Stand Up Comedy: Κωμωδια πανω και κατω απ΄ το σανιδι

Το stand up comedy ξεκίνησε για πρώτη φορά στην Ελλάδα τον Απρίλιο του 1995 με πρωτοβουλία της Λουκίας Ρικάκη. Οι παραστάσεις stand up comedy είναι από τις γνωστές και επιτυχημένες μορφές παραστάσεων κωμωδίας στην Αγγλία και την Αμερική, όπου επαγγελματίες ηθοποιοί και ερασιτέχνες κωμικοί παρουσιάζονται σε κλαμπ σε αυτοσχέδια νούμερα. Κωμικές παρλάτες, αυτοσχέδια νούμερα, αστείες ατάκες, αυτοσαρκασμός, καυτή σάτιρα με την έντονη συμμετοχή του κοινού είναι τα χαρακτηριστικά του stand up comedy.

Η Κοινότητα Νέων αποφάσισε να φέρει σήμερα Παρασκευή το Stand Up Comedy με τον Σίλα Σεραφείμ και τον Γιώργο Χατζηπαύλου στα πλαίσια της ύπαρξης του θεατρικού τμήματος της Κοινότητας «της οποίας μοναδικός σκοπός δεν είναι η υλοποίηση θεατρικών παραστάσεων αλλά και η πραγματοποίηση μαθημάτων θεατρικής παιδείας που επιτυγχάνονται τόσο με την προσωπική μας άσκηση όσο και με την παρακολούθηση άλλων παραστάσεων. Έτσι επιλέξαμε να φέρουμε το Stand Up Comedy που είναι ένα πρωτότυπο είδος δημιουργίας ένα είδος θεάτρου που δεν είναι πολύ γνωστό στο ευρύ κοινό, αν και το έχουμε συναντήσει σαν τρόπο σύμπραξης ηθοποιού και κοινού μέσα από τις σύγχρονες ελληνικές επιθεωρήσεις», τόνισε ένα μέλος της Κοινότητας Νίκος Μαθιουδάκης.

«Είναι λίγο άσχημο το παράδειγμα που παρεκκλίνει από την ορθή ερμηνεία του Stand Up Comedy. Επιχειρούμε να γνωστοποιήσουμε στο κοινό και να τους φέρουμε πιο κοντά σε κάτι καλύτερο και ποιοτικότερο από αυτό το είδος που έχουν να προσφέρουν αυτοί οι άνθρωποι και φυσικά κάθε ευκαιρία που μας δίνεται από ανθρώπους της τέχνης του θεάτρου ή οτιδήποτε μπορεί να χαρακτηρισθεί αυτό δεν το αφήνουμε να πάει χαμένο και το εκμεταλλευόμαστε δεόντως» τόνισε η Πρόεδρος της Κοινότητας Νέων Νατάσσα Κουμούτσου.

Η Κοινότητα είναι ένας πολιτιστικός φορέας που προσπαθεί όσο το δυνατόν περισσότερο να προάγει τον πολιτισμό της πόλης μας. Μέλη της φοιτητές που δεν είναι από την περιοχή μας και όμως προσπαθούν να ανασηκώσουν πολιτιστικά την πόλη στην οποία σπουδάζουν.

Κατά την άποψη της Νατάσσας Κουμούτσου η συγκεκριμένη παράσταση θα λειτουργήσει παιδευτικά όχι μόνο στα παιδιά της Κοινότητας αλλά και σε όσους θα παρακολουθήσουν την παράσταση, εφόσον πολλοί είναι αυτοί που παρακολουθούν τις διάφορες εκδηλώσεις της Κοινότητας. «Είναι η πρώτη φορά που θα δούμε συγκεκριμένη παράσταση και πιστεύουμε ότι θα είναι και η πρώτη φορά και για το ευρύτερο κοινό της πόλης. Σε συζήτηση που είχαμε με τα παιδιά της Κοινότητας έχουν ακουστά για το συγκεκριμένο είδος, αλλά δεν έχουν δει παράσταση. Και αυτά που βλέπουμε στην τηλεόραση είναι λόγο παρατραβηγμένα και κακόγουστα. Κακέκτυπα του τρόπου που γίνεται το Stand Up Comedy. Όταν πας σε μία τέτοια παράσταση θα πρέπει να είσαι και ετοιμόλογος και να απαντήσεις και να δεχθείς πείραγμα. Προβληματιστήκαμε για το χώρο γιατί το αμφιθέατρο είναι απρόσωπο και τεράστιο και το συγκεκριμένο είδος θέλει παρεΐστικο κλίμα γίνεται σε κλαμπ το οποίο όμως θα χωρούσε περιορισμένο αριθμό κοινού».

