Το μηνυμα της Κυριακης

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μαρωνείας και Κομοτηνής κ.κ. Παντελεήμoνος

Η Εκκλησία μας γιορτάζει στη σημερινή Κυριακή της Ορθοδοξίας τον θρίαμβο της πίστεως «κατά πασών των αιρέσεων». Και μάλιστα όχι όσων ανεφύησαν στο παρελθόν, αλλά και όσων εξακολουθούν να υπάρχουν ή θα αναφανούν στο μέλλον! Είναι κυρίαρχη η πίστη της Εκκλησίας στον λόγο του Κύριου ότι «πύλαιάδου ου κατισχύσουσιν αυτής». Όσοι πολέμιοι και αν αναφανούν, όσες μεθόδους και αν μηχανευθούν, η Εκκλησία θα μένει εις τον αιώνα ως το ασφαλές καταφύγιο των ανθρώπων, λιμάνι σωτηρίας και σκάλα προς τον ουρανό. Κι αυτό το έχει αναδείξει η μέχρι τώρα ιστορία!

Στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα προβάλλεται η εμπειρία ως ο καλύτερος τρόπος να γευθεί κανείς την πίστη. Παρουσιάζεται το παράδειγμα του αποστόλου Φιλίππου, ο οποίος αν και έτοιμος και επιθυμώντας να συναριθμηθεί στους μαθητές του Χριστού, από συστολή δίσταζε. Τον διευκολύνει λοιπόν ο Χριστός και τον καλεί να γίνει μαθητής του. Κι αυτός, αφού πει το ολοπρόθυμο «ναι», φροντίζει και για τον φίλο του, τον Ναθαναήλ. Μόλις έλαβε πείρα του Χριστού, σπεύδει αμέσως να γίνει κήρυκάς του! «Έρχου και ίδε». Μαθαίνουμε έτσι, πως ό,τι ωφέλιμο δεν μπορούμε να το κρατάμε μόνο για τον εαυτό μας, αλλά έχουμε χρέος να το μεταδίδουμε στους άλλους

Στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα προβάλλεται η εμπειρία ως ο καλύτερος τρόπος να γευθεί κανείς την πίστη. Παρουσιάζεται το παράδειγμα του αποστόλου Φιλίππου, ο οποίος αν και έτοιμος και επιθυμώντας να συναριθμηθεί στους μαθητές του Χριστού, από συστολή δίσταζε. Τον διευκολύνει λοιπόν ο Χριστός και τον καλεί να γίνει μαθητής του. Κι αυτός, αφού πει το ολοπρόθυμο «ναι», φροντίζει και για τον φίλο του, τον Ναθαναήλ. Μόλις έλαβε πείρα του Χριστού, σπεύδει αμέσως να γίνει κήρυκάς του! «Έρχου και ίδε». Μαθαίνουμε έτσι, πως ό,τι ωφέλιμο δεν μπορούμε να το κρατάμε μόνο για τον εαυτό μας, αλλά έχουμε χρέος να το μεταδίδουμε στους άλλους. Όταν ο Ναθαναήλ φθάνει να συναντήσει τον Χριστό, Εκείνος τον προσφωνεί με το «ίδε αληθώς Ισραηλίτης εν ω δόλος ουκ έστιν». Κι όταν απορημένος ο Ναθαναήλ τον ρωτά από που τον γνωρίζει, ο Χριστός του απαντά: «Προ του σε Φίλιππονφωνήσαι, όντα υπό την συκήνείδον σε», δηλαδή πριν σε φωνάξει ο Φίλιππος, όταν μακριά από κάθε ανθρώπινο μάτι προσευχόσουν κάτω από τη συκιά, εγώ με τρόπο υπερφυσικό και πνευματικό σε είδα, καθώς δεχόμουν την προσευχή. Κι αυτό ήταν αρκετό για να ομολογήσει ο Ναθαναήλ «Συ ει ο Υιός του Θεού, συ ει ο βασιλεύς του Ισραήλ» και να καταστεί ένας από τους πλέον φλογερούς Αποστόλους!

Τι καταλαβαίνουμε από το ποιμαντικό αυτό παράδειγμα του Κυρίου μας; Ότι αν και γνώριζε τις αιτιάσεις του Ναθαναήλ, αν και έβλεπε τις αντιρρήσεις,  περίμενε με την εμπειρία και την προσευχή να ωριμάσει η ψυχή, ώστε να δοθεί ο φωτισμός και να ανάψει η φλόγα της πίστης, για να θεριέψει και να μεταλαμπαδεύσει το ευαγγελικό μήνυμα στους όπου γης καλοπροαίρετους. Είναι ο τρόπος που ενεργεί ο Θεός! Είναι η μέθοδος με την οποία αλιεύει τις ψυχές των ανθρώπων, τις γλιτώνει από τον κόσμο και τις οδηγεί στην ατελεύτητη Βασιλεία του! Ο Χριστός δεν υποχρεώνει, δεν εκβιάζει, δεν βιάζεται, περιμένει ζητώντας και από εμάς να περιμένουμε συνεργαζόμενοι μαζί του για την επιστροφή των αδελφών μας.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.