Τακης Χαριτος, γραμματεας ΣΥΝ Ροδοπης: «Αυτο που θα κανει ο Φωτης Κουβελης εχει ημερομηνια ληξης»

Ραγδαίες ήταν οι εξελίξεις στο 6ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς η Ανανεωτική Πτέρυγα αποχώρησε από τις διαδικασίες του, Ένα επίπονο συνέδριο με πολλές ανατροπές, ρήξεις και εκπλήξεις που παρακολούθησε με ενδιαφέρον η ελληνική κοινωνία. Στις εργασίες του Συνεδρίου συμμετείχε και ο Τάκης Χαρίτος Γραμματέας ΣΥΝ Νομού Ροδόπης, ο οποίος μίλησε στο Δάμωνα Δαμιανό στην εκπομπή του «Αιχμή του Δόρατος» στο ραδιόφωνο του Παρατηρητή. Ο κ. Χαρίτος μεταφέρει τη θλίψη του για τα όσα συνέβησαν στο συνέδριο υποστηρίζοντας ότι το ζητούμενο είναι η αριστερά να διαμορφώσει τη δική της πρόταση εξόδου από την κρίση. Να σημειωθεί βέβαια ότι ο διάλογος για το θέμα θα συνεχισθεί αύριο με συνέντευξη του προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Ξάνθης κ. Γούναρη.

 

Όλα όσα άκουσα και έγιναν στο συνέδριο δημιουργούν θλίψη

ΠτΘ: Η αριστερά είναι ένα μεγάλο παραδοσιακό κομμάτι του ελληνικού λαού με αγώνες, θυσίες, θέσεις και αντιπαραθέσεις που έχει αφήσει βαθιά το στίγμα της στη νεότερη ελληνική ιστορία. Πού πάει σήμερα ο χώρος της ευρύτερης δημοκρατικής ανανεωτικής αριστεράς κ. Χαρίτο και τι σηματοδοτεί το αποτέλεσμα του συνεδρίου;
Τ.Χ.: Σε μια τέτοια περίοδο βαθιάς κρίσης που πλήττονται πάρα πολλά θα έπρεπε να στείλουμε ένα μήνυμα ενότητας, κοινής δράσης και αισιοδοξίας, ένα μήνυμα πρόσκλησης προς τον κόσμο, και ιδιαίτερα στον αριστερό κόσμο του ΠΑΣΟΚ, που δεν αναγνωρίζει τον εαυτό του στην σημερινή κυβερνητική πολιτική. Όλα τα άλλα που έγιναν και άκουσα στο συνέδριο θεωρώ ότι δημιουργούν μια θλίψη, μια στενοχώρια, που αφορά στο αν η αριστερά θα μπορέσει πραγματικά να ανοίξει το δρόμο για την διαμόρφωση νέων δεδομένων μέσα στην ελληνική κοινωνία.

ΠτΘ: Τι ήταν αυτό που σας προκάλεσε θλίψη στο συνέδριο;
Τ.Χ.: Ενώ έγινε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συζήτηση και ενώ διαμορφώθηκε μια εξαιρετικά μεγάλη πολιτική πλειοψηφία σε ό,τι έχει να κάνει με το πρόγραμμα και τις θέσεις του ΣΥΝ, δηλαδή η ανάγκη να σταθεί η αριστερά δίπλα σε αυτούς που πλήττονται για να μπορέσει να παίξει ουσιαστικότερο ρόλο στην ελληνική κοινωνία, που έτσι και αλλιώς αισθάνεται ότι δεν έχει παρόν και μέλλον με όλα αυτά που ακούγονται και περί συντάξεων και για άλλα θέματα, ενώ λοιπόν διαμορφώθηκε μια τέτοια πολιτική με πολύ μεγάλη πλειοψηφία, ταυτόχρονα διαμορφώθηκε ένα κλίμα με την αποχώρηση ενός μέρους από την Ανανεωτική Πτέρυγα με τον κ. Κουβέλη, ενώ ένα άλλο μέρος με τον Δημήτρη Παπαδημούλη παρέμεινε μέσα, το οποίο δίνει την μάχη ώστε να μπορέσει σε μια ενωμένη προοπτική να κατευθυνθεί ο Συνασπισμός και ο ΣΥΡΙΖΑ. Η στάση του κ. Κουβέλη νομίζω ότι δεν αποπνέει κάτι ευχάριστο στην ελληνική κοινωνία και στο χώρο της αριστεράς.