Γιώργος Χατζηπαύλου:

«Αριστοφανικό είδος το stand up comedy»

Ο Γιώργος Χατζηπαύλου, κατάγεται από τη Λιβαδειά, είναι 26 χρονών και εδώ και δύο χρόνια ασχολείται με το stand up comedy. Βασική του δουλειά η κειμενογραφία για διάφορα θέματα, από διαφημίσεις, κείμενα για περιοδικά και βέβαια για το stand up comedy τα τελευταία χρόνια. Γενικά του αρέσουν πράγματα που έχουν να κάνουν με το χιούμορ. Θεωρεί ότι τα πράγματα στη ζωή έχουν μία κωμική προέκταση που έχει ενδιαφέρον να την ανακαλύψεις. Οι αγαπημένες του ταινίες είναι πάντα κωμωδίες ή κομεντί, και εν κατακλείδι θεωρεί ότι το χιούμορ είναι ο κεντρικός άξονας της ζωής του. Τον ελεύθερο χρόνο του ακούει μουσική και γενικώς δεν κάνει τίποτα χωρίς να ακούει μουσική. Του αρέσουν σχεδόν όλα τα είδη, κυρίως ξένη μουσική, του αρέσει το διάβασμα, οι βόλτες και φυσικά τα κορίτσια.

ΠτΘ: Τι είναι το stand up comedy κατά την άποψή σας;

Γ.Χ.: Για μένα είναι ένας άμεσος τρόπος, ο οποίος τρόπος καταρχήν είναι το πιο αναρχικό είδος κωμωδίας, και το πιο ουσιαστικό και άμεσο είδος κωμωδίας γιατί δεν έχει κανόνες, βασίζεται απλά σ΄ έναν άνθρωπο ο οποίος λέει πέντε πράγματα χωρίς να κρύβεται πίσω από ένα κείμενο. Δεν υπάρχει δηλαδή μια προστασία, η οποία σε μια παράσταση θεατρική υπάρχει και είναι το κείμενο. Στο stand up comedy δεν υπάρχει αυτή η σύμβαση, συνεπώς είσαι εκτεθειμένος απέναντι στο κοινό που μπορεί να σου πει οτιδήποτε. Σαν είδος, λοιπόν, είναι ανατρεπτικό από μόνο του. Από τη φύση του το stand up comedy είναι ένας τρόπος να πεις τα πράγματα όσο πιο σκληρά γίνεται, αλλά πάντοτε μέσα από ένα φίλτρο χιούμορ. Δηλαδή πολλοί ακούνε πράγματα που υπό κανονικές συνθήκες θα τους σόκαραν αν τα έβλεπαν, αν τα άκουγαν στην καθημερινή τους ζωή, όταν όμως τα παρουσιάζεις μέσα από το χιούμορ ξαφνικά απενοχοποιούνται. Οπως είχε πει ο Μάρκ Τουαίν, ότι στην καλή κωμωδία ο κόσμος γελάει και με τον εαυτό του, το stand up comedy δείχνει κάποιες αστείες ή και σκληρές πλευρές της ζωής με τρόπο που σε κάνει να γελάσεις και χωρίς να σου δημιουργήσει τύψεις παράλληλα.

