Γνωριμια με τους Gelato Lemoni: Η παρεα πισω απο την μπαντα

Οι “Gelato Lemoni” δεν ομοιάζουν με «καμία μπάντα», δημιουργήθηκαν στην Κομοτηνή, έχουν ήδη κυκλοφορήσει το πρώτο τους EP και πλαισίωσαν τις εκδηλώσεις του 1ου Φεστιβάλ νεοεισερχόμενων φοιτητών στην Κομοτηνή με τίτλο «Γουέλ ΚΟΜ» με ένα πολύ δυνατό live, ενώ με φόρα φεύγουν για ακόμη ένα live στις αρχές του Νοέμβρη, στη γειτονική Ξάνθη!

Το ραδιόφωνο του Παρατηρητή «κέρασε» ίσως το τελευταίο παγωτό (λεμόνι) πριν σφίξουν τα κρύα, μέσα από την εκπομπή «Τυχαία Αναπαραγωγή», στην οποία η τετράς των “Gelato Lemoni”, που απαρτίζεται από τους Γιάννη Καραθανάση, Αποστόλη Τζιογκίδη, Γιώργο Κελεσίδη και Μιχάλη Πατάπη, μίλησε στην Όλγα Ιωαννίδου για τη δημιουργία, την πορεία και τα επόμενα σχέδιά της!

Flashback στο ξεκίνημα, οι προσθήκες και η μουσική στον δρόμο

ΠτΘ: Να το πιάσουμε λιγάκι από την αρχή. Πώς ξεκίνησαν να δημιουργούνται οι “Gelato Lemoni”;

Γιάννης Κ.: Ξεκίνησαν με έμενα, που έπαιζα κιθάρα και τραγουδούσα, και τον Αποστόλη, που έπαιζε μπάσο. Ξεκινήσαμε να γράφουμε τα πρώτα μας τραγούδια οι δυο μας στο σπίτι μου, σε ένα πολύ μικρό σπίτι, τα οποία δεν θα κυκλοφορήσουμε ποτέ… 

Αυτό που λέμε “Gelato Lemoni” ήταν εξ αρχής μια μουσική παρέα που έπαιζε τα καλοκαίρια στην πλατεία, στο επονομαζόμενο «καράβι», με πάρα πολύ κόσμο και πολλά μέλη να περνούν από αυτήν όσο περνούσαν και τα χρόνια. Μέναμε εκεί μέχρι το πρωί και έχουμε πολύ όμορφες εικόνες από εκείνη την περίοδο. Μετέπειτα είπαμε να το κάνουμε λίγο πιο σοβαρό, να γράψουμε τα δικά μας τραγούδια, να αρχίσουμε να μπαίνουμε στη διαδικασία του studio, να ηχογραφούμε και να κάνουμε κάποια lives… Αυτό το όραμα ξεκίνησε πριν δυόμισι με τρία χρόνια και τώρα είμαστε full band και καλωσορίζουμε τους επόμενους φοιτητές. Είναι συγκινητικό.

ΠτΘ: Πάμε να βάλουμε χρονικά και τα υπόλοιπα μέλη στη μπάντα; Ποιος έρχεται μετά;

G.L.: Μετά έρχεται ο Γιώργος.

Γιώργος Κ.: Εγώ δεν κατάλαβα ακριβώς πότε έγιναν όλα. Αρχικά θέλαμε να οργανώσουμε ένα live, αλλά εγώ έλειπα αρκετά συχνά γιατί σπουδάζω εκτός Κομοτηνής. Ωστόσο, όταν γνωριστήκαμε με τα παιδιά και αρχίσαμε να παίζουμε στο σπίτι του Γιάννη, τα κομμάτια που παίζαμε με ενέπνεαν πάρα πολύ να ακολουθήσω έναν τέτοιου είδους ήχο! Επειδή σπουδάζω μουσική, η «ακαδημαϊκίλα» έχει μπει μέσα μου με πολύ άσχημο τρόπο και το να παίζω rock, alternative, post punk με έχει χαλαρώσει και με έχει καθησυχάσει πάρα πολύ. Μου δίνει χώρο να εκφραστώ με έναν τρόπο που δεν μπορούσα πριν.

Αρχικά είχα πει ότι θέλω να είμαι ένα άτομο το οποίο απλώς θα βοηθήσει στη συναυλία. Δεν με φανταζόμουν ακριβώς σαν μέλος, αλλά στην πορεία τα πράγματα εξελίχθηκαν διαφορετικά.