Οι συνιστώσες στο ΣΥΡΙΖΑ είναι υπαρκτά προβλήματα

ΠτΘ: Θα κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου και θα σας κάνω μια ερώτηση. Ο κ. Κουβέλης και πολλά άλλα μέλη της ανανεωτικής τάσης λένε ότι «απορροφηθήκαμε από το ΣΥΡΙΖΑ, ότι δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσε την λυδία λίθο προκειμένου να μας οδηγήσει σε διαλυτικές τάσεις καθώς μας οδηγεί σε αριστερίστικες λογικές και αντιλήψεις που δεν έχουν να κάνουν με την πραγματική ουσία και την πολιτική ταυτότητα αυτού που γνωρίζαμε την δεκαετία του 1990 και του 2000 ως Συνασπισμό της Αριστεράς της Οικολογίας και των Κινημάτων». Ποια είναι η άποψή σας;
Τ.Χ.: Μακάρι αυτό να ήταν το πρόβλημα και να υπήρχε πληθώρα ιδεών, προτάσεων τέτοιων που να δίνουν απαντήσεις στα προβλήματα της κοινωνίας και να ανοίγουν δρόμους και μακάρι το πρόβλημα να ήταν οργανωτικό και να περιοριζόταν στο τι λέει η μια ή η άλλη συνιστώσα και στο τι κάνει ο Αλαβάνος. Νομίζω ότι η απάντηση θα ήταν πολύ εύκολη. Η αριστερά είναι ανάγκη να διαμορφώσει – και έχει κατά βάση διαμορφώσει με την πλειοψηφία που έχει διαμορφωθεί – μια πρόταση για το πώς μπορούμε να πάμε έστω με ελλείψεις έστω με την ανάγκη να αναδιαμορφώνεται στο μέλλον μια πρόταση για το πού μπορεί να κατευθυνθεί η κοινωνία, να διαμορφώσει απαντήσεις όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στον κόσμο. Αυτό είναι το μεγάλο ζητούμενο, να μπορέσει η αριστερά να δώσει ένα πρόταγμα, μια δικιά της προοπτική εξόδου, όλα τα άλλα δεν έχουν αξία. Σήμερα δεν υπάρχει λόγος να συγκρουόμαστε για το τι λέει ο κ. Αλαβάνος ή οι συνιστώσες στο ΣΥΡΙΖΑ, που είναι υπαρκτά προβλήματα, αλλά να συγκρουόμαστε για ιδέες, για προγράμματα, και προτάσεις και όχι για μίζερα πράγματα. Τα προβλήματα είναι υπαρκτά, τα οποία έτσι και αλλιώς ο ίδιος ο πρόεδρος ο Αλέξης Τσίπρας τα έθεσε και μίλησε για ένα νέο συμβόλαιο στο ΣΥΡΙΖΑ. Θα μιλήσουμε ανοιχτά με όλες τις συνιστώσες πού μπορούμε να προχωρήσουμε από κοινού. Όποιοι δεν μπορούν, είναι φανερό ότι δεν μπορούν να είναι σε αυτό το εγχείρημα, και για αυτό ακριβώς ο Δημήτρης ο Παπαδημούλης δέχθηκε να διαμορφώσουμε αυτό το πλαίσιο. Θεωρώ ότι ήταν μια έκκληση ενότητας, θετική ώστε να υπάρξει μια εκ νέου συζήτηση ώστε ο ΣΥΝ να προχωρήσει ενωμένος.

