«Ανεξαρτητες αρχες χωρις εισαγωγικα»

Συζήτηση περί Ανεξάρτητων Αρχών με τον πολιτευτή της Νέας Δημοκρατίας δικηγόρο Κυριάκο Μπαμπασίδη μετά το θέμα που προέκυψε από την παραίτηση της Αρχής Προστασίας Προσωπικού Χαρακτήρα. Ο κ. Μπαμπασίδης υπηρέτησε στην Αρχή Προστασίας Προσωπικού Χαρακτήρα ως νομικός ελεγκτής για κάποιο χρονικό διάστημα απεχώρησε όμως αντιδρώντας στη γραφειοκρατία που ταλάνιζε και αυτό το σύστημα.

Σήμερα μιλάμε για τις συνταγματικά κατοχυρωμένες Ανεξάρτητες Αρχές, για τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν, αλλά και για το τι πρέπει να γίνει, ώστε να διατηρήσουν την ανεξαρτησία τους.

ΠτΘ: κ. Μπαμπασίδη, πριν χρόνια ξεκίνησε η λειτουργία των ανεξάρτητων αρχών και στη χώρα μας και έγιναν πλέον μέρος της καθημερινότητάς μας. Είναι όλες συνταγματικά κατοχυρωμένες;

Κ.Μ.: Θα πρέπει να διαχωρίσουμε τις ανεξάρτητες αρχές σε δύο κατηγορίες. Σε αυτές που απέκτησαν συνταγματική κατοχύρωση με το άρθρο 101 του Συντάγματος, οι οποίες είναι πέντε. Συγκεκριμένα είναι το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, το Ανώτατο Συμβούλιο Επιλογής Προσωπικού, ο Συνήγορος του Πολίτη, η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων και η Αρχή Διασφάλισης Απορρήτου των Επικοινωνιών. Οι υπόλοιπες, για να μην υπάρχει παρερμηνεία, όπως η Επιτροπή Ανταγωνισμού ή η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς δεν τυχαίνουν της ίδιας νομικής και συνταγματικής κατοχύρωσης σύμφωνα με το άρθρο 101 του Συντάγματος. Έχουν βέβαια την ανεξαρτησία τους, αλλά δεν έχουν τυπική ισχύ, η οποία βέβαια είναι και ένας σημαντικός παράγοντας για τη λειτουργία τους.

ΠτΘ: Πώς γίνεται η επιλογή των προσώπων που τις στελεχώνουν;

Κ.Μ.: Οι αρχές που βασίζονται στο άρθρο 101 του Συντάγματος, λειτουργούν με συγκεκριμένη διαδικασία ως προς την επιλογή των προσώπων που πληρώνουν τα Διοικητικά Συμβούλια, αλλά και την επιλογή Προέδρου. Η επιλογή των προσώπων γίνεται με απόφαση της Διάσκεψης των Προέδρων της Βουλής, με πλειοψηφία τουλάχιστον των τεσσάρων πέμπτων των μελών της. Επιλέγεται ως Πρόεδρος το κατάλληλο πρόσωπο που αναλαμβάνει για τρία χρόνια βάσει νόμου και μπορεί αυτή η θητεία να ανανεωθεί για άλλα τρία χρόνια. Έτσι και έγινε και στην επιλογή του Προέδρου της Ανεξάρτητης Αρχής Προσωπικών Δεδομένων. Η επιλογή του κ. Βουρβουράκη έγινε από την προηγούμενη κυβέρνηση με ισχυρή πλειοψηφία.

ΠτΘ: κ. Μπαμπασίδη, ήσαστε νομικός ελεγκτής στην Ανεξάρτητα Αρχή Προστασίας Προσωπικού Χαρακτήρα. Ποιο ακριβώς ήταν το αντικείμενό σας;

