Το μετεωρο βημα της επιστροφης

Στο 6ο Παγκόσμιο Συνέδριο των Θρακών ο κ. Μαμαλίγκας Ευάγγελος από το Αμμόβουνο Ορεστιάδας Έβρου, όπως με περηφάνια δηλώνει, ήταν ο εκπρόσωπος της Ομοσπονδίας Θρακικών Συλλόγων Ευρώπης. Είναι αντιπρόεδρος, υπεύθυνος των πολιτιστικών και Μέλος της Ομοσπονδίας από την ίδρυσή της (1987), «το παλαιότερο και μόνιμο στέλεχος» όπως επισημαίνει. Η έδρα της Ομοσπονδίας είναι η Στουτγάρδη καθώς εκεί εργάζεται ο μεγαλύτερος πληθυσμός των μεταναστών με τον Έβρο να αποτελεί την κύρια δύναμή του. Η Ομοσπονδία αποτελείται από 50 συλλόγους με σύνολο μελών 75.000 από τα οποία περίπου 15.000 είναι μουσουλμάνοι της Θράκης.

«Ο κάθε σύλλογος» εξηγεί, αναφερόμενος στη δραστηριότητα των Συλλόγων και της Ομοσπονδίας, ο κ. Μαμαλίγκας, «δραστηριοποιείται σε τοπικό επίπεδο και η Ομοσπονδία που συντονίζει τις ενέργειες των συλλόγων μελών μία φορά τον χρόνο διοργανώνει πολιτιστικές εκδηλώσεις τριήμερες ή τετραήμερες, σε διαφορετική κάθε χρόνο πόλη της Ευρώπης. Φέτος μας τίμησαν με την παρουσία τους ο υφυπουργός Εξωτερικών κ. Γιάννης Μαγκριώτης και οι τρεις Μουφτήδες της Θράκης, Ροδόπης, Ξάνθης και Έβρου. Αυτό από μόνο του το γεγονός δείχνει τη ισότιμη σχέση που έχουμε όλοι οι συμπατριώτες Θράκες μεταξύ μας στο εξωτερικό, είτε είμαστε χριστιανοί, είτε μουσουλμάνοι. Λειτουργούμε δύο σχολεία εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας για τα παιδιά, με φροντιστηριακά μαθήματα και από το Σεπτέμβριο και μετά έχουμε στο πρόγραμμα να λειτουργήσουμε άλλα πέντε, με την προοπτική να επεκταθούν σε όλη την Ευρώπη. Έχουμε τη βοήθεια του Υπουργείου Εξωτερικών και της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού, χωρίς όμως να είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αν στο μέλλον τα φροντιστηριακά αυτά σχολειά μας ενταχθούν στα προγράμματα του υπουργείου Παιδείας. Έχουμε βέβαια την υπόσχεση της Περιφέρειας ότι θα μας στείλουν δασκάλους, ιδιαίτερα για τα μειονοτικά παιδιά, αλλά δεν έχουμε ακόμη καμιά θετική απάντηση.

Ο κ. Μαμαλίγκας βιάζεται να περάσει από τις δραστηριότητες των συλλόγων «όπου έχουμε πολλά να προσθέσουμε» στο θέμα που φαίνεται να τους «καίει». Με εύσχημο τρόπο οδηγεί τη συζήτηση σε μία ενδιαφέρουσα συνέντευξη.

«Να σταθούμε σε ένα κύριο θέμα. Στο ρόλο που μπορεί να παίξει η Ομοσπονδία και οποιαδήποτε Ομοσπονδία σε όλο τον κόσμο, στην τουριστική προβολή του τόπου μας σε όλες τις μορφές του. Πρέπει να υπάρχει συνεργασία και βοήθεια με τις τοπικές αρχές δημοτικές, νομαρχιακές και την Περιφέρεια».

-Σίγουρα θα έχετε σκεφθεί κάποια πράγματα. Πείτε μας κάποια από αυτά που θα προτείνατε.

Τις περισσότερες φορές δεν χρειαζόμαστε οικονομική βοήθεια, αλλά χρειαζόμαστε υλικό. Είτε διαφημιστικό είναι αυτό, είτε η συμμετοχή μας σε διάφορες εκθέσεις στην Ευρώπη που γίνονται με θέμα τον τουρισμό. Τελευταία υπάρχει έντονο ενδιαφέρον για τις εναλλακτικές μορφές τουρισμού, τον οικοτουρισμό, αλλά δεν γνωρίζουμε καθόλου τι υποδομές υπάρχουν εδώ. Ζητάμε υλικό πληροφοριακό για να το διαθέσουμε σε διάφορες εκδηλώσεις αλλά να μεταδώσουμε κι εμείς όσα θα μάθουμε με τις επαφές μας, τις συναντήσεις. Είναι μια ανέξοδη διαφήμιση του τόπου μας. Δεν μας έχει έρθει τίποτε ή, όπως έγινε στις πρόσφατες κεντρικές πολιτιστικές εκδηλώσεις, που παραγγείλαμε στην Εταιρεία που είναι υπεύθυνη για την τουριστική προβολή της Περιφέρειας τον Φεβρουάριο το υλικό και μας ήρθε αφού ήδη είχαμε αρχίσει. Τα περιθώρια ήταν μικρά. Μάλιστα μας έκανε εντύπωση που το περισσότερο υλικό ήταν από την Νομαρχία Έβρου, το γιατί βέβαια, δεν το γνωρίζω. Αυτό είναι ένα σημείο που το τονίζω στην ομιλία μου στο Συνέδριο.

