Στελιος Σαλβαδορ Παπαιωαννου «Προσπαθω να δημιουργω παραστασεις, που εμπεριεχουν τον ρομαντισμο, το ονειρο, τη δυναμη, τη μελωδια»
Ήταν το έτος 1987 όταν συστήθηκε στο ελληνικό κοινό το συγκρότημα «Μωρά στη Φωτιά» με τον ομώνυμο δίσκο, κερδίζοντας αμέσως τις εντυπώσεις, αφού το υλικό που παρουσίαζε το συγκρότημα κατάφερνε να διαφοροποιείται από την πεπατημένη των υπολοίπων ελληνικών ροκ συγκροτημάτων. Έκτοτε έχουν περάσει κάτι λιγότερο από 30 χρόνια και τα «Μωρά στη Φωτιά» συνεχίζουν να δηλώνουν παρών, δισκογραφικά και συναυλιακά, σε πείσμα του άγραφου κανόνα που θέλει τις ροκ μπάντες στην Ελλάδα να έχουν σύντομη διάρκεια.
Η «σταθερά» βέβαια του συγκροτήματος είναι ο Στέλιος Παπαϊωάννου ή Στέλιος Σαλβαδόρ όπως είναι το ψευδώνυμο του, ο οποίος λίγα 24ωρα πριν την εμφάνιση του συγκροτήματος την Παρασκευή 15 Ιανουαρίου στο «Οχτώ» φιλοξενήθηκε στην εκπομπή «Με το Ν και με το Β» του Ράδιο Παρατηρητής για μία συζήτηση εφ’ όλης της ύλης, για το παρελθόν αλλά και το μέλλον του συγκροτήματος, τη μουσική κατάσταση στην Ελλάδα αλλά και την επικείμενη εμφάνισή στην Κομοτηνή.
Στέλιος Σαλβαδόρ Παπαϊωάννου όμως…
«Θα είναι ένα γεμάτο τρίωρο πρόγραμμα από το οποίο δεν θα λείπει τίποτα»
ΠτΘ: Τα Μωρά τη Φωτιά μετρούν πλέον 30 χρόνια παρουσίας στην ελληνική ροκ μουσική σκηνή. Τελευταία φορά στην Κομοτηνή σας απολαύσαμε το 2014. Αυτή την Παρασκευή επιστρέφετε και πάλι στην σκηνή του «Οχτώ». Τι θα δούμε όσοι δώσουμε το «παρών»;
Σ.Π.: Την Παρασκευή θα είμαστε με το συγκρότημα σε πλήρη σύνθεση. Την τελευταία φορά δεν ήταν ολοκληρωμένο το σχήμα. Τώρα θα έχουμε μαζί μας συν δύο όργανα, δηλαδή στη σκηνή θα παίζουν μια τρομπέτα, ένα τρομπόνι, δύο συνθεσάιζερς, ένα μπάσο και μια κιθάρα.
Κατά τη διάρκεια της βραδιάς θα παρουσιάσουμε το «Σκιές στη Σελήνη» που είναι η πιο πρόσφατη δισκογραφική μας δουλειά μας, όπως επίσης τραγούδια από όλους τους δίσκους, από το 1987 και έπειτα, και φυσικά κάποια καινούργια τραγούδια, που ηχογραφούνται αυτό τον καιρό, για την νέα μας δισκογραφική δουλειά. Θα είναι ένα γεμάτο τρίωρο πρόγραμμα από το οποίο δεν θα λείπει τίποτα.