Κ.Μ.: Οι νομικοί ελεγκτές θα έλεγα μεταφορικά ότι εκτελούν χρέη εισαγγελέως, μπορούν δηλαδή σε ορισμένες περιπτώσεις που ο νόμος προβλέπει καθώς και η σύσταση λειτουργίας της αρχής να έχουν δικαιοδοσία, να ελέγχουν αρχεία, να εισέρχονται σε λογισμικά και παράλληλα να διώκουν αυτεπάγγελτα και σε αυτόφωρη διαδικασία. Σε αυτές τις περιπτώσεις οι ελεγκτές, όπως προσφάτως έγινε και δόθηκε εντολή από τον Πρόεδρο να βρίσκονται στο κτίριο της αστυνομίας για να διαπιστώσουν αν οι κάμερες πράγματι ήταν ή δεν ήταν σε λειτουργία. Η λογική των ελεγκτών είχε να κάνει με την πρακτική εφαρμογή κυρίως στα λογισμικά των αεροπορικών εταιρειών, για παράδειγμα σε μια κράτηση όπου υπάρχει μια κεντρικότερη καταγραφή των στοιχείων σε παγκόσμιο δίκτυο τα στοιχεία πρέπει να σβήνουν. Αν κάνετε μία αεροπορική κράτηση για να ταξιδέψετε στην Αθήνα το ονοματεπώνυμό σας βρίσκεται στο Μόναχο και στο κέντρο στην Αμερική. Με βάση το νόμο και το Διεθνή Κώδικα Δεοντολογίας αυτά πρέπει σε δύο μήνες να σβήνονται.

ΠτΘ: Η επιλογή από την Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής είναι ενδεικτική της προσπάθειας που γίνεται για να παταχθεί το κομματικό κράτος;

Κ.Μ.: Σαφώς, κυρίως ως ελεγκτικός μηχανισμός. Και σε αυτό το σημείο τίθεται το ερώτημα ποιος θα ελέγχει τους ελεγκτές. Ποιος θα ελέγξει μια κυβέρνηση όταν θα αυθαιρετήσει, κυρίως σε επίπεδο προσωπικών δεδομένων; Αυτές οι ανεξάρτητες αρχές αποβλέπουν κυρίως στην προστασία των ατομικών δικαιωμάτων, στον έλεγχο της δημόσιας διοίκησης και στη διασφάλιση της ομαλής λειτουργίας της αγοράς.

Συνήθως σε αυτές τις αρχές και κυρίως στην Αρχή Προσωπικών Δεδομένων, επειδή λειτουργεί ως προδικαστήριο, υπάρχει και προδικαστική διαδικασία, παρόλο που δεν θα ήταν και δεν πρέπει βάσει νόμου και της εισηγητικής έκθεσης του νόμου της ίδρυσης της Αρχής να λειτουργεί έτσι, όμως πολλές φορές αποφασίζει προδικαστικά και πολλές φορές επιβάλλει πρόστιμα και ανάλογα αν οι εμπλεκόμενοι πειθαρχούν ή όχι είτε η υπόθεση οδηγείται στα διοικητικά δικαστήρια είτε με την υποβολή κάποιου προστίμου τελειώνει η ιστορία εκεί. Θα σας θυμίσω, για παράδειγμα, ότι ο προηγούμενος Υπουργός Άμυνας τιμωρήθηκε με πρόστιμο σε προδικαστική διαδικασία από την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, γιατί στη Βουλή των Ελλήνων είχε αναφέρει όνομα λοχαγού την ώρα που μιλούσε για αξιοκρατία μεταθέσεων. Αυτό θεωρήθηκε ότι είναι καταπάτηση και εισχώρηση στα προσωπικά δεδομένα και του επιβλήθηκε πρόστιμο 6000 ευρώ. Σας το λέω ενδεικτικά για το πώς μπορεί να επέμβει η Αρχή Προστασίας και εδώ ενδεικτικά αναφέρω και την ανεξαρτησία της γιατί φανταστείτε η Αρχή αυτή να επιβάλλει πρόστιμα στους υπουργούς.

Χρήση καμερών

ΠτΘ: Παρόλα αυτά όμως βλέπουμε τον τελευταίο καιρό να δημιουργούνται πολλά προβλήματα στη λειτουργία των Αρχών. Ενδεικτικά να αναφέρω τον ΑΣΕΠ και το θέμα της συνέντευξης, την Αρχή Προστασίας Προσωπικού Χαρακτήρα και το θέμα που δημιουργήθηκε με τις κάμερες, να αναφέρω επίσης ότι η θητεία του Συνηγόρου του Πολίτη του κ. Καμίνη έχει λήξει από τον Απρίλιο του 2007. Θέλησαν να τον αντικαταστήσουν με κάποιο σύμβουλο του Πρωθυπουργού, δεν πέρασε το θέμα και είναι μια υπόθεση που εκκρεμεί…

