Το βιβλιο-μελετη «ξεκολλα απ’ τη σχεδια!» παρακινει τους αναγνωστες να γινουν η καλυτερη εκδοχη του εαυτου τους

Αν ο πρώτος στόχος στη ζωή είναι να εργαστείς για να αποκτήσεις πολλά αγαθά –επειδή η ζωή είναι ένα διάστημα με αρχή και τέλος– ο δεύτερος στόχος θα πρέπει να είναι, εφόσον έχεις επίγνωση, πώς θα ξεφορτωθείς το βάρος και τις ευθύνες που γεννούν τα υλικά πράγματα αλλά και τις ιδέες γύρω από αυτά και τις ψευδαισθήσεις της προσωπικής απόλαυσης μέσα σε μια ήδη ομολογούμενη πλήξη· «ξεκόλλα απ’ τη σχεδία» μας λένε οι συγγραφείς του παρόντος βιβλίου-μελέτης, με διαφορετικό ύφος, ίσως αυτό ενός νέου πειράματος, με μια φυσική φιλοσοφία, η οποία υπαγορεύει την αρμονική συνύπαρξη του πνεύματος με τον αισθητό κόσμο.

Πρόκειται για ένα βιβλίο, προσφορά στον άνθρωπο του 21ου αιώνα, γεμάτο αγάπη και πόθο των συγγραφέων να ζήσει ο άνθρωπος πραγματικά, να δώσει νόημα στην καθημερινότητά του, να απολαύσει τούτη την επίγεια πορεία του, αφού δεν ήρθε απλώς για να φύγει αλλά να δημιουργήσει το σήμερα και το αύριο των παιδιών του, όπως πραγματικά του αξίζει. Όλα μέσα από μια έγκυρη πληροφόρηση, συνθετική και αναλυτική σκέψη, κατανόηση των φαινομένων και μια θρησκευτική διάσταση, χάρη σε μια υπέρτατη εσωτερική ελευθερία. Μπροστά στο υλικό χρέος, προκύπτει το ηθικό, που όμως δύσκολα εξοφλείται, γιατί βασική παράμετρος είναι η συνείδηση.

Προς τούτο επιστρατεύονται επιτυχώς μύθος και πραγματικότητα, ο Όμηρος και σύγχρονοι συγγραφείς με ένα σκεπτικό που δομείται με τρόπο αλληγορικό, υπαινικτικό, ιδιόμορφα αληθινό, προμηνύοντας μια άξια και επιτυχημένη διαδρομή, για εκείνον που επιθυμεί να βελτιώσει τον τρόπο ζωής του, να βελτιώσει και τη ζωή των άλλων και κατ’ επέκταση το κοινωνικό γίγνεσθαι. Οι συγγραφείς, που γνωρίζουν καλά την Οδύσσεια, με τη χρήση του διαλόγου, αφήνουν τεχνηέντως να ρέει στις σελίδες του βιβλίου ο μύθος της επιστροφής του Οδυσσέα στην Ιθάκη, εστιάζοντας στο θέμα της «ενηλικίωσης» υπό την έννοια της ωριμότητας. Ενηλικίωση ναι, ωριμότητα όμως;

Ένα βιβλίο, άριστο σε ό,τι αφορά τη γλώσσα, το ύφος, την τεχνική, τη σύνθεση και τη δομή. Ένα έργο πρωτότυπο, γραμμένο με έναν φυσικό προικισμό, με τη δωρεά της αισθαντικότητας και της διορατικότητας για όσα συμβαίνουν και θα συμβούν, όπου αναλύονται και συνθέτονται τα παρόντα με τον μύθο