«Αν έχεις κάποιο σκοπό και θέλεις να κάνεις κάτι δε σε εμποδίζει τίποτα»
ΠτΘ: Ξεκινήσατε από τη Βέροια. Πώς είναι για τρεις νεαρούς μουσικούς, να βγάζουν τον πρώτο τους δίσκο σε μια επαρχιακή πόλη;
Σ.Π.: Το γεγονός αυτό από μόνο του δε σημαίνει πολλά πράγματα καθώς στην περίπτωσή μας η Θεσσαλονίκη ήταν πολύ κοντά. Σαν έφηβοι η μουσική ήταν βασικό κομμάτι της ζωής μας και μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον στήθηκε το συγκρότημα, στο πατρικό μου σπίτι τότε, το 1985. Μετά από δυο χρόνια πήγαμε στη Θεσσαλονίκη η οποία από τότε αποτελεί την έδρα μας. Βέβαια τα τραγούδια πρωτοπαίχτηκαν στη Βέροια, αλλά ηχογραφήθηκαν στη Θεσσαλονίκη. Νομίζω ότι δεν έχει μεγάλη διαφορά μια επαρχιακή πόλη από μια μεγάλη πόλη. Αν έχεις κάποιο σκοπό και θέλεις να κάνεις κάτι δε σε εμποδίζει τίποτα. Μπορεί να μην υπάρχουν οι δυνατότητες που υπάρχουν στη μεγάλη πόλη, αλλά μπορείς να ενημερωθείς, όπως κάναμε κι εμείς.
«Το μανιφέστο έχει ένα μήνυμα αισιοδοξίας η οποία κατακτάται μέσα από τον αγώνα, που πρέπει να κάνουμε, για να έχουμε μετά απαιτήσεις και από τη ζωή μας»
ΠτΘ: Η περσινή σας παράσταση είχε τον τίτλο «Μανιφέστο». Η επιλογή αυτή ήταν απαίτηση των καιρών;
Σ.Π.: Το Μανιφέστο είναι ένα τραγούδι πολύ παλιό. Το έγραψα το 1987, μόλις στα 22 μου χρόνια, παρόλα αυτά εξακολουθεί ακόμη να μου αρέσει και βλέπω ότι παρότι πέρασαν τριάντα χρόνια, δεν έχουν αλλάξει πάρα πολλά πράγματα. Είναι λίγο πολύ όπως τα σκεφτόμουν και τότε. Η ιδέα της περσινής παράστασης, της μικρής μας περιοδείας ήταν ιδέα ενός φίλου, η οποία μας άρεσε και το κρατήσαμε.
Το «Μανιφέστο» άλλωστε είναι ένα τραγούδι που το παίζουμε πάντα. Παρότι πέρασαν τόσα χρόνια, εξακολουθώ να το τραγουδάω με το ίδιο κέφι και την ίδια χαρά. Έχει ένα μήνυμα αισιοδοξίας η οποία κατακτάται μέσα από τον αγώνα, που πρέπει να κάνουμε, για να έχουμε μετά απαιτήσεις και από τη ζωή μας.
«Όταν λέω τραγούδια που έγραψα όταν ήμουν είκοσι, ξανασυναντώ μέσα από αυτά όλα όσα ένοιωθα και στα οποία πίστευα τότε»
ΠτΘ: Τα Μωρά στη Φωτιά, έχουμε πλέον μια τριαντάχρονη πορεία και ιστορία στο χώρο της ελληνικής ροκ μουσικής σκηνής. Όπως είπατε το μανιφέστο συνεχίζει και παραμένει επίκαιρο, καθώς και στιχουργικά εκφράζει ένα κομμάτι των ιδεών και των πιστεύω σας. Αυτό συμβαίνει με την πλειοψηφία των τραγουδιών των οποίων έχετε δημιουργήσει;
Σ.Π.: Αυτό ισχύει για όλα τα τραγούδια μου. Είτε είναι παλιά τραγούδια, είτε καινούργια, τα λέω με την ίδια αγάπη και παρότι μπορεί να έχουν περάσει χρόνια, δεν τα έχω βαρεθεί. Γεγονός που εντυπωσιάζει ακόμα και εμένα τον ίδιο. Όταν λέω τραγούδια που έγραψα όταν ήμουν είκοσι, ξαναγίνομαι και εγώ νέος, νοιώθω όπως τότε, το όνειρο, το πάθος για ζωή, την επαναστατικότητα που νιώθει ο νέος που θέλει να κερδίσει τη ζωή, που θέλει να κατακτήσει πράγματα, να διορθώσει πράγματα μέσα στη ζωή του. Όλα αυτά τα ξανασυναντώ μέσα στα τραγούδια μου.