ΠτΘ: Στην αφίσα που κυκλοφόρησε από την Κοινότητα Νέων αποκαλείται το συγκεκριμένο είδος «πρόταση εναλλακτικής διασκέδασης». Ποια είναι η άποψή σας; Είναι όντως έτσι;

Γ.Χ.: Η φράση «εναλλακτική διασκέδαση» νομίζω ότι υπάρχει ακόμα στην Ελλάδα γιατί το stand up comedy είναι κάτι φρέσκο. Υπάρχει γύρω στα 10 χρόνια τώρα, αλλά ουσιαστικά τα βήματά του εκτός Αθηνών και το να απευθύνεται μαζικά πλέον στον κόσμο γίνεται από πέρσι ουσιαστικά, και γι΄ αυτό το λόγο είναι και εναλλακτικό. Ο κόσμος ακόμη δεν το έχει σαν βασική του επιλογή, δηλαδή να πάμε θέατρο ή σινεμά ή stand up comedy. Θεωρούν ότι πάμε να δούμε κάτι διαφορετικό, γι΄ αυτό είναι και εναλλακτικό. Επίσης, το εναλλακτικό, αν του έδινα μια ακόμη έννοια, είναι το alternative με τον τρόπο που το χρησιμοποιούν οι Αμερικάνοι για τη μουσική χωρίς κανόνες, που χωρά τα πάντα, συνδυάζει τα πάντα, πειραματίζεται με τα πάντα. Ως τρόπος διασκέδασης νομίζω ότι είναι από τους πλέον ανερχόμενους, γιατί δεν έχεις την αίσθηση ότι βλέπεις μια παράσταση στην οποία δεν συμμετέχεις έχεις την αίσθηση ότι γίνεσαι κομμάτι μιας τεράστιας παρέας από 100-200 άτομα, έστω και αν δεν πεις κάτι εσύ, έστω και να δεν συμμετάσχεις σε αυτό που ακούς, που το αντιλαμβάνεσαι σαν δικό σου. Δηλαδή, σίγουρα εμείς περιγράφουμε καταστάσεις που τις έχουνε ζήσει όλοι ή κάποια πράγματα που τα έχουν δει όλοι. Αυτόματα λοιπόν, ψυχολογικά, ο άλλος νιώθει ότι είναι κομμάτι αυτού που λες, άρα τελικά είναι ένας τρόπος διασκέδασης που δημιουργεί τεράστιες παρέες.

ΠτΘ.: Επηρεάζεστε από την πραγματικότητα και την επικαιρότητα…

Γ.Χ.: Βέβαια, και η επικαιρότητα και γενικά η καθημερινή ζωή, είναι οι δυο βασικοί παράγοντες που επηρεάζουν τα κείμενα, από εκεί γεννιούνται τα κείμενα.

ΠτΘ.: Κατά την άποψή σου, ένας ηθοποιός που ασχολείται με το συγκεκριμένο είδος χρειάζεται να έχει μία ειδική τεχνική για να πλησιάσει το κοινό;

Γ.Χ.: Καταρχήν να σας πω ότι δεν απαιτείται να είσαι ηθοποιός για να κάνεις stand up comedy. Υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που τους γνωρίζουμε σαν ηθοποιούς εμείς, οι οποίοι όμως ξεκίνησαν να είναι κάτι άλλο. Απλοί υπάλληλοι που έκαναν κάποια στιγμή stand up comedy, και αυτό τους πήγε ένα βήμα πάρα πέρα, τους έβαλε στον κινηματογράφο. Για παράδειγμα ο Γούντι Άλεν είναι ένας από αυτούς. Ο άνθρωπος δεν έχει καμιά σχέση ούτε με ηθοποιία ούτε με σκηνοθεσία, ξεκίνησε από stand up comedy και έγινε ό,τι έγινε. Από εκεί και πέρα νομίζω πως πρέπει να είσαι επικοινωνιακός. Δηλαδή το stand up comedy είναι ένα είδος επικοινωνίας, απλά πρέπει να καταλάβει ο κόσμος ουσιαστικά αυτό που έχεις μέσα στο κεφάλι σου, να το μεταφέρεις και να το καταλάβουν 100 άνθρωποι που κι αυτοί έχουν διαφορετικό τρόπο σκέψης. Άρα χρειάζεται να έχεις ανεπτυγμένη την αίσθηση της επικοινωνίας. Τις τεχνικές τις βρίσκεις στην πράξη. Δεν μπορεί να σου διδάξει κανένας. Οσο πιο πολύ κάνεις stand up comedy, τόσο περισσότερους τρόπους επικοινωνίας βρίσκεις, και τεχνικές ή αν έχεις κάποιο ίχνος τεχνικής μέσα στο μυαλό σου το αναπτύσσεις και το καλλιεργείς.