Κ.Μ.: Κατ’ αρχήν η ελληνική κοινωνία δεν δείχνει την ωριμότητα που δείχνουν άλλες κοινωνίες, από τις οποίες θεωρητικά προήλθαν οι ανεξάρτητες αρχές και οι οποίες είχαν περισσότερη ιστορία στα νομικά δεδομένα. Δεν συμφωνώ ότι η ίδρυση πολλών ανεξάρτητων αρχών λύνει το πρόβλημα. Απλά η κατοχύρωση και η θωράκιση των υπαρχόντων αρχών μπορούν να διασφαλίσουν και την ουσία του πράγματος. Στο θέμα με τις κάμερες, πέρα από το τι λέει ο Κώδικας δεοντολογίας και το τι λέει η Αρχή Προστασίας, και δεν σας κρύβω ότι πολλές φορές προσωπικά διαφώνησα με τον πρόεδρο τον κ. Βουρβουράκη και ένας λόγος που διαφώνησα και δεν παρέμεινε για μεγάλο διάστημα αφορούσε στο θέμα της αντίληψης του τι τελικά προτάσσουμε. Προτάσσουμε την διασφάλιση και προστασία των ατομικών δικαιωμάτων, που σαφώς πρέπει γιατί αυτή είναι η πεμπτουσία αυτών των ανεξάρτητων αρχών, από την άλλη όμως θα πρέπει να έχουμε σαν στόχο και την ασφάλεια του πολίτη. Εδώ λοιπόν θα έλεγα ότι ακροβατούμε σε τεντωμένο σκοινί και τα όρια είναι δυσδιάκριτα και για αυτό δημιουργούνται αυτά τα προβλήματα. Για παράδειγμα, στην Αγγλία, που θεωρείται μια κοινωνία τουλάχιστον σε θεωρητικό επίπεδο προηγμένη σε ατομικά δικαιώματα, μη ξεχνάτε ότι πολλές παγκόσμιες διακηρύξεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων προήλθαν από τον αγγλοσαξωνικό χώρο, εξαιτίας των συγκεκριμένων προβλημάτων που αντιμετώπιζαν και σας μιλώ με την ειδικότητά μου ως εγκληματολόγος και ως αγγλοτραφής στα εκεί πανεπιστήμια θεώρησαν πολιτικά και σε συνεννόηση με την αγγλική αρχή προστασίας ότι θα πρέπει να επιβληθούν κάμερες στο μετρό, γιατί το μετρό και τα μέσα μαζικής μεταφοράς ήταν η πραγματική δίοδος διαφυγής στους διάφορους τρομοκράτες εξαιτίας του πολεμικής διαμάχης με τη Βόρεια Ιρλανδία. Είχαμε περιστατικά με βόμβες μέσα στο κέντρο του Λονδίνου, υπήρχε δηλαδή μια κοινωνική επιταγή να παταχθεί αυτού του είδους η τρομοκρατία. Εκεί λοιπόν επειδή υπήρχε αυτή η εμπόλεμη κατάσταση με τον ΙΡΑ θεωρήθηκε ότι μπορεί να υποχωρήσουν τα ατομικά δικαιώματα σε ό,τι αφορά στην ελευθερία των κινήσεων αλλά το υπέρτατο αγαθό της ζωής και της προστασίας γενικότερα του έθνους και της κρατικής υπόστασης προέτασσε την χρήση των καμερών.

ΠτΘ: Εδώ όμως δεν υπήρχε τέτοια περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Πώς δικαιολογείται η χρήση κάμερας σε μια πορεία;