Λογικό να ενδημούν και μέσα στην αριστερά προσωπικές πολιτικές και φιλοδοξίες

ΠτΘ: Γιατί η αριστερά σήμερα όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη δεν μπορεί να εισπράξει την κοινωνική δυσαρέσκεια που δημιουργεί η εφαρμογή ενός νεοφιλελεύθερου μοντέλου ανάπτυξης που είναι φανερό ότι οδηγεί ένα μεγάλου μέρος του λαού στην φτώχεια, στην ανέχεια και στην εξαφάνιση;
Τ.Χ.: Γιατί δεν είναι εύκολες οι απαντήσεις στην Ελλάδα, στο εξωτερικό σε όλο τον κόσμο και δεν διαθέτει μαγικές λύσεις. Να θυμίσω ότι και στην κρίση του 1929 και τότε ακόμα δεν ήταν εύκολες οι απαντήσεις, ακόμα και τότε οι συγκρουόμενες ομάδες της Αριστεράς, από την Σοσιαλδημοκρατία μέχρι και την Κομμουνιστική αριστερά, είχαν διατυπώσει προτάγματα. Υπήρχε η θεωρία του Κέινς και η ανάγκη του κράτους να παίξει πιο ουσιαστικό ρόλο. Σήμερα που είναι μια ανάλογη κρίση βλέπετε μια ομάδα σοσιαλδημοκρατών ουσιαστικά να έχει εισχωρήσει και να έχει αποδεχτεί και να έχει εφαρμόσει τον νεοφιλελευθερισμό και ταυτόχρονα η υπόλοιπη αριστερά, πέρα από ορισμένες αξίες από ορισμένα προτάγματα, δεν μπορεί να διατυπώσει ένα πιο ρεαλιστικό και άμεσο σχέδιο για την Ευρώπη για τον κόσμο. Υπάρχει παγκοσμίως ένα ολοκληρωμένο πρόταγμα για την αριστερά, για αυτό και εδώ υπάρχουν συνολικά τέτοια προτάγματα για το πού μπορεί να οδηγηθούν τα πράγματα. Είναι λογικό να ενδημούν και μέσα στην αριστερά αλλά και αλλού οι προσωπικές πολιτικές και φιλοδοξίες χωρίς να υπάρχουν προτάγματα, απόψεις, θέσεις που να μπορούν να κατευθύνουν προς κάπου την αριστερά και την κοινωνία παγκοσμίως.
Θα έπρεπε η αριστερά σε μια τέτοια ιστορική περίοδο με μια νηφαλιότητα, με μια αυτοσυγκράτηση, με μια διάθεση να συζητήσει με την κοινωνία χωρίς διαιρέσεις και αποχωρήσεις, έχοντας ανοικτά ακόμη και ζητήματα στα οποία δεν είναι εύκολο να δώσει απάντηση, να προχωρήσει σε μια κατεύθυνση τέτοια που να εμπνεύσει και να προχωρήσει με την κοινωνία και να διαμορφώσει τα προτάγματα του αύριο.

 

ΠτΘ: Ποιο πιστεύετε ότι θα είναι από εδώ και πέρα το μέλλον του ΣΥΝ, ποια η παρέμβασή του στα πράγματα της ΕΛλάδας;
Τ.Χ.: Δεν θεωρώ ότι υπάρχει χώρος από αυτόν που σήμερα εκφράζεται από τη μεγάλη πλειοψηφία του ΣΥΝ. Σήμερα δεν υπάρχει κάτι που να σηματοδοτεί ότι υπάρχει ένας άλλος δρόμος. Για αυτό και με κατέπληξε η ευκολία με την οποία απεχώρησε ο Φώτης Κουβέλης, ένας άνθρωπος που εκτιμώ για να μπορέσει να διαμορφώσει κάτι διαφορετικό. Με κατέπληξε ότι τόσο ο ίδιος αλλά και οι γύρω του μέσα σε ένα βράδυ εκπέμπουν ότι είναι έτοιμοι για κάτι διαφορετικό. Δεν νομίζω ότι μπορεί να εκφράσει κάτι διαφορετικό από αυτό που ήδη εκφράζει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Μέσα στην κοινωνία θα γεννηθεί κάτι καινούργιο