Σε κάποια φάση, όταν κάναμε ηχογράφηση όλοι μαζί, ακόμα δεν ήταν ξεκάθαρο αν είμαι μέλος ή απλά βοηθάω. Μετά απλά καθιερώθηκε νομίζω. Παίζαμε και στο δρόμο και γενικά ήταν μία φάση που με ενδιέφερε πάρα πολύ, απλώς δεν ήθελα να πιέσω εγώ τον εαυτό μου να χωθεί μέσα σε αυτό. Ήθελα να με προσεγγίσουν τα παιδιά, γιατί ήξερα ότι εκφράζονται με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο.

Γιάννης Κ.: Εγώ τον είχα βάλει ήδη στο μάτι, ότι κάποια στιγμή θα γίνει μέλος, απλά ο Γιώργος δεν το πίστευε.

ΠτΘ: Αυτό που ξεκινήσατε πέρυσι στον δρόμο ήταν πάρα πολύ όμορφο!

Α.Τ.: Εκεί ήθελα να το πάω εγώ. Την περίοδο που γνωρίσαμε τον Γιώργο, εγώ και ο Γιάννης είχαμε ξεκινήσει να παίζουμε στο δρόμο με κιθάρα και καχόν. Στην πορεία και όσο περνούσε ο καιρός θέλαμε να το κάνουμε όλο και καλύτερο. Κάπου εκεί μπήκε ο Γιώργος. Ο Μιχάλης, με τον οποίο κάναμε ήδη παρέα, έπαιζε καχόν όταν εγώ έκανα διαλλείματα. Στην πορεία όταν ήρθε ο καιρός να κάνουμε ένα πιο ηλεκτρικό live σε μαγαζί μπήκε και ο Μιχάλης. Και έμεινε.

Η δουλειά πίσω απ’ το αποτέλεσμα και η ποικιλομορφία πίσω από τον ήχο

ΠτΘ: Το «Δεν μας βλέπει κανείς» έκανε χαμό από την πρώτη μέρα που κυκλοφόρησε! Φαίνεται να έχετε βάλει πολύ δουλειά στο κομμάτι και το βίντεο που το συνοδεύει…

Γιάννης Κ.: Ναι, συνεργάστηκαν πολλοί άνθρωποι για να βγει αυτό το κομμάτι.

Αφού το γράψαμε με τον Αποστόλη, εγώ ήθελα πολύ να γίνει ένα video clip. Κάναμε μία γρήγορη σύλληψη, μετά ήρθε ο Γιάννης Πορτοκαλίδης που μας βοήθησε πάρα πολύ να πάμε αυτήν την πρώτη ιδέα ένα βήμα παραπέρα. Συνεργαστήκαμε με τον Δημήτρη Πολίτη, καμεραμάν της Κομοτηνής, ο οποίος έχει κάνει πολλά video clips, με τον Σπύρο Νταντανίδη, την Εύα Ευθυμίου, που παίξαμε μαζί στο video clip και επίσης μας βοήθησε η Πολιτιστική Κίνηση Ροδόπης που μας παραχώρησε τον χώρο. Ήταν καθ’ όλη τη διάρκεια της δημιουργίας μία πολύ ωραία εμπειρία! Ήταν κάτι που δεν το έχουμε ξανακάνει σε ένα λίγο πιο σοβαρό ύφος. Όταν βγήκε κάναμε ένα πολύ ωραίο πάρτυ και τελικά το κομμάτι αγαπήθηκε πολύ. Θυμάμαι ότι στο πρώτο μας live το τραγουδούσε ο κόσμος.

ΠτΘ: Για τι είδους πράγματα γράφετε; Τι είδους περιεχόμενο έχουν οι στίχοι σας;

Γιάννης Κ.: Το περιεχόμενο των στίχων είναι ελεύθερο. Επειδή εγώ είμαι ο βασικός στιχουργός, αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι να δημιουργώ εικόνες μέσα από τους στίχους μου, να δίνω μία αισθητική ταινίας. Ελπίζω να το καταφέρνω κάποιες φορές.

