Λαθος τακτικη…
Υπό τον τίτλο «Φτώχεια και αποστέρηση στην Ελλάδα» η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ροδόπης δια του Συμβουλευτικού Σταθμού Νέων και το Τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης και Πολιτικής Επιστήμης του Δ.Π.Θ. διοργάνωσαν το απόγευμα της Τρίτης, στο Πολυλειτουργικό Κέντρο, ημερίδα με ομιλητές τους κ.κ. Χρίστο Παπαθεοδώρου, Κοσμήτορα της Σχολής Κοινωνικών, Πολιτικών και Οικονομικών Επιστημών του ΔΠΘ και Καθηγητή στο Τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης και Πολιτικής Επιστήμης, Θεανώ Καλλινικάκη Καθηγήτρια στο Τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης και Πολιτικής Επιστήμης και Χαράλαμπο Πουλόπουλο Αν. Καθηγητή στο Τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης και Πολιτικής Επιστήμης.
Χρίστος Παπαθεοδώρου «Μόλις σε 3 χρόνια υπερδιπλασιάστηκε ο αριθμός των ατόμων που ζούσαν κάτω από το όριο φτώχειας»
Κατά την εισήγησή του, που έφερε τον τίτλο «Φτώχεια και κοινωνική προστασία στην Ελλάδα της κρίσης: Οι καταστροφικές επιπτώσεις των πολιτικών λιτότητας» ο κ. Παπαθεοδώρου επεσήμανε πως υπάρχει μια δραματική επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης στην Ελλάδα τόσο λόγω της κρίσης αλλά κυρίως λόγω των πολιτικών λιτότητας που επιβλήθηκαν σημειώνοντας χαρακτηριστικά πως «η ίδια η θεραπεία ήταν αυτή που επιδείνωσε την ασθένεια». Τα στοιχεία που ανέφερε άλλωστε ο ίδιος κατά την εισήγησή του ενισχύοντας αυτή την εκτίμηση ήταν συντριπτικά. «Παρόλο που τα πιο πρόσφατα στοιχεία που έχουμε αναφέρονται στις έρευνες του 2013 και αφορούν τα εισοδήματα του ’12 μπορούμε να δούμε ότι μόλις σε 3 χρόνια δηλαδή μεταξύ 2009 και 2012 υπερδιπλασιάστηκε ο αριθμός των ατόμων που ζούσαν κάτω από το όριο της φτώχειας. Δηλαδή αν χρησιμοποιήσουμε ως όριο φτώχειας αυτό του 2007, τότε το 2009 είχαμε ένα 18% του πληθυσμού κάτω από το όριο της φτώχειας και το 2012 αυτό ο αριθμός έφτασε στο 44.5% του πληθυσμού» τόνισε χαρακτηριστικά για να συμπεράνει κλείνοντας την εισήγησή του πως «ο μόνος τρόπος που θα μπορούσε κανείς να πει ότι μπορεί να ανακουφιστεί η φτώχεια, είναι μέσω των δαπανών κοινωνικής προστασίας. Αυτές όμως, αντί να αυξάνονται, μειώνονται αλλάζοντας παράλληλα το ίδιο το σύστημα κοινωνικής προστασίας στα πρότυπα ενός φιλελεύθερου συστήματος, που, τουλάχιστον βιβλιογραφικά, αποδεικνύεται το λιγότερο αποτελεσματικό σύστημα για την αντιμετώπιση τέτοιων κοινωνικών κινδύνων.
Θεανώ Καλλινικάκη «Οι επιπτώσεις που δέχονται τα παιδιά λόγω κρίσης είναι πολύ πιο σύνθετες από ό, τι των ενηλίκων»
Ακολούθως τον λόγο πήρε η κ. Θεανώ Καλλινικάκη η οποία στην εισήγησή της εστίασε στις επιπτώσεις της κρίσης στα παιδιά, σε σχέση με το εκπαιδευτικό σύστημα υπογραμμίζοντας πως οι επιπτώσεις που δέχονται τα παιδιά λόγω κρίσης είναι πολύ πιο σύνθετες από ό, τι των ενηλίκων. «Τα παιδιά ζουν τις επιπτώσεις της φτώχειας και της στέρησης από την πλευρά των οικογενειών τους, μοιράζονται το στρες μέσα στο σπίτι τους και ταυτόχρονα μοιράζονται και το κλίμα το οποίο διαχέεται στη σχολική κοινότητα, γιατί και οι δάσκαλοι είναι θύματα της κρίσης» εξήγησε η ίδια .
Κάνοντας λόγο για τα αναγκαία εφόδια που πρέπει να έχουν γονείς και εκπαιδευτικοί με την ιδιότητά της ως κοινωνικής λειτουργού η κ. Καλλινικάκη μίλησε για επιτρεπτικούς παράγοντες που θα βοηθήσουν τους γονείς να αισθάνονται επαρκείς, με αυτοπεποίθηση ώστε να καλύπτουν όλες τις ανάγκες των παιδιών τους και τις υλικές αλλά κυρίως τις ψυχοσυναισθηματικές. «Τώρα οι γονείς», υπογράμμισε, «είναι τόσο απογοητευμένοι, τόσο στριμωγμένοι, που είναι πάρα πολύ δύσκολο να ανταποκριθούν σε αυτό, γιατί δέχονται οι ίδιοι ψυχικές επιπτώσεις από την κρίση και την ανασφάλεια που αισθάνονται η οποία προφανώς αντανακλάται στα παιδιά» προσθέτοντας για το ρόλο που μπορεί να παίξει το σχολικό περιβάλλον στην αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κρίσης στα παιδιά πως «τα σχολεία είναι οι χώροι που τα παιδιά περνούν πάρα πολλές ώρες και μπορούν να μοιραστούν με τους δασκάλους τους και με τους συμμαθητές τους τις εμπειρίες τους από τη μια μεριά αλλά ταυτόχρονα να απομακρυνθούν και από το αγχογόνο περιβάλλον το οποίο υπάρχει στην καθημερινότητα τους και να έχουν ως στόχο τη γνώση, την παρέα, τη συνύπαρξη και όλα όσα κερδίζει κανείς στο χώρο του σχολείου».
