Αθανασιος Καραμπινης, πρυτανης ΔΠΘ «Η εξωτερικη εκθεση αξιολογησης του Πανεπιστημιου ειναι μια εκθεση που βγαζει παρα πολυ μπροστα το Δημοκριτειο»

Μακριά από αναπτυξιακά ευχολόγια και ανέξοδα όνειρα, ο πρύτανης του ΔΠΘ Αθανάσιος Καραμπίνης εκθέτει στη συζήτηση που ακολουθεί, και φιλοξενήθηκε εν πρώτοις στο «ράδιο Παρατηρητής», τις σκέψεις του για το μέλλον του πανεπιστημιακού ιδρύματος της περιοχής μας. Με ρεαλισμό, που επιτάσσουν οι εποχές, ομαδικό πνεύμα και μικρά αλλά σταθερά βήματα προσπαθεί να δώσει σάρκα και οστά σε αυτό που ο ίδιος όρισε ως «να ξανασυστηθούμε μεταξύ μας». Να δημιουργήσει δηλαδή στο πανεπιστημιακό ίδρυμα της περιοχής μας την απαραίτητη ανταγωνιστική δυναμική, με σκοπό όχι μόνο την αναβάθμιση του επίπεδου σπουδών σύμφωνα με τα ακαδημαϊκά πρότυπα του εξωτερικού, αλλά και τη συνεργασία της τοπικής κοινωνίας με το Δημοκρίτειο, επ’ ωφελεία και των δύο. Βέβαια για την πανεπιστημιακή κοινότητα που, πολλές φορές ειδικά στην Ελλάδα αρκείται στην αφ’ υψηλού θέαση των πραγμάτων και την ομφαλοσκόπηση, τα παραπάνω μπορεί να φαντάζουν «όνειρα θερινής νυκτός», κάποια όμως από αυτά έχουν αρχίσει ήδη να υλοποιούνται στο ΔΠΘ, αρχής γενομένης από την τηλεδιοίκηση, τα ερευνητικά προγράμματα, τα summer courses, την πρακτική άσκηση των φοιτητών των ανθρωπιστικών επιστημών για την πληρέστερη επαγγελματική τους κατάρτιση αλλά και τη σύνδεσή τους με την επιχειρηματική και κοινωνική ζωή του τόπου, κι ακόμη τη διαρκή εξωστρεφή πορεία του Πανεπιστημίου και μέσω συνεργασιών με ομόλογα πανεπιστημιακά ιδρύματα σε Ευρώπη, Ρωσία, Κίνα, και όχι μόνον… Αφού, παρόλα τα εγγενή, λόγω κρίσης, προβλήματα, όπως αυτό της διοικητικής του απογύμνωσης, σε επίπεδο εξωτερικής αξιολόγησης το Δημοκρίτειο δρέπει δάφνες, με τις δράσεις του σε ποσοστό άνω του 30% να αξιολογούνται με άριστα, σε ποσοστό 67% πάρα πολύ καλά και με καμιά κακή βαθμολόγηση, γεγονός που μάλλον επιβεβαιώνει την άποψη ότι το Δημοκρίτειο υπάρχει μόνον για ένα λόγο… Να υφίσταται προοδεύον, για να έχει μέλλον και αυτό αλλά κι εμείς…
 
Αθανάσιος Καραμπίνης όμως …

«Να μπορούμε να κάνουμε κι εμείς σύγχρονη τηλεκπαίδευση»

ΠτΘ: Σε πρόσφατη συνέντευξη τύπου που παραχωρήσατε δηλώσατε πως οι επιχορηγήσεις που παίρνει το ΔΠΘ για τη λειτουργία του έχουν μειωθεί στο 1/5. Πώς καταφέρνει και λειτουργεί λοιπόν ακόμα το πανεπιστήμιο και μήπως θα ήταν καλύτερα αν τα πανεπιστήμια ήταν και αυτοδιαχειριζόμενα;
Α.Κ.: Δε θέλουμε το πανεπιστήμιο να είναι αυτοδιαχειριζόμενο, θέλουμε να είναι αυτοδιοίκητο. Βεβαίως να έχει την εποπτεία το κράτος, βεβαίως όποιος θέλει να έρθει να μας ελέγχει, να ελέγχει τα οικονομικά μας, αλλά να μας επιτρέπει να κάνουμε κάποιες δράσεις στα πλαίσια του συντάγματος και των νόμων, ώστε να μπορούμε να ενισχύουμε το πανεπιστήμιο, είτε στο οικονομικό κομμάτι είτε σε άλλους τομείς.
 