Κ.Μ.: Δεν είχαμε. Δεν μπορώ να θεωρήσω ότι σε μια πορεία είτε για το Πολυτεχνείο είτε για το Ασφαλιστικό είτε για οποιοδήποτε θέμα ταράσσεται ή υπάρχει κίνδυνος να διαταραχθεί η κοινωνική συνοχή. Βεβαίως, κάποια στιγμή συνέβη και αυτό. Θα επανέλθω όμως και θα πω ότι στην Ελλάδα πολλές φορές τα πράγματα είτε δεν τα βλέπουμε ώριμα είτε τα βλέπουμε ευκαιριακά και πολλές φορές τα βλέπουμε χωρίς συγκριτική μελέτη των υπολοίπων δεδομένων για να δούμε και συγκριτικά τι μπορούμε να κάνουμε και εμείς για τη χώρα μας. Εδώ λοιπόν θα έλεγα ότι οι κάμερες ακόμη και αυτές που έχουν να κάνουν με την κίνηση στους δρόμους, για παράδειγμα στην Αθήνα είναι υπερβολικές, γιατί ούτε λύνουν το πρόβλημα και τελικά μάλλον παρακολουθούν σε κάποιο επίπεδο τους πολίτες. Από την άλλη, όμως, οι κάμερες μπορούν να δώσουν σε συγκεκριμένα όμως χωρικά και χρονικά όρια μια λύση στο πρόβλημα τρομοκρατικών κυρίως ενεργειών που αυτές οι ενέργειες μπορούν συθέμελα να κλονίσουν τον κοινωνικό ιστό. Μη ξεχνάτε ότι η οβίδα της 17 Νοέμβρη αντί να βρει τον Υπουργό Οικονομικών βρήκε ένα πολίτη τον Ακσαριάν και τότε τα πράγματα και στο σύνολο της κοινωνίας είχαν εξωθηθεί σε τέτοια κατάσταση που έπρεπε η πολιτεία να δει τι θα κάνει. Την εποχή βέβαια εκείνη δεν υπήρχαν κάμερες, ενδεχομένως αν συνέβαινε ένα τέτοιο περιστατικό σήμερα ίσως να μη γινόταν κουβέντα, διότι η κοινωνία από μόνη της θα οδηγούσε τα πράγματα και τα πράγματα θα οδηγούσαν σε τέτοιο σημείο ώστε να υπήρχε κοινωνική επιταγή. Εάν λειτούργησε έτσι η χρήση καμερών θεωρώ ότι ήταν υπερβολική.

Από την άλλη όμως, θεωρώ και υπερβολική την παραίτηση της Ανεξάρτητης Αρχής και ως κίνηση γιατί ο συγκεκριμένος πρόεδρος είναι Αρεοπαγίτης γνωστός και σεβαστός σε όλους, ανήκει στο δικαστικό σώμα και πιστεύω ότι τέτοιου είδους κινήσεις ίσως απομυθοποιούν τη δικαστική εξουσία στο σύνολό της. Αυτή την ώρα εκπροσωπούσε, και εκπροσωπεί μέχρι να γίνει η αντικατάσταση, μία Ανεξάρτητη Αρχή αλλά και από την άλλη εκπροσωπούσε ένα ολόκληρο δικαστικό σώμα στον υψηλότατο βαθμό, σε βαθμό Αρεοπαγίτου. Θεωρώ ότι εκεί μπορούσε να δοθεί μια άλλη λύση. Δυστυχώς το ζήτημα και στο προσκήνιο και στο παρασκήνιο περισσότερο πολιτικοποιήθηκε, διότι ο κ. Βουρβουράκης προέρχεται από αντιπολιτευτικό χώρο, δημοσιεύτηκαν πράγματα που δεν στοιχειοθετούνται αλλά και δημιουργήθηκε ένα κακό κλίμα. Κυρίως δημιουργήθηκε μια αμφισβήτηση του τι γίνεται σε αυτή την Αρχή που είναι πολύ σημαντική. Πρότασή μου στο Διοικητικό Συμβούλιο, η οποία είχε απορριφθεί και όχι με δικαιολογημένη αιτιολογία, ήταν να βγούμε στους δικηγορικούς συλλόγους ως αρχή προστασίας, στην κοινωνία να μάθει ο κόσμος τι είναι αυτή η Αρχή, διότι πιστέψτε με αντιμετωπίζαμε ως νομικοί ελεγκτές περιπτώσεις που δεν είχαν καμία σχέση με την Αρχή Προστασίας. Υπήρχαν περιπτώσεις που είχαν να κάνουν με τον καταναλωτή, τελικά δημιουργούνταν μια γραφειοκρατία που έπρεπε να απαντήσεις ακόμη κι αν δεν υπήρχε βασιμότητα στο αίτημα με αποτέλεσμα να δημιουργείται μια γραφειοκρατία και να χάνεται η ουσία.

ΠτΘ: Ποια είναι η ουσία για εσάς;

