Για ενα κοσμο ελευθερο απο ναρκες

Έχει διαπιστωθεί ότι ένα ξεχασμένο αμυντικό δόγμα, όπως αυτό των ναρκοπεδίων, αποτελεί παγίδα θανάτου για δεκάδες ανθρώπους οι οποίοι απελπισμένοι και στην προσπάθειά τους για ένα καλύτερο αύριο χάνουν τη ζωή τους ή μένουν ανάπηροι Με τη συμπλήρωση πέντε χρόνων από την έναρξη της ισχύος της Συνθήκης της Οτάβα για την κατάργηση των ναρκών κατά προσωπικού οι Γιατροί Του Κόσμου φέρνουν ξανά στο προσκήνιο το σοβαρό θέμα της Ανθρωπιστικής προστασίας των θυμάτων από τα τελευταία ενεργά ναρκοπέδια της Ευρώπης που εξακολουθούν να υπάρχουν στην περιοχή του Έβρου. Να σημειωθεί ότι εξήντα δύο άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στην περιοχή του Έβρου από την ημερομηνία υπογραφής της συνθήκης της Οτάβας.

Στο συμπόσιο που διοργανώνεται στην Αλεξανδρούπολη στις 24 Απριλίου υπό την αιγίδα της Ιατρικής Σχολής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης οι Γιατροί του Κόσμου θα στείλουν ένα μήνυμα φιλίας συνεργασίας και ασφάλειας των πληθυσμών της περιοχής σε μία Ευρώπη απαλλαγμένη από τα τελευταία ναρκοπέδια.

Το συμπόσιο θα λάβει χώρα στο Διεθνές Συνεδριακό Κέντρο του ALEXANDER BEACH HOTEL Στα πλαίσια του συμποσίου οι Έλληνες Γιατροί του Κόσμου θα τελέσουν επιμνημόσυνη δέηση στις Φέρες την Παρασκευή στις 4 το απόγευμα σαν χρέος τιμής στα θύματα ναρκών Έλληνες και ξένους.

Πρόβλημα ναρκών στο ελληνικό έδαφος

Σύμφωνα με την έκθεση του «Παρατηρητηρίου Ναρκών Εδάφους» του 2002 η Ελλάδα δημιούργησε και συντήρησε ναρκοπέδια στα ανατολικά της σύνορα με την Τουρκία κατά μήκος του ποταμού Έβρου. Επίσης υπάρχουν ναρκοθετημένες περιοχές από την εποχή του ελληνικού εμφυλίου πολέμου στη Βόρεια Ελλάδα και συγκεκριμένα στα βουνά της Ηπείρου στα όρη Γράμμος και Βίτσι και στα σύνορα με τη Βουλγαρία.

Ελληνική πολιτεία και Συνθήκη της Οτάβας

Η Ελλάδα υπέγραψε τη Συνθήκη για την Κατάργηση των Ναρκών τον Δεκέμβριο του 1997 ενώ το ελληνικό κοινοβούλιο στις 19 Μαρτίου του 2002 υπερψήφισε την επικύρωσή της Παρόλο το γεγονός όμως ότι η Ελλάδα έχει προχωρήσει στην αποναρκοθέτηση πολλών περιοχών κυρίως στα βόρεια σύνορα εξακολουθεί να διατηρεί σε πλήρη ισχύ τα ναρκοπέδια στα ανατολικά σύνορά της.

Γιατροί του Κόσμου: «Εμείς νοιαζόμαστε»

Έχουν περάσει πέντε χρόνια από την εφαρμογή της συνθήκης της Οτάβας για την κατάργηση των ναρκών κατά προσωπικού. Μιλώντας στον Πτθ η Υπεύθυνη Βορείου Ελλάδος της Οργάνωσης Γιατροί του Κόσμου ιατρός κ. Ελευθερία Παρθενοπούλου αναφέρθηκε στους λόγους και στις αιτίες ενασχόλησης με το θέμα. «Οι γιατροί χωρίς σύνορα δεν θα μπορούσαν να μείνουν αδιάφοροι μπροστά στο συγκεκριμένο θέμα τη στιγμή που έχουμε θύματα ναρκών στην πρώην Γιουγκοσλαβία, στο Ιράν στο Ιράκ στο νότιο Λίβανο σε όλες γενικά τις χώρες που υπάρχουν προβλήματα. Και βεβαίως δεν θα μπορούσαμε να αδιαφορήσουμε και για τις νάρκες που υπάρχουν στην πατρίδα μας, στην Ήπειρο από παλιά και στα ελληνοβουλγαρικά και ελληνοτουρκικά σύνορα.