Ζητάμε τη συνεργασία τουλάχιστον στο επίπεδο της τουριστικής προβολής του τόπου μας, γιατί για την οικονομική συνεργασία ή στήριξη, αυτό είναι μια συζήτηση που αφορά άλλο επίπεδο, καθώς στην Ευρώπη δεν υπάρχουν μεγάλοι επιχειρηματίες. Συνήθως είναι μικροί επιχειρηματίες που όμως κι αυτών η ενημέρωση για τα οικονομικά πράγματα της Θράκης δεν τους είναι γνωστή.

-Θέτετε δηλαδή θέμα ενημέρωσης για αναπτυξιακά προγράμματα που ισχύουν στην περιοχή;

Ναι! Είμαστε πίσω στα τεκταινόμενα του τόπου και σε ενημέρωση για αναπτυξιακά προγράμματα. Θα μου πει κάποιος ότι υπάρχει και το διαδίκτυο, αλλά και εκεί είναι ένα χάος, πού να ψάξεις και τι να βρεις. Για παράδειγμα θα μπορούσε κάποιος με μια επίσκεψη να μας ενημερώσει για το Leader ή για τα προγράμματα των ορεινών περιοχών που ακούσαμε στις ομιλίες στο Συνέδριο. Όσοι ενδιαφέρθηκαν έψαξαν και βρήκαν ό,τι ήθελαν από άλλες πηγές. Υπάρχει ένα πρόγραμμα από το Συμβούλιο Απόδημου ελληνισμού στο διαδίκτυο, αλλά είναι να χάνεσαι εκεί μέσα και ασχολείται περισσότερο με τους Έλληνες της τέως Σοβιετικής Ένωσης και λιγότερο με τους Έλληνες της Κεντρικής Ευρώπης.

-Πιστεύετε ότι αν είχατε καλύτερη ενημέρωση θα μπορούσαμε να έχουμε επαναπατρισμό και επενδύσεις;

Νομίζω, ότι αν ήταν ενημερωμένοι θα μπορούσαν να επιστρέψουν. Σήμερα φοβούνται να μη χάσουν τις οικονομίες που έχουν κάνει με ιδρώτα. Δεν διακινδυνεύουν μια επιστροφή ή μια επένδυση με την αβεβαιότητα που δημιουργεί η αγνωσία του περιβάλλοντος. Οι συνηθέστερες επενδύσεις όσων έχουν επιστρέψει είναι σε σούπερ μάρκετ, σε μικροτουριστικές μονάδες με 3-4 ενοικιαζόμενα δωμάτια.

Έρχονται σε ένα διαφορετικό σύστημα και δεν ξέρουν τι να κάνουν, πελαγώνουν.

Την τρίτη ηλικία την απασχολεί επίσης η σύνταξη, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, καθώς είναι συνηθισμένοι σε ένα διαφορετικό ευρωπαϊκό σύστημα, που τους έδινε σιγουριά. Έτσι παρατηρούμε το φαινόμενο άνθρωποι συνταξιούχοι να έρχονται στην πατρίδα να μένουν 3-4 μήνες και να επιστρέφουν πάλι πίσω.

-Με τη νεολαία πώς εξελίσσεται η κατάσταση;

Το θέμα της νεολαίας σε όλη την Ευρώπη όχι μόνο στη Γερμανία είναι το πρόβλημα της ανεργίας, της επαγγελματικής κατάρτισης και το ένα, έχει συνάφεια με το άλλο. Γιατί τα ελληνόπαιδα επηρεασμένα από τους γονείς τους σπουδάζουν στο Πανεπιστήμιο, τέσσερα πέντε συγκεκριμένα επαγγέλματα, αλλά σήμερα η οικονομία θέλει τεχνοκράτες και εκεί έχουμε χάσει το παιχνίδι. Στη Γερμανία προσλαμβάνονται στην πληροφορική Ινδοί μετανάστες…

Επίσης οι γονείς προτιμούν τα καθαρά ελληνικά σχολεία, γιατί έχουν πάντα το νου τους στην επιστροφή, και τους νοιάζει να ξέρουν τα παιδιά τους καλά τη γλώσσα. Εκεί τα παιδιά χάνουν, γιατί τελικά κανένας δεν έχει επιστρέψει. Σήμερα στην ενιαία Ευρώπη ο καθένας μπορεί να δουλέψει όπου θέλει αρκεί να έχει τις κατάλληλες γνώσεις.