Για παράδειγμα, το «Κρυφτό Ερωτικό» είναι αυτό που λέει ο τίτλος. Μιλάει για τον έρωτα σε πάρα πολλές και διαφορετικές πτυχές. Από την παρανομία και το έντονο συναίσθημα που υπάρχει κάποιες φορές σε όλο αυτό μέχρι και την απελευθέρωση που κάποιοι θέλουν ή κάποια στιγμή θέλανε, αλλά και μέχρι την οργή. Είναι τέσσερα τραγούδια και το καθένα από αυτά έχει ένα μικρό story από πίσω.

ΠτΘ: Όσον αφορά τα ακούσματα, ποιο είναι το στοιχείο που σας συνδέει;

Α.Τ.: Δεν ξέρω αν υπάρχει και ποιο είναι το κοινό σημείο. Νομίζω, όμως ότι από εκεί προκύπτει μία κάποια πολυπλοκότητα και τα πολλά vibes που βγάζει το κάθε κομμάτι. Ο καθένας προσεγγίζει τα κομμάτια διαφορετικά και με βάση τα δικά του ακούσματα. Προσπαθούμε να κυνηγήσουμε έναν κοινό ήχο, ο οποίος είναι ο στόχος για να εξυπηρετηθεί ένα κομμάτι, αλλά νομίζω ότι ο καθένας βάζει το συναίσθημα που του βγάζει το υλικό που του δίνει ο άλλος.

Γιώργος Κ.: Εγώ έχω παρατηρήσει ότι πηγαίνει και ανάλογα με τον καιρό που κάνουμε κάποια πράγματα και τι επιρροές και ακούσματα έχουμε εκείνη την περίοδο. Δηλαδή, τα καινούργια και ακυκλοφόρητα κομμάτια που έχουμε φτιάξει εγώ και ο Γιάννης είναι πολύ πιο ακουστικά και «μπαλαντοειδή», ενώ σε άλλα κομμάτια, που μπορεί να δουλεύει με τον Αποστόλη ή με τον Μιχάλη, έχω παρατηρήσει άλλη κλίμακα ήχου και φάσματος. Κάθε φορά είναι κάτι διαφορετικό. Προφανώς ο καθένας έχει τα δικά του ακούσματα και τα συνθετικά στοιχεία, λόγω αυτού, είναι πολλά οπότε προσπαθούμε να κρατάμε τους πιο κοινούς τόπους που έχουμε τη δυνατότητα να κρατήσουμε και έτσι προκύπτει ένα κράμα όλων αυτών των στοιχείων.

Γιάννης Κ.: Νομίζω ότι κάθε κομμάτι που γράφουμε έχει διαφορετική διάθεση και έχει διαφορετικό όραμα όταν το σχεδιάζουμε θεωρητικά, πριν γράψουμε τους στίχους και τη μουσική. Από πριν υπάρχει μία θεωρητική διάσταση. Το «Δεν μας βλέπει κανείς», για παράδειγμα, θυμάμαι ότι θέλαμε ένα βαρύγδουπο συναίσθημα, μια σοβαρή αισθητική σε αντίθεση με το «Ρόδα ροδάνι», που είναι πιο punk. Πρώτα πάμε με τη διάθεση και με το τι θέλουμε να πούμε μέσα από το τραγούδι και μετά το γράφουμε.

ΠτΘ: Πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα αν θέλεις να κάνεις λίγο πιο «σοβαρή» δουλειά; Αναφέρομαι κυρίως στην απόφαση για κυκλοφορία δίσκου, τη διαδικασία των ηχογραφήσεων, των γυρισμάτων για video clip…

Γιάννης Κ.: Είναι πολλοί άνθρωποι πίσω από αυτό, κυρίως φίλοι που ασχολούνται με τα καλλιτεχνικά. Για παράδειγμα, ο φίλος μου ο Στέφανος, μας έκανε το πρώτο artwork, το δεύτερο, του «Κρυφτό Ερωτικό», το έκανε η Ανθή, φίλη του Αποστόλη, ενώ ο Άντυ ασχολήθηκε με την παραγωγή σα να είναι δικά του κομμάτια… Υπάρχει αγάπη για το σχήμα.

Ο «διαμελισμός» και η περιπέτεια στην οντισιόν του schoolwave festival

ΠτΘ: Τώρα που είστε κάπως διασκορπισμένοι, πώς προχωράτε;

Γιάννης Κ.: Είμαστε πολύ χαλαροί νομίζω.

