Γαλλικες Προεδρικες εκλογες: Τι συμβαινει με τη Γαλλικη Αριστερα;

Ειναι γνωστό ότι η Γαλλία αποτελεί σημαντικό παράγοντα εξελίξεων  σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Οι οικονομικές και κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις στο εσωτερικό της, είναι προάγγελος καταστάσεων που πιθανώς θα συναντήσουν κυβερνήσεις και κοινωνίες άλλων ευρωπαικών χωρών της Ευρώπης.

Καθως ο Μακρόν, αρκετά δημοφιλής στο εξωτερικό αλλά και στο εσωτερικό, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις , θα είναι παρών στο δεύτερο γύρο, θα προσπαθήσουμε να προβούμε σε μια ανάγνωση της κατάστασης που συναντάμε στα κόμματα της γαλλικής Αριστεράς εν όψει των εκλογών.

Σ’αυτές τις εκλογες πολυάριθμοι είναι οι υποψήφιοι στα αριστερά του Emmanuel Macron. Εξι στον αριθμό, με αρκετές διαφορές όπως φάνηκε μεταξύ τους, κάτι που εμπόδισε μια κοινή υποψηφιότητα, αίτημα που διατυπώθηκε αρκετές φορές από προσωπικότητες και ψηφοφόρους του χώρου. Τι συμβαίνει όμως και δεν υπάρχει μια κοινή υποψηφιότητα; Δε θα προβούμε σε ανάλυση των διαφωνιών αλλά σε μια παρουσίαση της κατάστασης που επικρατεί στον πολιτικό αυτό χώρο,  καθώς μπαίνουμε στη  τελική ευθεια πριν την ετυμηγορία των γάλλων πολιτών.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Γαλλίας και ο Fabien Roussel 

Βασική παράμετρος αποτελεί η μη συμφωνία για κοινή κάθοδος υποψηφίου του γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος και της Ανυπότακτης Γαλλίας, όπως έγινε στις δύο αναμετρήσεις του 2012 και 2017. Ως υποψήφιος του Κομμουνιστικού Κόμματος Γαλλίας, ο Fabien Roussel  επιδιώκει να προετοιμάσει το κόμμα και για τις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου. Οι προτάσεις  του, όπως η μείωση του ωραρίου εργασίας στις 32 ώρες εργασίας εβδομαδιαίως, η  σύνταξη στα 60 έτη, οι προσλήψεις 90 χιλιάδων ιατρών/υγειονομικού προσωπικού και 100 χιλιάδων στον Δημόσιο τομέα, η εθνικοποίηση της ιδιωτικοποιημένης επιχείρησης ρευματος (EDF) και η διατήρηση των σιδηροδρομικών γραμμών με μικρή ζήτηση, στοχεύουν να αυξήσουν την  απήχησή του σε ένα  παραδοσιακά αρστερό ακροατήριο. Αλλωστε και ένα από τα κεντρικά συνθήματα της καμπάνιας του προσκαλούν στην αναζήτηση αυτού που λείπει στους μεσαίους Γάλλους και τα μικροαστικά κι εργατικά στρώματα: Οι ευτυχισμένες μέρες (‘’Le défi des jours heureux’’, το ακριβές σύνθημα  στα γαλλικά).

Μια καμπάνια ενθουσιώδης αλλά που συγκεντρώνει μια δυναμική του 4% στις δημοσκοπήσεις κάτι το οποίο αποτέλεσε θέμα συζήτησης. Πολλοί πιστεύουν  ότι στερώντας στον Jean Luc Melenchon την είσοδο στο β’ γύρο,  τη δεύτερη Κυριακή των εκλογών, η Αριστερά δε θα έχει εκπροσώπηση με την πιθανή επανάληψη του διδύμου Macron-Le Pen.