-Τα αιτήματα της Ομοσπονδίας;

Υπάρχουν κοινά αιτήματα των Ομοσπονδιών που αφορούν την εκπαίδευση ή την ασφάλεια κλπ, εμείς επικεντρωνόμαστε στη Θράκη. Θέλουμε ενημέρωση για τα αναπτυξιακά προγράμματα στη Θράκη και εφαρμογή όσων έχουν υποσχεθεί για την ανάπτυξή της, ώστε αν αποφασίσουμε να γυρίσουμε να δούμε τι δουλειές μπορούμε να κάνουμε. Επίσης ενημέρωση για τις προσλήψεις που γίνονται στους δήμους ή τις νομαρχίες, στις παραμεθόριες περιοχές, γιατί υπάρχουν πολλά παιδιά που θέλουν να επιστρέψουν και δεν γνωρίζουν τίποτε για προσλήψεις και τους όρους τους.

-Να έρθουμε λίγο και στην αναγκαιότητα των Συνεδρίων;

Είμαστε στο 6ο Συνέδριο αλλά δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν είδαμε να υλοποιείται καμία απόφαση, αν και στο τελευταίο Συνέδριο της Ξάνθης είχε εκλεγεί μια εκτελεστική γραμματεία των αποφάσεων του Συνεδρίου. Δυστυχώς δεν είδαμε τίποτε.

Νομίζω ότι και σ’ αυτό το συνέδριο, αν δεν προχωρήσουμε στην υλοποίηση μέρους των αποφάσεων που θα ληφθούν, θα εξελιχθούν τα Συνέδρια σε μια μονότονη επανάληψη των ίδιων και των ίδιων…Στα χαρτιά έμεινε και το Ίδρυμα των «Απανταχού Θρακών», η «Αμφικτιονία», το «Θρακικό Αρχείο», η «Συνομοσπονδία Θρακών».

Νομίζω ότι οι πολιτικοί μας δεν θέλουν έναν απόδημο ελληνισμό ενωμένο. …Κυριαρχεί παντού «το διαίρει και βασίλευε». Αν και από μια άποψη ο απόδημος ελληνισμός της Ευρώπης είναι ο μόνος που κρατά τον ομφάλιο λώρο δεμένο με την πατρίδα. Οι περισσότεροι στην Αμερική ή στην Αυστραλία έχουν ενσωματωθεί στις τοπικές κοινωνίες και είναι άλλα τα προβλήματά τους, γιατί στην πατρίδα σε κρατά δεμένο η οικογένεια που αφήνεις, το σπίτι που έφτιαξες, οι συγγενείς. Για τον μετανάστη της Γερμανίας ή άλλων ευρωπαϊκών χωρών είναι μικρές και οι αποστάσεις, έρχεται τακτικά στην Ελλάδα, δεν είναι όμως το ίδιο για αυτόν που μένει στην Αυστραλία και έρχεται στα τέσσερα χρόνια μια φορά για να χορέψει στο πανηγύρι του χωριού του.

-Τί προτάσεις καταθέσατε στο Συνέδριο;

Τα ίδια που καταθέτουμε μια ζωή, εκτός από μερικές που εκ των πραγμάτων έχουν υλοποιηθεί, όπως το αεροδρόμιο της Αλεξανδρούπολης που έγινε διεθνές. Ένα χρονίζον αίτημα, που φαίνεται να έχει μπει σε κάποιο δρόμο, είναι το Ομογενειακό χωριό, όπου οι μετανάστες που θα επιστρέφουν θα μπορούν να αγοράσουν το σπίτι τους. Υπήρχαν προστριβές , υπήρξε μια λανθασμένη κατεύθυνση στην υλοποίησή του, δόθηκαν οι αναγκαίες εξηγήσεις και βαίνει πια προς υλοποίηση.

Προτάσεις όμως μπορεί να καταθέτονται, το θέμα είναι η υλοποίησή τους. Τελικά, ίσως θα έπρεπε να σκεφθούμε, σε κάθε Συνέδριο να κατατίθεται μία πρόταση, της οποίας να επιδιώκουμε την υλοποίησή, παρά να έχουμε πολλές προτάσεις, σκέψεις, επιδιώξεις και να μη γίνεται τίποτα.

Καλά τα κόμματα, καλές οι προτάσεις, αλλά πάνω απ΄ όλα χρειάζεται ομόνοια και δουλειά. Όλοι θέλουμε να φτάσουμε στον ίδιο σκοπό, αλλά από διαφορετικό δρόμο.

Έφη Μωραΐτου

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.