ΠτΘ.: Πιστεύεις ότι για τη συγγραφή κειμένων πρέπει να έχεις μάτια και αυτιά ανοιχτά;

Γ.Χ.: Καταρχήν αυτό από ένα σημείο και μετά γίνεται αυτόματα, χωρίς να το καταλαβαίνεις, δηλαδή πλέον περπατώ στο δρόμο και όταν βλέπω κάτι να γίνεται ή κάτι που ακούω ή διαβάζω, το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι, χωρίς να το ελέγξω, είναι εάν αυτό μπορώ να το αξιοποιήσω στο stand up comedy. Υπάρχουν περιοχές που μπορείς να ψάξεις τα θέματά σου, όπως οι σχέσεις των ανθρώπων είναι ένας ανεξάντλητος τόπος άντλησης ιδεών και θεμάτων. Οπότε πάντα έχεις το νου σου, όταν βλέπεις ένα ζευγάρι ή όταν κάτι συμβαίνει σ΄ εσένα αλλά και πάλι αυτό εμπίπτει στο κομμάτι του αυτοματισμού, το εξετάζεις. Εγώ τουλάχιστον χωρίς να το καταλαβαίνω λέω «αυτό μπορώ να το χρησιμοποιήσω στο stand up comedy; Μπορεί; Ωραία, ok, το κρατάω».

ΠτΘ: Και ο έρωτας αποτελεί θέμα για σάτιρα;

Γ.Χ.: Τηρουμένων των αναλογιών όχι ο έρωτας σαν συναίσθημα. Ο έρωτας από μόνος του δεν μπορεί να σατιριστεί, γιατί είναι κάτι αφηρημένο, αλλά τα σημάδια, το τι σου δημιουργεί ο έρωτας μπορεί να σατιριστεί ή το τι εκπτώσεις κάνεις σαν άνθρωπος, ενώ δεν έκανες, η αγάπη και η λύπη και όλα τα συναισθήματα μπορούν να σχολιαστούν στο μέτρο που επιτρέπουν οι εκδηλώσεις τους.

ΠτΘ.: Από την μέχρι τώρα εμπειρία σας το κοινό συμμετέχει στις παραστάσεις;

Γ.Χ.: Θα σας το πω το εξής, στο εξωτερικό που έχω δει κάποιες παραστάσεις δεν συμμετέχει σχεδόν καθόλου, δηλαδή δεν το θέλει και ο ίδιος ο κωμικός, και πολλές φορές σε κάποιες παραστάσεις που κάποιος πετάγεται από κάτω και λέει κάτι τον σταματά με αστείο τρόπο, γιατί δεν θέλουν να επεμβαίνουν στα κείμενά τους. Στην Ελλάδα, επειδή οι Έλληνες είμαστε λιγάκι παρορμητικοί και θέλουμε να πούμε και την εξυπνάδα μας, ο κόσμος λέει διάφορα, πολλές φορές και επιτυχημένα. Αυτό είναι καλό γιατί σημαίνει ότι σε παρακολουθεί, αλλά σχεδόν σε κάθε παράσταση, σε ορισμένα σημεία το επιδιώκουμε και εμείς να πει ο κόσμος κάποια πράγματα. Και βλέπεις ότι καμιά φορά υπάρχουν και κάποιοι που δεν θέλουν και δυσκολεύονται. Εκεί το καταλαβαίνεις και πας στον επόμενο, αλλά ποτέ δεν προσβάλεις κανέναν, ό,τι και να πει ο άλλος, εκτός κι αν είναι ενοχλητικός. Αν πάλι θες να σατιρίσεις κάτι που ενδεχομένως να «μειώνει» τον άλλο, πρώτα πρέπει να το κάνεις στον εαυτό σου, δηλαδή αν θέλω να πειράξω κάποιον, να του πω π.χ. ότι είναι κοντός, πρώτα θα ισχυριστώ για μένα ότι είμαι κοντός – που είμαι κοντός! – αλλά θα σατιρίσω τον εαυτό μου, γιατί όταν σατιρίζεις τον εαυτό σου, απενοχοποιείται και ο άλλος.

