Η κληρονομια του 2009 και η προσδοκια του 2010

Γιώργος

Χατζηκωνσταντίνου,

Καθηγητής Οικονομικής Θεωρίας του ΔΠΘ, γενικός γραμματέας Μακεδονίας – Θράκης

«Αισιόδοξη προοπτική μόνο εάν είμαστε αποτελεσματικοί»

«Η αλήθεια που θα πω είναι σχετική. Θεωρώ πως το σοβαρότερο πρόβλημα του 2009 είναι το γεγονός ότι πλέον η χώρα εισήλθε στην οικονομική κρίση που πλήττει παγκόσμια τον πλανήτη και μπήκαμε κατά έναν τρόπο που είναι πλέον αισθητός παντού. Η χώρα βρίσκεται σε μια δύσκολη και κρίσιμη καμπή την οποία ευχόμαστε να ξεπεράσει.

Το θετικό, κατά τη γνώμη μου, έχει να κάνει με το γεγονός ότι τελικά η συνταγή σε επίπεδο πολιτικής βούλησης η οποία γινόταν σεβαστή και κυριαρχούσε, ήτοι η συνταγή ενός νεοφιλελεύθερου μοντέλου ανάπτυξης, έχει πλέον ανατραπεί στην Ελλάδα και υπάρχουν απόψεις οι οποίες εκφράζονται από την παρούσα κυβέρνηση και είναι σχετικές με μια άλλη μορφή συνταγής που έχει περισσότερο αναπτυξιακό χαρακτήρα, κάνει λόγο για αναδιανομή του εισοδήματος και αειφορία της ανάπτυξης – η λεγόμενη πράσινη ανάπτυξη – η οποία έχει σχέση με την προστασία των χαμηλών εισοδημάτων του τόπου, όσο είναι δυνατόν αυτό να γίνει σε μια περίοδο μεγάλης οικονομικής κρίσης.

Παράλληλα, θεωρώ θετικό το γεγονός ότι τουλάχιστον στις μεγάλες πολιτικές παρατάξεις του τόπου έχει γίνει αντιληπτό το πρόβλημα που υφίσταται και οδηγεί σε μορφές άμβλυνσης των διαφόρων μορφών οξύτητας οι οποίες πιθανότατα θα μπορούσαν να εμφανιστούν. Η πολιτική που ακολουθούν είναι χαμηλών τόνων γιατί το πρόβλημα είναι σοβαρό και το αντιλαμβάνονται όλοι.

Η προοπτική για το 2010 ελπίζω να είναι αισιόδοξη η οποία όμως θα πάρει σάρκα και οστά μόνο εάν είμαστε αποτελεσματικοί.

Εκτιμώ ότι η παρούσα κυβέρνηση του τόπου γνωρίζει πολύ καλά ότι η αποτυχία είναι πολυτέλεια. Χρειάζεται επιτυχία γιατί μόνο διʼ αυτού του τρόπου είναι δυνατόν να οδηγηθούμε σε καλύτερες μέρες, ξεπερνώντας την οικονομική κρίση και ταυτόχρονα διατηρώντας την εθνική αξιοπρέπεια, προστατεύοντας κατά τον δυνατόν καλύτερο τρόπο τις εξελίξεις στα εθνικά μας θέματα».

Νίκος Παππάς,

οικονομολόγος, διευθυντής πολιτικού γραφείου του Αλέξη Τσίπρα

«Μπορώ να διακρίνω την ελπίδα μόνο σε ενωτικούς

κι αποφασιστικούς αγώνες»

«Αναμφισβήτητα το μεγάλο πρόβλημα είναι αυτό της απασχόλησης, ο τρόπος με τον οποίο έχει αρχίσει και βιώνεται από κάθε νοικοκυριό το θέμα της οικονομικής κρίσης.

Την ελπίδα μπορώ να την διακρίνω μόνο σε ενωτικούς, μαζικούς και αποφασιστικούς αγώνες από τη νεολαία και τους εργαζόμενους για να μην πληρώσουν αυτοί τις αιτίες της κρίσης για την οποία βεβαίως δεν ευθύνονται. Η ελπίδα εδράζει στα κινήματα γιατί οι εξελίξεις δεν φαίνονται εύκολες. Η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να βλέπει την ανεργία να εκτινάσσεται και απλώς να δίνει δελτία για φθηνό ψωμί και γάλα στους ανέργους χωρίς καμία ενεργητική πολιτική για την απασχόληση, χωρίς δημόσιες επενδύσεις, χωρίς παρέμβαση στο χρηματοπιστωτικό σύστημα με μια δημόσια τράπεζα η οποία στοιχειωδώς θα μπορούσε να σώσει από την ασφυξία μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Δυστυχώς εάν δεν αλλάξουν οι επιλογές θα οδηγήσουν σε κοινωνική οπισθοδρόμηση.