Επικεντρώνοντας η ίδια στο ρόλο των δασκάλων σημείωσε πως «οι δάσκαλοι κάνουν μια πολύ μεγάλη προσπάθεια να αντισταθμίσουν τις επιπτώσεις της κρίσης στα παιδιά» διευκρινίζοντας όμως ότι η εισήγησή της αντιμετωπίζει το θέμα από τη σκοπιά της διεπιστημονικής συνεργασίας δηλαδή πώς οι κοινωνικοί λειτουργοί που πηγαίνουν στα σχολεία μπορούν να υποστηρίξουν τη διαδικασία ώστε να καταστούν τα σχολειά θύλακες προστασίας, πρόληψης ή και αντιστάθμισης των επιπτώσεων της κρίσης. «Εξ άλλου στο τμήμα μας» συμπλήρωσε η κ. Καλλινικάκη «θα δημοσιοποιηθεί πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος στο καινούργιο μεταπτυχιακό μας, που, από πέρσι, είναι εστιασμένο στις παρεμβάσεις της κοινωνικής εργασίας στην εκπαίδευση και πολύ πρόσφατα κυκλοφόρησε και ένα σύγγραμμα ειδικά γι’ αυτό το αντικείμενο. Προσπαθούμε δηλαδή αυτά τα οποία προτείνουμε να τα συζητήσουμε με τους δασκάλους και να τα διδάσκουμε στους φοιτητές μας και να προετοιμάζουμε τους μεταπτυχιακούς μας φοιτητές για αυτές τις καινούργιες πολύ δύσκολες ανάγκες και ταυτόχρονα να δίνουμε και ένα υλικό σε έντυπη μορφή το οποίο ελπίζουμε ότι μπορούν να το μοιραστούν και οι ίδιοι μαζί μας».
Χαράλαμπος Πουλόπουλος «Βρεθήκαμε μέσα σε αυτά τα 5 χρόνια με 1 εκατ. επιπλέον άνεργους»
Τρίτος ομιλητής της ημερίδας ήταν ο αν. καθηγητής κ. Χαράλαμπος Πουλόπουλος ο οποίος καταμέτρησε τις απώλειες της κρίσης. «Η Ελλάδα μπήκε στο μνημόνιο και τα τελευταία χρόνια υφίσταται τις επιπτώσεις μιας πολιτικής λιτότητας που έχει σαν αποτέλεσμα ανεργία, ύφεση, επιδείνωση των προβλημάτων σωματικής και ψυχικής υγείας των πολιτών, δυσκολίες στη καθημερινή διαβίωση, στη διατροφή των ανθρώπων, στη στέγαση, στην ανταπόκριση των υποχρεώσεων» είπε για να προσθέσει πως «βρεθήκαμε μέσα σε αυτά τα 5 χρόνια με 1 εκατ. επιπλέον άνεργους, με μια κατηγορία νέων ανθρώπων που μπορεί να εργάζονται αλλά δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, είναι οι λεγόμενοι νεόπτωχοι, με τη βεβαιότητα ότι ο καθένας μπορεί να χάσει τη δουλειά του αύριο το πρωί είτε είναι καλός επαγγελματίας είτε είναι στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα είτε έχει επιχείρηση είτε προσπαθεί να κάνει κάτι καινούργιο.»
Κατά τον κ. Πουλόπουλο αυτό που χρειάζεται είναι να αλλάξει η πολιτική λιτότητας που εφαρμόζεται. «Οι άνθρωποι να αντιμετωπιστούν ως οντότητες και όχι ως αριθμοί σε ένα πρόγραμμα που θέλει πλεόνασμα στον προϋπολογισμό αλλά απώλειες σε ανθρώπινες ζωές» σημείωσε φέρνοντας το παράδειγμα του κραχ του ’29. «Κρίσεις υπήρξαν πολλές, σε διαφορετικές χώρες και σε διαφορετικές περιόδους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το κραχ του ‘29, όπου η συνταγή για την αντιμετώπιση της κρίσης ήταν εντελώς διαφορετική. Εκείνη την περίοδο ακολουθήθηκε η συνταγή των δημόσιων επενδύσεων, η ενίσχυση του κοινωνικού κράτους και η μείωση του φόβου» σημείωσε χαρακτηριστικά.
Όπως υπογράμμισε κλείνοντας ο κ. Πουλόπουλος, «η πολιτική που ακολουθείται αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα και στην Ευρώπη γενικότερα, αλλά ιδιαίτερα στην Ελλάδα, που έχει γίνει ένα εργαστήρι νεοφιλελεύθερων εφαρμογών, οδήγησε σε αποτυχία και σε μια ανθρωπιστική κρίση» για να προβεί στην εκτίμηση πως «χρειάζεται να ανατραπεί αυτή η κατάσταση, οι άνθρωποι που είναι σε κίνδυνο να μπορέσουν να ξαναμπούν στην κοινωνία ώστε να μην θρηνήσουμε και άλλες απώλειες».
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
