ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 43η ἐπὶ τῇ εἰσοδῳ εἰς τὸ Νεον Ἔτος Βιζ΄ (2017)

Ἀγαπητοὶ μου Χριστιανοί,
 
Μέ τήν χάριν τοῦ σαρκωμένου Λόγου καί τίς πρεσβεῖες τοῦ Ἁγίου Βασιλείου τοῦ ὁποίου σήμερα ἑορτάζουμε τή μνήμη ἕνα νέο ἔτος προβάλλει μπροστά μας. Στήν Ἐκκλησιαστική γλῶσσα ὁ νέος χρόνος ὀνομάζεται «νέος ἐνιαυτός τῆς χρηστότητος τοῦ Κυρίου». Ὁ χρόνος ἔχει γιά τόν καθένα μας μιά ἀρχή καί φαίνεται νά ἔχει και ἕνα τέλος. Ὡς ἀρχή προσδιορίζεται ἡ ἡμέρα τῆς γεννήσεώς μας.
 
Ποιό ὅμως εἶναι τό τέλος; Στή γλῶσσα μας ἡ λέξη τέλος ἔχει δύο ἔννοιες: ἡ μία σημαίνει τό τέρμα καί ἡ ἄλλη σημαίνει τήν ὁλοκλήρωση. Ὁ χρόνος μοιάζει μέ ἕνα ποτάμι πού κυλάει καί πού σέ μᾶς τούς ἀνθρώπους φαίνεται ὅτι τό τέλος του εἶναι ὁ θάνατος. Ὅμως στήν πραγματικότητα δέν τελειώνει, ὅπως ὅλα τά ποτάμια, ἀλλά ἐκβάλλει στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ, σέ μιά πραγματικότητα πού δέν ἀνήκει στο χρόνο ἀλλά στήν αἰωνιότητα.
 
Τό ἐρώτημα ὅμως πού τίθεται εἶναι γιά ποιό λόγο μᾶς χαρίζει ὁ Θεός τόν χρόνο; Τήν ἀπάντηση μᾶς τή δίνει εὔστοχα ὁ Ἀπόστολος Παῦλος λέγοντας ὅτι ὁ χρόνος θά πρέπει νά γίνῃ «καιρός σωτηρίας». Νά ἀξιοποιήσουμε δηλαδή ὅσο χρόνο μᾶς διαθέσει ὁ Θεός γιά νά σωθοῦμε. Νά συναντήσουμε δηλαδή στή ζωή μας τόν Χριστό καί νά ὁλοκληρωθοῦμε. Ὁ ἄνθρωπος βέβαια πού ἑνώνεται μέ τόν Θεό φανερώνει τή ζωή τοῦ Χριστοῦ στήν καθημερινότητά του. Ὅμως ἡ ζωή τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ ἀγάπη. Ὁ ἄνθρωπος ζεῖ ἀληθινά ὅταν ἀγαπᾶ, καί ὅταν ἀγαπᾶ τότε ἀληθινά ζεῖ καί χαίρεται τή ζωή του. Ὁ Χριστός μᾶς διαβεβαίωσε ὅτι ἦλθε στόν κόσμο γιά νά μποροῦμε νά ἔχουμε ζωή καί περίσσευμα ζωῆς. 
 
Ὅλες αὐτές οἱ ἀλήθειες φανερώνονται στή ζωή τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, ὁ ὁποῖος ἐμπιστεύεται τή ζωή του στόν Χριστό σάν τόν μοναδικό τρόπο γιά νά ζήσει αἰώνια. Στή ζωή του φανέρωσε τή ζωή τοῦ Χριστοῦ, δηλαδή τήν ἀγάπη. Ἔφτιαξε μιά πόλη ἀγάπης πού οἱ μεταγενέστεροι τήν ὀνόμασαν Βασιλειάδα. Στόν διάλογο τοῦ Μεγάλου Βασιλείου μέ τόν αἰρετικό Ἔπαρχο, ὁ Ἅγιος μᾶς δίνει μαθήματα πίστεως καί ζωῆς, καθώς ἀναφέρει ὅτι ἐξορία εἶναι ἕνας τόπος χωρίς Θεό καί ὅτι ὁ θάνατος εἶναι ἡ πρώτη πληγή πού νεκρώνεται τό σῶμα, ὅμως ταυτόχρονα μιά πληγή πού μᾶς φέρνει κοντά στό Χριστό. Ὁ χρόνος τῆς ζωῆς μας γίνεται καινούργιος ἐάν βάλουμε στή ζωή μας τό Χριστό καί ὅταν τό θέλημά Του γίνει δείκτης πορείας γιά τόν ὑπόλοιπο χρόνο τῆς ζωῆς μας.
 
Ἀδελφοί μου,
 
Ἡ τοπική μας Ἐκκλησία δίνει βαρύτητα, μεταξύ ἄλλων, στήν ἱστορία τοῦ τόπου μας γιατί ἔχει ὡς καθῆκον της χρησιμοποιώντας τά πνευματικά ὅπλα νά καταπολεμᾶ τήν ἱστορική ἀγνωσία καί τήν ἠθελημένη διαστρέβλωση τῆς ἱστορικῆς ἀληθείας πού ἐπιχειρεῖται στήν Πατρίδα μας. Γιά τό λόγο αὐτό τό φετεινό ἡμερολόγιο τῆς Μητροπόλεώς μας τό ἀφιερώσαμε στό Βυζαντινό παρελθόν τῆς Ροδόπης, στά μνημεῖα τῆς περιοχῆς, γιά νά γνωρίσουμε τά ἔργα χειρῶν ἀνθρώπων πού μέ μεράκι ἐργάστηκαν γιά νά προσδιορίσουν τήν ταυτότητά μας. Καθῆκον μας νά διαφυλάξουμε τά μνημεῖα αὐτά ὡς μαρτυρίες ζωῆς καί πολιτισμοῦ, νά τά προσεγγίσουμε ἀναδεικνύοντας τήν ἀγάπη γιά τόν τόπο μας, ὥστε νά διασώσουμε τήν πίστιν μας καί τήν αὐτοσυνειδησίαν μας.
 
Σᾶς εὔχομαι ὁλόψυχα τό νέον ἔτος νά εἶναι εὐλογημένο, σωτήριο καί κατά Χριστόν εἰρηνικό καί καρποφόρο!    
 

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.