«Δεν νομιμοποιειται πολιτικα η «τυφλη» βια» «Η σημερινη βια εχει διαφορετικη βαση και διαφορετικα χαρακτηριστικα απο την τρομοκρατια της 17 Νοεμβρη»

Yπό τον φόβο νέων τρομοκρατικών επιθέσεων, συνεχίζονται οι έρευνες της ΕΛ.ΑΣ. τόσο για την απόπειρα βομβιστικής επίθεσης στη Citibank, με παγιδευμένο με εκρηκτικά αυτοκίνητο, όσο και στον τηλεοπτικό σταθμό Alter.

Η Αστυνομία απηύθυνε έκκληση προς τους πολίτες για τυχόν πληροφορίες που μπορεί να βοηθήσουν τις έρευνες για τους δράστες της βομβιστικής απόπειρας. Για το λόγο αυτό η ΕΛ.ΑΣ. έδωσε στη δημοσιότητα φωτογραφίες, αλλά και τα στοιχεία του παγιδευμένου με πέντε φιάλες προπανίου, αυτοκινήτου.

Με αφορμή και την επίθεση των κουκουλοφόρων στον καθηγητή Γιάννη Πανούση ο ΠτΘ συζητά σήμερα με τον διδάκτορα Εγκληματολογίας Κυριάκο Μπαμπασίδη, που καταδικάζει τα γεγονότα «ως πράξεις που μας θλίβουν, ως πράξεις που μας εξοργίζουν, ως πράξεις που μας πληγώνουν αλλά ουσιαστικά δεν επηρεάζουν ούτε τους θεσμούς αλλά ούτε και την ποιότητα της δημοκρατίας μας».

ΠτΘ: κ. Μπαμπασίδη τρία «βαριά» περιστατικά σημάδεψαν τις τελευταίες ημέρες την επικαιρότητα. Το πρώτο αφορά στην επίθεση στο ALTER, το δεύτερο στο παγιδευμένο αυτοκίνητο μπροστά σε τράπεζα των Βορείων Προαστίων και το τρίτο στην επίθεση στον κ. Πανούση. Όλοι βγήκαν και καταδίκασαν τα γεγονότα. Αρκεί όμως μόνο η καταδίκη;

Κ.Μ.: Το άμεσο και πρώτο αφορά στην καταδίκη των γεγονότων, γιατί με αυτό τον τρόπο δίνεται στην κοινωνία το μήνυμα ότι αυτά τα γεγονότα είναι προσβλητικά αλλά και δεν αλλάζουν την ποιότητα και την ουσία της δημοκρατίας μας. Η καταδίκη έχει ουσιαστικό και επιστημονικό χαρακτήρα και από εκεί πρέπει να ξεκινήσουμε. Καταδικάζουμε τα γεγονότα ως πράξεις που μας θλίβουν, ως πράξεις που μας εξοργίζουν, ως πράξεις που μας πληγώνουν αλλά ουσιαστικά δεν επηρεάζουν ούτε τους θεσμούς αλλά ούτε και την ποιότητα της δημοκρατίας μας.

ΠτΘ: Με όλα αυτά που συμβαίνουν πιστεύετε ότι η δημοκρατία μας είναι θωρακισμένη;

Κ.Μ.: Η δημοκρατία μας είναι θωρακισμένη και δεν απειλείται από τέτοιου είδους «τυφλά» χτυπήματα ή χτυπήματα που δύσκολα καταλαβαίνεις την αιτία τους και τα οποία δεν έχουν να περάσουν κανένα μήνυμα. Τέτοιες πράξεις βίας και μάλιστα «τυφλής» από τις οποίες κινδυνεύουν να χαθούν ανθρώπινες ζωές δεν είχαμε στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Αυτή η κατάσταση όμως δεν πλήττει την δημοκρατία μας που είναι θωρακισμένη και θεσμικά και ουσιαστικά. Από εκεί και πέρα βέβαια, πρέπει όλοι να σκύψουμε και να δούμε το πρόβλημα στη ρίζα του, είτε με αστυνομικά μέτρα, είτε προληπτικά, είτε με την ενίσχυση ενός κοινωνικού κράτους, ώστε, αν τυχόν μπορούμε, να δώσουμε μια λύση.