ΠτΘ: Μήπως κ. Χαρίτο το «ανανεωτικής» πήγε λίγο πίσω από την Αριστερά την ριζοσπαστική και κινηματική;
Τ.Χ.: Έχουμε κάνει πολλά βήματα στην ανανέωση με βάση τις σημερινές αναγκαιότητες, Πριν ένα χρόνο πήγαμε σε προγραμματικό συνέδριο και εκδώσαμε ένα πρόγραμμα που πραγματικά συζητήθηκε και ακούσθηκε στην ελληνική κοινωνία. Το θέμα δεν είναι να φέρει την λέξη ανανέωση, αλλά αν αυτή εκφράζεται και στο πρόγραμμα, στις ιδέες στα καινούργια πρόσωπα που έρχονται στο προσκήνιο. Θεωρώ ότι ο ΣΥΝ έχει φέρει τέτοια καινούργια στοιχεία στην χώρα. Έχει φέρει ένα νέο πρόεδρο, που δυστυχώς δεν βρήκε στήριξη και βοήθεια από όλους αυτούς που υποτίθεται ότι τόσα χρόνια είναι στο πολιτικό κατεστημένο, να το πω έτσι, της Αριστεράς. Δεν μιλώ μόνο από πλευράς Αλαβάνου αλλά τώρα βλέπω και μια άλλη πλευρά που ομνύει στην ανανέωση. Έχει διαμορφώσει ένα τέτοιο καινούργιο ρεύμα στην ελληνική κοινωνία, η οποία μπορεί να απευθυνθεί με βάση νέα γενιά ανθρώπων και στελεχών που μπορεί πραγματικά να αποτελέσει νέο πόλο. Κατά την άποψή μου σήμερα ζούμε μια περίοδο και στην αριστερά δεινών. Πιστεύω ότι θα γεννηθεί κάτι καινούργιο και πιστεύω ότι θα γεννηθεί όχι μόνο στενά μέσα από τον Συνασπισμό Αριστεράς, όπως έχει διαμορφωθεί, αλλά μέσα στην κοινωνία. Είναι τόσο μεγάλα προβλήματα, που αν πραγματικά αυτή η νέα γενιά που έρχεται στο προσκήνιο, βρει τον βηματισμό της με ό,τι σήμερα μέσα στην κοινωνία αναταράσσεται, θεωρώ ότι θα δημιουργηθεί ένα καινούργιο μόρφωμα που θα μπορεί αποφασιστικά να παίξει και αποφασιστικό ρόλο. Όλα τα άλλα που λέγονται, όπως αυτά τα ακραία του Αλαβάνου, ή όλα τα άλλα που βλέπω ή που βασίζεται ότι μπορεί να κάνει ο Κουβέλης, έχουν ημερομηνία λήξης δεν μπορούν να έχουν προοπτική μέσα στην ελληνική κοινωνία που σήμερα πλήττεται. Αρκεί ο ΣΥΝ να μπορέσει να βρει τον βηματισμό του.

ΠτΘ: Εσείς πιστεύετε ότι θα μπορούσαν οι ανανεωτικοί να έχουν θέση μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ
Τ.Χ.: Βεβαιότατα όπως μπορούσαν και μέχρι σήμερα. Δεν φαντάζομαι ότι λίγες ημέρες πριν το συνέδριο ανακάλυψαν ότι υπάρχουν προβλήματα νομίζω ότι κάθε λογικός άνθρωπος το αντιλαμβάνεται. Αν υπήρχαν τέτοια προβλήματα θεωρώ ότι ο Φώτης Κουβέλης είναι ειλικρινής άνθρωπος, πριν από τις εκλογές δεν θα δεχόταν να μπει σε μια διαδικασία να κατεβεί με τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι δυνατόν σε μια τέτοια κατάσταση πού όλα τα θέματα στην αριστερά είναι ανοιχτά που αναζητάμε τον τρόπο για την επόμενη ημέρα να θεωρεί κάποιος την δική του αλήθεια ως μοναδική;

ΠτΘ: Αυτό συμβαίνει πάντα στην Αριστερά. Και ο κόσμος που δεν είναι υποχρεωμένος να παρακολουθεί τα οργανωτικά σας προβλήματα αναρωτιέται γιατί…
Τ.Χ.: Γιατί ο καθένας πιστεύει ότι έχει την απόλυτη αλήθεια, θεωρεί ότι η δική του αλήθεια και αυτή είναι που θα δώσει απάντηση στην ελληνική κοινωνία, χωρίς να θεωρεί ότι μπορεί να λειτουργήσει μέσα σε κανόνες με όρια και αισιοδοξία. Νομίζω ότι αυτό γίνεται από τον περισσότερο κόσμο της αριστεράς, από ένα πάθος από μια ανιδιοτέλεια, από μια διάθεση προσφοράς και όχι έτσι όπως γίνεται σε άλλους χώρους με άλλα κίνητρα για άλλα συμφέροντα και επιδιώξεις. Σε μας στην αριστερά η παθογένεια, όπως την περιγράψατε, κρίνετε από το πάθος και την προσπάθεια του καθενός για να βρεθεί η σωστότερη λύση για το μέλλον. Δεν σας κρύβω όμως ότι σήμερα στην χώρα μας είναι ρευστό το πολιτικό σκηνικό. Δέστε τις αναταράξεις στο χώρο του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Φοβάμαι ότι από όπου πέρασε το ΔΝΤ και διατύπωσε τέτοιες πολιτικές σκληρές δεν επηρέασε μόνο τη ζωή των ανθρώπων και των κοινωνιών αλλά και το πολιτικό σύστημα και δεν κρύβω ότι ενεργοποιούνται πολλές δυνάμεις που θέλουν να αναδιατάξουν το πολιτικό σκηνικό. Για αυτό και εμένα μου προκαλεί εντύπωση και θεωρώ ότι ήταν μεγάλη η πολιτική ευθύνη στελεχών του διαμετρήματος του Φώτη Κουβέλη να ενεργοποιούνται, τώρα τη στιγμή που επιχειρείται από άλλες διευθύνσεις, να αναδιατάξουν το πολιτικό σύστημα. Πίστευα και πιστεύω ότι ένας άνθρωπος που έχει τις βάσεις του στην αριστερά θα έπρεπε και από την σκοπιά της αριστεράς να παρέμβει, έτσι ώστε να υπάρξουν οι ανασυνθέσεις στο πολιτικό σκηνικό, αλλιώς γεννά πάρα πολλά ερωτήματα, για τα όσα συμβαίνουν και στο ΣΥΝ.