«ξεκόλλα απ’ τη σχεδία!», ένα βιβλίο, άριστο σε ό,τι αφορά τη γλώσσα, το ύφος, την τεχνική, τη σύνθεση και τη δομή. Ένα έργο πρωτότυπο, γραμμένο με έναν φυσικό προικισμό, με τη δωρεά της αισθαντικότητας και της διορατικότητας για όσα συμβαίνουν και θα συμβούν, όπου αναλύονται και συνθέτονται τα παρόντα με τον μύθο. Ένας κόσμος στον οποίο εισάγει τον νέο άνθρωπο και του δίνει τρόπο να σκεφτεί. Μια ακέραιη ανθρωπιά, που διαπερνά τις σελίδες, μέσα από μια αναπλαστική μνήμη, με φαντασία που σαφώς ξεπερνά τη γνώση χωρίς να απομακρύνεται πολύ από αυτήν. Με ύφος προσωπικό, εύγλωττο και μια ιδιαιτερότητα γλωσσικής υφής, π.χ. η αξιολογική ισχύς του επιθέτου έκθαμβος, ανοίγουν οι συγγραφείς χώρο, να κατανοήσει ο αναγνώστης τα νοήματα με προμετωπίδα ίσως το «η ζωή μου δίνει γνώση και η γνώση με κάνει να ζω, να ζω καλά». Στοχάζονται περισσότερο και δημιουργούν ως συνειδητοί τεχνίτες του λόγου με πειστικότητα και θέρμη, χρωματίζοντας έντονα τις εναλλαγές του μύθου με την πραγματικότητα. Αποδίδουν στα πρόσωπα μια άριστη ψυχική νομοτέλεια, γιατί αποσκοπούν στη διακρίβωση της δράσης και της αποφασιστικότητας. Όλο το έργο το διατρέχει ένας νοηματικός δυναμισμός, που απαιτεί εγρήγορση και στοχασμό, σε ένα παιχνίδι ερωταποκρίσεων όπου το ύφος του λόγου είναι εναρμονισμένο με το ήθος. Πρέπει να καταφέρει και ο αναγνώστης να το παρακολουθήσει συμμετέχοντας σε αυτό, εκεί που όπως προείπα δημιουργούνται ηθελημένα κενά για τη συμμετοχή του, με το πιθανό ερώτημα: «τι κάνω τώρα εγώ;» Ανάμεσα στα άλλα, υπεισέρχεται θαρρώ η δημοκρίτεια έννοια του καθήκοντος άρα και ο αυτοσεβασμός. Το κακό συνδέεται με τον άνθρωπο και αποσυνδέεται με το θείο.

Μια ιδιαίτερη μέθοδος συμβουλευτικής και προσωπικής ανάπτυξης και υπεροχής με κρίκους που συνδέουν χαρακτήρες του μύθου και της πραγματικότητας και με μία τεχνική γραφής που αποδεικνύει πότε και από ποιον τα λόγια μας προδίδουν σύνεση και πότε αυτή εκλαμβάνεται ως θρασύτητα. Γιατί οι σκοπιμότητες, πανταχού και πάντοτε παρούσες, άλλους εξυπηρετούν και άλλους βλάπτουν.

Αλλά πώς προλαμβάνεται το μη ορθό; Με τον ώριμο στοχασμό σε συνάφεια και με την πείρα που προσδίδουν τα χρόνια, η ηλικία. Η κατηγορία «νέος» στην παρούσα μελέτη αποτελεί στοιχείο ζωτικής σημασίας το οποίο ενισχύεται μέσα από το παράδειγμα τόσο του Οδυσσέα αλλά κυρίως του Τηλέμαχου. Γιατί η συμπεριφορά των προσώπων στην παρούσα υποδειγματική μελέτη δεν εγγράφεται στο πλαίσιο μιας οριζόντιας χαρακτηρολογίας αλλά ανακαλύπτεται ως αποτέλεσμα πολλαπλών παραγόντων.

Ξεκόλλα από τα τετριμμένα. Απομακρύνσου από αυτά που σε ταλαιπωρούν, που είναι περισσότερο οι αρνητικές σκέψεις που μπλοκάρουν τον εαυτό σου, ο οποίος βαλτώνει στα παλιά από ανωριμότητα και φόβο.

