«Προυπολογισμος αποκαλυψης του αδιεξοδου της οικονομικης πολιτικης της Κυβερνησης»

Για «κοντόφθαλμες επιλογές που έχουν οδηγήσει την Οικονομία σε αδιέξοδο και τα χαμηλομεσαία κοινωνικά στρώματα σε ασφυξία», κατηγόρησε την κυβέρνηση η γενική εισηγήτρια του ΠΑΣΟΚ, Λούκα Κατσέλη στην εισήγησή της στη Βουλή για τον Προϋπολογισμό του 2008.

«Αυτό που πρέπει να συγκρατήσει ο Έλληνας πολίτης από τη συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 2008 είναι ότι το σημερινό οικονομικό αδιέξοδο δεν μπορεί να χρεωθεί ούτε στην παγκοσμιοποίηση ούτε στον αυξανόμενο ανταγωνισμό ούτε στα χρόνια διαρθρωτικά προβλήματα της οικονομίας. Τα φαινόμενα αυτά επιβαρύνουν την οικονομική ευημερία, αλλά δεν οδηγούν νομοτελειακά σε αδιέξοδο. Το σημερινό αδιέξοδο οφείλεται στην οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης. Οφείλεται σε συγκεκριμένες κοντόφθαλμες επιλογές που έχουν φορτώσει δυσβάσταχτα βάρη στις πλάτες των μισθωτών, των αγροτών, των μικρών και μεσαίων επιχειρηματιών, και των συνταξιούχων.

Από αυτούς ζητούνται διαρκώς θυσίες για ένα αβέβαιο μέλλον. Γι’ αυτό και ο κόσμος βγαίνει στους δρόμους.

Η γενική εισηγήτρια του ΠΑΣΟΚ Λούκα Κατσέλη απαρίθμησε τους πέντε μύθους της κυβέρνησης, αλλά και τα πέντε χτυπήματα της κυβερνητικής πολιτικής με στόχο τα μεσαία και τα χαμηλά εισοδήματα, χαρακτήρισε δε τον προϋπολογισμό του 2008 «προϋπολογισμό Αποκάλυψης, της αποκάλυψης του αδιεξόδου της οικονομικής πολιτικής της Κυβέρνησης.

Πρώτος μύθος

Στην ομιλία της, η κ. Κατσέλη υποστήριξε πως συνιστά «μύθο» ο ισχυρισμός της κυβέρνησης, πως η μείωση των φορολογικών συντελεστών στις επιχειρήσεις οδηγεί στην αύξηση των παραγωγικών επενδύσεων. Στην πράξη – τόνισε η εισηγήτρια του ΠΑΣΟΚ – «η μειωμένη φορολόγηση των κερδών, μεταφράστηκε σε ρεκόρ κερδοφορίας ύψους 11 δισ. ευρώ, κυρίως για τις Τράπεζες, τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις και τις εταιρείες επενδύσεων, ενώ οι μόνες επενδύσεις που αυξήθηκαν, αφορούσαν κατοικίες και κατασκευές».

«Καμία χώρα στην Ευρώπη δεν εφαρμόζει τέτοια πολιτική, εκτός από τη Σλοβακία» σημείωσε η κ. Κατσέλη. Ως δείγματα οικονομικής ύφεσης, επικαλέστηκε επίσης η εισηγήτρια του ΠΑΣΟΚ, την «απώλεια σημαντικών μεριδίων της αγοράς για τα ελληνικά προϊόντα, για τα χημικά, τα πλαστικά, τη μεταποίηση. Μόνο η μεταλλουργία στέκεται – και τα μεταφορικά μέσα εκτός πλοίων, όπου επανεξάγουμε αυτοκίνητα». Αποτυχία διέκρινε και στην προσπάθεια για μείωση των δαπανών, καθώς «εάν αφαιρεθούν από τους υπολογισμούς, οι προολυμπιακές δαπάνες, η αύξησή τους σε σχέση με το 2004, φτάνει τα 16,5 δισ. ευρώ».