ΠτΘ.: Θα λέγαμε ότι ταιριάζει στον Έλληνα το stand up comedy αν και αμερικανόφερτο;

Γ.Χ.: Ναι, δεν είναι τελείως αμερικανόφερτο… Ένας συνάδελφος εδώ, ο Κωνσταντίνος Ραμιοτόπουλος, που πολλά χρόνια κι αυτός κάνει stand up comedy και είναι και φίλος μας, έχει πει κάτι σε μια συζήτηση και το θεωρώ αρκετά σωστό: ότι το stand up comedy, άμα το δεις σαν ένα είδος αυτόνομο, πώς λειτουργεί και τι τεχνικές και μεθόδους χρησιμοποιεί, είναι κατά πολύ αριστοφανικό είδος.

ΠτΘ.: Ποια είναι η σχέση του συγκεκριμένου είδους με τα κείμενα του Αριστοφάνης

Γ.Χ.: Καταρχήν το πρώτο πράγμα είναι ότι και ο Αριστοφάνης για την εποχή του ήταν αρκετά αναρχικός και αρκετά διαφορετικός και η γλώσσα και ο τρόπος που την χρησιμοποιούσαν, ήταν πολύ έξω από τα χρηστά ήθη της εποχής.

Μπορεί να μοιάζει και λίγο ως προς την ελευθερία του λόγου που χρησιμοποιεί και το stand up comedy, γιατί υπάρχουν σημεία που τα κείμενά μου έχουν αρκετές βωμολοχίες, αν και στην προσωπική μου ζωή δεν βωμολοχώ. Σ΄ αυτό μοιάζει αρκετά το stand up comedy με τον Αριστοφάνη. Από την άλλη, δεν μπορούμε να συγκριθούμε στο επίπεδο της συγγραφής, αλλά υπάρχουν αρκετά στοιχεία, όπως αυτό για τον ελεύθερο λόγο, για τον αυτοσχεδιασμό, για την συμβολοποίηση, που ενδεχομένως παραπέμπουμε και είναι, εν τέλει, και μια πολιτιστική κληρονομιά.

ΠτΘ.: Οι θεατές τι κερδίζουν από την όλη παράσταση;

Γ.Χ.: Καταρχήν πολύ γέλιο, πάρα πολύ γέλιο και θα σας πω ότι το stand up comedy, σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο είδος κωμωδίας, βγάζει περισσότερο γέλιο. Ακόμα και η καλύτερη επιθεώρηση και η καλύτερη κωμική παράσταση στο θέατρο και η καλύτερη κωμωδία στα σήριαλ ή στον κινηματογράφο αποκλείεται να βγάλει τόσο γέλιο όσο το stand up comedy. Γιατί είναι η φύση του είδους τέτοια. Στο stand up comedy, τα αστεία είναι πάρα πολύ κοντά και συνεχόμενα, δηλαδή ο κανόνας λέει ότι ο καλός κωμικός κάθε 15 με 20 δευτερόλεπτα πρέπει να παίρνει ένα γέλιο, μεγάλο ή μικρό. Αυτό δεν συμβαίνει σε κανένα άλλο είδος κωμωδίας και το stand up είναι μια συνεχόμενη ροή αστείων. Από εκεί και πέρα, κάτι που είναι πιο βασικό και το οποίο παίρνει ο θεατής, είναι το γεγονός ότι ορισμένα από τα κείμενα που ακούει είναι πράγματα που του έχουν συμβεί, πράγματα που τα έχει σκεφθεί, που τα έχει σατιρίσει και ο ίδιος και συνεπώς βλέπει ότι υπάρχουν, ότι τα κατακρίνει κάποιος. Έτσι, γινόμαστε κατά κάποιο τρόπο η φωνή του, γινόμαστε η κριτική του, δηλαδή ταυτίζεται κατά κάποιο τρόπο μ΄ αυτά που λέμε.