Είναι ένα μείζον, θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και το λέω έτσι γιατί τα θύματα δυστυχώς δεν είναι αυτοί για τους οποίους υποτίθεται ότι έχουν τοποθετηθεί οι νάρκες. Τα θύματα είναι δυστυχώς αθώοι άνθρωποι. Είναι κάποιος αγρότης που προσπαθεί να οργώσει το χωράφι του. Είναι ένας λαθρομετανάστης ο οποίος στην προσπάθειά του να περάσει τα σύνορα έβλεπε και βλέπει,- γιατί καταλαβαίνετε ότι δεν μπορούμε να μιλάμε για το απώτερο παρελθόν είχαμε και τα εφτά θύματα στην Κορνοφωλιά και έχουμε μετρήσει περίπου 62 θύματα μόνο στον Έβρο, -μία ταμπέλα στα αγγλικά ή στα ελληνικά με μία νεκροκεφαλή και θεωρεί ότι είναι τα σύνορα της Ελλάδος και μπαίνει σε ναρκοπέδιο. Τις περισσότερες μάλιστα φορές δεν τη βλέπει καν την ταμπέλα γιατί συνήθως προσπαθεί να περάσει νύχτα τα σύνορα. Κατά καιρούς έχουμε ακούσει και για στρατιώτες οι οποίοι προσπαθούν να αποναρκοθετήσουν μία περιοχή. Άρα εμείς δεν μπορούμε να αδιαφορήσουμε μπροστά σε αυτά τα θύματα από ανθρωπιστική πλευρά».

Νάρκες και αμυντική πολιτική

Πολλοί υποστηρίζουν ότι τα ναρκοπέδια εξυπηρετούν αμυντικούς σκοπούς. Οι Γιατροί του Κόσμου όπως τονίζει η κ.Παρθενοπούλου είναι “υπέρ της άμυνας της χώρας μας αλλά μιας άμυνας που θα έχει και αποτέλεσμα. Γιατί δεν νομίζω κανείς να υιοθετεί την άποψη ότι οι νάρκες μας φυλάνε από ένα υποτιθέμενο εχθρό. Με τα σημερινά ηλεκτρονικά μέσα μπορεί κατά τον καλύτερο τρόπο να διασφαλιστεί η άμυνα του κράτους. Ευρισκόμενη στη Θράκη πάλι για περιποίηση λαθρομεταναστών, άκουγα από κάποιους ντόπιους να λένε ότι οι νάρκες μας προστατεύουν.Αυτοί όμως είναι κάποιοι παππούδες που έχουν μείνει στον παλιό αμυντικό τρόπο. Γιατί σήμερα κανένας δεν μπορεί να διανοηθεί ότι οι νάρκες θα σταματήσουν κάποια είσοδο ή κάποια επέλαση”.

Τουρκία και Ελλάδα απαγορεύουν τις νάρκες

Τουρκία και Ελλάδα υπέγραψαν συμφωνία ορόσημο για την απαγόρευση των θανατηφόρων ναρκών μία κίνηση η οποία χαρακτηρίσθηκε και από τις δύο χώρες ως ένδειξη της δέσμευσής τους για περιφερειακή ειρήνη, «Είναι θέμα που αφορά και τις δύο χώρες. Για αυτό και εμείς στο συμπόσιο καλέσαμε και Τούρκους στην προσπάθειά μας να θέσουμε το πρόβλημα στις σωστές του διαστάσεις. Με το να λέμε και να παρουσιάζουμε το πρόβλημα νομίζω ότι πάντα κάποιο λιθάρι βάζουμε. Είμαστε αυτοί που αν δεν μπορούμε να ρίξουμε τον τοίχο που έχουμε ανάμεσά μας τουλάχιστον να ρίξουμε γέφυρες, να κάνουμε ρήγματα σε αυτό τον τοίχο. Και για αυτό παρόλο που η 24η Απριλίου είναι μέρα διεξαγωγής του κυπριακού δημοψηφίσματος εμείς διοργανώνουνε αυτό το συμπόσιο και το θεωρούμε μία γέφυρα μεταξύ των δυο χωρών στο θέμα αυτό».