Δεύτερος μύθος

Ο δεύτερος μύθος αφορά στην ανάπτυξη, για την οποία η κ. Κατσέλη αμφισβήτησε ότι στηρίζεται σε γερές βάσεις χαρακτηρίζοντας τη θεωρία της κυβέρνησης, σύμφωνα με την οποία η ανάπτυξη προωθείται αρκεί κατά να μειωθούν οι συντελεστές φορολογίας στα κέρδη, να δοθούν κίνητρα μέσω του αναπτυξιακού νόμου, να προωθηθούν οι ΣΔΙΤ και να υπογραφούν τα επιχειρησιακά προγράμματα του Δ’ ΚΠΣ με την Ευρωπαϊκή Κοινότητα, ως θεώρημα «αυτόματου πιλότου».

«Χωρίς όμως αναπτυξιακή σηματοδότηση, χωρίς συνέργεια δημόσιων πολιτικών, στοχευμένα αναπτυξιακά κίνητρα, επαρκείς επενδυτικούς πόρους, ενεργητικές πολιτικές και θεσμικές τομές, δεν μπορεί να υπάρξει βιώσιμη ανάπτυξη», με αποτέλεσμα όπως είπε ο αναπτυξιακός δυναμισμός της Ελληνικής Οικονομίας, έχει αρχίσει να κάμπτεται. «Το πιο ανησυχητικό όμως είναι ότι τόσο η ιδιωτική κατανάλωση, όσο και οι επενδύσεις χρηματοδοτούνται με δανεικά. Η ελληνική οικογένεια εξάντλησε πρώτα τις αποταμιεύσεις της και μετά στράφηκε στις τράπεζες. Το ποσοστό της καθαρής ιδιωτικής αποταμίευσης έπεσε σε μονοψήφιο αριθμό. Ο δανεισμός των νοικοκυριών έχει ξεπεράσει τα 90 δις. Η αύξηση των επενδύσεων στην οικονομία έχει χρηματοδοτηθεί ουσιαστικά από δύο πόρους: τις μεταβιβαστικές εισπράξεις από την Ε.Ε. και τις βραχυπρόθεσμες εισροές χρηματιστηριακών κεφαλαίων από το εξωτερικό. Η πρώτη πηγή έχει ημερομηνία λήξης. Η δεύτερη είναι ευμετάβλητη και ασταθής. Όχι μόνο, επομένως, η ανάπτυξη αλλά και η χρηματοδότηση στηρίζεται σε πήλινα πόδια. Η Ελληνική Οικονομία ολοένα και περισσότερο ζει με δανεικά».

Τρίτος μύθος

Για την κ. Κατσέλη, συνιστά επίσης «μύθο η πολιτική της εξωστρέφειας», καθώς «το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, είναι σήμερα διπλάσιο απ’ αυτό της πενταετίας 2001-05.

Αν η Ελλάδα ήταν εκτός της ζώνης του ευρώ, η εξέλιξη αυτή θα είχε οδηγήσει σε υποτίμηση του Εθνικού μας νομίσματος κατά 15%, όπως πρόσφατα παραδέχτηκε ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος.

Οι εξελίξεις αυτές, σε συνδυασμό με την καθαρή αρνητική θέση της χώρας στις διεθνείς άμεσες επενδύσεις, οδήγησαν σε δραματική αύξηση βραχυπρόθεσμου δανεισμού.

Έτσι, αντί για πολιτική εξωστρέφειας καταλήξαμε να έχουμε πολιτική εξάρτησης από τις διαθέσεις και τις κινήσεις ιδιωτικών χρηματοπιστωτικών κεφαλαίων».

Τέταρτος μύθος

Ο τέταρτος μύθος αφορά στη δημοσιονομική εξυγίανση. Όπως τόνισε η κ. Κατσέλη, αντί για δημοσιονομική εξυγίανση έχουμε «δημοσιονομικές αλχημείες» με τις διάφορες εθνικολογιστικές προσαρμογές. Όσο για την συρρίκνωση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων – όπως είπε – που ακολουθεί η κυβέρνηση, τόνισε πως «όταν απουσιάζουν σύγχρονες υποδομές στην περιφέρεια, οι επενδύσεις πηγαίνουν σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη».

