη πένα σου, τις όμορφες λέξεις που χρησιμοποιείς –σαν ποιητής… Αλλά αυτές οι χυδαιότητες εκεί στη ΛαΕ, οι βρισιές περί “προδοσίας” και λοιπά, δε συγχωρούνται. Και όταν βλέπω και εσένα, ποιητή άνθρωπο, να μιλάς με τόσο μίσος για την κυβέρνηση, στενοχωριέμαι.»
 
Μετά από τρεις μέρες ακριβώς, διάβαζα στην «Εφ.Συν.» ότι παρόμοιο σκηνικό συνέβη και στον άνθρωπο που τον θεωρώ απ’ τους ελάχιστους πραγματικούς διανοούμενους της χώρας αυτής, τον Περικλή Κοροβέση… και μάλιστα ο τύπος είπε στον Περικλή πως θέλει να τον δαγκώσει!
 
Δηλαδή, οι κύριοι αυτοί, τι περίμεναν να κάνουμε εμείς οι συγγραφείς/δημοσιογράφοι/αρθρογράφοι όταν η κυβέρνηση τους με τις πολιτικές που εφαρμόζει, στέλνει τους φίλους μας στο Μάντσεστερ, στο Βερολίνο, στο Ντεν Χαγκ, στην Ιστανμπούλ; Περίμεναν να τους πούμε και «ευχαριστώ»;
 
Όλοι αυτοί οι κύριοι, τι περίμεναν να κάνουμε όταν η ακροδεξιά τους κυβέρνηση οδήγησε τη μισή νεολαία (κι όχι μόνο) σε καταθλίψεις και ψυχοφάρμακα; Περίμεναν να τους πούμε «μπράβο!»;
 
Με τα καινούργια μέτρα που πέρασαν την Κυριακή, ξεπούλησαν τη χώρα… «για 99 χρόνια» και περίμεναν να τους χειροκροτήσουμε;
 
Και τέλος, τι πάει να πει συγχωρείτε εμένα για την πένα μου, και τον Περικλή για την ιστορία του; Την υπόλοιπη κοινωνία που έχει την ίδια άποψη με μας αλλά δεν έχουν ιστορία στα βασανιστήρια ή δεν βρίσκουν όμορφες λέξεις να εκφράζονται, τι θα τους κάνετε; Θα τους εξοντώνετε; Άρα, έχω άδικο που σας αποκαλώ μουσολινίσκους;

Αράχνη

Υπάρχει ένα είδος αράχνης, που όταν πιάνει το θήραμα του, χύνει μέσα του το δηλητήριο της και το δηλητήριο αυτό κάνει τα εσωτερικά όργανα του θηράματος να λιώνουν και να παίρνουν υγρή μορφή. Και καθώς η αράχνη ρουφάει αυτό το υγρό και τρέφεται, το θήραμα πεθαίνει.
 
Αυτό γίνεται και με τη χώρα μας, σ’ όλα αυτά τα χρόνια των μνημονίων.
Και συμβάλλει και ο ΣυΡιζΑ. 

Ανέκδοτο

Είχε πάει ο Τσίπρας επίσκεψη σ’ ένα χωριό. Και εκεί που πήγαινε με το αμάξι, βλέπει έναν παππούλη να πέφτει απ’ το γαϊδούρι και να μην μπορεί να σηκωθεί. Κατεβαίνει απ’ το αμάξι και τον βοηθάει να σηκωθεί.
 
«Να ‘σαι καλά, παιδί μου» του λέει, «σ’ ευχαριστώ. Τι μπορώ να κάνω για σένα για να αποπληρώσω το καλό σου αυτό;»
 
«Εγώ είμαι ο Αλέξης Τσίπρας» λέει αυτός, «ο πρωθυπουργός… Να με ψηφίσεις στις επόμενες εκλογές θέλω».
 
«Συγγνώμη παιδί μου αλλά» λέει ο παππούλης, «έπεσα με τον κώλο, όχι με το κεφάλι μου. Ο νους μου είναι καλά ακόμα». 

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.