«Κριση αρχων στο Δημοκριτειο»

Στο πλευρό του πρύτανη του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης τάσσεται ο αντιπρύτανης Φοιτητικών Υποθέσεων και Εξωτερικών Σχέσεων, Γιώργος Χατζηκωνσταντίνου. Μιλώντας στη «Μακεδονία» για τις τελευταίες εξελίξεις τονίζει ότι η κρίση στην ηγεσία του ΔΠΘ είναι κατά βάση κρίση αρχών.

Θεωρεί, μάλιστα, ο κ. Χατζηκωνσταντίνου πως οι επιχειρούντες να δημιουργήσουν εντυπώσεις έκρυθμης κατάστασης και διχασμού μάλλον στόχους διαφορετικούς ή οπτικές άλλες εξυπηρετούν. Καλεί, ακόμα, όσους διαφωνούν ριζικά με την πολιτική του πρύτανη να υποβάλλουν την παραίτησή της.

Το τελευταίο διάστημα η κατάσταση στο Δημοκρίτειο φαίνεται να είναι έκρυθμη και το πανεπιστήμιο να έχει χωριστεί στα δύο. Ποιες είναι κατά τη γνώμη σας οι επικρατούσες αντιλήψεις, οι οποίες αναμένεται να ακουσθούν στην ανοιχτή σύγκλητο;

•Δυσκολεύομαι να δεχθώ ότι η εντύπωση είναι πράγματι αυτή. Έχω σοβαρές επιφυλάξεις τόσο για το στοιχείο του έκρυθμου, που αναφέρατε, όσο και για το χωρισμό του πανεπιστημίου στα δύο.

Δυνάμεις που δεν επιθυμούν, πιθανώς, την ανάδυση διαφορετικής μορφής αντιλήψεων για το πανεπιστήμιο, δυνάμεις, που πιστεύουν στην πεπατημένη κατάσταση και σ΄ αυτό που συνήθως αποκαλείται «δοκιμασμένη συνταγή εξουσίας», είναι ως φαίνεται εκείνες που επιθυμούν τη δημιουργία εντυπώσεων αυτού του είδους.

Έχω την αίσθηση ότι, δημιουργώντας απλώς εντυπώσεις, που άμεσα σχετίζονται με την προσπάθεια για αποφυγή αλλαγής νοοτροπιών και μη δοκιμασμένων δήθεν αντιλήψεων, δε συμβάλλουμε στην επίλυση των δυσκολιών που αναμφίβολα υπάρχουν στο Δημοκρίτειο.

Πιστεύω ότι το πανεπιστήμιο δεν μπορεί να εκλαμβάνεται ως χώρος άσκησης μιας εξουσίας, απλώς, με τα εξ αυτής απορρέοντα ευεργετήματα. Είναι κάτι πολύ περισσότερο. Είναι για τους συνειδητούς του θεράποντες κυρίως και κατεξοχήν χώρος παιδείας, επιστήμης, διαλόγου και πολιτισμού. Τούτο επιτάσσει το ακαδημαϊκό ήθος, η ακαδημαϊκή δεοντολογία και ελευθερία.

Οι επιχειρούντες να δημιουργήσουν εντυπώσεις έκρυθμης κατάστασης και διχασμού είτε με δημοσιεύματα είτε με άλλες μορφές έκφρασης ή συμπεριφοράς, που συχνά εκφεύγουν του ακαδημαϊκού κεκτημένου, μάλλον στόχους διαφορετικούς ή οπτικές άλλες εξυπηρετούν, που δεν είναι απόλυτα συμβατές με την ουσία του ακαδημαϊκού λειτουργήματος. Άλλο θέμα είναι η ύπαρξη διαφορετικών απόψεων, αντιλήψεων ή πρόσληψης του πραγματικού και άλλο πράγμα η δημιουργία εντυπώσεων για δήθεν έκρυθμες καταστάσεις και διχασμούς σ΄ ολόκληρο τον πανεπιστημιακό χώρο.