Για παράδειγμα, αυτή τη στιγμή το δικαίωμα να κάνει εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση έχει μόνο το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, όχι όμως σύγχρονη, δηλαδή με την ταυτόχρονη «διαδικτυακή» παρουσία καθηγητή και εκπαιδευόμενου, αλλά ασύγχρονη. Πρόσφατα έχω ζητήσει, και η Σύνοδος των Πρυτάνεων το υιοθέτησε, από τον υπουργό παιδείας, να μπορούμε κι εμείς να κάνουμε αυτά που λένε short courses, δηλαδή μαθήματα συνοπτικά που να έχουν πιστωτικές μονάδες με βάση τα ευρωπαϊκά πρότυπα, και που να μη χρειάζεται φυσική παρουσία στη Θράκη των ανθρώπων. Να μπορούμε να κάνουμε δηλαδή σύγχρονη τηλεκπαίδευση.
 
Θεωρώ ότι, όπως καταφέραμε να κάνουμε τηλεδιασκέψεις για τα διοικητικά θέματα και να συνεδριάζουμε, έτσι θα καταφέρουμε να κάνουμε και μαθήματα από μακριά, ώστε ο δικηγόρος των Αθηνών ή ο μηχανικός της Θεσσαλονίκης ή ο γιατρός του Αγρινίου, να μπορεί να παρακολουθήσει από την πόλη του σεμινάρια εξειδίκευσης. Αυτό θα μας έφερνε ένα έσοδο στο πανεπιστήμιο, θα ενίσχυε τις δομές που ήδη έχουμε και θα ανακούφιζε τον τακτικό μας προϋπολογισμό. Ήδη έχουμε καταφέρει μέσω των διδάκτρων στα μεταπτυχιακά μας να ενισχύουμε ως ένα σημείο τα τμήματά μας.
 
Ξέρετε, δεν λειτουργεί σε μας η άποψη ότι τα λεφτά είναι δικά μας ούτε τα κτίρια ούτε οι δομές. Το κράτος έχει επενδύσει σε αυτά και οι πολίτες έχουν δώσει τα χρήματά τους για να υπάρξουν, οπότε θεωρώ ότι οφείλουμε να επιστρέφουμε με το έργο μας τα χρήματα που φέρνουν οι πολίτες στο πανεπιστήμιο. 

«Έχουμε μια παγκόσμια αρνητική πρωτιά• 128 φοιτητές ανά διοικητικό υπάλληλο, όταν το δεύτερο χειρότερο είναι το Καποδιστριακό με 47»

ΠτΘ: Χρησιμοποιείτε δηλαδή όπως είχατε από καιρό προαναγγείλει συστηματικά πλέον το διαδίκτυο, τελειώνοντας τα των υποδομών, ώστε να μπορείτε να ασκείται συστηματικά πλέον τηλεδιοίκηση;
Α.Κ.: Κυρίως τηλεδιοίκηση. Αλλά εγώ θέλω να πηγαίνω σε όλες τις πόλεις για να βλέπω τα προβλήματα από κοντά και να μιλάω με τους ανθρώπους, αλλά μην ξεχνάτε ότι το πανεπιστήμιό μας έχει μια παγκόσμια αρνητική πρωτιά. Και το έχω πει και στους βουλευτές και το έχω πει και στους υπουργούς. Έχουμε 128 φοιτητές ανά διοικητικό υπάλληλο, όταν το δεύτερο χειρότερο είναι το Καποδιστριακό με 47. Και όμως δε γίνεται καμία μέριμνα, ούτε καν για μετατάξεις. Έχουμε μετατάξεις στο υπουργείο ανθρώπων που θέλουν να έρθουν στο πανεπιστήμιο, που έχουν κάνει αιτήσεις και δεν ξέρω γιατί λιμνάζουν. 

«Το παρεξηγημένο e-gov, που έλεγαν παλιά οι κυβερνώντες, εμείς το πετύχαμε»

Αναγκαστικά λοιπόν, και επειδή είμαστε και σε γεωγραφική διασπορά, έπρεπε να εγκαταστήσουμε μια διοίκηση εξ αποστάσεως, το παρεξηγημένο e-gov, που έλεγαν παλιά οι κυβερνώντες, και το πετύχαμε. Με αυτά τα λίγα λεφτά εγκαταστήσαμε συστήματα, η αλληλογραφία μας είναι ηλεκτρονική, τα πρωτόκολλά μας είναι όλα ηλεκτρονικά, δεν κυκλοφορεί χαρτί παρά μόνο στο αρχείο, ο υπάλληλος είτε είναι εδώ είτε είναι στην Ξάνθη είτε στην Αλεξανδρούπολη κάνει τη δουλειά του για όλους. Για παράδειγμα το τμήμα μισθοδοσίας είναι στην Ξάνθη, αλλά βγάζει τη μισθοδοσία για όλο το πανεπιστήμιο. Οι γενικές συνελεύσεις, ακόμα και η σύγκλητος καμιά φορά, αν λείπουν κάποιοι εκτός έδρας γίνονται με τηλεδιάσκεψη. Προσπαθούμε δηλαδή να μειώσουμε και το κόστος λειτουργίας. 