ΠτΘ: Σας ευχαριστούμε πολύ.

Γ.Χ.: Κι εγώ σας ευχαριστώ.

Σεραφείμ Σίλας: «Παρατηρητές του χιούμορ οι stand up comedians»

Ο Σεραφείμ Σίλας, ο δικός μας άνθρωπος, συμμετείχε εδώ και χρόνια στην ομάδα της Λουκίας Ρικάκη, η οποία συνεχίζει να υπάρχει αλλά κάποια μέλη της έχουν αυτονομηθεί. Είναι η δεύτερη φορά που παρουσιάζεται στην πόλη μας τέτοια παράσταση γιατί ουσιαστικά οι κυριότερες παραστάσεις είναι στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη. Ο ίδιος, παλιός γνωστός και αγαπημένος της πόλης και των ανθρώπων της υπόσχεται να μας ξεσηκώσει με γέλιο και αγάπη.

ΠτΘ: Ο όρος «stand up comedy» είναι αμερικανόφερτος, ουσιαστικά όμως αναφέρεται στο χιούμορ. Τι είναι το stunt up comedy; Είναι απελευθέρωση του πηγαίου γέλιου της ειρωνείας;

Σ.Σ.: Ουσιαστικά είναι η φόρμα που έχει ένα είδος κωμωδίας, είδος που στο εξωτερικό έχει παράδοση, είναι συνηθισμένο και μοιάζει με το δικό μας επιθεωρησιακό σόλο, αυτονομημένο όμως, χωρίς μουσική, χωρίς τραγούδια. Είναι η πιο πρόχειρη μορφή κωμωδίας, υπό την έννοια ότι είναι αυτή καθαυτή, μόνο το κείμενο, ο λόγος και ο ηθοποιός. Δεν έχει καμία άλλη βοήθεια.

ΠτΘ: Θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε μία εναλλακτική πρόταση διασκέδασης, μία πρόταση ανατροπής;

Σ.Σ.: Είναι εναλλακτική πρόταση, είναι και πρόταση ανατροπής υπό την έννοια ότι το καινούργιο που εισάγει είναι ότι έχει και τη συμμετοχή του κοινού σε ένα πολύ μεγάλο μέρος, το οποίο διαμορφώνει και το κείμενο και την πορεία της παράστασης. Κάποιες φορές μπορεί να ξεφύγεις πάρα πολύ για να παίξεις με το κοινό, ανάλογα με το πώς θα διαμορφώσει αυτό την κάθε παράσταση. Είναι πολύ σημαντική η συμμετοχή του κοινού και φαίνεται ότι εδώ στην Ελλάδα συμμετέχει το κοινό, το ευχαριστιέται, αν και στην αρχή φαίνεται ότι έχει έρθει μαγκωμένο και με φόβο. Συνηθίζω να λέω ότι τα καλύτερα τραπέζια σε μας είναι τα πίσω, όχι τα μπροστά, γιατί μπροστά πειράζουμε τον κόσμο. Έχουμε διαπιστώσει όμως πάρα πολλές φορές ότι όσοι δεν έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν προς το μέσο ή προς το τέλος της παράστασης θέλουν και αυτοί να πουν κάτι, μετανιώνουν που είναι πίσω και όταν πηγαίνουμε να τους πειράξουμε παραπονούνται γι΄ αυτό.

ΠτΘ: Πιστεύετε ότι απαιτείται μία ειδική τεχνική επικοινωνίας του ηθοποιού με το κοινό στο συγκεκριμένο είδος;

Σ.Σ.: Θα έλεγα όχι στην κλασσική τεχνική. Δεν ξέρω αν είναι ειδική, αλλά υπάρχει η απαίτηση ίσως καλού ηθοποιού της επιθεώρησης ο οποίος να μπορεί να απαντήσει σε κάτι απρόοπτο, τυχαίο και απρόβλεπτο, γιατί θα φύγει εκτός κειμένου πολλές φορές. Είναι μέσα στο πρόγραμμα να μην υπάρχει πρόγραμμα. Εκτός από τους βαπτισμένους stand up comedians, το ταλέντο το έχουν πολλοί ταλαντούχοι ηθοποιοί της επιθεώρησης, κυρίως πολύ καλοί κωμικοί. Άλλωστε στο stand up comedy υπάρχει καλός και κακός ηθοποιός, δεν είναι απαραίτητο να είναι μόνο καλός.

