«Η κορη της Μαριας Καλλας» αγαπηθηκε και στον Βολο

«Η κόρη της Μαρίας Κάλλας», το μυθιστόρημα της Γεωργίας Συμεωνίδου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παρατηρητής της Θράκης, συνεχίζει το ταξίδι της στην αγκαλιά των αναγνωστών. Επόμενος σταθμός ήταν ο Βόλος, η τρίτη «πατρίδα» της συγγραφέως, μιας και ζει και εργάζεται εκεί τα τελευταία χρόνια, όπου και παρουσιάστηκε την Παρασκευή 4 Νοεμβρίου, στην κατάμεστη αμφιθεατρική αίθουσα του Κέντρου Πολιτισμού και Τεχνών «Θεατρίνη». Στη θεατρική αυτή σκηνή οι Βολιώτες «γνώρισαν» την κόρη της μεγάλης prima donna Μαρίας Κάλλας που υιοθετήθηκε και μεγάλωσε στις Σέρρες… ή μήπως όχι;  

Για την Πένη, την Αθηνά, την Ελένη, τον Τζουζέπε, τους υπόλοιπους ήρωες του μυθιστορήματος και την παρουσία της Μαρίας Κάλλας σ’ αυτό μίλησαν οι κ. Μαρίτα Παπαρούση, Καθηγήτρια του ΠΤΔΕ Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, ο κ. Νίκος Χανιωτάκης, Αναπληρωτής Καθηγητής του ΠΤΔΕ Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, η συγγραφέας και ο κ. Αντώνης Αντωνίου, Υπεύθυνος Σχολικών Δραστηριοτήτων Διεύθυνσης ΠΕ Μαγνησίας και ποιητής, που είχε αναλάβει τον ρόλο του συντονισμού, σε μια εκδήλωση που διοργάνωσαν το βιβλιοπωλείο «Πλαστελίνη» και οι εκδόσεις Παρατηρητής της Θράκης.

Μαρίτα Παπαρούση, «Η κόρη της Μαρίας Κάλλας», ένα μυθιστόρημα γύρω από τη φήμη και τις ψευδείς ειδήσεις

Η κ. Μαρίτα Παπαρούση, η οποία υπογράφει και το επίμετρο του μυθιστορήματος, εξέφρασε αρχικά τη χαρά της που βρέθηκε σε αυτήν την όμορφη ομάδα που «σύστησε» στον Βόλο το νέο λογοτεχνικό έργο της κ. Συμεωνίδου. Επικεντρώθηκε κυρίως στο δίπτυχο γύρω από το οποίο ξετυλίγεται το νήμα της αφήγησης, ήτοι τις ψευδείς ειδήσεις και τις φήμες, που καταφέρνουν πλέον, χάρη στην ιλιγγιώδη ταχύτητα της τεχνολογίας, να βρίσκουν εκατοντάδες αποδέκτες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης.

Τόνισε, μεταξύ άλλων, πως το μυθιστόρημα αυτό περιστρέφεται γύρω από οικογενειακές φήμες που μεταδόθηκαν «όπως οι ιοί» και κατάφεραν με τον καιρό να αναπτυχθούν, να γίνουν πιστευτές, να εγκλωβίσουν τους ήρωες και να καθορίσουν τη ζωή τους. Η ίδια εξάλλου, όπως είχε σχολιάσει στο επίμετρό της, για τη συγγραφέα: «εκμεταλλευόμενη τον τρόπο με τον οποίο οι φήμες κυκλοφορούν στην κοινωνία, για να διανείμει και να αποκρύψει πληροφορίες και γνώση στα βασικά πρόσωπα-φορείς της αφήγησης και εστίασης, αναπτύσσει την πλοκή με τρόπο που µοιάζει µε τη λύση ενός αινίγµατος αναδεικνύοντας και την αφηγηματική δυναμική της: η φήμη δεν είναι μόνο το θέμα της ιστορίας, η ιστορία γράφεται και διαβάζεται σαν φήμη».