Αν είσαι αποφασισμένος να αλλάξεις, αν έχεις τη γνώση, αν έχεις την υπομονή να μελετήσεις όχι απλώς να διαβάσεις, να δεις και αυτή την “Οδύσσεια” του Ομήρου όχι σαν παραμύθι αλλά σαν ένα εγχειρίδιο συμβουλευτικής –έτσι το βλέπουν οι συγγραφείς– διάβασε τούτο το βιβλίο μία, δύο και περισσότερες φορές γιατί το χρειάζεσαι. Και να έχεις υπόψη σου ότι δεν είναι ένα απλό μυθιστόρημα να μετράς σελίδες για να δεις πώς τα βολεύουν οι ήρωές του. Πρόκειται για Μελέτη, οδηγό καλύτερης διαβίωσης, μαθήματα ζωής με αφορμή την “Οδύσσεια”, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στον υπότιτλο του βιβλίου

Απαιτητικέ μου αναγνώστη, δεν είσαι «Ο χιονάνθρωπος των σπηλαίων» για να επινοείς τεχνικές επιβίωσης, μόνος, χάριν της απόλυτης ελευθερίας. Είσαι ον κοινωνικό και οφείλεις να ανακτάς τις δυνάμεις σου και να ζεις ανάμεσα σε ανθρώπους όπως πραγματικά ορίζει η ιδιοσυγκρασία σου και η αποστολή σου. Η ζωή είναι ωραία, μας λένε οι συγγραφείς με τον πιο πρωτότυπο τρόπο, σε ένα βιβλίο, σημαντική προσφορά στα Ελληνικά Γράμματα, που αξίζει να διαβάσεις αργά και προσεκτικά, γιατί έρχεται να μας υπενθυμίσει την αληθινή γνώση μέσα από τη διαδικασία του παραδείγματος και της ενδοσκόπησης, γιατί σε μια εποχή απάνθρωπη, όπου μας πληγώνει το άκρατο, υλιστικό και ωφελιμιστικό πνεύμα, σε μια ακόρεστη και ανελέητη εποχή, γεμάτη σκοπιμότητες, υστεροβουλία, ιδιοτέλεια, υποκρισία και ρηχότητα, έχουμε ανάγκη να ξεπεράσουμε την υποκειμενικότητα, να αναβαθμιστούμε, να δράσουμε, να αφήσουμε πίσω τον παλιό μας εαυτό, να ξεκολλήσουμε από τη σχεδία, εμείς οι νέοι Οδυσσείς.

Αν είσαι αποφασισμένος να αλλάξεις, αν έχεις τη γνώση, αν έχεις την υπομονή να μελετήσεις όχι απλώς να διαβάσεις, να δεις και αυτή την «Οδύσσεια» του Ομήρου όχι σαν παραμύθι αλλά σαν ένα εγχειρίδιο συμβουλευτικής –έτσι το βλέπουν οι συγγραφείς– διάβασε τούτο το βιβλίο μία, δύο και περισσότερες φορές γιατί το χρειάζεσαι. Και να έχεις υπόψη σου ότι δεν είναι ένα απλό μυθιστόρημα να μετράς σελίδες για να δεις πώς τα βολεύουν οι ήρωές του. Πρόκειται για Μελέτη, οδηγό καλύτερης διαβίωσης, μαθήματα ζωής με αφορμή την «Οδύσσεια», όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στον υπότιτλο του βιβλίου, για να έχεις, κατά τον εθνικό μας ποιητή Δ. Σολωμό, πάντα ανοιχτά, πάντα άγρυπνα τα μάτια της ψυχής σου.

*Η Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά είναι φιλόλογος, συγγραφέας, ποιήτρια και κριτικός λογοτεχνίας

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.