Παρουσιαστηκε με καθολικη συμμετοχη του κοινου το μυθιστορημα «Τα ονειρα μυριζουν ταμπακο» της μαρωνιτισσας Σωτηριας Περβανα

Με πρωτοβουλία των βιβλιοπωλείων «Βαφειάδης», σε συνεργασία με τους Συλλόγους Θρακών Κομοτηνής και Καππαδοκών και Μικρασιατών «Ο Μέγας Βασίλειος» και χορηγό επικοινωνίας τον «Παρατηρητή της Θράκης» - Η συγγραφέας δημοσιοποίησε το νέο της «συνεργατικό» μυθιστόρημα που γράφεται από κοινού με τον γιατρό Κώστα Γεωργαρούδη

Παρουσιάστηκε με καθολική συμμετοχή κομοτηναίων και μαρωνιτών, στην αίθουσα «Μποντρούμ Βαρώς» της Λέσχης Κομοτηναίων, το νέο μυθιστόρημα της μαρωνίτισσας συγγραφέως Σωτηρίας Περβανά, «Τα όνειρα μυρίζουν ταμπάκο», με ομιλητές τη φιλόλογο και επιμελήτρια βιβλίων Τζένη Κατσαρή-Βαφειάδη, τις συγγραφείς Άση Κιούρα και Φωτεινή Ναούμ, και τον εκπαιδευτικό Βασίλειο Φαρασόπουλο και τους νεαρούς φιλολόγους Τούλα Καρδίμη και Γιώργο Κωστάκη που διάβασαν αποσπάσματα από το βιβλίο.
 
Στην παρουσίαση παραβρέθηκαν ο αντιδήμαρχος Κομοτηνής Νίκος Σωτηρακόπουλος, ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Χορευτικού Συλλόγου Θρακών Κομοτηνής, κ. Χρήστος Τζερνικούδης, ο πρόεδρος του Συλλόγου Καππαδοκών και Μικρασιατών ν. Ροδόπης «Ο Μέγας Βασίλειος» Χαράλαμπος Φαρασόπουλος και η σύζυγός του Δέσποινα, η αρχαιολόγος Νάγια Δαλακούρα, η νομικός Εύα Δαλακούρα, η πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Μαρώνειας η «Ιππαρχία» Βασιλική Περβανά, η συγγραφέας Λεύκη Σαραντινού, ο επιχειρηματίας Βασίλης Κέκκερης, ο γιατρός Σταμάτης Μαρούδας και η σύζυγός του, ο γιατρός Κώστας Γεωργαρούδης η εκπαιδευτικός Ξανθούλα Παρασκευά, οι κ.κ. Χριστίνα Δώδου, Μαρία Παρμάκη.Λίτσα και Έφη Κορέα, Εύη Κωνσταντίνου, η Αννα Βεκίνη της ομάδας ανάγνωσης βιβλίου της ΧΕΝ Κομοτηνής, οι δημοσιογράφοι Κώστας Τοτοκώτσης, Νατάσα Δοσεμετζή και Βάσω Θεολόγη, συγγενείς της συγγραφέως, η μητέρα της, ο πατέρας της, ο σύζυγός της Λάζαρος και τα παιδιά τους, η κόρη τους Ξανθίππη και ο μικρός τους γιος, και πολλοί πολλοί άλλοι. 

Σωτηρία Περβανά «Για το μυθιστόρημα αυτό ξανακάθισα στα θρανία»