«Όσο περνούν τα χρόνια νοιώθω πιο καλά μέσα σ’ αυτή τη δουλειά, είμαι πιο άνετος, με την ίδια αγάπη, τον ίδιο ρομαντισμό»
ΠτΘ: Συνεχίζετε και σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, να βλέπετε την επαναστατικότητα και τη ρομαντική πλευρά της μουσικής όπως όταν πρωτοξεκινήσατε, παρότι έχετε γνωρίσει και την άσχημη πλευρά της μουσικής βιομηχανίας;
Σ.Π.: Σήμερα περισσότερο από ποτέ. Όσο περνάνε τα χρόνια κατακτώ κι εγώ περισσότερο τα εργαλεία της δουλειάς μου. Γνωρίζοντας κι εγώ λίγο περισσότερο τη μουσική, το δικό μου αλλά και ξένο υλικό, το χειρίζομαι καλύτερα. Όσο περνούν τα χρόνια νοιώθω πιο καλά μέσα σ’ αυτή τη δουλειά, είμαι πιο άνετος. Παρόλα αυτά λειτουργώ πάντα με την ίδια αγάπη, τον ίδιο ρομαντισμό και πείθω τον εαυτό μου, σε λογικά πλαίσια, να δημιουργώ παραστάσεις, που εμπεριέχουν τον ρομαντισμό, το όνειρο, τη δύναμη, τη μελωδία και πλούσιες ενορχηστρώσεις. Παίζουμε πλέον εφτά άτομα στη σκηνή. Έχουμε δηλαδή ένα γεμάτο ήχο στη σκηνή. Οι εποχές είναι δύσκολες, αλλά προσπαθούμε να δείξουμε την αγάπη μας και να τη μοιραστούμε με τον κόσμο που έρχεται στις συναυλίες.
«Δουλέψαμε σκληρά για το νέο δίσκο, το αποτέλεσμα του οποίου νομίζω ότι μας δικαιώνει»
ΠτΘ: Το «Σκιές στη Σελήνη», κυκλοφόρησε τον περασμένο Νοέμβριο και περιείχε τέσσερα τραγούδια. Πότε να αναμένουμε το καινούργιο ολοκληρωμένο άλμπουμ σας;
Σ.Π.: Σύντομα. Έχουμε ήδη αρκετά τραγούδια ολοκληρωμένα, που συνθέτουν μία πολύ ωραία δουλειά. Θα είναι μεγάλος δίσκος και το maxi single το «Σκιές στη Σελήνη», το οποίο ουσιαστικά βγήκε σαν ένας προάγγελος του μεγάλου δίσκου, δε θα περιέχεται μέσα σ’ αυτόν. Έχουμε φτιάξει αρκετά νέα τραγούδια, για τα οποία δουλέψαμε σκληρά και το αποτέλεσμα νομίζω ότι μας δικαιώνει.