Γιώργος Κ.: Ναι, δεν υπάρχει χώρος για άγχος. Ήδη δουλεύουμε για κάποια project, ενώ προετοιμαζόμαστε να παίξουμε στην Ξάνθη μαζί με πολλές μπάντες στο “North Disaster”, που θα γίνει στις 5 Νοέμβρη στις εστίες. Ταυτόχρονα  προσπαθούμε να δουλέψουμε και μερικά πράγματα ακόμη.

Καλώς ή κακώς, οι προθεσμίες είναι μεγάλα κίνητρα. Ανεξάρτητα από τα πόσα πράγματα θέλεις να κάνεις, αν έχεις κάτι να σε σπρώχνει λιγάκι, όσο απειλητικό κι αν ακούγεται, με έναν τρόπο είναι πολύ απελευθερωτικό γιατί σε βοηθάει να κρατήσεις από όλες τις επιλογές που έχεις μόνο τις καλύτερες! Οπότε, αν για παράδειγμα, μέσα σε δεκαπέντε λεπτά σκεφτείς πέντε πράγματα, θα κάνεις αυτά τα πέντε πράγματα και όλα θα πάνε -θεωρητικά- καλά.

Τώρα έχουμε κάτι που τρέχουμε και εμένα προσωπικά, παρ’ όλη την πίεση που μπορεί να υπάρχει, με χαλαρώνει. Είχαμε να βρεθούμε σε μία τέτοια συνθήκη πολύ καιρό κι εγώ χάρηκα πάρα πολύ όταν κάτσαμε ξανά όλοι μαζί σε ένα τραπέζι.

Επίσης, δεν το βλέπουμε σαν δουλειά απαραίτητα, όσον αφορά και το κομμάτι της πίεσης. Ίσα ίσα είναι ένα δημιουργικό άγχος, το οποίο πέρα από κάποια ανεβοκατεβάσματα και εντάσεις που προκαλεί σε μένα προσωπικά, προσπαθώ να το εκμεταλλευτώ με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

ΠτΘ: Θα μου πείτε για την εμπειρία σας με την οντισιόν του SchoolWave; Πώς το ζήσατε;

Α.Π.: Ήταν μία πολύ ωραία περιπέτεια και η ιστορία ξεκινάει από την ώρα που ξεκινήσαμε μέχρι και την ώρα που γυρίσαμε πίσω στην Κομοτηνή! Ήταν η πρώτη φορά που βγαίναμε εκτός Κομοτηνής σαν μπάντα! Είχαμε έναν συγκεκριμένο σκοπό και είχαμε όλοι πολύ καλή διάθεση εξ αρχής. Ωστόσο, καταλήξαμε να τρέχουμε, να ψάχνουμε το στούντιο, να χανόμαστε, ενώ ταυτόχρονα χάλασε το ασανσέρ, αργήσαμε να μπούμε…  Ήταν τρομερό, είχε πολύ πλάκα! Και βέβαια, το αποκορύφωμα ήταν ότι στον γυρισμό χάλασε και το λεωφορείο και μείναμε ανάμεσα σε Καβάλα και Κομοτηνή ένα δίωρο περίπου…

Γιάννης Κ.: Τότε γινόταν το φεστιβάλ Κλασικής Κιθάρας στην Κομοτηνή και ο Γιώργος δούλευε, οπότε είχαμε ένα άγχος όταν τελειώσαμε την οντισιόν, ότι δεν θα προλάβουμε το λεωφορείο. Εγώ έλεγα στον Γιώργο να εμπιστεύεται την τύχη του και να μην αγχώνεται! Και όντως προλάβαμε το λεωφορείο, το οποίο βέβαια κάπου στα μισά, κοντά στην Καβάλα άρχισε να βγάζει καπνούς… 

ΠτΘ: Ετοιμάζετε κάτι καινούργιο; Να αναμένουμε νέα κυκλοφορία ή νέο δίσκο;

Γιώργος Κ.: Προς το παρόν να αναμένετε ένα δυνατό live, γιατί εκεί θα φανούνε τα κομμάτια. Το θέμα του δίσκου είναι λίγο περίπλοκο.

Γιάννης Κ.: Δεν βιαζόμαστε γενικά. Γράφουμε χαλαρά τα κομμάτια μας, περνάμε καλά και νομίζω ότι αυτή η δουλειά θα είναι διαφορετική. Αυτή τη φορά είναι κάτι που ξεκινάει και μας περιλαμβάνει όλους σε ολόκληρη τη διαδικασία. Οπότε σίγουρα θα είναι κάτι διαφορετικό και κάτι πολύ εντυπωσιακό!

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.