Η πανέμορφη συγγραφέας Σωτηρίας Περβανά, λαμβάνοντας το λόγο, είχε να πει τα καλύτερα για τις συναδέλφους της συγγραφείς Φωτεινή Ναούμ, «μια διανοούμενη συγγραφέα με την οποία συνομιλούν πολύ και κάθε μέρα», όπως ανέφερε, καθώς και για τη νεότερη συνομιλήτριά της ομότεχνη Άση Κιούρα, ενώ δεν παρέλειψε να διευκρινίσει ότι το τρίτο μυθιστόρημά της, το «Όνειρα μυρίζουν ταμπάκο» είναι αφιερωμένο στον Βασίλη Φαρασόπουλο, που της παρέδωσε μαρτυρίες και υλικό από τη βουλγαροκρατία στη Θράκη και τον Εμφύλιο και της επέτρεψε να γράψει το συγκεκριμένο ιστορικό μυθιστόρημα, για το οποίο, όπως ανέφερε, λόγω του νεαρού της ηλικίας της, είχε ενδοιασμούς. Το υλικό όμως που παρέλαβε από τον κ. Φαρασόπουλο ήταν τόσο συγκλονιστικό που την παρώθησε να «ξανακαθίσει στα θρανία», να διαβάσει πολύ, να μάθει τα πάντα από τον Στάλιν και μέχρι τον Λένιν, «για να μπει στο κλίμα της εποχής».
 
Κομψή, άνετη και παρορμητική η συγγραφέας Σωτηρία Περβανά, αλλά και ιδιαίτερα ευφυής, όπως πολύ σωστά έγραψε στο από καρδιάς πορτραίτο της συγγραφέως η ομότεχνή της Φωτεινή Ναούμ, η μπεστ- σελερίστρια συγγραφέας ανακοίνωσε τη συγγραφή του νέου μυθιστορήματός της, που θα είναι «συνεργατικό», γραμμένο δηλαδή από την ίδια και τον γιατρό Κώστα Γεωργαρούδη, που κάλεσε στο βήμα και σύστησε στους αναγνώστες της.
 
Στην εκδήλωση η φιλόλογος Τζένη Κατσαρή-Βαφειάδη αναφέρθηκε στο χρόνο του μυθιστορήματος που ξεκινάει με την καταστροφή της Σμύρνης το 1922, αναφέρεται στην πτώχευση του 1932, στην «πτώχευση» του κοινοβουλευτισμού με τη δικτατορία του Μεταξά το 1936, στη βουλγαροκρατία στη Θράκη(1941-1944), τα τάγματα εργασίας, τις επιτάξεις περιουσιών, τις συλλήψεις, τις ανακρίσεις και τις εκτελέσεις, στον ελληνικό εμφύλιο, τους διωγμούς και τις συλλήψεις αριστερών, τις δηλώσεις μετανοίας, τις εξορίες στα κάθε είδους «Μακρονήσια», και τελειώνει τη δεκαετία του 1960,
 
στους τόπους του μυθιστορήματος που είναι η Σμύρνη, η Μαρώνεια και η Κομοτηνή, αλλά και στην πολυπληθή οικογένεια των ηρώων του με γενάρχη τη σμυρνιά Πολύμνια Παρασίδου και την κόρη της Κορνηλία, βασική ηρωϊδα του μυθιστορήματος.
 
Στη συνέχεια, και αναφερόμενη στο ευπώλητο μυθιστόρημα της εποχής μας με τη χαρακτηριστική στις μέρες μας παρουσία, έδωσε τον λόγο στις ομοτέχνους νεαρές κομοτηναίες συγγραφείς Αση Κιούρα και Φωτεινή Ναούμ, οι οποίες αναφέρθηκαν στο μυθιστόρημα «Τα όνειρα μυρίζουν ταμπάκο» και στη συγγραφέα του, ως ακολούθως. 

Aση Κιούρα, συγγραφέας «Διαβάζοντας το βιβλίο, ταυτίζεσαι με τους ήρωες αγαπάμε, αγωνιούμε, μισούμε, κλαίμε, γελάμε, μη θέλοντας να το αφήσουμε από τα χέρια μας»

