Στιχοι της Μεγαλης Εβδομαδας και της Αναστασης

Της Ποίησης

(Ι)

Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ (Ανέκδοτο)

Χιλιάδες ζωές μεταμφιέστηκα σε θεατή

προσδοκώντας τη μέρα που θα χωρίσει η γέννα σου απ’ τον θάνατο

Πέτρα σε θυμάμαι να χαμογελάς

Τα πόδια να μου πλένεις

για ένα φιλί στα άδεια μάγουλα

Κι ύστερα να βαδίζεις μες στη νύχτα

σαν πληκτική χελώνα προς το μαρτύριο

Στο ταξίδι της σκληρής ανακούφισης

συνεχίζω να πιπιλώ τον αντίχειρα

Η πίκρα απ’ τα κέρματα αναδεύεται στο DNA

Μαύρα πουλιά κάθονται στον κατάλευκο σβέρκο μου

Τέμνουν την απαλότητα στις σκέψεις του ύπνου

Σκαρφαλώνω τον στραπατσαρισμένο βωμό

και στη σκόνη ξαναβυθίζομαι

(ΙΙ)

ΧΟΥΣ ΕΙ ΚΑΙ ΕΙΣ ΧΟΥΝ ΑΠΕΛΕΥΣΕΙ («Τεταρτημόρια»[1])

Μοναχική στον υδατοκρίτη

ολόκληρου Όρους Ελαιών

Ευλογημένη

Στα κλαδιά κουρνιάζει απόγονος

του τσιριτρό που τη γέννησε

Έπιασε ο σπόρος που απέβαλε

αφού γίνηκε το ίδιο λίπασμα

κι όλα τα σμήνη που δροσίστηκαν στη σκιά της

Κατέστη αιωνόβια

δάκρυα πίνοντας απ’ το πικρό ποτήρι

Θεού κι ανθρώπων

Πόσες αντίκρυσε μάχες

πόσες απώλειες ζωής

για να σκάσει από τη θλίψη ο κορμός;

Ζωγραφισμένα πάνω του τα πρόσωπα

στόματα οι κουφάλες

ουρλιάζουν

για ένα τελευταίο αντίο

Ισοσκελίζονται οι κραυγές

απ’ το χαρούμενο τιτίβισμα που τής χαρίζει

Εν γνώσει του

πως όταν έρθει η ώρα

τους πολύτιμους χυμούς του

θα περικλείσει στον καρπό της

(ΙΙΙ)

ΑΠΕΓΝΩΣΜΕΝΑ ΦΤΕΡΟΥΓΙΣΜΑΤΑ (Ανέκδοτο)

Το δέρμα γυαλίζει μες στη λεκάνη

Δυο εξουθενωμένα χέρια μ’ αντίχειρες για πτερύγια

κολυμπούν στην αδικία

Ξένοιαστα διέγραψες το έλεος απ’ την καρδιά

με τρυφερότητα δεν πότισες τα λόγια

Τώρα πια, ξένα μάτια σβήνουν στα δικά μου

Ξένα τα χέρια μου σταυρώνονται μακριά

Μέσα στην τόση αλλοφροσύνη

πνίγω τα φτερουγίσματα

στους ανεπαίσθητους ψιθύρους

Αδιάλλακτοι στο σπάραγμα και τα παρακάλια

μαζεύονται το σούρουπο οι Ρωμαίοι

να διασκεδάσουν με τη συντριβή μου

V)

ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ («Τεταρτημόρια»)

Η τιμιότης

δυο κάθετα μαδέρια

Ακάνθινο στεφάνι

η ταπεινότητα

Μια τρύπια σπλήνα

η συμπόνια

Γουλιά αίμα μ’ ένα ψίχουλο

η αγάπη

Πού χάθηκε η σωτηρία;

Κρίση

Οι οικοδόμοι

έπαψαν να καρφώνουν

Τις βατσινιές στη γειτονιά

πρόλαβαν να μπαζώσουν

Η ιατρική προόδευσε

επιβιώνεις δίχως σπλήνα

Στην όψη του αίματος

Συνηθίσαμε

(V)

ΝΕΑ ΠΕΡΑΜΟΣ («Τεταρτημόρια»)