ΠτΘ: Χαρακτηρίσατε τη βία «τυφλή». Γιατί;

Κ.Μ.: Η βία είναι τυφλή και αδικαιολόγητη. Δεν μπορώ να καταλάβω για παράδειγμα για ποιο λόγο στοχοποιείται ο Γιάννης Πανούσης. Αν στοχοποιείται επειδή είναι καθηγητής τότε βεβαίως είναι πλήγμα για τον πανεπιστημιακό χώρο και για τη διακίνηση των ιδεών. Αν στοχοποιείται για τις απόψεις που εκφράζει τότε θεωρώ ότι λειτουργούμε στο πλαίσιο ενός παρακράτους, το οποίο προφανώς δεν βολεύεται και δεν αρέσκεται σε αυτά που ακούει και άρα με παρακρατικές μεθόδους και τυφλή βία ή με στοχευμένη αδικαιολόγητη βία προσπαθεί να ανατρέψει ένα ιδεολογικό, πολιτικό και κοινωνικό περιεχόμενο που εκφράζουν οι απόψεις του καθενός μας και όχι μόνο του κ. Πανούση που έπεσε θύμα μιας τέτοιας ενέργειας, – και πραγματικά με την ευκαιρία αυτή να πω στον καθηγητή και προσωπικό μου φίλο κ. Πανούση ότι καταδικάζω την ενέργεια και συμπαρίσταμαι σε αυτόν και την οικογένειά του.

ΠτΘ: Έχουν όλα αυτά τα γεγονότα που τον τελευταίο καιρό βλέπουμε συνέχεια μεταξύ τους;

Κ.Μ.: Αν το ζήτημα το δούμε περισσότερο θεωρητικά έχει διαφορετική βάση και διαφορετικά χαρακτηριστικά από την τρομοκρατία που είχαμε να αντιμετωπίσουμε παλιότερα για παράδειγμα με την 17 Νοέμβρη, όπου ουσιαστικά μέσα από τις προκηρύξεις σκιαγραφούσαμε τους επόμενους στόχους ή σκιαγραφούσαμε μια άποψη που προσπαθούσαν μέσω της βίας να περάσουν. Αυτό που διαφοροποιεί τις τελευταίες προκηρύξεις, έτσι όπως τις διάβασα, είναι ότι δεν μιλούν για ιμπεριαλισμό, για καπιταλισμό, δεν έχουν αρχή και τέλος. Ξαφνικά δηλαδή είναι δυνατόν να στοχοποιηθεί οποιοσδήποτε από εμάς, μικρός ή μεγάλος σε ό,τι αφορά στην κοινωνική επικοινωνιακή επιρροή που ασκεί ή κάποιος που εκφράζει ένα θεσμό, για παράδειγμα ένας τυχαίος αστυνομικός γιατί είναι αστυνομικός ή ένας καθηγητής γιατί είναι καθηγητής, εσείς μπορεί να στοχοποιηθείτε γιατί εργάζεστε σε μια εφημερίδα και άρα η εφημερίδα εκφράζει κάποιες απόψεις και επηρεάζει τον κόσμο. Αυτού του είδους την τρομοκρατία δεν την είχαμε αντιμετωπίσει και εμφανίζεται αυτό «το συνονθύλευμα απόψεων» που προσπαθούν μέσα από τις προκηρύξεις τους να εκφράσουν. Αν αναλύσετε τις προκηρύξεις πραγματικά δεν υπάρχει αρχή και τέλος, ούτε συνοχή στο τι θέλουν και γιατί χρησιμοποιούν αυτή τη βία, η οποία μπορεί να θέτει σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές. Για παράδειγμα στο alter θα μπορούσαν να χαθούν ανθρώπινες ζωές και ενδεχομένως να είχαμε θρηνήσει πάρα πολλούς νεκρούς αν δεν ανακαλύπτονταν ο εκρηκτικός μηχανισμός έξω από την τράπεζα.