ΠτΘ: Από το συγκεκριμένο όμως είδος ξεκίνησαν μεγάλα ονόματα σε διεθνές επίπεδο…

Σ.Σ.: Ναι, υπάρχουν πολλοί που έχουν κάνει stand up comedy και δεν τα κατάφεραν. Εμείς ξέρουμε τους πετυχημένους. Ο Μπιλ Κόσμπι, ο Ρόμπιν Γουίλιαμς, ο Έντυ Μέρφι, ο Στήβ Μάρτιν ο Μπικ Κρίστολ που παρουσιάζει τα Όσκαρ. Είναι πάρα πολλοί, θα έλεγα οι πιο πολλοί κωμικοί που ξέρουμε. Απλώς το είδος αυτό της κωμωδίας είναι εύκολο να το κάνεις, γιατί δεν έχει απαιτήσεις, δεν έχει σκηνικά, δεν έχει κοστούμια, δεν είναι δύσκολο να γίνει, στήνεται ένα μικρόφωνο και ένα φως. Το κύριο είδος σε αυτές τις χώρες, τις αγγλοσαξονικές, Αμερική και Αγγλία επί το πλείστον είναι το stand up comedy και είναι και φυσιολογικό να συμβαίνει εκεί. Είναι αδύνατο να κάνεις τον κωμικό σε αυτές τις χώρες και να μην κάνεις stand up comedy.

ΠτΘ: Προηγουμένως είπατε ότι είναι δυνατό να ξεφύγετε από το κείμενο. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι μπορεί να φθάσετε ακόμη και στον εκχυδαϊσμό;

Σ.Σ.: Όταν λέμε να ξεφύγεις από το κείμενο εννοώ ότι όταν μπλεχτείς με το κοινό μπορεί να βγαίνουν αστεία, να βγαίνουν πράγματα που δεν τα έχεις σκεφτεί, να βγαίνουν ατάκες, να ξεφεύγεις από το κείμενο και να δημιουργείς κάτι άλλο το οποίο λειτουργεί και γελά το κοινό. Σε ό,τι αφορά τον εκχυδαϊσμό ισχύει ό,τι ισχύει με την επιθεώρηση, τον Αριστοφάνη Αν αυτό που λες και το πώς το λες φαίνεται να είναι χυδαίο ή όχι. Αν αυτό που κάνεις γίνεται για να είναι αυτοσκοπός ή για να βρίσεις ή όχι. Είναι λίγο σχετικό. Τουλάχιστον, όμως, στις δικές μου παραστάσεις δεν έχει παρατηρηθεί κανένα παράπονο.

ΠτΘ: Ο αγώνας για να συγγράψεις αστεία είναι διαρκής και άνισος. Θα πρέπει να έχετε και τα μάτια σας και τα αυτιά σας ανοιχτά και να παρακολουθείτε τα πάντα. Ποια είναι η άποψή σας;

Σ.Σ.: Ακριβώς αυτό. Συνήθως ο stand up comedian είναι και συγγραφέας. Από τους συναδέλφους που ξέρω, συνήθως εμείς γράφουμε και τα δικά μας κείμενα. Λειτουργούμε και ως συγγραφείς και ο συγγραφέας του χιούμορ της άμεσης επικαιρότητας οφείλει να λειτουργεί κατά κάποιον τρόπο σαν δημοσιογράφος, σαν παρατηρητής ανά πάσα στιγμή. Αυτό είναι αλήθεια. Δεν μπορείς να είσαι αποκομμένος και να πεις «τώρα θα γράψω και για το επόμενο διάστημα μόνο θα παίζω». Αυτό δεν γίνεται. Ανά πάσα στιγμή και κάθε μέρα πρέπει να λειτουργείς χιουμοριστικά. Κάθε τι πρέπει να το βλέπεις χιουμοριστικά. Από τη στιγμή που θα σηκωθείς και θα πλύνεις τα δόντια σου, θα πρέπει να γελάσεις και μόνος σου. Εγώ καμιά φορά όταν αρχίζω και σκέφτομαι για αστεία, και μόνο με τη σκέψη γελάω.