Παράδειγμα άξιο αναφοράς της  μη σύγκλισης τους, και που δείχνει τη νοοτροπία για σταθερή άποψη και πίστη στο πρόγραμμά του, αφορά τις θέσεις τους για την πολιτική πυρηνικής ενέργειας της Γαλλίας. Οι γάλλοι Κομμουνιστές δεν επιθυμούν άμεση κατάργηση των εργοστασίων πυρηνικής ενέργειας, κάτι που έχει εξαγγείλει η Ανυπότακτη Γαλλία με την άμεση αντικατάστασή της με άλλες μορφές ενέργειας. Ο Jean Luc Melenchon πρότεινε να τεθούν οι δύο προτάσεις σε δημοψήφισμα μεταξύ των μελών των δύο κομμάτων, κάτι που δε δέχτηκε ο Fabien Roussel.

Οι Οικολόγοι και ο Yannick Jadot

Οι Οικολόγοι με εκπρόσωπο τους στις εκλογές τον ευρωβουλευτή Yannick Jadot, παρουσιάζουν τριγμούς στο εσωτερικό τους καθώς δε διαφαίνεται να αποτελούν ισχυρό πόλο έλξης, κυρίως λόγω των επιλογών του. Συγκεκριμένα, κατηγορήθηκε απο την Sandrine  Rousseau, φεμινίστρια της ριζοσπαστικής οικολογίας και συνυποψήφιά του στις εσωκομματικές εκλογές, πως δεν ακολουθει ένα  ριζοσπαστικό πρόγραμμα που να δίνει ώθηση σε μια ‘’πράσινη’’ πολιτική.

Αντιθέτως, ο Yannick Jadot, επέλεξε να ισορροπεί μεταξύ οικολογικών αιτημάτων και μιας  πιο ρεαλιστικής πολιτικής. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Daniel Cohn Bendit, αμφιλεγόμενη πια προσωπικότητα της Αριστεράς και της Οικολογίας αλλά και εμβληματική μορφή της εξέγερσης του Μάη του ‘68, ο Jadot είναι και ‘’μεταρρυθμιστής και Greenpeace’’. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στο πρόγραμμά του, η σταδιακή και όχι άμεση κατάργηση της πυρηνικής ενέργειας κάτι που προκαλεί ερωματηματικά για τον οικολογικό χαρακτήρα του προγράμματος του. Οι αμφιβολίες ως προς την ταυτότητα του προγράμματός δεν του  δίνουν  μεγάλη ώθηση (λαμβάνει ένα ποσοστό της ταξης του 5-6% στις δημοσκοπήσεις), παρά τον ιδιαίτερα κοινωνικό χαρακτήρα του.

Οι σοσιαλιστές και η Αnne Idalgo

Όσο για την Αnne Idalgo, υποψήφια του σοσιαλιστικού κόμματος, δε θα έλεγε κανείς ότι συμμετέχει στην προεκλογική περίοδο αν δεν εμφανιζόταν στα τηλεοπτικά κανάλια και  διαδικτυακές εκπομπές επιμένοντας σε πιο σκληρές κυρώσεις για τη Ρωσία του Πούτιν, μια πιο στενή συνεργασία με το ΝΑΤΟ και τον εξοπλισμό της ουκρανικής πλευράς. Παράλλληλα, υπήρξε στις  δηλώσεις της αρκετά επικριτική απέναντι στον Jean Luc Melenchon θέλοντας να δείξει ότι η στάση του ευνοεί τον Πούτιν. Αντίπαλοί της εκτιμούν ότι η επίθεση σε άλλους υποψηφίους έχει ως σκοπό να πλησιάσει, από το 2-2,5% που της δίνουν οι δημοσκοπήσεις, το 5%, ποσοστό που, σύμφωνα με το νόμο,  θα επιτρέψει στο σοσιαλιστικό κόμμα να αποζημιωθεί για τα έξοδα της προεκλογικής του εκστρατείας. Η αμηχανία είναι έκδηλη στο σοσιαλιστικό στρατόπεδο καθώς επιφανή στελέχη, όπως ο δήμαρχος Μασσαλίας, δεν ειναι σίγουρο ότι θα τη στηρίξουν μέχρι τέλους, ενώ η προσπάθεια για να παρουσιάσει ένα πρόγραμμα βασισμένο σε ιδέες της σοσιαλδημοκρατίας και της οικολογίας, δε βρίσκουν απήχηση στο εκλογικό ακροατήριο που επιθυμεί.