«Το νέο μυθιστόρημα της Σωτηρίας είναι πολυπρόσωπο με ιστορικές αναφορές.
Μεταφερόμαστε 60 χρόνια πίσω. Η αρχή γίνεται στην Σμύρνη. Περιγράφοντας τις ζωές, αλλά και την πορεία των προσώπων….Που πιστέψτε με, δεν είναι καθόλου εύκολη.
Η ιστορία άριστα στημένη. Δεν πλατειάζει. Δίνει στις περιγραφές και στα γεγονότα την σοβαρότητα και την διάσταση που πρέπει να αποδώσει.. Με ακριβή αναφορά των όρων.
Οι λέξεις και οι προτάσεις με σύνεση διαλεγμένες, βρίσκουν τη θέση που τους αναλογούν.
Δεν αναλώνεται σε άσκοπες αναλύσεις.
Η Σωτηρία γνωρίζει πολύ καλά τους ήρωες της, έχουν γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της.
Περιγράφει τις σχέσεις των ανθρώπων, κάτω από αντίξοες συνθήκες. Την αγωνία του αγρότη. Τον δύσβατο και μακρύ δρόμο του καπνού.
Διαβάζοντας το βιβλίο, ταυτίζεσαι με τους ήρωες. Αγαπάμε, αγωνιούμε, μισούμε, κλαίμε, γελάμε, μη θέλοντας να το αφήσουμε από τα χέρια μας.
Κάτω από τα ρουθούνια μας έχουμε έντονη τη μυρωδιά του ταμπάκο. Στο μυαλό μας περνάνε εικόνες από τις κακουχίες που πέρασε ο λαός μας, από τον διωγμό έως και τον καθημερινό αγώνα για επιβίωση.
 
Συγκινήθηκα με την μάνα. Έκλαψα με την Ζαφείρω. Θαύμασα την Κορνηλία. 

«Θαυμάζω τη γραφή της Σωτηρίας, και το κοφτερό μυαλό της»

Τα μαθήματα που ξετρυπώνουν …μαθήματα ζωής. Πείσμα χρειάζεται, υπομονή και επιμονή και όλα μπορούμε να τα καταφέρουμε. Αρκεί να το πιστέψουμε.
Θαυμάζω τη γραφή της Σωτηρίας, και το κοφτερό μυαλό της.
Είναι χάρισμα να γράφεις με την ψυχή σου…και όχι να γεμίζεις απλά λευκές σελίδες.
Καλοτάξιδο…» 

Φωτεινή Ναούμ, συγγραφέας «Η Σωτηρία άξια συνεχίστρια της καλής ελληνικής λογοτεχνίας»

«Γνωριστήκαμε δυο χρόνια περίπου πριν στην παρουσίαση του προηγούμενου βιβλίου της και έκτοτε μιλάμε σε καθημερινή σχεδόν βάση τα τηλεφωνικά, μοιραζόμαστε, ανησυχούμε, χαιρόμαστε κι ελπίζουμε.
 
Η Σωτηρία, αν δεν ήταν αυτό που είναι σήμερα, θα ήταν σίγουρα μια μεγάλη πιανίστρια. Μια ποιήτρια της μποέμ εποχής, μια κινηματογραφική σταρ που θα μας μάγευε στις παλιές καλές κλασικές ταινίες με τις ερμηνείες της. Είναι ένας άνθρωπος χειμαρρώδης, παρορμητικός, μαχητικός και παθιασμένος. Χιμάει στην κυριολεξία στη ζωή, έχει τον ιδιαίτερο δικό της τρόπο να έρχεται σε επαφή με τους ανθρώπους και κατ’ επέκταση με τους αναγνώστες της. Είναι σίγουρα μια καλή φίλη, οπωσδήποτε γεννημένη συγγραφέας. Δεν ξέρω πότε ανακάλυψε την ανάγκη της για συγγραφή, είναι κάτι που δεν το έχουμε συζητήσει ποτέ, και όμως είναι βέβαιο πονάει πάνω στα γραπτά της. Τα προσεγγίζει μέσα στα όρια του θράσους και της ευγένειας. 

«Στήνει ήρωες ένσαρκους, αληθοφανείς, όπως συνηθίζω να λέω, «κρεάτινους»

Η Σωτηρία, είναι από τους γραφιάδες εκείνους, που όταν η ιδέα γεννηθεί, γράφει ακατάπαυστα, αφήνει τις σκέψεις να πολιορκήσουν με τη δύναμή τους το χαρτί. Απομονώνεται όντας ανάμεσα σε οικογένεια και τελετουργεί. Άριστη παρατηρήτρια της ζωής και των ανθρώπων, στήνει ήρωες ένσαρκους, αληθοφανείς, όπως συνηθίζω να λέω, «κρεάτινους».
 