Η κ. Κατσέλη εξέφρασε την αντίθεσή της στην επιλογή της κατάργησης του φόρου κληρονομιών και γονικών παροχών στα ακίνητα: «Ακόμα και οι πιο φιλελεύθερες χώρες, θεωρούν ότι ο φόρος κληρονομιάς είναι ένας προοδευτικός φόρος. Εσείς χαρίζετε 115 εκ. ευρώ σε όσους έχουν μεγάλες κληρονομιές και εισπράττετε 660 εκ. ευρώ απ’ όσους έχουν ακίνητα» ανέφερε.

«Η κατάργηση του φόρου μεγάλης ακίνητης περιουσίας, δεν αγγίζει το μέσο πολίτη, ενώ η εισαγωγή ενιαίου φόρου ακινήτων προσθέτει πρόσθετο βάρος στα νοικοκυριά.

Το βάρος θα γίνει ακόμα μεγαλύτερο, όταν αυξηθούν εκ νέου οι αντικειμενικές αξίες των ακινήτων μέσα στο 2008» σημείωσε μεταξύ άλλων η κ. Κατσέλη.

Παρά τα χτυπήματα στην πλάτη των χαμηλών και μεσαίων εισοδηματικών στρωμάτων, η δημοσιονομική εξυγίανση, τόνισε η κ. Κατσέλη, «απέτυχε παταγωδώς. Γιατί για να πετύχει χρειάζονται άλλες πολιτικές: διεύρυνση της φορολογικής βάσης, ουσιαστική πάταξη της φοροδιαφυγής, αναδιάρθρωση και επαναξιολόγηση δαπανών. Ουσιαστικά χρειάζεται μια τολμηρή αναπτυξιακή πολιτική που θα συνοδεύεται από μεταρρύθμιση και όχι αλχημείες στη διαχείριση των δημοσιονομικών της χώρας».

Πέμπτος μύθος

Ο πέμπτος μύθος της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας είναι ότι με τον Προϋπολογισμό του 2008 ανταποκρίνεται στην απαίτηση των πολιτών για αποδοτικότερη, αποτελεσματικότερη και διαφανή διαχείριση των πόρων του δημοσίου. Η κ. Κατσέλη επέκρινε την κυβέρνηση για έλλειψη αξιοπιστίας κατηγορώντας την, μεταξύ άλλων, για μαύρες και άσπρες τρύπες που υπονομεύουν την αξιοπιστία του προϋπολογισμού, στα συσσωρευμένα χρέη των νοσοκομείων, και στον δανεισμό του ΕΛΓΑ που δεν καταγράφεται πουθενά, ούτε στο έλλειμμα ούτε στο χρέος, τονίζοντας ότι «το ζήτημα της διαφάνειας του προϋπολογισμού δεν αποτελεί μόνο Συνταγματική επιταγή και υποχρέωσή μας απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι σημαντικό πολιτικό εργαλείο στα χέρια της πολιτείας για την εμβάθυνση της δημοκρατίας». Η κ. Κατσέλη ζήτησε αλλαγή του κανονισμού της Βουλής «ώστε η συζήτηση επί του προϋπολογισμού να ξεκινά πολύ νωρίτερα, ώστε να υπάρχει ουσιαστική διαβούλευση, άνετα περιθώρια διαλόγου με τους κοινωνικούς φορείς και αποτίμηση των πεπραγμένων».

Η κοινωνία σε απόγνωση

Η κ. Κατσέλη κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι μετασχημάτισε την Ελλάδα σε χώρα νεόπτωχων, αναφερόμενοι κυρίως στο θέμα της ανεργίας των νέων.

