Ιγνατης Χουβαρδας «Το “Υποκλιση στον πειρασμο”, ειναι γεματο ερωτισμο»
Το βιβλίο του «συμπολίτη» μας ποιητή, πεζογράφου και πλέον και συγγραφέα κ. Ιγνάτη Χουβαρδά με τίτλο «Υπόκλιση στον πειρασμό» παρουσιάζει σήμερα το βιβλιοχαρτοπωλείο «Δημοκρίτειο», στις 19:30 στο καφέ-μπαρ «Οχτώ».
Οχτώ ιστορίες που διαπραγματεύονται το θέμα της απόστασης ανάμεσα στον μαγεμένο και το αντικείμενο της σαγήνης του, όπως αναφέρεται στο οπισθόφυλλο του βιβλίου. Ιστορίες που εφαρμόζουν τακτικές αποπλάνησης της ομορφιάς, ιστορίες στις οποίες ο μοναχικός άντρας εξομολογείται τον πόθο του, ιστορίες που αφορούν το σύνηθες περιεχόμενο των κειμένων του Ιγνάτη Χουβαρδά, τους ιστούς δηλαδή της γοητείας ανάμεσα στον ερωτευμένο και το πρόσωπο που τον γοητεύει.
Το όγδοο συγγραφικό δημιούργημα του Βεροιώτη στην καταγωγή συγγραφέα, ο οποίος ωστόσο διαμένει στην Κομοτηνή εδώ και αρκετά χρόνια, για το οποίο κατά την διάρκεια της παρουσίασης πέραν του ιδίου θα μιλήσει ο Δημήτρης Βλάχος, Σχολικός Σύμβουλος Φιλολόγων Ροδόπης, ενώ αποσπάσματα θα διαβάσει η Μαρία Αλεξίου, Φιλόλογος του Μειονοτικού Γυμνασίου-Λυκείου Κομοτηνής.
Με αφορμή τη σημερινή παρουσίαση της συλλογής διηγημάτων ο συγγραφέας μίλησε στον «ΠτΘ» για το περιεχόμενό του, την πηγή έμπνευσής του αλλά και τα επόμενα συγγραφικά του βήματα, εκμυστηρευόμενος πως το βιβλίο αυτό είναι ένα βιβλίο εξομολογητικό.
Ιγνάτης Χουβαρδάς όμως…
ΠτΘ: Σήμερα το απόγευμα στο Καφέ Μπαρ «Οχτώ» παρουσιάζεται η συλλογή διηγημάτων σας με τίτλο «Υπόκλισή στον Πειρασμό», η οποία κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «οδός Πανός». Σας έχουμε γνωρίσει κυρίως μέσα από το ποιητικό σας έργο, το οποίο και πάλι ασχολείται με τον έρωτα. Πείτε μας δύο λόγια για το περιεχόμενό του.
Ι.Χ.: Είναι ένα βιβλίο που ασχολείται με τον κόσμο της εφηβείας και της μετεφηβικής ηλικίας. Είναι αρκετά βιωματικό, και μιλά για καταστάσεις του παρελθόντος πιο πολύ, γιατί πλέον δεν είμαι έφηβος. Είναι αν θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω έτσι ένας αποχαιρετισμός σε αυτό τον κόσμο της εφηβείας, και περιγράφονται καταστάσεις βιωμένες κυρίως στη Θεσσαλονίκη, στην Κομοτηνή, και σε κάποια άλλα μέρη.
Πρόκειται για οχτώ διηγήματα, τα οποία έχουν τον ίδιο ψυχισμό. Το υποκείμενο το οποίο πρωταγωνιστεί – το οποίο στην ουσία είμαι εγώ- έχει τον ίδιο περίπου δηλαδή ψυχισμό, παρόλα αυτά κάθε κείμενο είναι γραμμένο με διαφορετικό τρόπο, όχι τόσο όσον αφορά στη θεματολογία, η οποία είναι ίδια, αλλά σε ό,τι αφορά τον τρόπο γραφής των διηγημάτων κυρίως γιατί είναι γραμμένα σε διαφορετικές εποχές.
«Το “Υπόκλιση στο πειρασμό” είναι ένα βιβλίο γεμάτο ερωτισμό»
ΠτΘ: Ο πρωταγωνιστής παραμένει στο σύνολο των διηγημάτων ο ίδιος, αλλάζουν ωστόσο κάποια άλλα χαρακτηριστικά, όπως η πόλη και κάποιοι χαρακτήρες, το λεγόμενο αντικείμενο του πόθου του ήρωα…
Ι.Χ.: Είναι ένα περίεργο βιβλίο, γιατί έχει μια διαφορά από τις συνηθισμένες ερωτικές ιστορίες. Κατ’ αρχήν είναι ένα βιβλίο γεμάτο ερωτισμό, γιατί πάντα, και όταν έγραφα από μικρός ποιήματα και πεζά, έχω ταυτιστεί με την ερωτική λογοτεχνία, κυρίως της Θεσσαλονίκης. Η ιδιαιτερότητα που έχει το βιβλίο είναι ότι ενώ είναι πλούσιο, δηλαδή σου καλλιεργεί την αίσθηση ότι η ζωή είναι το κυνήγι του έρωτα, όχι τόσο το σαρκικό κυνήγι όσο γενικά το να πλάθεις ερωτισμό από το τίποτα, συνέχεια μετατοπίζει το ερωτικό βλέμμα και ποτέ δεν δημιουργείται καμιά σχέση σε αυτό.