ΠτΘ: κ. Χαρίτο σας ευχαριστούμε πολύ.
Τ.Χ.: Κι εγώ σας ευχαριστώ.

Το μοντέλο της ΕΕ δεν αντιστοιχεί στην κρίση που βιώνουμε

ΠτΘ; Το πείραμα της ενωμένης και της οικονομικά ενωμένης πολύ δε περισσότερο της πολιτικά ενωμένης Ευρώπης φαίνεται ότι από οποιαδήποτε άλλη χρονική περίοδο ότι μπάζει ότι περνά. Στην Ελλάδα γνωρίζαμε ότι υπήρχαν οι αντιευρωπαϊκές δυνάμεις και οι φιλοευρωπαϊκές, που δέχονταν ασμένως όλο αυτό και άλλες που το δέχονταν κριτικά όπως ο ΣΥΝ. Σήμερα υπάρχει χώρος στον ΣΥΝ ώστε να δεχθεί κριτικά αυτό το πείραμα, ή υπάρχει δυνατότητα διαμόρφωσης μιας τέτοιας πλειοψηφίας μέσα σε αυτό το χώρο όπως ο κ. Λαφαζάνης, που στέκεται αντιευρωπαϊκά, και λέει ότι πρέπει να δούμε άλλες διεξόδους έξω από αυτό το εγχείρημα των τελευταίων πενήντα χρόνων;
Τ.Χ.: Η ΕΕ οικοδομήθηκε σε μια άλλη οικονομική περίοδο σε μια περίοδο ανάπτυξης, παροχών κοινωνικού κράτους. Σήμερα στην βαθιά κρίση που βιώνουμε τα τελευταία δύο χρόνια δεν αντιστοιχεί το μοντέλο που φτιάχτηκε στην ευρωζώνη, γιατί είναι διαφορετική η οικονομική κατάσταση και για αυτό επιχειρείται από τις νεοφιλελεύθερες δυνάμεις που εκπροσωπούνται στην Κομισιόν και στην ευρωζώνη να υπάρξουν πιο νεοφιλελεύθερες λύσεις, είναι δηλαδή και η Ευρωπαϊκή Ένωση σε ένα σταυροδρόμι, ή θα προχωρήσει και θα απορρίψει τις πολιτικές του νεοφιλελευθερισμού που την διαπερνούν σε όλες τις δομές της και μας έφεραν σε αυτήν την βαθιά οικονομική κρίση και την Ευρώπη και την Ελλάδα ή θα τις απορρίψει και θα πάει σε μια κατεύθυνση άλλων πολιτικών που θα στηρίζουν την κοινωνία το κοινωνικό κράτος και τους εργαζόμενους και θα βάλουν άλλα κριτήρια για την ανάπτυξη και την εξέλιξη στην Ευρώπη και όχι τα στενά μονεταριστικά κριτήρια, που βλέπουν αποκλειστικά τα οικονομικά ελλείμματα και χρέη των οποίων οι αριθμοί δείχνουν ότι γενικώς δεν πάνε καλά αλλά στην ουσία δεν μπορούν να απαντήσουν στο τεράστιο πρόβλημα ανάπτυξης και στασιμότητας και ύφεσης που υπάρχει στην Ευρώπη. Ή λοιπόν θα πάνε σε μια άλλη κατεύθυνση ή αν συνεχίσουν έτσι είναι φανερό ότι η κατάσταση δεν οδηγεί σε μια θετική εξέλιξη τους ευρωπαϊκούς λαούς. Η άποψή μας που διαμορφώνεται είναι ότι θα πρέπει να αλλάξουν οι πολιτικές και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Πρέπει η αριστερά να εργαστεί με όλους τους λαούς και στην Ελλάδα και τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις στην Ευρώπη για να ανατραπούν αυτές οι πολιτικές έτσι ώστε να διαμορφωθούν άλλοι πολιτικοί συσχετισμοί και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη ικανοί να μας δώσουν μια άλλη θετική λύση για τους λαούς, έτσι ώστε να διαμορφωθεί ένας άλλος καινούργιος πολιτικός συσχετισμός που θα ανοίξει εκ νέου τη συζήτηση για την Ελλάδα και την Ευρώπη για τον σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία. Αυτά πρέπει να είναι τα προτάγματα στην κοινωνία της Ελλάδας και της Ευρώπης. Δεν σας κρύβω ότι εργαζόμαστε προς αυτή την κατεύθυνση. Στο συνέδριο ήταν παρών ο πρόεδρος κόμματος της Γερμανίας που με αυτοπεποίθηση μίλησε για την ανάγκη να προχωρήσει η αριστερά στην Ευρώπη ενωμένη. Υπάρχει η δυνατότητα υπάρχει ένα εκρηκτικό μείγμα στην Ελλάδα και στην Ευρώπη στους εργαζόμενους που ζητούν να προχωρήσει η Ευρώπη σε άλλες κατευθύνσεις όχι στην συντηρητικοποίηση, όχι στην πιο ακραία ακόμη φιλελευθεροποίηση και νομίζω προς αυτό θέλει να εργασθεί ο ΣΥΡΙΖΑ.