Η Ανυπότακτη Γαλλία και ο Jean Luc Melenchon

Η Ανυπότακτη Γαλλία (France Insoumise), με υποψήφιο τον Jean Luc Melenchon, εμφανίζει ένα ικανοποιητικό ποσοστό ( 12-13%) αν και δεν της εξασφαλίζει την είσοδο στο Β’γύρο. Ο ίδιος ήταν υποψήφιος και τον Μάιο του  2017 με ποσοστό γύρω στο 19%, ωστόσο  τα δεδομένα δεν είναι ίδια. Η Ανυπότακτη Γαλλία στις εκλογές αυτές, παρουσιάζει ένα πρόγραμμα αρκετά ανθρωποκεντρικό, βασισμένο στις  ουμανιστικές αρχές του σοσιαλισμού του Jean Jaurès και καταδίκη του νεοφιλελευθερισμού του Μακρόν. Κομβικό σημείο για τη στροφή στο πρόγραμμά της Ανυπότακτης Γαλλίας,  αποτέλεσε η στήριξη του κινήματος των Κίτρινων Γιλέκων και ιδιαίτερα η οικονομική κρίση που γνώρισε η Γαλλία την τελευταία πενταετία όπου ακόμη και μικρομεσαίοι Γάλλοι με σταθερή εργασία και εισόδημα, δήλωναν αδυναμία να αντεπεξέλθουν στις οικονομικές υποχρεώσεις τους. Σε όλο αυτό το διάστημα,  η Ανυπότακτη Γαλλία, μέσα από  συνελεύσεις πολιτών, στελεχών και φίλων, έπειτα από συναντήσεις με ειδικούς σε διάφορα τομείς και συνδικαλιστές, κατήρτησε ενα πρόγραμμα προσανατολισμένο σε ένα νέο μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης με έμφαση  στην ριζοσπαστική οικολογία, το φεμινισμό, την ανακατανομή του πλούτου και του φόρου, τις πολιτικές πρόνοιας και ενίσχυσης νέων εργαζομένων, φοιτητών  και οικονομικά αδύναμων. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως  στελέχη της ριζοσπαστικής οικολογίας  όπως η Claire Lejeune, ο Aymeric Caron, δε στηρίζουν τους γάλλους Πράσινους αλλά το προεκλογικό πρόγραμμα της Ανυπότακτης Γαλλίας που πήρε τον τίτλο L’Union Populaire. Το πρόγραμμα αυτό, «ενα κυβερνητικό πρόγραμμα με συνοχή και καλοδουλεμένο», όπως είπε και ο Πρόεδρος των Γάλλων Βιομηχάνων σε εκπομπή της γαλλικής τηλεόρασης France 2, δίνει έμφαση στην καταπολέμηση της φτωχοποίησης, την ενίσχυση του εισοδήματος των μικρομεσίαων Γάλλων, την προστασία των εργαζομένων και την αλλαγή του εκπαιδευτικού μοντέλου με αύξηση του αριθμού των σχολείων, τη μείωση του αριθμού μαθητών στις τάξεις με την παράλληλη πρόσληψη εκπαιδευτικών και τη δωρεάν «καντίνα» (σχολικά μεσημεριανά γεύματα) για όλους. Και όλα αυτά  ώστε «να μην διαθετει ένας πολύ μικρός αριθμός επιχειρηματιών, το εισόδημα του 25 με  30%  των γάλλων πολιτών», σύμφωνα με τα λεγόμενα του Jean Luc Melenchon. Το πρόγραμμα του στοχεύει στην καταπολέμηση της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης με μέτρα την άυξηση του υγειονομικού προσωπικού (που μειώθηκε κατά την περίοδο της πανδημίας), τη δωρεάν μετακίνηση με τα ΜΜΜ για όσο διαρκεί η κρίση,  το μπλοκάρισμα των τιμών σε βασικά προιόντα και το πετρέλαιο. Ο Jean Luc Melenchon, έχει επίσης την στήριξη των φεμινιστικών οργανώσεων επειτα από  την παρουσίαση  μέτρων για την βελτίωση της θέσης της γυναίκας σε διάφορους χωρους και τομείς, ενώ οι πολιτικές προτάσεις για τη στέγαση, το μπλοκάρισμα των τιμών των ενοικίων, τις προτάσεις για εξεύρεση στέγης για άστεγους και οικονομικά αδύναμους, απέσπασαν από τις πιο θετικές αναφορές εκ μέρους του σημαντικού για τη γαλλική πραγματικότητα,  Ιδρύματος Abbé Pierre  που δραστηριοποιέιται σε θέματα στέγασης και κατοικίας. Ιδιαίτερα ελκυστικό είναι το πλαίσιο προτάσεων για τους νέους  που  σπουδάζουν: η θεσμοθέτηση  μηνιαίου επίδοματος 1060 ευρώ για όλους τους φοιτητές,  μαζί με άλλα προτεινόμενα μέτρα, του δίνουν ένα ποσοστό 70%  στους νέους 18 έως 24 ετών.