Πολλοί εντοπίζουν το στοιχείο της εξιδανίκευσης, αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι. Προσωπικά νομίζω ότι είναι κάτι βαθύτερο. Το ανακαλύπτω και τώρα που γράφω κάτι άλλο και είναι τελείως διαφορετική η κατάσταση, και πάλι όμως υπάρχει αυτή η αναζήτηση, η προσπάθεια του άντρα να προσεγγίσει το αντικείμενο του πόθου του και η πεποίθησή του να βρει τη συνέχεια του εαυτού του στον άλλον. Μία προσπάθεια που βρίσκει δυσκολίες.
«Eίναι και εξομολογητικό το βιβλίο, στηρίζεται στο βίωμα και την εξομολόγηση»
ΠτΘ: Κάνετε ωστόσο μια βασική παραδοχή στο βιβλίο, σε σχέση με τα σημερινά δεδομένα και την υφιστάμενη έννοια του «αρσενικού» που δεν ενδίδει στις σκέψεις και στα ενδόμυχα πάθη του. Πώς «τολμήσατε» αυτή την παραδοχή;
Ι.Χ.: Το βιβλίο είναι εξομολογητικό, στηρίζεται στο βίωμα και την εξομολόγηση. Πράγματι αυτό που διαγράφεται είναι το πρόσωπο του άνδρα που δεν βρίσκει αποδοχή στον έρωτά του, και καταντά να γίνει ένα μοτίβο στα κείμενά μου. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Μοιάζει με ερωτική ηθογραφία αυτό που κάνω, δεν είναι όμως αυτό, είναι κάτι βαθύτερο.
Νομίζω εκείνο το οποίο κυριαρχεί στα κείμενά μου είναι η προσπάθεια να πλάσεις ένα κόσμο μαγικό, να ανακαλύψεις ένα τρόπο να ζήσεις μια μαγεία γύρω σου, κάτι που είναι πολύ ανθρώπινο, και η προσπάθεια να αντισταθείς στην απομάγευση του κόσμου, δηλαδή στην πραγματικότητα έτσι όπως είναι. Γι’ αυτό και τα κείμενά μου είναι κατά κάποιο τρόπο πολύ υποκειμενικά. Δεν αποτυπώνουν δηλαδή την πραγματικότητα της ζωής έτσι όπως είναι. Η ζωή δεν είναι μόνο το κυνήγι ενός έρωτα, μιας ωραίας μορφής που θα σε συγκινήσει, αλλά πολύ περισσότερα πράγματα, όπως τα καθημερινά προβλήματα, τα οικονομικά προβλήματα, οι αρρώστιες, τα οποία εγώ λες και εσκεμμένα τα αποσιωπώ.
Υπάρχει μια έντονη υποκειμενικότητα λοιπόν σε αυτά τα κείμενα, με το βαθύτερο θέμα αυτών να είναι το θέμα του ερωτισμού, το οποίο προσεγγίζω με διάφορους τρόπους.
ΠτΘ: Σας γνωρίσαμε μέχρι στιγμής μέσα από τα ποιήματά σας και τώρα σας συναντάμε σε πεζά κείμενα. Πώς καταφέρνετε να κινείστε ανάμεσα σε αυτά τα δύο είδη;
Ι.Χ.: Αυτός ο διχασμός ανάμεσα στην ποίηση και το πεζό λόγο ισχύει από τα πρώτα μου βήματα. Το πρώτο μου βιβλίο με ποιήματα το έβγαλα το 1987, το δεύτερό μου βιβλίο όμως το 1988 ήταν πεζό. Από την αρχή δηλαδή υπηρετούσα και τα δύο παράλληλα, αλλά και τα δύο μαζί υπηρετούσαν τον ίδιο σκοπό.
Αν ήθελα να πω κάτι με περισσότερες λεπτομέρειες, αναγκαστικά πήγαινα στο χώρο της πεζογραφίας. Αν ήθελα να πω κάτι πιο πυκνά και πιο έντονα ήμουν στο χώρο της ποίησης. Αυτά δεν θέλω να τα εγκαταλείψω, γιατί για εμένα το σημείο αφετηρίας είναι η ποίηση. Από εκεί ξεκινάω και καταλήγω στην πεζογραφία.
Στο νέο μυθιστόρημα που γράφω για παράδειγμα, επειδή είναι μεγαλύτερη η φόρμα, επικρατεί η πεζογραφική ματιά, και πάλι όμως προσπαθώ πάντα να ξεκινώ από τον ψυχισμό ενός ποιητή.
