«Πορτατιφ» της Νιοβης Ιωαννου

Κυκλοφόρησε το 2019 από τις εκδόσεις Μανδραγόρας η τέταρτη ποιητική συλλογή της Νιόβης Ιωάννου με τον τίτλο «Πορτατίφ» (σ. 96, μαλακό εξώφυλλο). Η νέα συλλογή της κ. Ιωάννου απαρτίζεται από 90 ποιήματα, ενώ εμπεριέχονται και μικρά πεζά κείμενα με ποιητική πάντα χροιά, που συνεχίζουν μέσα από μυημένες λέξεις να μετατρέπουν τα συναισθήματα σε λέξεις, σε έννοιες, σε φωνές. Με έναν τόνο σχεδόν ψιθυριστό αφηγείται την καλά κατακτημένη ποιητικής της γραφή σχεδόν κάτω από τη φωνή, μέσα της. Πρόκειται για μια ενδότερη γυναικεία ποίηση που δεν καταλήγει σε μοιρολατρία, αλλά σε θέση. Δεν ακκίζεται και στην πραγματικότητα δεν φοβάται να διαλαλήσει την άγνοιά της:

«[…] φοβάμαι/ δεν ξέρω πια να δίνω πρώτες βοήθειες/ ούτε δεύτερες/ ούτε τρίτες/ κρύβομαι μες στη ντουλάπα/ σου κάνω αναπάντητες κλήσεις/ να προσέχεις τους ανθρώπους που σ’ αγαπάνε/ πρέπει να βγω να καθαρίσω τους λεκέδες/ χρειάζεσαι ρούχα καινούρια/ ψήλωσες και δε φτάνω να σ’ αγκαλιάσω/ ξέρεις τελικά/ θα μαζέψω τα παιχνίδια σου απ’ το πάτωμα / θα τα βάλω στο τσίγκινο κουτί/ όταν ανάψεις το φως/ όλα να είναι στη θέση τους» («Στον Αλέξανδρο»).

ο χρώμα της συλλογής κόκκινο…

Το χρώμα της συλλογής είναι το κόκκινο –υπάρχουν συχνές αναφορές σε όλη την έκταση της συλλογής– που προκαλεί αναταραχή, ελκύει και απαιτεί την προσοχή, χρώμα της ζωής, της ενέργειας, του πάθους. Το χρώμα αυτό εξάλλου είναι και αυτό που ελκύει την προσοχή του αναγνώστη ήδη από το εξώφυλλο. Ωστόσο, δεν είναι η μόνη ποιητική συλλογή στην οποία μνημονεύεται το χρώμα αυτό, είναι ένας κοινός τόπος στην ποίησή της, όπως αντίστοιχα και το όνομα «Μαρία» που σημαίνει λάμπουσα, ακτινοβολούσα, ανοιχτή θάλασσα ή μήπως πρόκειται για ένα σύνηθες όνομα που κρύβει, εντούτοις, ιερότητα και κατάνυξη κατά βάθος;  Η «Μαρία» ξεκινά και κλείνει τη συλλογή, το Α και το Ω: 
«επιστρέφω/ απ’ την ίδια ρυτίδα/ κλωτσώντας το πορτοκάλι/ που σάπιζε/ στα μαλλιά μου/ το φεγγάρι ένα ψεύτικο φως/ στο παράθυρο/ κανένας ίσκιος/ δε χωράει το σώμα μου/ μη με φωνάζεις άδικα» («Μαρία»).

Παρακάτω παρατίθενται ένα σύντομο απόσπασμα από την ποιητική συλλογή της κ. Ιωάννου

Οι ρίζες μου δέντρα λευκά καθ’ οδόν
O…
μεγαλώνοντας
άλλαζα γραφικούς χαρακτήρες
δεν ήθελα να με βρουν
όμως εκείνο το όμικρον
που έμοιαζε με μηδέν
πάντα με πρόδιδε
μια αράδα πιο πριν
απ’ τη φραγή εισερχομένων
 
Η Μαρία με τη λευκή φωνή. Το λερωμένο φόρεμα. Τα αγουροξυπνημένα μαλλιά. Χιλιάδες φορές γεννημένη απ’ τα λάθη της. Που περπατούσε χιλιόμετρα για να διανύσει την απόσταση ενός βλέμματος. Κι ας φοβόταν το σκοτάδι, επιστρέφοντας. Και τα πουλιά που πετούσαν χαμηλά όταν συννέφιαζε, φοβόταν. Με χέρια μπερδεμένα απόδιωχνε τον ίσκιο τους ρίχνοντας μαύρο ψωμί στον ουρανό. Και το μέτωπό της έμενε αφύλαχτο. Η Μαρία που γεννήθηκε με τα γόνατα θυμωμένα. Χωρίς να βγάλει άχνα όταν επίμονα τη ρώτησαν, «γιατί». Μόνο ξεχνούσε επίτηδες τα συρτάρια ανοιχτά, μεγαλώνοντας. Κι ήξερε πως κανείς δε θα τη μάλωνε γι’ αυτό» 

Η «ερυθρή» Νιόβη Ιωάννου

Η Νιόβη Ιωάννου πέρασε τα παιδικά κι εφηβικά της χρόνια στο Ναύπλιο. Ασχολήθηκε με το παιδικό θέατρο και τη διδασκαλία γαλλικών. Ποιήματά της έχουν συμπεριληφθεί σε ανθολογίες, ενώ ποιήματα και πεζά κείμενά της έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά και εφημερίδες. Στο θέατρο έχει ανέβει ο θεατρικός της μονόλογος «Μην έρθεις απόψε». Από το 2015 είναι παραγωγός στη ραδιοφωνική εκπομπή «Μέσα από Σένα» που μεταδίδεται στην Αυστραλία και σε όλον τον κόσμο. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Το «Πορτατίφ» είναι η τέταρτη ποιητική της συλλογή. Έχουν προηγηθεί το «ΦΩΣ-2» (Γαβριηλίδης, 2013), «Σε στΗχο πλάγιο και μόνο» (Οσελότος, 2014) και «Εις άτοπον» (Μανδραγόρας, 2017).

«Η Νιόβη Ιωάννου δοκιμάζεται από τη δημιουργική παραφορά της δυναμικής περισυλλογής και διάνοιάς της»

Ο Δημήτρης Βαρβαρήγος στο fractal.gr σχολιάζει για την τέταρτη ποιητική συλλογή της κ. Ιωάννου: «Προσωπικά θα έλεγα πως η Νιόβη καταθέτει τη δική της άποψη προς αυτό το  κοινό σημείο της διαφυγής και των απωλειών του ανθρώπου, καταδεικνύοντας συγκεκριμένα τη σπουδαιότητα και την ερμηνεία της ανθρώπινης ύπαρξης μέσα από τον ποιητικό της λόγο. Κι όπως κανείς δεν έχει μείνει αλώβητος, και σαν άνθρωπος με πείρα όπου έχει ζήσει τα όμορφα και τα οδυνηρά της ζωής, γέμισε και η ίδια εμπειρίες από την πλούσια απογυμνωμένη πραγματικότητα και χρησιμοποίησε αυτόν τον ρόλο στη διαμόρφωση της ποιητικής της ταυτότητας, που όσο συγκροτημένη κι αν δείχνει μέσα στα πλαίσια της τεχνικής οργάνωσης ενός ποιήματος, δοκιμάζεται από τη δημιουργική παραφορά της δυναμικής περισυλλογής και διάνοιάς της»

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.