Ο “El Che” Βασιλης Κυριακου επιστρεφει σημερα στην πολη των φοιτητικων του χρονων

«Στόχος της παράστασης να γνωρίσουν οι νεότεροι τον Τσε Γκεβάρα και αφετέρου να θέσουμε το ερώτημα αν όλα αυτά που ζούμε στο σήμερα είναι μονόδρομος»

Στην πόλη των δεύτερων φοιτητικών του χρόνων επιστρέφει σήμερα ο ηθοποιός και ποιητής Βασίλης Κυριάκου, αυτή τη φορά με την δεύτερη ιδιότητά του, καθώς πρωταγωνιστεί στην παράσταση με τίτλο “El Che” που παρουσιάζεται σήμερα στην Λέσχη Κομοτηναίων.

Μία παράσταση εμπνευσμένη από τη ζωή του μεγάλου επαναστάτη Eρνέστο Τσε Γκεβάρα με τον Βασίλη Κυριάκου πέρα από την ερμηνεία να υπογράφει και το κείμενο, σε σκηνοθεσία του Γιάννη Σταματίου, στον οποίο και η παράσταση αφιερώνεται.

Ο Βασίλης Κυριάκου ανήκει στην διευρυμένη «οικογένεια» του «ΠτΘ» μιας και πέραν της πορείας του ως ραδιοφωνικός παραγωγός του «Ράδιο Παρατηρητής 94fm» έχει υπογράψει την ποιητική συλλογή με τίτλο «Στίχος, Στοιχειό» που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις «Παρατηρητής της Θράκης».

Το πρωί της Πέμπτης, 30 Μαρτίου ο ίδιος επέστρεψε στο στούντιο του «Ράδιο Παρατηρητής 94fm» για να μιλήσει για την παράσταση που έχει κερδίσει διθυραμβικές κριτικές όπου και αν έχει παιχτεί και την οποία όπως τόνισε αφιερώνει στα παιδιά που «δολοφονήθηκαν κάτω από τις ράγες του κέρδους».

Ο λόγος στον ίδιο…

ΠτΘ: Η παράσταση αυτή αποτέλεσε για εσάς ένα προσωπικό στοίχημα. Πώς ξεκίνησε και πότε και ποια η πορεία της έως και την «επιστροφή» της σήμερα στην Κομοτηνή;

Β.Κ.: Έγραψα το έργο μετά από έρευνα δύο χρόνων.  Τα πιο ωραία πράγματα συμβαίνουν με λίγη ατυχία αλλά και πολύ συνειδητά. Εμείς στην Κύπρο τον αγαπάμε ιδιαίτερα τον Τσε Γκεβάρα. Μας έχει υπερασπιστεί από το βήμα των Ηνωμένων Εθνών, όπως και εμείς με την Κούβα έχουμε αγαστές σχέσεις. Ήμασταν και οι δύο στο κίνημα των Αδεσμεύτων, με την Κύπρο να κάνει προσπάθεια να σπάσει το εμπάργκο που είχαν επιβάλει οι αμερικανοί. Επίσης ιδιαίτερες σχέσεις έχει και ο λαός μας με τον λαό της Κούβας και ο Μακάριος με τον Φιντέλ Κάστρο, οι οποίοι αμφότεροι είχαν δεχτεί αλλεπάλληλες απόπειρες δολοφονίας από την CIA. Ο Τσε Γκεβάρα λοιπόν ήταν ένας αγαπητός ήρωας των παιδικών μου χρόνων, όπως και πολλών συμπατριωτών μου στην Κύπρο. Σε ένα βιβλιοπωλείο στα Γιάννενα έπεσε ένα βιβλίο της βιογραφίας του στα χέρια μου από τον Πάκο Ιγνάσιο Τάιμπο και άρχισα να ανακαλύπτω πόσα λίγα πράγματα ξέρω γι’  αυτόν. Άρχισα να τον γνωρίζω ολοένα και περισσότερο, να διαβάζω συνέχεια πράγματα για αυτόν και βρέθηκα αντιμέτωπος με πολλά όμορφα και άγνωστα στιγμιότυπα, ξεκίνησα να ανακαλύπτω έναν άνθρωπο που ήταν γεμάτος χιούμορ και με καθολική παιδεία.  Στα δώδεκά του χρόνια είχε διαβάσει πράγματα που δεν είχαν διαβάσει 18 χρονών άνθρωποι.  Σε αυτό τον βοήθησε και το άσθμα, αλλά ιδιαίτερα η μητέρα του, η Σέλια ντε λα Σέρνα η οποία ήταν έντονα πολιτικοποιημένη και φεμινίστρια της εποχής, μαρξιστικών καταβολών.