Έχει μια απίστευτη οπτική στα πράγματα και κυρίως στις λέξεις, μου κάνει εντύπωση κάθε φορά ο τρόπος που διεισδύει η ίδια σε κείμενα άλλων. Λέω συχνά πως οι αναγνώστες μάς επιλέγουν. Είναι ονειρικό όταν ένας συγγραφέας μπορεί να επιλέξει τους αναγνώστες του. Η Σωτηρία είναι από αυτούς που όταν μελετήσει το κείμενο κάποιου, έχει την αίσθηση εκείνη, την ιδιαίτερη ικανότητα να καταβυθιστεί μέσα του και να ανασύρει κομμάτι κομμάτι, λέξη τη λέξη όσα ο ίδιος ο συγγραφέας θέλησε να επικοινωνήσει.
 
Πέρα από το συγγραφικό της έργο, είναι για μένα, πολύτιμη φίλη. Υπέροχη στα καλά. Εφαλτήριο που σκύβει να πατήσεις πάνω της για να κατακτήσεις το στόχο σου. Αδίστακτα σκληρή στα ζόρικα, δεν λέει λόγια που θες να ακούσεις, μιλάει μια αλήθεια αιχμηρή σαν λάμα που αρχικά κατακεραυνώνει, μα αμέσως έπειτα εκτιμάται ως γνήσια και αληθινή. Είναι και αυτά κάποια χαρακτηριστικά δικά της, που την κάνουν κατά τη γνώμη μου μια εξαίρετη συγγραφέα. Όσο κι αν θέλει κανείς να κρυφτεί από τον εαυτό του, σπάνια μπορεί να καμουφλάρει την αλήθεια του στη γραφή. Ερωτική, δοτική, συναισθηματική. Ρεαλίστρια και μαζί ρομαντική, πλάθει κόσμους ζωντανούς, αφοσιώνεται στο έργο της, και παραδίδεται σ’ αυτό ολοσχερώς. 

«Μια εμπορική συγγραφέας με χιλιάδες αναγνώστες ανά την Ελλάδα, χωρίς ωστόσο να κάνει εκπτώσεις ούτε στο ελάχιστο στον τρόπο που παρουσιάζει τα γραπτά της»

Αν για κάτι μέσα σε όλα τη θαυμάζω, είναι που δεν κάνει εκπτώσεις στα πιστεύω της. Δεν υποτιμά τη δουλειά της. Δεν κατακρημνίζει την έννοια της λογοτεχνίας και συγγραφής. Θεωρείται μια εμπορική συγγραφέας με χιλιάδες αναγνώστες ανά την Ελλάδα, χωρίς ωστόσο να κάνει εκπτώσεις ούτε στο ελάχιστο τον τρόπο που παρουσιάζει τα γραπτά της. Μακριά από επικοινωνιακά μέσα και υστερόβουλες συναναστροφές, πονά και κομματιάζεται, υφαίνει φράσεις, και παραμένει δικαίως κατά τη γνώμη μου στις μέρες μας, άξια συνεχίστρια της καλής ελληνικής λογοτεχνίας.
 
Σωτηρία μου, εύχομαι στο βιβλίο σου να είναι καλοτάξιδο και να συνεχίσεις να μας προσφέρεις υπέροχα έργα.»
 
Ακολούθως και με το πέρας των ομιλιών, η συγγραφέας περιχαρής υπέγραφε ακούραστα βιβλία της για το πολυπληθές αναγνωστικό της κοινό, υπό τα βλέμματα της αεικίνητης της κόρης της Ξανθίππης και του γιου της, ενώ ο Βασίλης Βαφειάδης των βιβλιοπωλείων Βαφειάδης, ευχαρίστησε κομοτηναίους και μαρωνίτες που παραβρέθηκαν στην πρώτη εκδήλωση παρουσίασης βιβλίου της χρονιάς και το ίδιο και τους συνεργαζόμενους συλλόγους, θρακών και καππαδοκών.

Περισσότερες φωτογραφίες από τη βιβλιοπαρουσίαση εδώ

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.