«Το δημόσιο πανεπιστήμιο πρέπει να είναι ένα υγιές πανεπιστήμιο που να το προτιμούν τα παιδιά»

ΠτΘ: Η κυβέρνηση έχει συστήσει μια επιτροπή διαλόγου για την παιδεία στην οποία, φανταζόμαστε, και η σύνοδος πρυτάνεων έχει καταθέσεις τις απόψεις της. Εκείνο που είδαμε μέχρι τώρα να συζητούν αυτοί που συμμετέχουν στην επιτροπή είναι και το κατά πόσο το πανεπιστήμιο θα μπορέσει να εξοικονομήσει πόρους. Σ’ αυτό το διάλογο πιστεύετε ότι θα αρθούν ορισμένα στερεότυπα; Ότι τελικά το αυτοδιοίκητο των πανεπιστημίων, που είναι συνυφασμένο και με την οικονομική του και με τη διοικητική του αυτοτέλεια, θα προχωρήσει περαιτέρω;
Α.Κ.: Είμαι υπέρ του δημόσιου πανεπιστημίου. Αλλά πιστεύω ότι θα πρέπει το δημόσιο πανεπιστήμιο να είναι ένα πανεπιστήμιο υγιές, που να το προτιμούν τα παιδιά. Όχι να το αποφεύγουν και να πηγαίνουν στο διπλανό ιδιωτικό. Το ελληνικό πανεπιστήμιο πρέπει να είναι ανταγωνιστικό και να είναι η πρώτη επιλογή. Και όχι να πηγαίνουν τα παιδιά στη διπλανή χώρα, 50 χιλιόμετρα από τον τόπο κατοικίας τους, και να διεκδικούν ένα άλλο πανεπιστήμιο. Αυτό είναι το όραμα, η σκέψη που έχω για το ελληνικό πανεπιστήμιο. Πιστεύω ότι η διοίκηση του πανεπιστημίου οφείλει να λειτουργήσει το πανεπιστήμιο και να κάνει κάποια βήματα προς τα μπρος, έτσι ώστε να ξεπεραστούν τα προβλήματα και να φέρουν στο πανεπιστήμιο, όχι μόνο χρήματα, αλλά και δράσεις.
 
Δεν είναι μόνο τα μεταπτυχιακά που φέρνουν χρήματα στο πανεπιστήμιό μας. Είναι και τα ερευνητικά προγράμματα, είναι οι συνεργασίες που μπορούμε να κάνουμε με φορείς, είτε είναι φορείς δημόσιοι είτε ιδιωτικοί είτε είναι βιομηχανίες, που θέλουν να χρηματοδοτήσουν μία έρευνα για να κάνουν τη δουλειά τους και αντί να χρηματοδοτούν το αντίστοιχο γερμανικό εργαστήριο ή ιταλικό ερευνητικό ινστιτούτο, να χρηματοδοτούν τα ελληνικά. 

«Αν δεν προσαρμοστούμε, στο τέλος θα απαξιωθούμε»

Δυστυχώς όμως ως χώρα κάποτε είχαμε αγκυλώσεις σε τέτοια θέματα. Θεωρούσαμε ότι είναι υποχρέωση του κράτους να έχει το δημόσιο πανεπιστήμιο με τη μορφή του Universitas. Δυστυχώς όμως τα πράγματα έχουν εξελιχθεί, το εύρος σπουδών έχει περιοριστεί και έχει κατευθυνθεί στο πεδίο των σπουδών εξειδίκευσης.
Σε αυτό το ευρωπαϊκό και παγκόσμιο γίγνεσθαι, πρέπει να προσαρμοστούμε ως κράτος, γιατί αν δεν προσαρμοστούμε, στο τέλος θα απαξιωθούμε. Άρα πρέπει να δούμε ποια είναι τα θεσμικά μας εχέγγυα από τη μια μεριά και ποια είναι τα στρατηγικά μας πλεονεκτήματα από την άλλη. 