ΠτΘ: Πόσο σας επηρεάζει η επικαιρότητα;

Σ.Σ.: Απολύτως. Στην παράσταση της Κομοτηνής τα κείμενα θα είναι γύρω από τις εκλογές και μετεκλογικά. Ουσιαστικά για μένα υπάρχουν δύο τομείς θεμάτων. Τα της επικαιρότητας και τα διαχρονικά θέματα όπως είναι η σχέση των δύο φύλων, ο έρωτας, ο γάμος, τα παιδιά. Τα της επικαιρότητας, η τηλεόραση είναι συνήθως το αγαπημένο μου θέμα γιατί τα περισσότερα θέματα τα μαθαίνω μέσα από αυτήν, η οποία είναι φίλτρο της επικαιρότητας, των γεγονότων ή και των ανθρώπων…

ΠτΘ: Τι είναι αυτό που κερδίζουν οι θεατές;

Σ.Σ.:Το γέλιο. Τουλάχιστον στις δικές μας παραστάσεις έτσι όπως θα πρέπει να γίνεται το stand up comedy γιατί σας λέω ότι σε όλα τα πράγματα υπάρχει κάτι καλό και κάτι κακό. Είναι άμεσο, αβίαστο και πολύ συχνό, δηλαδή ο σκοπός είναι το κάθε τι που λέγεται να προκαλεί στον θεατή γέλιο από καρδιάς και να το ευχαριστιέται αυτό που θα ζήσει σε κάθε παράσταση.

ΠτΘ: Αισθάνεστε δέος που θα παίξετε μπροστά σε Κομοτηναίους. Αισθάνεστε ότι θα είναι πιο δύσκολοι κριτές;

Σ.Σ.: Το είχα περάσει και δύο χρόνια πριν. Είμαστε και δύο βέβαια. Θα έλεγα ότι θα νιώσω συγκίνηση γιατί ξέρω ότι οι πιο πολλοί θα είναι γνωστοί μου είτε φίλοι μου, άνθρωποι που τους ξέρω και αν δεν τους ξέρω μπορεί να τους γνωρίσω και αργότερα, γιατί και εγώ είμαι από την Κομοτηνή και έρχομαι συχνά εδώ. Πιστεύω ότι θα είναι διαφορετική παράσταση για μένα, αλλά πιο πολύ με χαροποιεί το γεγονός παρά με τρομάζει.

ΠτΘ: Αυτή τη στιγμή ασχολείστε συγχρόνως και με κάτι άλλο; Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Σ.Σ.: Δουλεύω συγχρόνως στο ραδιόφωνο στην ΕΡΑ ΣΠΟΡ παρουσιάζοντας μία χιουμοριστική εκπομπή αθλητικού περιεχομένου. Κάθε Πέμπτη μαζί με τον Γιώργο βγαίνουμε σαν το τρομερό δίδυμο του stand up comedy στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ. Ετοιμάζουμε κάποια πράγματα εκτός των παραστάσεων που κάνουμε στην Αθήνα και ετοιμαζόμαστε και για του χρόνου. Απλά είναι ακόμη πολύ νωρίς για να πω περισσότερα επ΄ αυτού.

ΠτΘ: Σας ευχαριστούμε πολύ

Σ.Σ.: Κι εγώ σας ευχαριστώ. Και με την ευκαιρία θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Γιώργο Χατζηπαύλου ο οποίος, παρ΄ όλες τις υποχρεώσεις του, ακύρωσε παραστάσεις για να έρθει μαζί μου στην Κομοτηνή.

Α.Π.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.