ΠτΘ: Άρα λέτε ναι στην Ευρώπη αλλά σε μια άλλη Ευρώπη…
Τ.Χ.: Σαφέστατα που θα ακολουθηθούν άλλες πολιτικές και αυτό είναι στο χέρι των λαών.

Δεν έχει καμία αξία να καταγγέλλουμε την Ευρωζώνη αόριστα

ΠτΘ: Αρκεί να πεισθούν και οι πλειοψηφίες των λαών να οδηγηθούν σε μια άλλη στρατηγική κατεύθυνση πράγμα δύσκολο καθώς η αριστερά θα επαναλάβω ότι δεν πείθει, δεν έχει δώσει στο όραμα που περιγράφεται υπόσταση εφαρμοσμένης πολιτικής…
Τ.Χ.: Σαφέστατα υπάρχει αυτή η ανάγκη αλλά στην Ελλάδα είμαστε σε μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση. Με ευκολία μπορούμε να τα αποδώσουμε όλα στην ΕΕ γιατί ασφαλώς και υπάρχει αυτή η νεοφιλελεύθερη λαίλαπα στην Ευρώπη. Στην Ελλάδα όμως υπάρχουν κυβερνήσεις που έχουν αποδεχτεί αυτή την κατάσταση και αποφασίζουν για το αν θα γίνει το ένα ή το άλλο. Για το ασφαλιστικό δεν αποφασίζει η Ευρώπη, ούτε το ΔΝΤ αλλά η σημερινή η κυβέρνηση που ετοιμάζει την Παρασκευή να κατεβάσει ένα νομοσχέδιο στο οποίο φαίνεται ότι οι συντάξεις, η κοινωνική ασφάλιση θα είναι ένα πλέον απατηλό όνειρο για το μέλλον. Μιλάμε για προνοιακά επιδόματα της τάξης των πεντακόσίων ευρώ περίπου και για τους νέους ανθρώπους άπιαστο το όνειρο της σύνταξης. Αυτή την πραγματικότητα η ελληνική κυβέρνηση την αποφασίζει, την σχεδιάζει και θα την ψηφίσει. Αν για τέτοια ζητήματα δεν διαμορφωθεί ένα μεγάλο κίνημα μέσα στους εργαζόμενους που πλήττονται έτσι ώστε να αποτραπούν τέτοιες εξελίξεις το να μιλούμε αόριστα και να καταγγέλλουμε την Ευρωζώνη ή τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές δεν έχει καμία αξία.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.