Κ.Μ.: Η ουσία για μένα είναι να βγούμε στους δικηγορικούς συλλόγους, στην κοινωνία να ενημερώσουμε για την αρχή. Ποια είναι αυτή η αρχή προστασίας, τι δικαιώματα κατοχυρώνει, πώς πρέπει να λειτουργεί και κυρίως να παταχθεί η γραφειοκρατία που επικρατεί σε τεράστιο βαθμό εκεί μέσα με αποτέλεσμα να χάνεται η ουσία της λειτουργίας και να υπάρχουν τέτοια ξεσπάσματα και να ακούει ο κόσμος με αφορμή ένα κακό γεγονός μια ατυχή εξέλιξη και να μαθαίνουμε για την Αρχή Προστασίας, η οποία πραγματικά είναι συνταγματικό δικαίωμα, υπάρχει πραγματικά για την υποστήριξη και προστασία των ατομικών δικαιωμάτων και θα έπρεπε να την προφυλάσσουμε σαν κόρη οφθαλμού. Νομίζω ότι με όλη αυτή η κουβέντα που έγινε με αφορμή την παραίτηση του προέδρου και των μελών του Δ.Σ. ότι μειώθηκε η ανεξαρτησία τους ,γιατί παρακολουθούμε μια σύγκρουση κυβέρνησης και ανεξάρτητης αρχής, αν υπάρχει επί της ουσίας, αλλά τελικά έτσι έχει περάσει που κάνει κακό και κυρίως απομυθοποιεί το ρόλο, μειώνει την αξία.

Έλεγχος Ανεξάρτητων Αρχών

ΠτΘ: Οι Ανεξάρτητες Αρχές ελέγχονται;

Κ.Μ.: Είναι ένα θέμα το ποιος ελέγχει την Ανεξάρτητη Αρχή. Γιατί αν η αρχή ελέγχει την κυβέρνηση, ελέγχει τη δημόσια διοίκηση και προστατεύει τα δικαιώματα το θέμα είναι ποιος ελέγχει την αρχή. Ο κοινοβουλευτικός έλεγχος περιλαμβάνει την κατάθεση από τις ανεξάρτητες αρχές ετήσιας έκθεσης στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, καθώς και την ακρόαση των προέδρων ή άλλων μελών τους από την εν λόγω Επιτροπή. Πάνω απ’ όλα και από τις Ανεξάρτητες Αρχές είναι το ελληνικό κοινοβούλιο σύμφωνα με το νόμο. Οι Ανεξάρτητες Αρχές έχουν ταυτόχρονα την εξουσία διενέργειας ελέγχων και ερευνών, έχουν δηλαδή εποπτικό ρόλο και αρμοδιότητες αλλά έχουν και δικαίωμα επιβολής κυρώσεων δηλαδή κατασταλτικές αρμοδιότητες. Συνεπώς λειτουργούν για τον επιμέρους τομέα στον οποίο δραστηριοποιείται η κάθε μια και ως νομοθέτες και ως αστυνομικές αρχές ή εισαγγελείς αλλά και ως δικαστές αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αν και λειτουργούν ανεξάρτητα από κάπου ελέγχονται. Επειδή υπάρχει ένα έλλειμμα δημοκρατικής νομιμοποίησης σε γεγονότα που εμφανίζονται η εποπτεία των ανεξάρτητων αρχών αποτελεί το θεμέλιο λίθο όλης αυτής της ανεξαρτησίας και της ουσίας.

ΠτΘ: Η συγκεκριμένη αρχή εξέδωσε απαγορευτική απόφαση για τη χρήση καμερών, εναντίον της οποίας ασκήθηκε έφεση στο συμβούλιο της Επικρατείας και ενώ εκκρεμοδικεί η απόφαση ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου με γνωμοδότηση επιτρέπει την καταγραφή με κάμερες της εικόνας και του ήχου. Μήπως τελικά δεν είναι τόσο διακριτά τα όρια των εξουσιών;

Κ.Μ.: Υπάρχει ένα ζήτημα, αλλά αυτό είναι θέμα συνταγματολόγων. Εγώ ως εγκληματολόγος, αλλά και ως νομικός θα έλεγα ότι οι γνωμοδοτήσεις του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τις δικαστικές αποφάσεις και η γνωμοδότηση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου δεν μπορεί να αποτελέσει νομολογία πριν δούμε την τελική δικαστική απόφαση. Υπήρξε εκεί ένα νομικό ζήτημα το οποίο γνωρίζουν καλύτεροι οι συνταγματολόγοι. Η γνωμοδότηση δεν μπορεί να νομιμοποιεί απλά ενισχύει μια πράξη όταν αυτή είναί νόμιμη. Την νομιμότητα αυτή θα την κρίνει το Συμβούλιο της Επικρατείας.