Το έργο αυτό το έγραψα για τον γνωρίσουν οι νεότεροι, πολλοί εκ των οποίων φορούν την μπλούζα με το πρόσωπό του αλλά όπως λέω και στο έργο «έγινα στάμπα, βρακί, μπλούζα, βότκα, και πήγα εγώ στο καλό και αυτοί… στο ταμείο». Οπότε ο στόχος μου ήταν αφενός να τον γνωρίσουν οι νεότεροι και αφετέρου να θέσουμε το ερώτημα αν όλα αυτά που ζούμε στο σήμερα είναι μονόδρομος. Αν δηλαδή είναι μονόδρομος το να πάρω ένα εισιτήριο για να πάω στη Θεσσαλονίκη και αυτό θα είναι ένα εισιτήριο ουσιαστικά χωρίς επιστροφή ή ότι θα πεθαίνω μέσα και έξω από τη ΜΕΘ. Ένα ερώτημα που η Κούβα το έχει απαντήσει με 60-65 χρόνια εμπάργκο κι ο ίδιος ο Τσε Γκεβάρα σαν γιατρός έχει θέσει και έχει υλοποιήσει με επιτυχία το δικό του στοίχημα. Η Κούβα σήμερα έχει τους περισσότερους γιατρούς ανά κατοίκους  στον κόσμο. Έχει το καλύτερο σύστημα υγείας, σύμφωνα με τον ΠΟΥ, που δεν είναι και κανένα σοσιαλιστικό μαγαζί, έχει το καλύτερο σύστημα εκπαίδευσης μαζί με τις σκανδιναβικές χώρες, σύμφωνα με την UNESCO κ.α. Και φυσικά πεινάνε. Όταν τους κόβουν το αλεύρι ή το γάλα οι Αμερικανοί, ο κόσμος φυσικά θα δυσκολευτεί. Ωστόσο το σύστημα υγείας ή το σύστημα παιδείας τους, είναι αξιοζήλευτο και αξιοθαύμαστο, δημόσιο και δωρεάν και αυτό γιατί υπάρχει ως προτεραιότητα η ζωή, η μόρφωση και η γνώση.

«Εκπληρώνω το τάμα του και τον επιστρέφω στο σπίτι του στην Αργεντινή»

ΠτΘ: Πρόκειται επομένως για μια παράσταση η οποία δεν περιέχει στοιχεία μυθοπλασίας αλλά βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα που σχετίζονται με τη ζωή, τον βίο και την προσωπικότητα του Τσε Γκεβάρα.

Β.Κ.: Υπάρχει ένα μόνο μυθοπλαστικό στοιχείο στην παράσταση και είναι η «ανάσταση» του που γίνεται συμβολικά, βασισμένη στην τελευταία του φράση «οι ιδέες δεν πεθαίνουν». Οπότε εκπληρώνω το «τάμα» του και τον επιστρέφω στο σπίτι του στην Αργεντινή. Άλλωστε το είχε πει πως εάν κέρδιζαν στην Κούβα, το όνειρό του ήταν να επιστρέψει στην Αργεντινή και να συνεχίσει την επανάσταση από την πατρίδα του. Από το φαράγγι του Γιάρο, διασώθηκαν τότε εννέα σύντροφοί του, τους οποίους και βάζω – στο έργο- να διαφεύγουν μαζί του στη Χιλή.

Είναι μια ιστορία γραμμένη με τέτοιον τρόπο ώστε να την παρακολουθήσουν παιδιά από 15 χρονών έως παιδιά 115 χρονών. Ήθελα να είναι μια παράσταση για όλους, αφ’  ενός για τον γνωρίσουν, να μάθουν και να διαβάσουν καινούργια πράγματα και αφ’ ετέρου να συγκινηθούν οι παλαιότεροι, να επανέλθουν τα βιώματα και να γνωρίσουν καινούργια πράγματα, θέτοντας τη ζωή στο αισιόδοξο.  

ΠτΘ: Ποιο είναι το δικό σας «τάμα»;

Β.Κ.: Όνειρό μου είναι να εκπληρώσω το τάμα του Τσε Γκεβάρα και να πάω κι εγώ στην Αργεντινή να ανεβάσω την παράσταση, στην ισπανική γλώσσα. Το έργο έχει ήδη μεταφραστεί στα ισπανικά, στο ιδίωμα Ρίο ντε πλατένσε, που μιλάνε στην Αργεντινή, στην Ουρουγουάη και στην Παραγουάη. Πρόκειται για ένα όνειρο ζωής, γι’ αυτό και σε αυτή την κατεύθυνση καλώ όλο τον κόσμο να βοηθήσει στην εκπλήρωση αυτού του ονείρου και στη διάδοση των ιδεών που θεωρώ ότι παραμένουν μέσα από το πέρασμα των χρόνων «αλεξίσφαιρες».

Για τα θύματα της σιδηροδρομικής τραγωδίας των Τεμπών

ΠτΘ: Ετοιμάζετε κάτι καινούργιο σε συγγραφικό επίπεδο;

Β.Κ.: Ετοιμάζω μια ποιητική συλλογή η οποία έχει συναισθηματική σχέση με την Αργεντινή, η οποία όμως θέλω να είναι δίγλωσση, ελληνικά και ισπανικά, και θα είναι αφιερωμένη στον δάσκαλό μου τον Γιάννη Σταματίου που «έφυγε» πριν ένα μήνα. Η σημερινή παράσταση είναι αφιερωμένη στα παιδιά που δολοφονήθηκαν κάτω από τις ράγες του κέρδους.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.