«Η ΕΣΥΕ, όπως γνωρίζετε, διενεργεί κάθε τρίμηνο μια έρευνα σχετικά με την απασχόληση και ανεργία. Στην ερώτηση «Εσείς τι θεωρείτε τον εαυτό σας», δήλωσαν «άνεργοι» 436.000 πολίτες, σχεδόν 36.000 περισσότεροι από ό,τι το 2006. Έχουμε επομένως αύξηση και όχι μείωση του αριθμού των ανέργων. Γιατί τα επίσημα στοιχεία όμως δείχνουν μείωση της ανεργίας; Γιατί βασίζονται σε άλλη ερώτηση που απευθύνει η ΕΣΥΕ, στην ίδια έρευνα, η οποία διατυπώνεται ως εξής: «Εργαζόσασταν έστω και μια ώρα την προηγούμενη βδομάδα;». Όποιος απαντήσει θετικά, γιατί έκανε ένα μεροκάματο, αυτόματα θεωρείται απασχολούμενος!!!

Γι’ αυτό καλύτερα ας μην θριαμβολογεί η Κυβέρνηση για τη μείωση της ανεργίας, ιδιαίτερα όταν οι νέοι προκαλούνται από το όργιο των κομματικών προσλήψεων στο δημόσιο εκτός διαδικασιών ΑΣΕΠ.

Η διασφάλιση εργασίας αποτελεί ύψιστο κοινωνικό δικαίωμα. Μπορεί να αντιμετωπισθεί μόνο μέσα από την ανάπτυξη, σε συνδυασμό με ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης. Παράδειγμα, η πρότασή μας για ένα ειδικό τετραετές πρόγραμμα ένταξης των νέων στον ιδιωτικό τομέα με πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα και αποκλιμακούμενη συμμετοχή του κράτους στις ασφαλιστικές εισφορές».

Σήμερα πάνω από 900.000 νοικοκυριά στην Ελλάδα προσπαθούν να επιβιώσουν με μηνιαίο εισόδημα κάτω από 1.000 ευρώ, όταν για να καλυφθούν οι βασικές ανάγκες απαιτούνται τα διπλάσια. Σχεδόν 2 εκατομμύρια οικονομικά ενεργά άτομα δεν καλύπτουν το όριο μιας ελάχιστης αξιοπρεπούς διαβίωσης. Οι τιμές στο ράφι σε βασικά είδη διατροφής, όπως το λάδι, το ψωμί, το κρέας, έχουν αυξηθεί από τον Μάρτιο του 2004 κατά 35-45% και αναμένεται να αυξηθούν περισσότερο.

Δύο χρόνια τώρα οι τιμές του πετρελαίου θέρμανσης αυξάνονται ραγδαία. Γιατί δεν δίνετε τουλάχιστον το επίδομα θέρμανσης; Γιατί δεν επιστρέφετε τουλάχιστον τα πρόσθετα έσοδα από ΦΠΑ που εισπράττετε λόγω των υψηλών τιμών του πετρελαίου; Μεταξύ της χορήγησης του επιδόματος θέρμανσης και της κατάργησης του φόρου μεγάλης ακίνητης περιουσίας γιατί προτιμήσατε το δεύτερο;

Οι συντάξεις που χορηγούνται είναι συντάξεις φτώχειας. Οι συνταξιούχοι του ΙΚΑ, του ΟΑΕΕ, του ΝΑΤ και άλλων Ταμείων ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας. Οι αυξήσεις που δώσατε στο ΕΚΑΣ και τις αγροτικές συντάξεις, δεν αντιμετωπίζουν ούτε στοιχειωδώς το πρόβλημα των ανθρώπων αυτών.

Αυτά που δίνετε τα παίρνετε πίσω και με το παραπάνω με την αύξηση του ΦΠΑ, του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης, την αύξηση των τιμών των καυσίμων και τον πληθωρισμό. Ενώ η αύξηση των κοινωνικών δαπανών στον προϋπολογισμό δεν ξεπερνά το 0,4% του ΑΕΠ, οι αυξήσεις στους φόρους υπερβαίνουν κατά πολύ το 1%.