Μέσα από αυτές τις συνελεύσεις που αναφέραμε παραπάνω, προέκυψε και μια άλλη καινοτομία, το Κοινοβούλιο της Λαϊκής Ενότητας. Πρόκειται για ένα ειδικό σώμα αποτελούμενο  όχι από βουλευτές ή στελέχη, αλλά και από πολίτες στρατευμένους σε κοινωνικά ζητήματα,  καθηγητές, διανοούμενους, συγγραφείς ή καλλιτέχνες  όπως η Aurelie  Τrouvé , που ειδικεύεται στην οικολογία και σε βέλτιστες πρακτικές για τη μετάβαση σε μια  πιο ικολογική αγροτικής παραγωγή (Programme agroalimentaire), τον  Thomas Porthes, συνδικαλιστή στην εταιρία σιδηροδρόμων και πρόεδρο του εθνικού  παρατηρητηρίου της Ακροδεξιάς.

Το πρόγραμμα αυτό προσκρούει ωστόσο σε επιφυλαξεις από την πλευρά κεντρώων και κεντροαριστερών ψηφοφόρων, λόγω του εκρηκτικού χαρακτήρα του Jean Luc Melenchon σε περιπτώσεις διαμάχης και συγκρούσεων  με δικαστικές και αστυνομικές αρχές στο πρόσφατο παρελθόν.

Απομένει να πείσει τους ψηφοφόρους αυτούς, κυρίως στην κεντροαριστερά, για την ικανότητά του να ηγηθεί μιας χώρας όπως η Γαλλία, ώστε να είναι αυτός στο Β’ γύρο απέναντι στον Emmanuel Macron, και όχι η Marine Le Pen.Μια εξέλιξη  που δε θα  παρακινούσε  μεγάλο αριθμό Γάλλων ψηφοφόρων να προσέλθουν στις κάλπες.

Οι κεντρικές συγκέντρωσης της Λαικής Ενότητας  στο Παρίσι (20 Μαρτίου) και στη Μασσαλία  (27 Μαρτίου) θα κρινούν πολλά στην απρόβλεπτη αυτή γαλλική προεκλογική περίοδο.

*Ο Στέφανος Γραβάνης είναι, ΕΕΠ Γαλλικής Γλώσσας-Πολιτισμού, στη Νομική Σχολή ΔΠΘ

Το άρθρο είναι το ένα μέρος ενός τριπτύχου για τις επερχόμενες Γαλλικές εκλογές. Μπορείτε να δείτε τα άλλα δύο εδώ:

Γαλλία: δεξιά στην κάλπη, αριστερά στην καρδιά; Του Γιάννη Μπαλαμπανίδη

Τα δύο πρόσωπα της γαλλικής ακροδεξιάς, Του Λάμπρου Φλιτούρη

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.