«Η Baby Records προέκυψε γιατί ήθελα να είμαι υπεύθυνος και απέναντι στον εαυτό μου και σ’ αυτό που θέλω να κάνω»
ΠτΘ: Η δισκογραφική εταιρεία την οποία ιδρύσατε μετρά σήμερα 12 χρόνια ζωής. Η “Baby Records” ήταν για σας μια δημιουργία στην οποία οδηγηθήκατε διαβλέποντας τη σημερινή κατάσταση της μουσικής βιομηχανίας στην Ελλάδα ή ήταν προσωπική σας ανάγκη να κάνετε ένα βήμα παρά πάνω;
Σ.Π.: Είναι και τα δύο. Η αλήθεια είναι ότι όταν το πρωτοέκανα το 2004, ήμουν από τους πρώτους που τόλμησα κάτι τέτοιο. Μετά από χρόνια, φίλοι μου μουσικοί παραδέχθηκαν ότι πλέον συμβαίνει κατά κόρον και ότι οι περισσότεροι το κάνουν ή θα αναγκαστούν να το κάνουν. Το 2004 λοιπόν, όταν ίδρυσα την Baby Records, ήταν λίγο νωρίς, ωστόσο κατάλαβα ότι υπάρχει μία κάποια δυσκολία, η οποία σε συνδυασμό με το γεγονός ότι τα μουσικά πράγματα που υπήρχαν τότε δε με εξέφραζαν απόλυτα -συνέβαιναν πολλά λάθη κατά τη γνώμη μου τότε στη δισκογραφία- με οδήγησαν στην απόφαση αυτή. Ήθελα να είμαι υπεύθυνος απέναντι στον εαυτό μου και σ’ αυτό που θέλω εγώ να κάνω και είπα ότι το δικό σου σχέδιο πρέπει να το πραγματοποιήσει εσύ μόνος σου.
Σε ό,τι αφορά τη σημερινή κατάσταση μπορεί να μην κάνουμε τις χιλιάδες πωλήσεις, αλλά δεν έχει σημασία. Οι λίγοι και καλοί που μας ακολουθούν όλα αυτά τα χρόνια, που πλέον είναι αρκετοί, θέλουν να ακούνε καινούργια τραγούδια. Γι’ αυτό το λόγο, πέρα από το μηχανισμό της μεγάλης εταιρείας, είπαμε κι εμείς να δραστηριοποιούμαστε πρώτα για μας και μετά για τους φίλους που μας ακούν και οι οποίοι θέλουν να λαμβάνουν μία συγκεντρωμένη δουλειά. Εμείς εργαζόμαστε συνεχώς, δε σταματήσαμε ποτέ, άσχετα αν υπάρχει συμβόλαιο με εταιρεία ή όχι.
ΠτΘ: Ο Στέλιος Παπαϊωάννου σήμερα τι ακούει;
Σ.Π.: Τα πάντα. Seventies Funk, δυνατό rock ‘n roll και πολύ hard rock. Τι να πούμε για τον Lemi, για τους Motοrhead, αυτά είναι βασικά πράγματα. Ακούω και μελετάω πολύ Jazz, τη θεματική αλλά και γενικότερα όλα τα είδη. Ακόμα και η κλασική μουσική έχει πολύ ωραία κομμάτια για να βρει ένας μουσικός. Επιμένω όμως στο rock και το hard rock. Εκεί είναι οι αναφορές μου, εκεί εκφράζομαι και λειτουργώ καλύτερα.
Η ιστορία πίσω από το ψευδώνυμο Σαλβαδόρ
ΠτΘ: Στέλιος Παπαϊωάννου ή Στέλιος «Σαλβαδόρ»; Πώς προέκυψε το ψευδώνυμο;
Σ.Π.: Όταν ήμουν είκοσι χρονών, είχα σχέδια για κάτι πιο δυναμικό. Ήθελα να δοκιμάσω κάποια πράγματα πιο παράδοξα, πιο πρωτοποριακά, πιο «επαναστατικά», οπότε ήθελα να έχω ένα ψευδώνυμο. Μια κοπέλα πρότεινε το Σαλβαδόρ, που έχει αναφορά στον Salvador Puig Antich, τον Ισπανό νεαρό που εκτελέστηκε από τον δικτάτορα Φράνκο της Ισπανίας και αποτελεί την τελευταία θανατική καταδίκη στην Ευρώπη. Μου άρεσε το όνομα γιατί μου άρεσε ηχητικά και μου άρεσε κι αυτό που συμβόλιζε.
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