Νίκος Χανιωτάκης, «Η ανάγνωση βιώνεται ως μία απολαυστική, νοητική και ταυτόχρονα συναισθηματική περιπέτεια»

Ακολούθως ο κ. Χανιωτάκης, (σ.σ.: Ολόκληρη η εισήγηση βρίσκεται εδώ) προσπάθησε να ξετυλίξει το κουβάρι της αφήγησης, σχολιάζοντας τις ξαφνικές ανατροπές που βιώνει συνεχώς ο αναγνώστης, την κλιμάκωση της ιστορίας, την ιδιαίτερα «προκλητική» συγγραφέα που μας προσκαλεί να αποκαλύψουμε την αλήθεια και το ψέμα. Ενδεικτικά ανέφερε: «Οι ιστορίες που ξετυλίγονται στο βιβλίο δεν είναι “μαύρες”, χαρακτηρίζονται από συνεχείς μετατοπίσεις και εναλλαγές συναισθημάτων και προοπτικών. Το παρελθόν “φοράει” τα καλά του, χαρές και λύπες, όμορφες και άσχημες στιγμές συγκατοικούν, η ελαφρότητα της καθημερινότητας συμβιώνει με τη βαθύτητα της προσωπικής ενδοσκόπησης, οι συγκρούσεις εναλλάσσονται με τις ειρηνευτικές συνομιλίες, ενώ το χιούμορ –συχνά με τη μορφή αυτοσαρκασμού– έρχεται να αντισταθμίσει τη συγκινησιακή φόρτιση που προκαλείται στον αναγνώστη ή στην αναγνώστρια του βιβλίου. […]

Οι συνεχείς μετατοπίσεις και ανατροπές στην εξέλιξη της ιστορίας δημιουργούν σασπένς, θέτοντάς μας σε εγρήγορση και σε ανυπόμονη προσμονή για το τέλος του βιβλίου, με αποτέλεσμα η ανάγνωση να βιώνεται ως μία απολαυστική, νοητική και ταυτόχρονα συναισθηματική περιπέτεια. Η γνωστή ρήση πίστευε και μη ερεύνα,

(ανεξαρτήτως πού τοποθετείται το κόμμα),  μετατρέπεται από τη συγγραφέα σε πίστευε και ερεύνα, ενώ το επίσης γνωστό ψάξε ψάξε δεν θα το βρεις, παραφράζεται σε ψάξε ψάξε θα το βρεις! Αυτή η αντιστροφή που συναντούμε στους τίτλους των κεφαλαίων του βιβλίου αντανακλά την αντιστροφή της ίδιας της πραγματικότητας ή καλύτερα τη διαστρέβλωσή της, δηλαδή τη διαδικασία κατασκευής μιας ψευδούς ιστορίας που πρέπει να δημοσιοποιηθεί. Το κίνητρο δεν έχει και τόση σημασία. Μπορεί να είναι η εκδίκηση, η φάρσα ή ένας υπολανθάνων ναρκισσισμός, ο οποίος στην πορεία αναρρώνει».

Γεωργία Συμεωνίδου, «Αλήθειες, ψέματα και παραμύθια μαζί συνθέτουν το δικό μου μυθιστόρημα»

Τον λόγο στο τέλος έλαβε η συγγραφέας, για να μοιραστεί με το κοινό στιγμές από τη συγγραφική της διαδρομή

και να απαντήσει σε ερωτήσεις που τις έθεσαν τόσο οι συντελεστές της εκδήλωσης όσο και οι παρευρισκόμενοι.

Βασικό ερώτημα ήταν το κατά πόσο έχει επηρεαστεί από υπαρκτά πρόσωπα, με την ίδια να τονίζει πως κανένας από τους ήρωες που παρελαύνουν στο αφήγημά της είναι πραγματικό πρόσωπο, εκτός φυσικά από τη Μαρία Κάλλας. «Κάθε πρόσωπο είναι ένας καμβάς, στον οποίο αναμιγνύονται χαρακτηριστικά πραγματικών και φανταστικών ανθρώπων που γίνονται οι ήρωές της. Το ίδιο συμβαίνει και με την ιστορία του βιβλίου. Αλήθειες, ψέματα και παραμύθια μαζί συνθέτουν το δικό μου μυθιστόρημα. Ένα παραμύθι για μεγάλα παιδιά», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Ακολούθως, η ίδια συνομίλησε με παλιούς και νέους γνώριμους, υπέγραψε βιβλία, ενώ μετά το πέρας της εκδήλωσης διατηρήθηκε η φιλική ατμόσφαιρα και ακολούθησαν συζητήσεις για το βιβλίο, όπου όλοι συμμετείχαν ενεργά.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.