Ανεξαρτησία ανεξάρτητων αρχών

ΠτΘ: Πώς μπορούμε με βάση την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης και των αρχών αυτών να λειτουργήσουν θετικά ώστε και τα ατομικά δικαιώματα να κατοχυρωθούν αλλά και η ασφάλεια των πολιτών και του κράτους να ενισχυθεί;

Κ.Μ.: Πρέπει να λειτουργήσουν οι δύο πλευρές συνθετικά και όχι αντιδραστικά για να βρούμε τον κοινό τόπο. Να προστατεύονται, βεβαίως, τα ατομικά δικαιώματα, αλλά όταν αυτά τα δικαιώματα τα ατομικά γίνονται επικίνδυνα, το ερώτημα είναι πόσο πρέπει να υποχωρούμε. Γιατί υποχώρηση ατομικών δικαιωμάτων δεν έχουμε μόνο σε αυτή την περίπτωση, αλλά και σε πολλές άλλες περιπτώσεις που δεν γίνεται τέτοιος ντόρος και θα έλεγα ότι πρόκειται για πιο σημαντικές υποχωρήσεις ατομικών δικαιωμάτων που γίνονται καθημερινά. Είχαμε αυτό το περιστατικό και θα έλεγα ότι ο χειρισμός του Προέδρου ήταν λάθος, θα μπορούσε να τοποθετηθεί στη Βουλή, θα μπορούσε να ζητήσει ακρόαση είτε από την συνεδρία των Προέδρων της Βουλής είτε στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας και να αναλύσει το δίκιο που ενδεχομένως έχει. Ο χειρισμός ήταν κακός και κατά την άποψή μου έπληξε ενδεχομένως ως ένα σημείο το κύρος της αρχής. Η αρχή αφορά στην προστασία των ατομικών δικαιωμάτων και όχι στην αντιδικία με την κυβέρνηση με την πολιτεία. Αφορά στην ενίσχυση μέσω του ελέγχου την πολιτεία και όχι μέσω της αντίδρασης να λειτουργήσει έτσι ώστε οι πολίτες να μην καταλαβαίνουν τι τελικά γίνεται.

ΠτΘ: Πώς μπορεί να διαφυλαχθεί η ανεξαρτησία των αρχών;

Κ.Μ.: Πιστεύω ότι, επειδή η κάθε μία ανεξάρτητη αρχή έχει διαφορετική φιλοσοφία και απαιτεί εξειδικευμένη γνώση, χρειάζεται να λειτουργήσουν συγκεκριμένες συνθήκες. Οι ανεξάρτητες αρχές έχουν πραγματικά λόγο ύπαρξης και λόγο ενίσχυσης για την σημερινή κοινωνία. Η ανεξαρτησία μπορεί να ενισχύσει συνολικά το σύστημα απλά δεν μπορεί να καταντήσει δούρειος ίππος αδιαφάνειας ή προϋπόθεση λειτουργίας νέων προβλημάτων που θα πλήξουν στο σύνολο ή σε ένα κομμάτι την ελληνική κοινωνία. Οι ανεξάρτητες αρχές πρέπει να είναι ανεξάρτητες χωρίς εισαγωγικά, η ανεξαρτησία τους δεν μπαίνει σε εισαγωγικά. Από την άλλη όμως χρειάζεται λεπτός χειρισμός, γιατί πραγματικά τα όρια είναι δυσδιάκριτα για να μπορέσουμε από τη μια να ενισχύσουμε την ανεξαρτησία και από την άλλη όμως να ενισχύσουμε και την ασφάλεια του κοινωνικού συνόλου, ώστε αυτές οι αρχές να υπηρετήσουν τα ατομικά δικαιώματα και να μη ξεφεύγουν από το στόχο τους μέσα από γραφειοκρατία και από ένα σύστημα που και χρονοβόρο είναι και αναποτελεσματικό. Οφείλουμε να αναθεωρήσουμε γενικότερα τις αρχές αυτές και πρέπει με ένα τρόπο γνήσιο και εξειδικευμένο και τεχνοκρατικό να τις επαναπροσεγγίσουμε και να επανασχεδιάσουμε τα αντίβαρα των αρχών, ώστε να αποτρέψουμε τη μεταμόρφωση της ανεξαρτησίας σε μια αυθαιρεσία. Βεβαίως δεν έχουμε τέτοια ζητήματα εντοπίσει στην Ελλάδα. Πρέπει όμως να τα προβλέψουμε και το αρνητικό του έλληνα νομοθέτη είναι κυρίως ότι προκύπτουν πρώτα τα προβλήματα και μετά έρχεται να τα επιλύσει.

ΠτΘ: κ. Μπαμπασίδη σας ευχαριστούμε πολύ.

Κ.Μ.: Κι εγώ σας ευχαριστώ.

Α.Π.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.