ΠτΘ; Πιστεύετε ότι δεν υπάρχει πολιτικό υπόβαθρο σε αυτού του είδους βία;

Κ.Μ.: Δεν μπορώ να νομιμοποιήσω με πολιτική αφετηρία την τρομοκρατία και πολύ περισσότερο ως πολιτικό αίτημα αυτού του είδους την «τυφλή» βία. Κατά δεύτερον, πέρα από τη δική μου εκτίμηση και πέρα από την εκτίμηση που έχουν και με την οποία συμφωνούν όλοι οι πολιτικοί κύκλοι ότι αυτού του είδους το αίτημα δεν είναι πολιτικό, μέσα από την πλέον ακραία ανάλυση των προκηρύξεων δεν βγαίνει κάτι τέτοιο. Είναι μια παρακρατική συμπεριφορά. Στο ζήτημα της 17 Νοέμβρη ο πολίτης δεν φοβόταν ότι θα γίνει θύμα, υπήρχαν στόχοι συγκεκριμένοι που φαίνονταν μέσα από τις προκηρύξεις αλλά και το γιατί. Τον κόσμο δεν τον είχε αγγίξει αυτού του είδους η τρομοκρατία. Το λάθος Αξαρλιάν το πλήρωσε και εσωτερικά η 17 Νοέμβρη, όμως ο κόσμος δεν ένοιωθε ότι είναι στόχος. Σήμερα ο καθένας φοβάται βγαίνοντας το πρωί από το σπίτι του για να πάει στη δουλειά του αν θα γυρίσει. Αυτή η άσκηση της «τυφλής» βίας σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί ως άσκηση πολιτικής βίας.

ΠτΘ: Όλο αυτό όπως είπατε δημιουργεί ένα κλίμα ανασφάλειας στον πολίτη. Από την άλλη η αστυνομία, η οποία βέβαια εκπροσωπεί και το κράτος, φαίνεται ανίσχυρη να αντιμετωπίσει τα φαινόμενα αυτά…

Κ.Μ.: Το αν η αστυνομία είναι ανίσχυρη ή όχι θα φανεί εκ του αποτελέσματος. Το σίγουρο είναι ότι έχει να κάνει με μία τρομοκρατία με ένα νέο ήθος και ύφος. Θα πρέπει να περιμένουμε και να δούμε σε τι βάθος θα προχωρήσει η έρευνα και σε τι βάθος θα κινηθούν οι κρατικές υπηρεσίες για να δώσουν ένα τέλος κάνοντας κάποια σύλληψη. Είναι σίγουρο ότι υπάρχει μια γενικότερη κινητοποίηση, το θέμα είναι σοβαρό και ουσιαστικά αγγίζει τα θεμέλια κάποιων θεσμών αλλά κυρίως αγγίζει το αίσθημα ασφάλειας ή ανασφάλειας των πολιτών το οποίο είναι βασικός παράγοντας για την οικονομική, κοινωνική ή πολιτική πρόοδο ενός λαού. Και βεβαίως το αίσθημα ασφάλειας εξαρτάται από τις επιτυχίες που μπορεί να έχει η αστυνομία, από τους δείκτες εγκληματικότητας, αν είναι μειωμένοι, ενώ το αίσθημα ανασφάλειας επεκτείνεται όταν συγκεκριμένα κυρίως γεγονότα ενισχύουν τον πανικό μιας κοινωνίας και από την άλλη όταν η υπερπροβολή τέτοιων φαινομένων σε συνδυασμό με τη μη αποτελεσματικότητα των αρχών δίνει ένα τέτοιο κλίμα.