«Δεν μπορώ να δεχθώ ότι είναι μεγαλύτερο στρατηγικό πλεονέκτημα το hi-tech στη χώρα μας απ’ ό,τι ο πολιτισμός της»

Πιστεύω ότι ένα στρατηγικό πλεονέκτημα της χώρας μας είναι ο πολιτισμός. Δεν μπορώ να δεχθώ ότι είναι μεγαλύτερο στρατηγικό πλεονέκτημα το hi-tech στη χώρα μας απ’ ό,τι ο πολιτισμός της. Γιατί hi-tech κάνουν όλες οι χώρες σχεδόν και εμείς με τις παρούσες συνθήκες δεν μπορούμε να τις συναγωνιστούμε. Τον πολιτισμό όμως τον δικό μας μπορούμε να τον προβάλλουμε πολύ καλύτερα από όλους τους άλλους. Και γι’ αυτό στραφήκαμε από την αρχή σ’ αυτή την κατεύθυνση, η οποία φαίνεται να αποδίδει. Ήδη είχαμε στην Ξάνθη δυο συνεχή έτη θερινό σχολείο με Αμερικανούς. Είχαμε 30 αμερικανούς φοιτητές οι οποίοι ήρθαν, έκαναν τα σχολεία τους, γνώρισαν την περιοχή και γύρισαν στη χώρα τους. Πιστεύω ότι όταν κάποιος φέρνει τον άλλο και ζει εδώ, γίνεται πρεσβευτής του. 

«Ήδη έχουμε αρχίσει να ξαναγνωριζόμαστε»

ΠτΘ: Πιστεύετε ότι οι απόψεις της Συνόδου των Πρυτάνεων θα ληφθούν υπόψη από το υπουργείο;
Α.Κ.: Πιστεύω ότι πλέον είναι θέμα πολιτικής απόφασης. Δεν υπάρχουν τεχνικές δυσκολίες για να λειτουργήσουν έτσι τα πανεπιστήμια. Είναι θέμα πολιτικής απόφασης ποιο πανεπιστήμιο θέλεις να βοηθήσεις και ποιο δε θέλεις να βοηθήσεις.
Ήδη εδώ και πάρα πολλά χρόνια, τα πανεπιστήμια, τουλάχιστον όσον αφορά την έρευνά τους, τη χρηματοδοτούν σχεδόν εξ ολοκλήρου από μόνα τους. Δεν υπάρχουν κονδύλια για την έρευνα. Τα κονδύλια του καθημερινού προϋπολογισμού δε φτάνουν καν για την καθημερινή λειτουργία. Προσπαθούμε λοιπόν από τα ευρωπαϊκά προγράμματα είτε μέσα από άλλες χρηματοδοτήσεις, διεθνείς ή και ελληνικές, να χρηματοδοτήσουμε την έρευνα και να κρατήσουμε και ένα μικρό ποσοστό για τις χρήσεις των οργάνων, των εγκαταστάσεων, το ρεύμα, τη θέρμανση, κλπ.
 
Δε σας κρύβω ότι στενοχωρήθηκα πάρα πολύ όταν σε μια σύσκεψη το Σεπτέμβριο του 2014 στην Αλεξανδρούπολη, που ήταν όλοι οι φορείς Μακεδονίας και Θράκης, διαπίστωσα ότι οι περισσότεροι δε γνώριζαν τις δυνατότητες του Δημοκριτείου. Πράγματα δηλαδή που μπορεί να κάνει το Δημοκρίτειο, δεν τα γνώριζαν. Αυτό με στεναχώρησε γιατί ένα πολύ μεγάλο μερίδιο ευθύνης ήταν του πανεπιστημίου και ένα αρκετά μεγάλο μερίδιο ευθύνης από όλους τους άλλους. Γι’ αυτό ξεκινήσαμε από την πρώτη μέρα την εξωστρέφεια. Για να ξαναγνωριστούμε όπως έλεγα. Πιστεύω τώρα ότι ήδη έχουμε αρχίσει να ξαναγνωριζόμαστε. 

Η έκθεση εξωτερικής αξιολόγησης του ΔΠΘ

ΠτΘ: Πριν κάποιους μήνες ολοκληρώθηκε και η εξωτερική αξιολόγηση του πανεπιστημίου…
Α.Κ.: Ναι. Είχαμε πρόσφατα την ευκαιρία να δούμε την έκθεση αξιολόγησης του πανεπιστημίου μας. Την εξωτερική έκθεση αξιολόγησης. Δε θα σας πω λεπτομέρειες γιατί θα αναρτηθεί. Εμείς την είδαμε μήπως θέλουμε να εκφράσουμε κάποιες αντιρρήσεις. Δε σας κρύβω ότι ήταν μια έκθεση η οποία βγάζει πάρα πολύ μπροστά το Δημοκρίτειο. Και μάλιστα μπροστά και από κεντρικά πανεπιστήμια και θα δείτε και τις δράσεις που έχουμε πάρει άριστα, οι οποίες είναι σε πολύ υψηλό ποσοστό, είναι πάνω από 30% και τις δράσεις που είμαστε πάρα πολύ καλοί σε ποσοστό 67%. Και σε καμία δράση δεν είμαστε κακοί.
 