Αντίκρυ στον Βρασίδα

κάτω απ’ τα φοινικόδεντρα σε χαζεύω

Απόκοσμη κυματίζεις

Xιλιάδες κατρακυλούν πολύεδρα

στην επιφάνειά σου

Αγκαλιασμένες άδειες καρέκλες

Τραπέζια αναποδογυρισμένα

Ομπρέλες κλειστές

Σιωπή στην παιδική, στις κούνιες

Ένα κοπάδι μονάχα Ιωνάθαν

με κίτρινα τροχιοδεικτικά

τέμνουν εγκάρσια το σμαραγδί σου πέπλο

Μαζί σας πάρτε με

στην ησυχία του βυθού της

Απ’ τα μποφόρ

που βολοδέρνουν τη ζωή μου

θα ξεφύγω

Αύριο Κυριακή της Αναστάσεως

αναμάρτητος ν’ αναδυθώ

(VI)

ΑΝΑΣΤΑΣΗ («Τεταρτημόρια»)

Εναλλαγές

στη διελκυστίνδα της παλέτας

Κάθε Μεγάλη Παρασκευή

αναμφισβήτητα χθόνιο το μαύρο

Το κόκκινο φτερωτό την Κυριακή

Βαθύ στις καρδιές το μπλε

την υπόλοιπη Εβδομάδα

Όταν εγκάρσια τέμνονται

αναπόφευκτα σ’ έντονο βυσσινί

Κλείνοντας προς το μωβ του υπερμαγκανάτου

Αδικαιολόγητα ζηλεύει ο Έρωτας

την οριστικότητα του θανάτου.

(VII)


ΑΝΑΣΤΑΣΗ (Ανέκδοτο)


Μαζί με τις κίτρινες φλόγες θροΐζει το χαμομήλι
Τη λαμπριάτικη νύχτα
ξαπλώνω στη ρίζα μιας τσουκνίδας
Τα βλέφαρα σηκώνω ψηλά
Το περίγραμμα της σάρκας χορεύει
στο άγιο φως πριν δώσω το αίμα μου

Φαντάσματα που αναπαύεστε στη σκιά Του
γυρίστε στη γη, έστω τραυματισμένα
Στην αγκαλιά αυτού του παιδιού γυρίστε
έστω, πιασμένα σε μια κλωστή σιωπής.

*Ο Πασχάλης Κατσίκας (Reutlingen της Γερμανίας, 1971), κατάγεται από την Κίρκη του Έβρου και ζει στην Κομοτηνή από το 1977. Εργάζεται στη Βιβλιοθήκη του Τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Είναι συντάκτης στα περιοδικά «Εξιτήριον», «Λογοτεχνικό Δελτίο και μέλος του Φιλολογικού Ομίλου Ελλάδος». Ποιήματα και πεζά του έχουν δημοσιευθεί στα ηλεκτρονικά περιοδικά: «Χάρτης», «Ποιείν», “Poeticanet”, «Εξιτήριον», «Φρέαρ», “Culturebook”, «Θράκα», «Νότες Λογοτεχνίας», «Λόγω Γραφής», «Φτερά Χήνας», “Fractal”, «Ιστορίες Μπονζάι» («Πλανόδιον»), «Ατέχνως», «Περί Ου», «Μονόκλ», «Το κόσκινο», “Bookpress”, “Booksitting”. Στα έντυπα λογοτεχνικά περιοδικά: «Μανδραγόρας», «Οροπέδιο», «Απίκο», «Νέο Υπόστεγο», «Λογοτεχνικό Δελτίο» και στην εφημερίδα «Παρατηρητής της Θράκης». Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: «Τεταρτημόρια» (εκδ. Παρατηρητής της Θράκης, 2019), «Ρετάλια» (εκδ. Γράφημα, 2020), «Το κοιμώμενο τσίρκο» (Εξιτήριον, free e-book, 2021 & Ιδιωτική έκδοση, 2021), «Τα κόκκινα πουλιά» (εκδ. Δρόμων, 2022), «Νήσος Κίρκη» (εκδ. Δρόμων 2024).


[1] Πασχάλης Κατσίκας, «Τεταρτημόρια», εκδόσεις Παρατηρητής της Θράκης, Κομοτηνή 2019.

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.