«Προσπαθώ με τα γραπτά μου να αποκαταστήσω κάποιες ηθικές αξίες στο ερωτικό παιχνίδι»
ΠτΘ: Η σημερινή πραγματικότητα ωστόσο παρέχει ένα αντίστοιχο υλικό για τέτοιου είδους λογοτεχνία;
Ι.Χ.: Το περίεργο με μένα είναι ότι ενώ ασχολούμαι με το θέμα του έρωτα και με πολύ τολμηρό τρόπο θα έλεγα, από πίσω κρύβω έναν άνθρωπο αρκετά συντηρητικό. Μέσα στο βιβλίο ωστόσο προσπαθώ κατά κάποιον τρόπο να αποκαταστήσω κάποιες ηθικές αξίες στο ερωτικό παιχνίδι. Προσπαθώ να εκβιάσω κατά κάποιον τρόπο το συναίσθημα. Εκείνο το οποίο με ταλαιπωρεί ως πρωταγωνιστή μέσα στα κείμενα, είναι ότι δεν βρίσκω το συναίσθημα να αναβλύζει πλέον στις ανθρώπινες σχέσεις και είναι κάτι το οποίο με στεναχωρεί. Το βλέπω και στις σχέσεις των νέων. Προσωπικά δεν με ενοχλεί το γεγονός ότι πολύ εύκολα σήμερα οι νέοι μεταπηδούν από την μία σχέση στην άλλη. Αλλά με ενοχλεί πάρα πολύ όταν όλη αυτή η κατάσταση γίνεται χωρίς κανέναν συναίσθημα . Όταν χωρίζεις, όταν εγκαταλείπεις το άλλο πρόσωπο μόνο και μόνο γιατί πια χάθηκε η πρώτη ορμή. Νομίζω ότι πίσω από όλο αυτό το παιχνίδι που είναι μαγικό αναμφίβολα, πρέπει να διεκδικούμε και το συναίσθημα.
«Η ποίηση και λογοτεχνία σε συντροφεύει στις πιο προσωπικές ώρες σου και είναι απαραίτητη, γιατί από κάπου πρέπει να αντλήσεις δύναμη και ομορφιά»
ΠτΘ: Η προσπάθειά σας αυτή θεωρείτε ότι βρίσκει ανταπόκριση; Ποιοι λόγοι θεωρείτε πως έχουν οδηγήσει σε αυτή την κατάσταση μεταξύ των ανθρώπων; Έχει παίξει ρόλο η οικονομική κρίση;
Ι.Χ.: Για μένα δεν υπάρχει πιο ωραία εικόνα από ένα αγόρι και ένα κορίτσι, που κάθονται αγκαλιασμένοι σε ένα παγκάκι, σιγοψιθυρίζουν σαν να μην έχουν ανάγκη τον κόσμο και λένε τα δικά τους μυστικά. Ωστόσο της εικόνας αυτής προηγείται το να ζεις σε μία πολιτεία, σε μία χώρα, που υπάρχει οργάνωση, σύστημα υγείας, παιδείας, μία χώρα όπου τα νέα παιδιά έχουν όνειρα και φιλοδοξίες που μπορεί η χώρα τους να τα πραγματοποιήσει. Μία χώρα στην οποία να μην υπάρχει αυτός ο σκοτεινός ορίζοντας που υπάρχει στην Ελλάδα. Αυτά προηγούνται και μετά έρχονται αυτά που περιγράφω εγώ στο βιβλίο. Για να ζήσουμε πρώτα πρέπει να υπάρχουν κάποια άλλα πράγματα. Από κει και πέρα έρχεται η ποίηση έρχεται η λογοτεχνία και σε συντροφεύει στις πιο προσωπικές ώρες σου και είναι απαραίτητη, γιατί από κάπου πρέπει να αντλήσεις δύναμη και ομορφιά.
«Στο καινούριο μυθιστόρημα θα υπάρχει και ο ψυχισμός της γυναίκας»
ΠτΘ: Αναφέρατε πριν ότι ετοιμάζεται ένα νέο μυθιστόρημα. Πείτε μας δύο λόγια γι ‘αυτό.
Ι.Χ.: Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα που βρίσκεται τώρα στο δεύτερο στάδιο της επεξεργασίας του και ευελπιστώ μέχρι το φθινόπωρο να το έχω παραδώσει στον εκδοτικό. Πρόκειται και πάλι για μία ερωτική ιστορία, στην οποία υπάρχει η ματιά του άντρα και η μετατόπιση του βλέμματος, ωστόσο το καινούργιο στοιχείο που εμπεριέχει είναι ότι δίνεται και ο ψυχισμός της γυναίκας. Γεγονός δύσκολο έως και αδύνατον τόσο στο να εντρυφήσεις όσο και στο να το περιγράψεις λογοτεχνικά. Ωστόσο όμως πρέπει να παραδεχτούμε ότι δεν πρέπει να είμαστε εγωιστές, δεν πρέπει να τα βλέπουμε μόνο από την δική μας οπτική γωνία, δεν πρέπει να είμαστε τόσο κτητικοί.
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