Αυτό προφανώς είναι συλλογικό κατόρθωμα. Δεν είναι ούτε του πρύτανη, ούτε του αναπληρωτή. Εγώ πιστεύω στους ανθρώπους. Όταν κάποιοι βλέπουν τον πρύτανη και στους αντιπρυτάνεις από τις 7 το πρωί μέχρι τις 7 το βράδυ, προσφέρουν πολύ περισσότερα παρά αν ο πρύτανης ήταν απών. Είμαι παιδί του Δημοκριτείου επομένως είναι το μικρότερο αντίδωρο που μπορώ να δώσω.

Πρακτική άσκηση των φοιτητών του ΔΠΘ με διπλή στόχευση

ΠτΘ: Με την πλατφόρμα «Άτλας» πανεπιστημιακά τμήματα επιλέγουν να κάνουν πρακτική στους φοιτητές τους παρέχοντάς τους παιδαγωγική επάρκεια-αν εκπαιδεύουν στελέχη για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση- και παράλληλα πετυχαίνουν τη σύζευξη με την κοινωνία, αφού οι φοιτητές μπορούν να κάνουν την πρακτική τους και σε επιχειρήσεις, κι αυτό θα συμβεί πλέον και στη Θράκη…
Α.Κ.: Με αυτές τις δράσεις προσπαθούμε να βγάλουμε τον σημερινό φοιτητή και αυριανό επαγγελματία λίγο πρωθύστερα στο επάγγελμα, έτσι ώστε να δει κι αυτός τι έχει να αντιμετωπίσει -αυτό σημαίνει και πρακτική άσκηση άλλωστε- και παράλληλα εμείς μέσα από μια ανάδραση να πάρουμε ορισμένα ερεθίσματα ώστε να βελτιώσουμε τα παρεχόμενα εφόδια στον φοιτητή.
 
Έτσι, έχει ξεκινήσει εδώ και αρκετό καιρό, να στέλνουμε τους φοιτητές σε επιχειρήσεις αντίστοιχες με το αντικείμενο τους. Από τη μια μεριά αυτοί μαθαίνουν τι θα αντιμετωπίσουν σαν επαγγελματίες και από την άλλη κι εμείς μέσα από τους εκπαιδευτές -γιατί δεν αφήνουμε μόνους τους φοιτητές, αλλά υπάρχει πάντοτε κάποιος επόπτης ανά ομάδα παιδιών- προσπαθούμε να δούμε τι πρέπει κι εμείς να βελτιώσουμε σε εφόδια που τους παρέχουμε πριν τους «βγάλουμε» στον επαγγελματικό στίβο.
 
Ο θεσμός της πρακτικής άσκησης λειτουργεί τα τελευταία 10-15 χρόνια στο Πολυτεχνείο. Ήδη τον έχουμε περάσει, σε έναν πολύ μικρό αριθμό, στην Κοινωνική Διοίκηση και τώρα προσπαθούμε να πετύχουμε χρηματοδότηση για όλα τα τμήματα. Και μάλιστα προσπαθούμε να πιάνει και τόπο, έτσι ώστε οι φοιτητές να κάνουν από τη μια πλευρά την πρακτική τους άσκηση κι από την άλλη να δίνουν και κάποια εφόδια στην κοινωνία.

Ο θεσμός των ανοιχτών ημερών στο ΔΠΘ

ΠτΘ: Τον τελευταίο καιρό και πολλά σχολεία της περιφέρειας επισκέπτονται το πανεπιστήμιο…
Α.Κ.: Αποφασίσαμε να ενεργοποιήσουμε το θεσμό των ανοιχτών ημερών (open days). Θέλω τα παιδιά που ζουν στην περιοχή να ξέρουν, πριν κάνουν τη δήλωση σε ποιο πανεπιστήμιο και σε ποιο τμήμα θα πάνε, να ξέρουν τι είναι το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο. Να μπουν στο Δημοκρίτειο, να δουν τα εργαστήρια, να δουν τις βιβλιοθήκες, να δουν τις αίθουσες, να μιλήσουν με φοιτητές και καθηγητές. Στην Ευρώπη και στην Αμερική αυτά γίνονται.
 
 

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.