Υπό το πρίσμα αυτό, πιστεύω ότι στην ανοιχτή σύγκλητο εκείνο το οποίο έχει τη μεγαλύτερη σημασία είναι η ξεκάθαρη αποκάλυψη δύο, τουλάχιστον, υπαρχουσών διαφορετικών αντιλήψεων για το πανεπιστήμιο αυτό καθ΄ αυτό. Στην ανοιχτή αυτή σύγκλητο οι οποιεσδήποτε μεθοδεύσεις θα είναι όχι μόνο περιττές αλλά και κατακριτέες. Η δική μου αίσθηση γι΄ αυτήν την κρίση στην ηγεσία του ΔΠΘ είναι κατά βάση αίσθηση μιας κρίσης αρχών. Πρόκειται για δύο διαφορετικούς οραματισμούς. Ο ένας υιοθετεί μια θεωρούμενη ως δεδομένη και οιονεί δοκιμασμένη νοοτροπία. Ο άλλος πιστεύει ότι το πανεπιστήμιο Θράκης, πανεπιστήμιο δημόσιο και ουδόλως μικρό, βρίσκεται στο κομβικό σημείο μιας δυνατής και ουσιαστικής μεταλλαγής ικανής να το οδηγήσει σε υψηλότερα επίπεδα ακαδημαϊκότητας, εξωστρέφειας και εξορθολογισμού. Συντάσσομαι μαζί με τον πρύτανη υπέρ του δεύτερου οραματισμού. Και συνειδητά θεωρώ ότι η επιλογή μου δεν είναι λανθασμένη. Αντιλαμβάνεσθε δε ότι η υπόθεση είναι τόσο σημαντική, ώστε να μην επιτρέπει την εκδήλωση συμπεριφορών έξω από τα όρια της αξιοπρέπειας.

Η σοβαρότητα και η αποφυγή των υπερβολών μπορεί να οδηγήσει σε εποικοδομητικές λύσεις. Δυστυχώς, τον τελευταίο καιρό τόσο εγώ όσο και ο πρύτανης βιώσαμε συχνά την υπέρβαση κάποιων ορίων και γίναμε μάρτυρες της υπερβολής.

Τελικά το πανεπιστήμιο της Θράκης δε διοικείται, γιατί κάτι τέτοιο γίνεται αντιληπτό από τις δηλώσεις μιας μερίδας πανεπιστημιακών;

•Παρά τις αντιξοότητες που προέκυψαν τις τελευταίες πενήντα περίπου μέρες, μετά το δελτίο Τύπου του πρύτανη δια του οποίου προεβλέπετο η επιδίωξη Δημοσίου Διαχειριστικού Ελέγχου σ’ ό,τι αφορά τη διαχείριση των λειτουργικών του δαπανών κατά τα δέκα τελευταία χρόνια και ο οικονομικός του εξορθολογισμός, μέσω μιας χαρτογράφησης, και κοστολόγησης που θα αποτελούσε χρήσιμο εργαλείο για τη λήψη αποφάσεων στο μέλλον, αλλά και η προσπάθεια απαλλαγής του ιδρύματος από προβλήματα, που κληρονομήθηκαν στο πρυτανικό σχήμα από το παρελθόν, το πανεπιστήμιο Θράκης δεν έπαυσε να λειτουργεί.

Μόνο που η λειτουργία του αυτή προσέλαβε, δυστυχώς, βέβαια, μια διαφορετική μορφή στο μέτρο που οι δύο συνάδελφοί μου αντιπρυτάνεις και ο προϊστάμενος γραμματείας του πανεπιστημίου μας βρέθηκαν στην αντίπαλη όχθη.

Τις κρίσιμες αυτές μέρες τα προβλήματα υπήρξαν πιεστικά. Στο πλαίσιο ενός αρνητικού κλίματος που δημιουργήθηκε στο επίπεδο της υπογραφής ενταλμάτων, που άμεσα έπρεπε να διεκπεραιωθούν, προκειμένου να πραγματοποιηθούν επείγουσες πληρωμές, στο πλαίσιο μια κατάστασης επικείμενων απολύσεων, στο πλαίσιο μια εμφανούς δυσλειτουργίας των πρυτανικών συμβουλίων που συνεκλήθησαν, δυσλειτουργίας οφειλόμενης στις υπάρχουσες αντιθέσεις, αλλά και στην προσπάθεια εξώθησης του πρυτάνεως και άρα εμμέσως και εμού σε παραίτηση, εν μέσω συχνά υπερβολών συμπεριφοράς και όχι πάντοτε ευγενούς αντιμετώπισης, ο πρύτανης έδωσε τη μάχη, αναλαμβάνοντας ευθύνες δίχως την απαραίτητη κάλυψη των αρμοδίων αντιπρυτάνεών του. Πάλεψε για την αποφυγή απολύσεων ανθρώπων φτωχών εργαζομένων στο πανεπιστήμιο. Εξασφάλισε χρήματα για την αποφυγή των απολύσεων αυτών, τουλάχιστον μέχρι το τέλος Μαΐου.