ΠτΘ: Οι δείκτες εγκληματικότητας στην Ελλάδα βέβαια μόνο ασφάλεια δεν δημιουργούν…

Κ.Μ.: Οι δείκτες εγκληματικότητας, και οι περσινοί και οι φετινοί που ανακοίνωσε επίσημα η Ελλάδα, δείχνουν αυτά που περιμέναμε να δούμε, δηλαδή δείχνουν αύξηση κυρίως της μικροεγκληματικότητας. Το αίσθημα αλλάζει στην περίπτωση της «τυφλής» βίας. Δηλαδή μέχρι πρότινος ο πολίτης που έβγαινε από το σπίτι του δεν κινδύνευε ούτε να δολοφονηθεί ούτε να απαχθεί. Αυτό δείχνουν και οι δείκτες. Οι δολοφονίες είναι στα ίδια σχετικά επίπεδα της τελευταίας εικοσαετίας, είναι κάτω από το ποσοστό του 1995 που είχαμε 151, τώρα είναι 139 και μέσα σε αυτές, μιλώ για το 2008, περίπου 50 είναι ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ συμμοριών, δεν αγγίζουν δηλαδή την ευρύτερη κοινωνία. Εκείνο που είναι αυξημένο σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά είναι οι δείκτες της μικροεγκληματικότητας, δηλαδή διαρρήξεις, κλοπές, επιθέσεις, αρπαγές τσαντών, εγκλήματα απρόκλητης βίας και βανδαλισμοί, δηλαδή το αίσθημα ανασφάλειας που κυρίως έχει ο μέσος αστός, γιατί είναι και θέμα βαθμού αστικοποίησης, είναι ότι θα γυρίσει στο σπίτι του και δεν θα το βρει όπως ήταν και όχι ότι δεν θα γυρίσει στο σπίτι του. Τώρα με την τυφλή βία επιτείνεται το θέμα της ανασφάλειας και σε ένα άλλο άξονα, ότι η ζωή του κινδυνεύει. Αυτό το συναίσθημα είναι πρωτόγνωρο. Πλέον ανησυχούμε αν θα γυρίσουμε στο σπίτι μας και αυτό για δύο λόγους, όχι γιατί έχουν αυξηθεί οι ανθρωποκτονίες και απαγωγές εννοώ σε επίπεδο δεικτών, αλλά γιατί δύο τέτοια περιστατικά προβάλλονται και μάλιστα υπερβολικά γιατί δημιουργούν κοινωνικό αντίκτυπο, διαμορφώνουν και ένα κλίμα.

ΠτΘ; Αυτό το κλίμα που δημιουργείται μπορεί να οδηγήσει στην συντηρικοποίηση της κοινωνίας;

Κ.Μ.: Ενδεχομένως να μπορούσε. Το έχω ξαναπεί και άλλη φορά. Όλοι εκείνοι οι βανδαλισμοί πριν τα Χριστούγεννα και το κάψιμο της Αθήνας και των επιχειρήσεων θα μπορούσαν να οδηγήσουν στη συντηρικοποίηση της κοινωνίας και αν θέλετε και στην εξάπλωση ενός παρακρατικού συστήματος. Φάνηκε όμως ότι η ελληνική κοινωνία και το σύστημά μας, και αυτό είναι το σημαντικό, ουσιαστικό και συμβολικό της καταδίκης των γεγονότων από την κυβέρνηση και όλα τα πολιτικά κόμματα, θωρακίζεται ώστε να μη φθάσουμε σε αυτό που λέτε, στη συντηρικοποίηση της κοινωνίας όπου ο κάθε πολίτης παίρνει το νόμο στα χέρια του και μέσω ενός συστήματος αυτοάμυνας που θα κυριαρχεί ως το απόλυτο σύστημα απονομής δικαιοσύνης να βρει το δίκιο του. Αυτό είναι επικίνδυνο και μπορεί από μόνο του να καταλύσει τη δημοκρατία. Για αυτό λοιπόν έχει σημασία η επίσημη καταδίκη αλλά και η ανάληψη και ανακοίνωση νέων αστυνομικών μέτρων, προληπτικών και κατασταλτικών.

ΠτΘ: κ. Μπαμπασίδη σας ευχαριστούμε πολύ.

Κ.Μ.: Κι εγώ σας ευχαριστώ.

Α.Π.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.