Προσδοκώ το 2011 να μας βρει με ακόμη περισσότερα όνειρα, άρα ελπίζω το 2010 να γίνει μια χρονιά που θα μας γεμίσει αισιοδοξία».

Άρης Γιαννακίδης,

νομάρχης Ροδόπης

«Μεγάλος στόχος είναι

το νοσοκομείο Κομοτηνής»

«Η μεγάλη παρακαταθήκη για τα επόμενα χρόνια είναι η πλήρης συμπόρευση όλης της τοπικής κοινωνίας, των θεσμικών και κοινωνικοοικονομικών φορέων σε μια προσπάθεια να ξεπεράσουμε την κρίση ή να περιορίσουμε τους κλυδωνισμούς.

Ήμασταν όλοι μαζί, είχαμε συμμετοχή στα κέντρα λήψης αποφάσεων και μάλιστα πήραμε την πρωτοβουλία να σχηματοποιήσουμε ένα κείμενο δράσεων για νʼ αντιμετωπίσουμε την κρίση.

Ήταν μια χρονιά πολύ δύσκολη, από τις δυσκολότερες που περάσαμε τα τελευταία χρόνια όπου η φτώχεια διαπερνά όλη την κοινωνική διαστρωμάτωση. Έζησα πρωτόγνωρες εμπειρίες με το να έρχονται επαγγελματίες, βιομηχανικοί εργάτες, αγρότες και να καταθέτουν το δράμα του βιοπορισμού.

Οι εργαζόμενοι στην κλωστοϋφαντουργία βίωσαν την κοροϊδία της απερχόμενης κυβέρνησης. Ήδη έγιναν διαβουλεύσεις με τα αρμόδια υπουργεία και κάναμε μια στόχευση με τον Γιώργο Πεταλωτή για να προβούμε άμεσα στην επίλυση των προβλημάτων των εργαζομένων στην κλωστοϋφαντουργία και την ΕΑΣ Ροδόπης.

Μεγάλος στόχος για την επόμενη χρονιά είναι το νοσοκομείο Κομοτηνής. Είναι από τα μεγαλύτερα έργα. Ήδη έγινε η επικοινωνία με την αρμόδια υπουργό και είμαστε σε μια διαδικασία προβληματισμού για το ποιες θα είναι οι στοχεύσεις μας και ποιο το χρονοδιάγραμμα. Στην επόμενη συνάντηση με την κ. Ξενογιαννακοπούλου πιστεύω πως θα δούμε το θέμα του νοσοκομείου μας.

Πολύ σημαντική ήταν η παρουσία σε υπουργικό θώκο του πρώην συνεργάτη μου Γ. Πεταλωτή. Η Θράκη έχει αξιοποιηθεί σημαντικά, καθώς έχουμε δυο υπουργούς και τον γραμματέα του κόμματος, τον κ. Ξυνίδη, πράγμα που δείχνει την ευαισθησία του Γιώργου Παπανδρέου για τον θρακικό χώρο».

Άλεξ Ταξιλδάρης,

Παραολυμπιονίκης, πρόεδρος

του Συλλόγου «ΠΕΡΠΑΤΩ»

«Παρακαταθήκη η ικανότητα των ασθενέστερων ομάδων να μην το βάζουν κάτω»

«Το μεγαλύτερο πρόβλημα της χρονιάς που φεύγει θεωρώ πως ήταν η αδυναμία της χώρας μας να στηρίξει τους πολίτες και ειδικά τις ασθενείς ομάδες στην οικονομική κρίση η οποία στην Ελλάδα άρχισε να φαίνεται εντονότερα.

Παρακαταθήκη αποτελεί η ικανότητα των ασθενέστερων ομάδων στη χώρα μας να μην το βάζουν κάτω απέναντι στις κακουχίες που έχουν περάσει και να προσπαθούν νʼ αντεπεξέρχονται παρόλη την απουσία στήριξης από την πολιτεία.