Υπέγραψε καταστάσεις και εντάλματα πληρωμών ο ίδιος. Προχώρησε στη λύση προβλημάτων, όσων μπορούσε, σε στιγμές ηρεμίας των πρυτανικών συμβουλίων που συνεκάλεσε.

Έκανε σύγκλητο για το νομοσχέδιο που αφορούσε τη νέα μορφή του ΔΙΚΑΤΣΑ. Επισκέφθηκε τμήματα του πανεπιστημίου και παραβρέθηκε σε ορκωμοσίες φοιτητών. Εκπροσώπησε το πανεπιστήμιο σε συνέδρια. Έλαβε αποφάσεις για εκκρεμούντα ζητήματα και υπεραμύνθηκε της ιδιότητάς του ως πρύτανη, απαντώντας αξιοπρεπώς σε έγγραφα στο πλαίσιο ενός χαρτοπόλεμου που ακολούθησε τη δημοσίευση του δελτίου Τύπου και τις διάφορες αποφάσεις του. Στη δύσκολη αυτή στιγμή ήξερε ότι διαθέτει τη συμπαράστασή μου σε ένα πρυτανικό συμβούλιο, στο οποίο δε διέθετε την πλειοψηφία.

Έχω την πεποίθηση ότι το πανεπιστήμιο διοικήθηκε, παρά τις περί του αντιθέτου κατηγορίες ή δηλώσεις μερίδας, όπως λέτε, πανεπιστημιακών. Αναμφίβολα δημιουργήθηκαν κύματα, τα οποία δημιουργούν ανησυχίες στην ήρεμη θάλασσα. Είναι όμως, απαραίτητα πάντα γιατί την αναζωογονούν, τη φορτίζουν με οξυγόνο κι όταν ακόμη είναι μεγάλα και δημιουργούν νέες συνθήκες για τη συνέχιση της ζωής.

Φιλομήλα Δημολαϊδου,

Εφημερίδα «Μακεδονία», 7/5/2005

Υ.Γ.: Σκόπιμη η αναδημοσίευση της συνέντευξης στην εφημερίδα «Μακεδονία» του αντιπρυτάνεως Γιώργου Χατζηκωνσταντίνου στο σημερινό φύλλο του «Παρατηρητή». Γιατί ως ένθερμοι αναγνώστες του τοπικού αλλά και του περιφερειακού τύπου και με τόσα «ενδιαφέροντα» εκτός του τύπου της Κομοτηνής για το Δημοκρίτειο δημοσιεύματα, είχε δημιουργηθεί πλήθος αποριών για το τι πραγματικά συμβαίνει στο Δημοκρίτειο. Και σαφώς η διαφορά αντιλήψεων στο πρυτανικό σχήμα ήταν ανέκαθεν ορατή, όπως ορατές ήταν μέχρι πρότινος κι οι προτροπές δια του ξανθιώτικου τύπου για παραίτηση του νυν πρυτάνεως. Με τόσα όμως ορατά ήταν απορίας άξιον γιατί αόρατη ήταν μέχρι τώρα η θέση του αντιπρυτάνεως Γιώργου Χατζηκωνσταντίνου σ’ αυτό που «ηθελημένα» μάλλον ονομάζεται κλυδωνισμός ή κρίση ή και διάλυση του Δημοκρίτειου.

«Ηθελημένα» γιατί φανταστείτε να κινδυνεύει με διάλυση ένα ίδρυμα που θέλει να αποκαλείται πνευματικό και διατείνεται ότι προασπίζεται την ακαδημαϊκότητα βάσει θεσμών και κυρίως βάσει των υπονοούμενων εκείνων συνειδησιακών διαδικασιών που εντάσσουν ή απεντάσσουν έναν πανεπιστημιακό από την ακαδημαϊκή κοινότητα.

Αξία έχει όμως ότι ο Γιώργος Χατζηκωνσταντίνου, έστω και μέσω της «Μακεδονίας», είναι επίσης στον ακαδημαϊκό χώρο παρών.

Τ.Β.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.