Αποναρκοθέτηση των περιοχών

Οι Γιατροί του Κόσμου ήταν οι πρώτοι που άσκησαν πιέσεις προς την ελληνική κυβέρνηση να υπογράψει τη συνθήκη της Οτάβας και να ξεκινήσει η αποναρκοθέτηση των περιοχών η οποία ξεκίνησε μεν αλλά διεξάγεται με πολύ αργό ρυθμό. Πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι το κόστος για τον καθαρισμό των ναρκών είναι τεράστιο και ότι τα χρήματα αυτά θα μπορούσαν να διατεθούν για την ποιότητα ζωής των κατοίκων της περιοχής. Οι Γιατροί του Κόσμου παραδέχονται ότι η αποναρκοθέτηση μιας περιοχής είναι πολυέξοδη αλλά όπως επισημαίνει η κ. Παρθενοπούλου «είναι μεγαλύτερη η αξία της ανθρώπινης ζωής που χάνεται. Και από ωφελιμιστική άποψη να το εξετάσουμε τα νοσοκομειακά νοσηλεία κοστίζουν πολύ. Γιατί όποιος τραυματισθεί είτε είναι στρατιώτης είτε λαθρομετανάστης είναι ένα ανθρώπινο ον, δεν μπορείς να το αφήσεις. Όλα αυτά τα κόστη αν τα συμψηφίσουμε θα δούμε ότι πρέπει να βγούνε οι νάρκες». Όσον αφορά στον ισχυρισμό ότι το κόστος από την παραμονή των ναρκών στην ανάπτυξη μιας περιοχής είναι ανυπολόγιστο η κ. Παρθενοπούλου τονίζει ότι, «εμάς σαν γιατρούς του κόσμου εκείνο που μας ενδιαφέρει είναι το κόστος σε ανθρώπινες ζωές. Και όλα αυτά τα χρήματα θα μπορούσαν να διατεθούν σε πολύ καλύτερους σκοπούς»

Σύγχρονα ναρκοπέδια

Με βάση την πληροφόρηση που έχουν οι γιατροί του κόσμου σύγχρονα ναρκοπέδια δεν υπάρχουν. Όλα τα ναρκοπέδια είναι παλιά, αλλά βέβαια ενεργά. Εργοστάσια υπάρχουν που παράγουν σύγχρονες νάρκες γιατί υπάρχουν κράτη που ακόμη χρησιμοποιούν το συγκεκριμένο αμυντικό όπλο. «Παρόλο που υπάρχουν σύγχρονα όπλα και τα φτωχά κράτη διαθέτουν τεράστια ποσά για την αγορά τους υπάρχουν κράτη που αμύνονται με αυτό τον τρόπο, δηλαδή της τοποθέτησης ναρκών. Εξάλλου αυτό φαίνεται και από τα θύματα. Όπου υπάρχει διένεξη ή κάποιος πόλεμος έχουμε πάρα πολλά θύματα από νάρκες. Σε πάρα πολλές χώρες υπάρχουν νάρκες και ίσως να μη το γνωρίζουμε. Στην Ευρώπη δεν πιστεύω ότι υπάρχουν πέραν των Βαλκανίων».

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι οι σύγχρονες νάρκες σχεδιάζονται έτσι ώστε να μην σκοτώνουν και να αφήνουν ανάπηρους τους ανθρώπους. «Μα η αναπηρία είναι τουλάχιστον για εμάς πολύ χειρότερη από ένα θάνατο γιατί είναι ένας συνεχόμενος θάνατος. Για αυτούς που υπολογίζουν υλιστικά το θέμα αυτό το άτομο δεν μπορεί να εγκαταλειφτεί. Χρειάζεται πάρα πολλά».

Εν κατακλείδι…

Το θέμα είναι πολιτικό. Είναι παρήγορο όμως το γεγονός ότι μη κυβερνητικές οργανώσεις ασχολούνται με τα συγκεκριμένα θέματα και τα φέρνουν στο προσκήνιο. Οι οργανώσεις αυτού του είδους και ύφους βλέπουν ανθρωπιστικά το πρόβλημα και όπως τονίζει η κ Παρθενοπούλου, «αυτοί οι άνθρωποι ελπίζουν σε μάς. Οπωσδήποτε το θέμα είναι πολιτικό αλλά και ένας γιατρός του κόσμου παράγει πολιτική. Είναι πολιτική και αυτό που κάνουμε εμείς γιατί είμαστε υποχρεωμένοι να το δούμε το θέμα, να απευθυνθούμε, να ελέγξουμε, να καταμαρτυρήσουμε, να καταγγείλουμε. Γιατί ποιος θα ενδιαφερθεί για τους λαθρομετανάστες που κάποιοι τους αναγκάζουν να φύγουν από τις πατρίδες τους, και έχουν το δικαίωμα να ζητήσουν μία καλύτερη τύχη αν δεν ενδιαφερθούμε εμείς; Αν δεν τους θέλουμε ας κλείσουμε τα σύνορα και έχουμε τρόπο να το κάνουμε με τις περίφημες διακρατικές σχέσεις. Αλλά αυτός δεν είναι τρόπος να τραυματίζονται όλοι αυτοί οι ταλαίπωροι άνθρωποι τη στιγμή που ξέρουμε ότι σε κάποια άλλα τραπέζια παίζονται “παιχνίδια” και κρίνεται η τύχη των λαών».

Α.Π.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.