Ελπίζω το 2010 νʼ αρχίσει να στήνεται από την πολιτεία πιο οργανωμένα ο αθλητισμός γενικότερα και ειδικά ο αθλητισμός για τα άτομα με αναπηρίες.

Εμείς από την πλευρά μας είμαστε παρόντες είτε οργανωτικά είτε με προτάσεις που καταθέτουμε μέσα από τα σωματεία».

Άντζελα Δράκου,

διοικητική διευθύντρια του Θρακικού Ωδείου Κομοτηνής

«Προσδοκώ την έναρξη μιας νέας εποχής με περισσότερη αλληλεγγύη»

«Το μεγάλο πρόβλημα: Η χρονιά που φεύγει σημαδεύτηκε από την ύφεση της οικονομίας, με μια χρηματοπιστωτική κρίση που κλόνισε συθέμελα το διεθνές οικονομικό σύστημα και με τα καταστρεπτικά αποτελέσματά της να μας συντροφεύουν και το νέο έτος. Η αύξηση της ανεργίας, η συμπίεση των εισοδημάτων, η ανασφάλεια ήρθαν για να μείνουν μαζί μας απρόσκλητα, σαν τη γρίπη, οπότε, η θλιμμένη φράση της Βιολέτας από την Τραβιάτα του Τζουζέπε Βέρντι μάς έρχεται αυθόρμητα στο μυαλό: «Αddio del passato bei sogni», δηλαδή αντίο στο ευτυχισμένο παρελθόν!

Άραγε, μπορούμε να αποχαιρετήσουμε και εμείς τον χρόνο που φεύγει με μια τέτοια διάθεση; Η χρονιά άρχισε με τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση των τελευταίων δεκαετιών και τελειώνει με μια απογοητευτική σύνοδο για την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών. Το 2009 κλείνει εντελώς απαισιόδοξα και φοβάμαι ότι δεν μπορούμε να το θεωρήσουμε ευτυχισμένο παρελθόν, όπως ακριβώς λέει η συντετριμμένη Βιολέτα στην Τραβιάτα του Τζουζέπε Βέρντι!

Παρακαταθήκη: Ωστόσο, οι εκπομπές άνθρακα παρουσίασαν φέτος τη μεγαλύτερη μείωση των τελευταίων 40 ετών. Η γρίπη Η1Ν1 έφτασε στο αποκορύφωμά της. Το σύστημα αποδείχθηκε πιο σταθερό απʼ ό,τι φοβόμασταν. Το νέο μουσείο της Ακρόπολης μας έκανε περήφανους σε παγκόσμιο επίπεδο. Κι η Αλ Κάιντα εμφάνισε σημεία υποχώρησης…

Τι προσδοκώ: Την έναρξη μιας νέας εποχής με περισσότερη αλληλεγγύη, έμφαση στον πολιτισμό, αγάπη για το συνάνθρωπο κι εσωτερικό επαναπροσδιορισμό για κατάκτηση προσωπικής και κοινωνικής ολοκλήρωσης».

Νίκος Σκοπιανός,

πρόεδρος ΕΑΣ Ροδόπης

«Η πολιτική αλλαγή

που ήρθε δημιουργεί την

ελπίδα του νέου»

«Αναμφισβήτητα το μεγαλύτερο πρόβλημα της χρονιάς που φεύγει είναι η οικονομική κρίση που έπληξε τη χώρα και την βρήκε χωρίς την ανάλογη παρακαταθήκη που όφειλε να έχει ούτως ώστε νʼ αντιμετωπίσουν αυτή την κρίση που πλήττει ως συνήθως τα χαμηλής οικονομικής επιφάνειας στρώματα.

Η πολιτική αλλαγή από την άλλη που ήρθε είναι αυτή που δημιουργεί την ελπίδα του νέου που υπόσχεται ότι κάτι θα πάει καλύτερα την επόμενη χρονιά αλλά και τις επόμενες.

Η προσδοκία που δημιούργησε η πολιτική αλλαγή είναι αυτή που καλλιεργεί την ελπίδα της προστασίας του πολίτη ούτως ώστε οικονομικά και οργανωτικά να βγούμε από το τούνελ και να δούμε την ακτίδα φωτός που όλοι έχουμε ανάγκη».