Γι’ αυτό άλλωστε το λόγο οι κοινωνικές μεταβιβάσεις δεν είναι ικανές να αμβλύνουν το πρόβλημα της φτώχειας στην Ελλάδα. Είμαστε η χώρα με την μικρότερη αποτελεσματικότητα των κοινωνικών δαπανών. Η καταβολή τους, μειώνει το ποσοστό της φτώχειας μόνο κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες. Η αντίστοιχη μείωση στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 15 είναι 14 ποσοστιαίες μονάδες. Ξοδεύουμε πολλά, αλλά αυτά που ξοδεύουμε δεν πιάνουν τόπο.

Αν θέλουμε επομένως να βγούμε από την «παγίδα της υπανάπτυξης και φτώχειας» που έχουμε μπει, θα πρέπει να αλλάξουμε τελείως πολιτική

Η πολιτική της Νέας Δημοκρατίας, πολιτική που στηρίζεται σε πέντε μύθους και επιφέρει 5 δυνατά χτυπήματα στις πλάτες των χαμηλών και μεσαίων εισοδηματικών στρωμάτων, έχει φέρει την οικονομία σε αδιέξοδο και την κοινωνία σε απόγνωση».

Εναλλακτική λύση

Καταλήγοντας η εισηγήτρια του ΠΑΣΟΚ για τον προϋπολογισμό, πρότεινε, μεταξύ άλλων, στροφή σε ένα διαφορετικό αναπτυξιακό πρότυπο, με παροχή σύγχρονων υπηρεσιών προστιθέμενης αξίας, αυξημένες δημόσιες επενδύσεις και στροφή στην Παιδεία, την έρευνα, την καινοτομία και το περιβάλλον.

«Εμείς πιστεύουμε σ’ ένα διαφορετικό αναπτυξιακό πρότυπο που καθιστά την Ελλάδα κέντρο αναφοράς για όλη την ευρύτερη περιοχή, με παροχή σύγχρονων υπηρεσιών υψηλής προστιθέμενης αξίας και στροφή στην «πράσινη» οικονομία. Μια Ελλάδα που αυξάνει τις δημόσιες επενδύσεις και δίνει προτεραιότητα στην παιδεία, το περιβάλλον, την έρευνα και την καινοτομία.

Μια Ελλάδα που ενισχύει την ανταγωνιστικότητα και την εξωστρέφειά της μέσω παραγωγικών αναδιαρθρώσεων, τολμηρής ρυθμιστικής μεταρρύθμισης και στοχευμένων φορολογικών κινήτρων. Με ισχυρό ιδιωτικό τομέα και δυναμικές δημόσιες επιχειρήσεις σε τομείς στρατηγικής σημασίας που οικοδομούν μακρόπνοες συμμαχίες για τον εκσυγχρονισμό τους και την επέκτασή τους σε νέες αγορές.

Μια Ελλάδα με κοινωνική δικαιοσύνη που εγγυάται ένα ελάχιστο επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης για κάθε πολίτη, που δημιουργεί ευκαιρίες για όλους και προϋποθέσεις ασφάλειας στην εργασία και στη σύνταξη χωρίς περικοπή δικαιωμάτων.

Μια Ελλάδα με ένα δίχτυ κοινωνικής προστασίας για όσους χρειάζονται τη βοήθεια του Κράτους, ιδιαίτερα τους νέους με προτεραιότητα στις ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης. Ένα δίχτυ προστασίας που παρέχει εξατομικευμένη στήριξη σε ευάλωτες ομάδες και κοινωνικά δίκτυα παρέμβασης σε όλους τους δήμους και τις κοινότητες της χώρας. Με αναβάθμιση του δημόσιου συστήματος υγείας και κατοχύρωση της απρόσκοπτης πρόσβασης σ’ αυτό από τα φτωχότερα στρώματα, τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες και τους κατοίκους απομακρυσμένων γεωγραφικών περιοχών.

Με συνολική ασφαλιστική μεταρρύθμιση που έχει ως στόχο μια αξιοπρεπή βασική σύνταξη, χωρίς περικοπή δικαιωμάτων. Πρόκειται για μία διαφορετική πολιτική με συγκεκριμένες αξιόπιστες προτάσεις και διαφορετικούς αποδέκτες».

Επιμέλεια: Α.Π.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.