Μίκα Γραβουνιώτη,

επιχειρηματίας (ΧΑΡΤΟΠΟΙΙΑ

ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ ΑΒΕΕ)

«Σύνεση κι ανθρωπιά

σʼ εκείνους που καθορίζουν την δική μας μοίρα»

«Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η οικονομική αστάθεια η οποία πιστεύω ότι προέρχεται αφενός από, τις κακώς νοούμενες και διαστρεβλωμένες, φιλολαϊκές πολιτικές των ελληνικών κυβερνήσεων των τελευταίων 15 χρόνων κι αφετέρου από τα αρνητικά αποτελέσματα της παγκοσμιοποίησης που επηρέασαν και την χώρα μας.

Μέσα, όμως, από αυτές τις δύσκολες καταστάσεις το δυσμενέστερο για μένα ήταν η απογοήτευση των πολιτών από τις ηγεσίες τους.

Η μεγαλύτερη παρακαταθήκη είναι ότι πλέον οι πολίτες φαίνεται ότι άρχισαν να προβληματίζονται και να δραστηριοποιούνται σε θέματα πολιτικής και οικονομίας αλλά το σπουδαιότερο η ενεργοποίησή τους σε περιβαλλοντικά ζητήματα, όπως η διάσωση του πρασίνου, η ανακύκλωση, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας κα. Ο ερχομός του 2010 ελπίζω να φέρει περισσότερη σύνεση κι ανθρωπιά στους ανθρώπους εκείνους που καθορίζουν την δική μας μοίρα και την ζωή των επόμενων γενιών, να σταματήσουμε την γκρίνια και την μιζέρια, αυξάνοντας ο καθένας μας το συναίσθημα της προσφοράς».

Στρατής Μπαλάσκας,

δημοσιογράφος στις εφημερίδες

«ΕΜΠΡΟΣ» Μυτιλήνης

και «Ελευθεροτυπία»

«Επιτακτική η ανάγκη

να σταθούμε κοντά στους

νεόφτωχους του 2010»

«Το 2009 αφήνει στην ελληνική κοινωνία το γνωστό οικονομικό πρόβλημα το οποίο θεωρώ ότι θα δοκιμάσει ακόμη και την κοινωνική συνοχή της Ελλάδας το 2010 με οξυμένα προβλήματα επιβίωσης για μεγάλα κομμάτια του ελληνικού λαού.

Το πρόβλημα της οικονομικής κρίσης δεν είναι αυτό που βλέπουμε στην τηλεόραση, δηλαδή οι φόροι που πρέπει να πληρώσουν κάποιοι ή δεν πρέπει να πληρώσουν κάποιοι άλλοι.

Το πρόβλημα του 2009 που μένει στο 2010 να το αντιμετωπίσει είναι αυτό των ανθρώπων με τα ελάχιστα μηδενικά εισοδήματα, πολύ πιο κάτω από το περιβόητο όριο της φτώχειας οι οποίοι καλούνται το 2010 να επιβιώσουν κυριολεκτικά.

Το 2009 αφήνει, όμως και μια σημαντική παρακαταθήκη, την ανάγκη να υπάρξει ένα κίνημα στήριξης αυτών των ανθρώπων από κάποιους άλλους οι οποίοι δεν είναι απαραίτητα οι έχοντες αλλά αυτοί που μπορούν να σταθούν εθελοντικά, να βοηθήσουν ανθρώπους που, έχω την αίσθηση πως, θα κατακλύσουν τα πάρκα και τις πλατείες της Ελλάδας ως οι άνθρωποι χωρίς σπίτι, ρεύμα, νερό – ακόμη κι αν μένουν στο σπίτι τους.

Η ευαισθησία όλων και η ανάγκη να σταθούμε κοντά στους νεόφτωχους του 2010, τους πρώτους πολύ φτωχούς του 21ου αιώνα, μπαίνει μπροστά μας επιτακτική και ζητά νʼ αντιμετωπίσουμε το συγκεκριμένο ζήτημα.

Το 2010 προσδοκώ μια κυβέρνηση η οποία θʼ ασχολείται πολύ περισσότερο με τα προβλήματα της κοινωνίας τα οποία όμως δε θα τα αντιλαμβάνεται μέσω ηλεκτρονικών υπολογιστών αλλά ζώντας τα, βλέποντάς τα και αντιμετωπίζοντάς τα επί τόπου».

Κι αν δεν έχετε ακόμη πειστεί πως μόνο όλοι μαζί μπορούμε καλύτερα … τότε εύχομαι ο νέος χρόνος να σας φέρει σύνεση, ωριμότητα σκέψης και ενεργειών, με στόχο την κοινωνική αλληλεγγύη και το όραμα για μια καλύτερη ζωή για όλους.